3,395 matches
-
ales în legătură cu Paul Goma, în anul de grație 1977. Nu știu dacă scriitorul era conștient de manipulare. Înclin să cred, bazat pe ce-mi spunea în acei ani, că era irevocabil convins că manipulatorul era el, marele Breban, și nu securiștii, bieții de ei! Din păcate, lucrurile stăteau exact pe dos. Rapoartele securiștilor arată că-l cunoșteau mult mai bine decât îi cunoștea el pe ei. Știau pe ce butoane să apese ca să-i trezească orgoliul și să-l determine să
Cum ne asumăm trecutul by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/5611_a_6936]
-
scriitorul era conștient de manipulare. Înclin să cred, bazat pe ce-mi spunea în acei ani, că era irevocabil convins că manipulatorul era el, marele Breban, și nu securiștii, bieții de ei! Din păcate, lucrurile stăteau exact pe dos. Rapoartele securiștilor arată că-l cunoșteau mult mai bine decât îi cunoștea el pe ei. Știau pe ce butoane să apese ca să-i trezească orgoliul și să-l determine să colaboreze. („ Fiind o persoană extrem de volubilă, poate fi ușor de exploatat informativ
Cum ne asumăm trecutul by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/5611_a_6936]
-
pe cititorii R.l. de reproducerea convorbirilor lui N.Breban cu Pleșiță et comp., care contrazic afirmațiile de mai sus și în care N. Breban se arată, în cel mai bun caz, un interlocutor obedient și prea plecat (apreciat ca atare de securiști: „a dovedit în general receptivitate și maleabilitate”). Scrisoarea lui Ioan Es. Pop este rezultatul câtorva ani de frământări, în care cel mai talentat poet de după 1989, așa cum N.Breban poate fi considerat cel mai de seamă romancier de dinainte, își
Cum ne asumăm trecutul by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/5611_a_6936]
-
de șanse și justiția nepolitizată) să fie pur declarativă. Asumarea unor asemenea măsuri radicale și, în fond, perfect revoluționare era imposibilă. "Revoluția" a fost confiscată de singurul grup social organizat din anii comunismului, grupul activiștilor de rang secund și al securiștilor școliți. Acestui grup, ai cărui "lideri" au fost reuniți de conducătorul lor "de drept", Ion Iliescu, moștenitorul prezumtiv al lui Ceaușescu, încă din vremea trecutului regim, societatea civilă nu a putut să-i opună decât individualități, provenite în genere dintre
2007-anul opțiunii by Toma Roman () [Corola-journal/Journalistic/8926_a_10251]
-
despre rolul intelectualului (martor, dar nu actor al evenimentelor) pentru care au fost mobilizați "profesorii" fostei "orânduiri". Iar contestarea victoriei electorale (din primele "alegeri democratice") a FSN-ului a fost reprimată violent (13-15 iunie 1990), grupul organizat de nomenclaturiști și securiști demonstrând că a învățat perfect lecția leninistă a preluării puterii. Se știe ce a urmat. Preluarea - prin orice mijloace - a puterii economice urma să asigure grupării dominația politică, sub o aparență de democrație, o "democrație originală", cum a numit-o
2007-anul opțiunii by Toma Roman () [Corola-journal/Journalistic/8926_a_10251]
-
să facă. Lăsînd la o parte că Marius Oprea are totuși o institutie în spate - Institutul Român pentru studiul Istoriei Recente (IRIR) -, afirmația nu pare deplasată cînd aflăm, din cea de-a doua carte a sa (pe care o coordonează), Securiștii Partidului. Serviciul de cadre al PCR că poliție politică. Studiu de caz..., că singura arhiva de cadre disponibilă a fost "achiziționată" (recte cumpărată) de un colecționar de la un "revoluționar" care plecase din Primăria Brașovului, după decembrie 1989, cu 929 de
Fetele ascunse ale documentelor de partid by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/14765_a_16090]
-
comparate aceste caracterizări cu notele informatorilor Securității. Așa cum consideră Ioana Cirstocea, dosarele de cadre sînt în primul rînd o radiografie a unui segment consistent al societății românești - membrii de partid, dar nu cu mult mai mult. în același volum despre Securiștii partidului există și o notă de relații semnată de general-maior Victor Stănculescu - e posibil să fie unul și același cu generalul Victor Athanasie Stănculescu sau e o simplă coincidență de nume? Se prea poate că prezența acestui document să facă
Fetele ascunse ale documentelor de partid by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/14765_a_16090]
-
sporuri și gratuități ale angajaților Securității, de la generali la portari și spălătorese (capabile să întoarcă discuția înapoi la problema femeilor de serviciu cu grade militare date drept torționari) și modalitățile de retribuire a informatorilor. Ansamblul documentelor, reunite în două secțiuni - Securiștii și Reglementări și ordine interne ale Securității, cărora li se adaugă studiul introductiv semnat de Dennis Deletant, un cuvînt înainte, nu foarte consistent, si un foarte util indice biografic - acoperă întreaga perioadă de existență a poliției politice, de la procesul-verbal al
Fetele ascunse ale documentelor de partid by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/14765_a_16090]
-
însă peste anii '70 - singurul document din această perioadă e datat 1977 și conține o serie de instrucțiuni privitoare la evidentele de Securitate. De departe, cele mai interesante sînt documentele de la începuturile anilor '50 - cu descrierea pe larg a abuzurilor securiștilor, și cele din anii '80, printre care, pe lîngă documentul privitor la Meditația transcendentala, apar: o propunere de arestare a inginerului Gheorghe Ursu, note despre ofițeri de Securitate care ascultau Europa liberă, critici în legătură cu demolarea satelor (la Institutul de Istorie
Fetele ascunse ale documentelor de partid by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/14765_a_16090]
-
politici și a familiilor lor și programe de măsuri pentru limitarea numărului celor care ascultau posturi de radio străine sau a celor care cereau azil politic la ambasadele țărilor occidentale. Așa cum și-a propus de la început, Banalitatea răului..., ca și Securiștii partidului, e o culegere de documente - care suplinește inerția CNSAS-ului, dar nimic mai mult. Evident, chiar selecția documentelor e o formă de analiză, insă adevărată dezbatere ar trebui să urmeze de acum încolo.
Fetele ascunse ale documentelor de partid by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/14765_a_16090]
-
Cristian Teodorescu Ce memorie pe Liviu Turcu, securistul apostat! }ine minte că în anii 80, Varujan Vosganian a devenit informator la SIE. Adică pe cînd Varujan era economist la "Bere, Braga-diru". Liviu Turcu mai și scrie ce ține minte, ca alți foști securiști căzuți la patimi scriitoricești. Iar
Securistul in care avem incredere by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/10147_a_11472]
-
Ce memorie pe Liviu Turcu, securistul apostat! }ine minte că în anii 80, Varujan Vosganian a devenit informator la SIE. Adică pe cînd Varujan era economist la "Bere, Braga-diru". Liviu Turcu mai și scrie ce ține minte, ca alți foști securiști căzuți la patimi scriitoricești. Iar amintirile sale despre Vosganian sînt luate "pe încredere" de un jurnalist, Marius Tucă. Lui Liviu Turcu i s-a aprins ledul amintirilor, simplă coincidență, tocmai cînd Varujan a fost trimis de la București să dea oralul
Securistul in care avem incredere by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/10147_a_11472]
-
cînd Varujan a fost trimis de la București să dea oralul examenului de comisar european. Computerul fără greș al minții sale i-a transmis mesajul că Vosganian a fost informator la SIE. Mi-ar fi plăcut să-i pot transmite fostului securist că a redevenit ceea ce a fost și chiar mai puțin decît atît, autocoborîndu-se la rangul de informator nebăgat în seamă, care vrea să-și reșapeze utilitatea cu o turnătorie bombă. Cred însă că nu-i vorba numai de atît. N-
Securistul in care avem incredere by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/10147_a_11472]
-
și să citesc în ultimele luni despre alții cu care am avut relații mai apropiate decît cu el, nu-mi pot permite să merg "pe mîna lui", chiar dacă doresc asta. Dar din informații publice și observații personale asupra comportamentul foștilor securiști am remarcat un element constant. N-au nici o jenă să mintă sau să falsifice faptele, din cine știe ce interes personal, cu același aplomb cu care, pe vremuri, mințeau în interes de serviciu. Liviu Turcu e un securist care a "defectat" pe
Securistul in care avem incredere by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/10147_a_11472]
-
personale asupra comportamentul foștilor securiști am remarcat un element constant. N-au nici o jenă să mintă sau să falsifice faptele, din cine știe ce interes personal, cu același aplomb cu care, pe vremuri, mințeau în interes de serviciu. Liviu Turcu e un securist care a "defectat" pe vremea lui Ceaușescu. Foarte bine a făcut! La fel cum foarte bine a făcut și Pacepa cînd a ales America. Totuși, chiar dacă au ajuns în lumea liberă și au provocat amîndoi scandaluri și presupuneri, în lumea
Securistul in care avem incredere by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/10147_a_11472]
-
a făcut și Pacepa cînd a ales America. Totuși, chiar dacă au ajuns în lumea liberă și au provocat amîndoi scandaluri și presupuneri, în lumea liberă de acasă, că regimul ceaușist nu mai are mult, și unul și celălalt rămîn niște securiști care au renunțat la slujba din țară. Pacepa dinadins, Liviu Turcu, mai mult sau mai puțin surprins că a fost dibuit că face joc dublu. Democratul și antisecuristul Pacepa n-a avut nici o jenă să ceară despăgubiri pentru agoniseala care
Securistul in care avem incredere by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/10147_a_11472]
-
să ceară despăgubiri pentru agoniseala care i-a fost confiscată după ce a plecat din țară. Prin ce minuni a adunat însă Mihai Pacepa tablouri și alte "bunuri de valoare" pînă să fugă din țară? În altă calitate decît aceea de securist de încredere al lui Ceaușescu? Amintirile lui Liviu Turcu despre Varujan mi se par cu atît mai improbabile cu cît acesta nu avea treabă în domeniul racolărilor. E posibil să ții minte 20 de ani un simplu nume, care ți-
Securistul in care avem incredere by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/10147_a_11472]
-
Cristian Teodorescu Dacă în România a mai rămas ceva de trădat, e bine. Înseamnă că ticăloșii, securiștii, hoții și dobitocii care au avut un cuvînt de spus în conducerea acestei țări au mai uitat ceva pe fundul sacului. În țara asta, elitele conducătoare au o vocație istorică a trădării. De la pîrîtorii la Stanbul împotriva domnitorului, uns cu
Zilnica trădare de țară by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/10031_a_11356]
-
interesat pe nimeni după 1990. Astfel că în timp ce Ion Iliescu se bătea din greu cu capitalismul, propunînd modelul suedez, la noi a putut apărea una dintre cele mai sălbatice forme de capitalism, reprezentat inițial de investitori arabi ca interfețe ale securiștilor de la Externe și de la Comerț. Atunci însuși președintele Iliescu e cel care a spus că industria autohtonă rămasă de pe urma lui Ceaușescu nu e decît o grămadă de fier vechi. Un slogan preluat și de Emil Constantinescu. Chiar dacă așa au stat
Zilnica trădare de țară by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/10031_a_11356]
-
că suntem împotriva lui. Securitatea Română fusese un serviciu foarte bun, cotat pe locul cinci în lume, ca eficiență, după CIA, KGB, Serviciul Britanic și MOSSAD. Visul meu era să le aplic rușilor o lovitură din care să simtă că securiștii români nu au uitat și că se vor răzbuna." Zis și făcut: "Am activat în Basarabia, sub acoperirea de jurnalist la ŤExpres Magazinť, am pregătit cu liderii Frontului Popular din Basarabia toate marile mișcări de acolo. Cum am ajuns în
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/7512_a_8837]
-
noapte ard cetățile, fanale Cumplite, visuri și vieți învinse. Pîrjolul nimeni nu-l mai potolește, Un suflet doar pe ici-colo mai scapă Și caută prin dărmături o apă Ce-i unge buzele și-l răcorește. Curios e faptul că lectorii securiști ai textului n-au găsit aici nimic vrednic să-i alerteze, în timp ce unul dintre ei subliniase altundeva sintagma „redeșteptarea verde”, cu care se încheie poezia Izvor adînc și semnifică așteptarea primăverii! Transcriem în continuare, respectîndu- i ortografia și formele specifice
I. Negoițescu și Wolf Aichelburg în arhivele Securității by Stefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/2857_a_4182]
-
după ce au încercat din răsputeri să probeze că „A este identic cu A”, dar n-au reușit cu nici un chip, membrii comisiei au găsit singuri ieșirea din impas: în loc să ne întrebăm la nesfârșit dacă securitatea a fost securitate iar un securist este un securist și să nu putem răspunde, mai bine să ne întrebăm dacă nu cumva securiștii n-au fost chiar victimele securiștilor. Și uite așa, pe nesimțite, am ajuns ca legea de deconspirare a securității să funcționeze ca lege
Absurdul continuu () [Corola-journal/Journalistic/13402_a_14727]
-
din răsputeri să probeze că „A este identic cu A”, dar n-au reușit cu nici un chip, membrii comisiei au găsit singuri ieșirea din impas: în loc să ne întrebăm la nesfârșit dacă securitatea a fost securitate iar un securist este un securist și să nu putem răspunde, mai bine să ne întrebăm dacă nu cumva securiștii n-au fost chiar victimele securiștilor. Și uite așa, pe nesimțite, am ajuns ca legea de deconspirare a securității să funcționeze ca lege de deconspirare a
Absurdul continuu () [Corola-journal/Journalistic/13402_a_14727]
-
cu nici un chip, membrii comisiei au găsit singuri ieșirea din impas: în loc să ne întrebăm la nesfârșit dacă securitatea a fost securitate iar un securist este un securist și să nu putem răspunde, mai bine să ne întrebăm dacă nu cumva securiștii n-au fost chiar victimele securiștilor. Și uite așa, pe nesimțite, am ajuns ca legea de deconspirare a securității să funcționeze ca lege de deconspirare a victimelor securității. Ceea ce, legiuitorul, în tembelismul lui simulat, a urmărit chiar de la început: să
Absurdul continuu () [Corola-journal/Journalistic/13402_a_14727]
-
găsit singuri ieșirea din impas: în loc să ne întrebăm la nesfârșit dacă securitatea a fost securitate iar un securist este un securist și să nu putem răspunde, mai bine să ne întrebăm dacă nu cumva securiștii n-au fost chiar victimele securiștilor. Și uite așa, pe nesimțite, am ajuns ca legea de deconspirare a securității să funcționeze ca lege de deconspirare a victimelor securității. Ceea ce, legiuitorul, în tembelismul lui simulat, a urmărit chiar de la început: să-i dezinculpe pe securiști și să
Absurdul continuu () [Corola-journal/Journalistic/13402_a_14727]