2,847 matches
-
Bastin și a fost membră a Companiei „Orion Balet”. Ulterior a semnat coregrafii pentru piese de teatru regizate de Teodora Herghelegiu și de Dragoș Galgoțiu. De astă dată, în spectacolul The Nothing Box, a combinat cele două moduri de expresie scenică, teatrul și dansul, susținute substanțial și de video-proiecțiile lui Mihai Păcurar. Între subiectul spectacolului anunțat de program și desfășurarea lui scenică sunt doar fine legături metaforice. Subiectul se vrea o poveste cu o cutie magică și o luptă cu un
Lumea dansului la început de an by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/4919_a_6244]
-
și de Dragoș Galgoțiu. De astă dată, în spectacolul The Nothing Box, a combinat cele două moduri de expresie scenică, teatrul și dansul, susținute substanțial și de video-proiecțiile lui Mihai Păcurar. Între subiectul spectacolului anunțat de program și desfășurarea lui scenică sunt doar fine legături metaforice. Subiectul se vrea o poveste cu o cutie magică și o luptă cu un pitic și un balaur, care a declanșat cutremurul din 1977. Iată că ne bântuie, în ultima vreme, tema acestui cutremur, în
Lumea dansului la început de an by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/4919_a_6244]
-
care să o pună în valoare, am asistat la acest început de an la un debut care a reconfirmat valoarea unuia dintre cei mai buni interpreți ai săi, Gigel Ungureanu. Un debut autentic înseamnă întotdeauna o nouă creație, căci forma scenică pe care o ia corpul în mișcare este rezultatul conlucrării dintre plastica gândului coregrafului și plastica interpretului care preia și dă viață acelui gând, fapt evidențiat, o dată în plus, de preluarea de către Gigel Ungureanu a rolului Artistului din Simfonia Fantastică
Lumea dansului la început de an by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/4919_a_6244]
-
acestei reviste, despre Simfonia Fantastică de Hector Berlioz, spectacolul de dans modern montat de Gigi Căciuleanu, pe scena Operei bucureștene. Și spectacolul își păstrează, în bună parte, prospețimea nu numai prin desenul său general, constituit din împletirea mișcării cu imaginea scenică plină de poezie și cu poezia lui Shakespeare, Verlaine sau Baudelaire, dar și prin câțiva dintre interpreții săi. Și mă voi opri la trei dintre ei, având ca punct de pornire premiera. Rolul Artistului (alias Berlioz însuși), astăzi numit și
Lumea dansului la început de an by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/4919_a_6244]
-
literaturii ruse, de la Gogol la Tolstoi, sfidând cronologia ("pentru oameni ca Aristarh Platonovici, vârsta n-are importantă", i se va explica), în vreme ce Ivan Vasilievici, arbitrar și dominator, acceptă dramatizarea românului numai pentru a își permite luxul inventării unei noi partituri scenice. Zăpadă neagră a lui Maxudov, scrisă și rescrisa, este introdusă și scoasă din repertoriu fără nici o explicație. Atunci cand repetițiile încep în cele din urmă, ele sunt minate de elocinta regizorala a lui Ivan Vasilievici - sedus de mirajul scenei, Maxudov se
Prăbusirea casei Kalabuhov by Ioan Stanomir () [Corola-journal/Journalistic/17924_a_19249]
-
Iernile venea ea la noi și casa se popula cu o atmosferă continuu tragi-comică, pe care mi-ar fi greu să o descriu aici. Nu e nici locul cuvenit. Am văzut piesa Gaițele a lui Al. Kirițescu în multe formulări scenice și cinematografice, cu mari actori în distribuții. Mi se pare că actuala variantă, de la Teatrul Odeon, propune mai mult. Regizorul Alexandru Dabija merge dincolo de umorul replicilor și situațiilor, altfel binecunoscut și gustat din plin de publicul de orice vîrstă. De
Cuvinte și semne, bîrfe și blesteme by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/14442_a_15767]
-
intră astfel în lumea celorlalți, în vîltoarea crimelor necesare, a nesfîrșitelor nepotriviri dintre cauze și efecte. Din regizor, Hamlet se transformă în actor. Reflexivitatea devine acțiune: mișcările și vorbele, intențiile exprimate și minciunile implicite rezonează în arcurile întinse ale prezenței scenice a lui Hamlet. Momentul forte al montării, "Cursa de șoareci", spectacolul din spectacol, menit în intenția lui Hamlet ca prin jocul iscusit al dramei să-i facă pe păcătoși să-și strige păcatul este expresia recunoașterii neputinței: păcătosul este tulburat
Forma și limitele vremii by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/16932_a_18257]
-
înțelegerea dată de trăire. Relația cu Hamlet este relevantă pentru Polonius (Ion Pavlescu) și cuplul format din Rosenkrantz (Răzvan Vasilescu) și Guildenstern (Cornel Scripcaru). Ei joacă în același timp ceea ce sînt și ceea ce vede tristul prinț în ei: prezența lor scenică îl justifică dar îl și modifică pe Hamlet. Adriana Titieni este o Ofelie foarte pămînteană, mai mult fiică a lui Polonius, decît iubită a prințului. Ceea ce se înscrie în logica montării și în ceea ce am putea bănui c-ar fi
Forma și limitele vremii by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/16932_a_18257]
-
euro, BMW 320 D (2002) - 15 500 euro, Mercedes 190 E (1990) - 5 000 euro, Fiat Punto (2000) - 5 000 euro, Peugeot 206 (1996) - 4 700 euro, Audi A6 (2000) - 16 500 euro, Opel Astra (1997) - 7 300 euro, Renault Scenic (1999) - 8 000 euro. animale de companie Păsări exotice - Canar - 50 de lei l Câini - Dalmațian, carnet de sănătate - 50 de euro; Basset Hound, carnet de sănătate, pedigree - 300 de lei; Bull-Dog Englez, femelă, 3 luni, vaccinat - 600 de euro
Agenda2006-01-06-util ptr dvs () [Corola-journal/Journalistic/284605_a_285934]
-
și el Militarul): Hî!... MAX (exasperat): Ce e? BEN (speriat): Nimic... (O pasăre ciripește deasupra lor, Militarul ridică spre ea privirea ca pe un arc și pasărea, lovită, cade pe scenă.)" Gestul doborârii păsării cu privirea are o remarcabilă expresivitate scenică. Citind pasajul respectiv, avem senzația că ne aflăm într-o sală de spectacole și "vedem" situația descrisă de autor sub lumina puternică a reflectoarelor. Primum philosophari, deinde vivere Mulți dintre dramaturgii români de azi - Paul Everac, Dumitru Radu Popescu, dar
TEATRU SCURT... ȘI CUPRINZĂTOR by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17388_a_18713]
-
îmbrăcați la fel ca ceilalți membri ai comunității, devin protagoniști doar prin faptele și tensiunea relațiilor care îi leagă. Nu cred că am văzut-o pe Mariana Presecan, una dintre cele mai importante actrițe de la Oradea, într-o asemenea evoluție scenică! Electra ei are un fior ce-ți rămîne imprimat pe retină și în epidermă. Energia unui actor atît de special cum este Marian Râlea, acompaniatorul lui Mihai Măniuțiu de ceva vreme în mai toate montările � să nu uităm Iov-ul
ORAȘUL MINUNILOR (I) by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/12782_a_14107]
-
un fragment, în avanpremieră, în cadrul serii închinate Pinei Bausch. Ca și în cazul spectacolului Exil în pământul uitării, din 2009, coregrafa pleacă de la un text, de astă dată al lui Saint- Exupéry, și tot ca în acel spectacol folosește mijloace scenice complexe, dansatori, actori, păpușari, proiecții și, în plus, o scenografie mobilă. Dar asamblarea lor nu a mai avut coerența de atunci, spectacolul fiind foarte fragmentat și excesiv de încărcat ca mișcare. E greu de urmărit mișcarea dansatorilor, actorului și păpușarilor (constructor
Evenimente la încheierea stagiunii by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/5438_a_6763]
-
toate aceste spaime, de meschinării, e în ea ceva altfel, o ardere, o trăire a candorii, misterul unui talent fără vîrstă. Este extrem de curajoasă tentativa actriței - însoțită pe acest parcurs de Cătălina Buzoianu, cred cea mai bună cunoscătoare a exprimărilor scenice ale sufletului feminin - de a juca formele de cabotinaj ale talentului. Cadrul scenic, mobilat cu manechine fantomă, face legătura cu fragmentele de film, dar și cu sentimentul de pustiu al personajului principal. Nu pe Marlene Dietrich vrea să o joace
O actriță, o vedetă by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/13095_a_14420]
-
trăire a candorii, misterul unui talent fără vîrstă. Este extrem de curajoasă tentativa actriței - însoțită pe acest parcurs de Cătălina Buzoianu, cred cea mai bună cunoscătoare a exprimărilor scenice ale sufletului feminin - de a juca formele de cabotinaj ale talentului. Cadrul scenic, mobilat cu manechine fantomă, face legătura cu fragmentele de film, dar și cu sentimentul de pustiu al personajului principal. Nu pe Marlene Dietrich vrea să o joace Emilia Popescu (de altfel, ea seamănă mai curînd cu Marylin Monroe, după cum observau
O actriță, o vedetă by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/13095_a_14420]
-
trecutului și neputința prezentului. Vrînd, nevrând, ea este în competiție cu gloria marelui star, cu personalitatea aceleia, așa cum o zugrăvește autoarea: autoritară și fragilă, fermecătoare și insuportabilă, puterea ei se trage din permanența emoției, din frica trăită înaintea tuturor aparițiilor scenice. Când este o actriță pe care întâmplător o cheamă Marlene, Emilia Popescu e convingătoare. Când vrea să fie Marlene Dietrich - nu. Stînjenitoare - mai ales în “recitalul” final - devine încercarea de suprapunere a imaginii actriței bucureștene cu modelul marelui star hollywoodian
O actriță, o vedetă by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/13095_a_14420]
-
de a doua pe care coregraful Ion Tugearu o realizează la opera bucureșteană; pitorescul atât de savuros al folclorului muzical lăutăresc își găsește aici un bun echivalent scenic-coregrafic; aspectul pitoresc este prezent dar acesta nu devine fastidios, nu copleșește evoluția scenică. Cunoscut este faptul că baletul lui Mihail Jora nu desfășoară o acțiune anume; sunt momente muzical-coregrafice, veritabile tablouri de epocă, tablouri ale târgurilor, ale iarmaroacelor noastre de odinioară prezentate, însă, publicului contemporan. Prin ochii acestui public coregraful Ion Tugearu a
Clasicism muzical by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/14830_a_16155]
-
sunt momente muzical-coregrafice, veritabile tablouri de epocă, tablouri ale târgurilor, ale iarmaroacelor noastre de odinioară prezentate, însă, publicului contemporan. Prin ochii acestui public coregraful Ion Tugearu a știut să privească, a știut să înțeleagă muzica, a știut să creeze echivalențe scenice, coregrafice; se păstrează savoarea locală, momentele dispun de o fluență scenică atent condusă, dispun de o culminație construită prin acumulări succesive. În mod salutar, evoluția coregrafică este eliberată de pantomimă, relația dintre personaje definindu-se în baza limbajului coregrafic specific
Clasicism muzical by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/14830_a_16155]
-
iarmaroacelor noastre de odinioară prezentate, însă, publicului contemporan. Prin ochii acestui public coregraful Ion Tugearu a știut să privească, a știut să înțeleagă muzica, a știut să creeze echivalențe scenice, coregrafice; se păstrează savoarea locală, momentele dispun de o fluență scenică atent condusă, dispun de o culminație construită prin acumulări succesive. În mod salutar, evoluția coregrafică este eliberată de pantomimă, relația dintre personaje definindu-se în baza limbajului coregrafic specific. Este, după părerea mea, o posibilă interpretare a unei partituri muzicale
Clasicism muzical by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/14830_a_16155]
-
pitoresc stilizată a mișcărilor dansului academic în cazul episodicului rol Chiva, admirabil susținut de Simona Șomăcescu; ...la evoluția în forță, definind caracterul personajului, realizată de Antonel Oprescu în rolul plutonierului; ...în rolul bețivului, Cristian Crăciun s-a adaptat unor ipostaze scenice noi, iar Cătălin Caracaș aduce elemente de caracter bine portretizate în cazul vânzătorului. Pe de altă parte, trebuie remarcat, casa de discuri "Electrecord" rămâne, la noi, una dintre puținele instituții de acest fel, instituție atașată cauzei susținerii valorilor de substanțialitate
Clasicism muzical by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/14830_a_16155]
-
Ștefan Cazimir Adeziunea scriitorilor la estetică secesionista se manifestă limpede prin atenția acordată de ei calității decorative a obiectului, nu o dată invocată expres sau pusă în valoare prin mijloace specifice. Spectacolul naturii este asimilat unui spectacol scenic, adîncimea se aplatizează și devine decor: "Trezite din prăpastii de plînsetele lor,/ cresc negurile sure, alunecînd tăcute,/ Ies după stînci în pripă și pier că un decor/ Retras de mînă unei ființe nevăzute..." (St. O. Iosif, Talăngi); Nici un pic de
Secesionismul în literatura română (IV) by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/18138_a_19463]
-
moare. Cinci actori spun extraordinar povestea unui puști de șaisprezece ani care, la începutul anilor optzeci, la Botoșani, în România lui Ceaușescu ascultă Radio Europa liberă și îndrăznește să se comporte liber . O spun simplu. Aproape alb. Într-o formulă scenică perfectă. Anchetele nu se consumă la vedere, pînă la capăt. Nici judecata elevului în fața colegilor, nici umilințele de tot felul, nici trădările, nici delațiunile colegilor, ale profesorilor, nici animalitatea și cruzimea securiștilor responsabili de caz, nici urmărirea minorului și a
Elevul by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/3058_a_4383]
-
descifrare al oricărui text, pentru orice spectacol, faza coborârii de pe soclu este absolut obligatorie: altfel nu se poate șterge praful. Căutând adevărul din replici, actorul este nevoit să reducă metafora, hiperbola la expresia lor cea mai simplă, regizorul compune universul scenic după ce a descompus toate cuvintele din piesă, din toate celelalte piese. Poate fi spectatorul chemat în această bucătărie, în care domnește haosul? De ce nu, dacă este prevenit și dacă i se spune tradiționalul "Scuzați dezordinea!" Poate fi el mulțumit, după
În absența specialiștilor by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/16054_a_17379]
-
a preluat și Corral de Comedias, un teatru construit în 1601 - cu numai patru ani înainte ca Miguel de Cervantes să-l facă celebru pe al său Don Quijote - care a funcționat fără întrerupere timp de 350 de ani ca spațiu scenic, fiind reabilitat și reinaugurat în 2005, cu un concert susținut de Jordi Savall pe muzică din epoca lui Cervantes. Printre ultimele proiecte de la Abadía figurează: Lungul drum al zilei către noapte de Eugene O'Neill, Raport pentru Academie de José
Bulandra versus Abadía by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/9799_a_11124]
-
Ziarul El País, din 8 martie, titra: Sosește în Spania curtea magică a Teatrului Bulandra. Un articol pe jumătate de pagină vorbea despre legendara trupă românească în termeni elogioși: În mod inexplicabil, în această eră a festivalurilor, redescoperirilor și globalizării scenice, Teatrul Bulandra din București - o adevărată instituție de la înființarea ei în 1947 - n-a fost văzut în Spania, deși a fost prezent în alte țări de limbă spaniolă și, firește, în multe alte locuri din Europa... Pentru Darie, cuvântul marivaudage
Bulandra versus Abadía by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/9799_a_11124]
-
de la faptul că, deosebit de importante sunt comportamentul în societate, ținuta, stilul și un bagaj minim de cunoștințe generale, din diverse domenii, Agenția de Manechine și Fotomodele „Top Models“ din Timișoara organizează o nouă serie de cursuri de profil. Pe lângă regia scenică, etică, istoria parfumului, cosmetică, foto, design, limbi străine, aerobic, programa a fost îmbogățită prin cursuri de autoapărare și dans de societate. Deschiderea festivă va avea loc în data de 5 mai, de la ora 19, la Casa Armatei. Informații suplimentare se
Agenda2004-18-04-general6 () [Corola-journal/Journalistic/282370_a_283699]