3,756 matches
-
toate felurile lui Ionel să anuleze aventura. Dar cine să-l mai asculte ? Fernic ar fi decolat cu el chiar și leșinat. Nu mai era cale de-ntors. Pulsul i-o luase razna și tremura din toate oasele și încheie- turile, tâmplele îi zvâcneau îngrozitor și se albise tot, ca făina. Nici nu a conștientizat când și-a și dat drumul câțiva stropi pe el, în toată nebunia și amețeala care-i făceau capul să-i vâjâie. Însă când a simțit că
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
pe o parte, dând la iveală faldul moale al stomacului și părul umed, mânjit, de pe piept. Buzele îi erau ușor întredeschise, dezvelindu-i dinții și, îmi aduc aminte, i-am observat cicatricea. Pe urmă am remarcat un semn vânăt pe tâmplă, de parcă fusese lovit. Am alergat îndărăt spre casă, strigându-l pe James, care zăcea încă pe jos, lângă mașină. S-a ridicat cu greutate. — James, James, vino, vino! James îmi redase suflul vieții. Desigur că avea să-l reînvie și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
Dumnezeule! exclamă James. Își întoarse fața cu un fel de indiferență deznădăjduită, și apoi mă întrebă: Ce dovadă ai că l-a omorât pe Titus? Ai fost de față? — Nu, dar e evident. Nimeni nu i-a examinat lovitura de la tâmplă. Titus era un înotător excelent. Și când Ben a încercat să mă ucidă și pe mine... Da, asta-i dovada ta. Dar eu știu că nu-i așa. — James, nu poți să știi. Eu îl înțeleg pe omul ăsta și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
va ierta niciodată faptul că-l forțasem să-și piardă prestigiul. Pentru mine, Lizzie și James se distruseseră unul pe celălalt ca într-un pact de sinucidere în comun. Dintr-o dată am văzut imaginea lui James cu revolverul înfipt în tâmpla lui Lizzie, și apoi în tâmpla lui. Ce diabolic renghi al soartei îi adusese pe aceștia doi împreună. Indiferent de ce s-a întâmplat sau nu s-a întâmplat între ei în trecut, lucru pe care nu aveam să-l aflu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
forțasem să-și piardă prestigiul. Pentru mine, Lizzie și James se distruseseră unul pe celălalt ca într-un pact de sinucidere în comun. Dintr-o dată am văzut imaginea lui James cu revolverul înfipt în tâmpla lui Lizzie, și apoi în tâmpla lui. Ce diabolic renghi al soartei îi adusese pe aceștia doi împreună. Indiferent de ce s-a întâmplat sau nu s-a întâmplat între ei în trecut, lucru pe care nu aveam să-l aflu niciodată, mult înainte de a fi ajuns
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
stradă, era seara. Și la un moment dat au venit în jurul nostru o echipă de civili cu pistoalele în mână: Mâinile sus! Mi-aduc aminte că mie nu mi-a venit să ridic mâinile sus; mi-a pus pistolul la tâmplă... ne-au dus la Securitate. A doua zi, dimineața m-a chemat colonelul Crăciun la el de dimineață ca la ora 7 și m-a întrebat: Cum a fost cu bătaia unui evreu în parc? Dar să vă povestesc și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
o oră jumătate au vinit inapoi Munteanu și Juberian. Munteanu a fost bătut tare... N-a fost ruptă pielea, dar s-a umflat tare obrazul și abia a putut să umble. A primit o bătaie și mai multe lovituri la tâmplă... Și Juberian atâta a spus: Ce vă gândiți? Că domnu’ prim-gardian ține cu bandiții? Și i-a spus la Munteanu: No, stai acolo la colț. A primit o cârpă umedă, pentru că după bătaia de la tălpi... și eu am făcut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
mi-a trimis. E.B. e micul și marele nostru Larousse. Nici o carte din tot ce-a strâns, pe sute de ani, Vaticanul, British Museum, biblioteca Universității din Uppsala sau biblioteca de împrumut din comuna Cățelu nu i-a scăpat. Sub tâmplele domniei sale, luminate de cenușa bibliotecii din Alexandria, găsești rânduite pe policioare, tot ce vrei: și abecedarul, partea-ntâi, și manuscrisele de la Marea Moartă, descoperite de păstorul Mahomed Lupul"43. Foarte rar, înainte de 1989, mai pot fi găsite asemenea schimburi de
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
era ora 9 seara... „Sst...sst..!”, se țâstuiră toți deodată. Aici, radio Londra!.. Aici, radio Londra.. aici..!”...” Transmitem emisiunea în limba română !.. Dragi ascultători..!” Toți numai urechi, atenți ca niște popândăi, cu răsuflarea tăiată, își simțeau bătăile inimii lovind în tâmple până în creeri așteptând, parcă, să se petreacă un miracol pe calea undelor. „.. Anul 1946, se auzi glasul din cutia aceea miraculoasă, după guvernul comunist din martie, a adus poporului român, în noiembrie, și o noutate: „alegeri libere”... Așa le-au
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
E rău destul că ne-am născut Mai vrem și-al doilea rău..?” Am coborât pe Ștefan cel Mare, îndepărtându-mă de Piață.. de vacarm.. de nebunie.. Cuvintele.. „Sta-lin și poporul rus li-bertate ne-au..!” mă însoțeau cu lovituri în tâmple, în creier, ca niște ciocane la fiecare pas. În dreptul Mitropoliei, clopotul din turn bătu de două ori la rând. Dangătul lui, vibra prelung și adânc aerul, vălurit până departe.. peste valea Bahluiului.. până spre Miroslava... La cea de adoua bătaie
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
Spre miezul nopții a început să facă temperatură. Febră din ce în ce mai mare. Aiura, striga, bolborosea frânturi de propoziții, cuvinte fără sens, gemea și se zvârcolea în așternut. Mama și tata erau disperați, îi ștergeau mereu transpirația de pe frunte, o frecau la tâmple cu oțet, îi puneau comprese reci. Bapțea stătea la picioarele ei înlemnită. Dimineață părinții au dus-o la spitalul din Craiova. Sora mea era într-o stare foarte gravă. După ce au consultat-o cu atenție, medicii au declarat că Silvia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
ce drăguț ești acum... Parcă ai fi o fetiță frumoasă, da, da. Chiar așa. Mama glumea, încercând să mă aducă pe linia de plutire, întrucât vedea că eu sunt pe punctul de a mă prăbuși. Ochii mi se făcuseră roșii, tâmplele îmi zvâcneau, iar capul îmi huruia ca o moară. Era, probabil, o insolație destul de puternică. Dar am reușit să ajung până la bordei. Mama m-a sprijinit să cobor cele trei trepte, m-a așezat pe locul meu în așternutul de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
vroia, încât intră și el în jocul ăsta. Spune-mi câteva cuvinte pe care le auzi, vorbi el. Ea făcu un semn grăbit să nu-i tulbure gândurile. Tot ce aud vine de aici, spuse Teodora, ducându-și degetul la tâmplă. Urechile mele nu percep nimic, nici un sunet, doar urechile interioare aud ceva ce vine de departe, de demult. Curând voi afla despre ce este vorba, de unde vin toate astea... Matei se pregătea să pună și alte întrebări. Așteaptă puțin, sunetele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
cea mai fericită. Știi, spuse afectată Teodora, cu tine mă simt în siguranță, sunt eu însămi. Tot ce ți-am povestit e adevărat. Emulația mea crește nespus de mult lângă tine. Te rog, strânge-mă în brațe, masează-mi puțin tâmplele. Necunoscuții se apropiau, sporovăiau, preocupați de ei înșiși. Tânărul povestea cu glas tare, fără rețineri: Astă noapte am visat că la examen mi-a căzut "Lupta de la Termopile". Și tocmai asta ți-a căzut, spuse, mirată, tânăra de lângă el. Vezi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
de florile și legumele din jur. Printre frunze vedeam tot felul de gângănii, am zărit și câțiva viermi gelatinoși, încât mi-am reproșat că neglijez grădina bunicii. Mă cuprinsese o tristețe gravă, lacrimi ce nu voiau să curgă îmi apăsau tâmplele. Am făcut câțiva pași în direcția casei, în încercarea de a mă liniști. Când am ridicat privirea, am zărit proiectată pe perete silueta șezlongului: înțepenită, provocatoare. Dacă mă îndrept spre ea, himera asta o să dispară, mi-am spus, calmându-mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
de care lumea creștină nu-i cruță nici- odată” <endnote id="(125, p. 156)"/>. Cam tot atunci, În 1840, descriindu-l pe evreul din Iași, scriitorul român Alecu Russo vorbește și el despre „cei doi zulufi indispensabili, coborând În lungul tâmplelor și Încurcându-se de obicei Într-o barbă, pe care niciodată n-o rade” <endnote id="(366)"/>. La rândul său, Ion Ghica descrie un „ovrei muscălit”, cu „obrazul numai mustăți și favorite dese, albe și zbârlite” <endnote id="(824, p.
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
în cealaltă un buchet de iasomie. Și numai lipsa unui melon și faptul că buchetul este învelit în ziar tulbură ținuta pur englezească a acelui gentleman, în puternic și aproape incredibil contrast cu figura rotundă, galbenă, cu ochii alungiți spre tîmple ai orientalului pur sînge. Fugind prin ploaie, o tînără cu părul pînă la brîu, împletit într-o singură cosiță neagră ca noaptea, cu trupul strîns înfășurat într-un fulgarin roșu, se îndreaptă spre omul care așteaptă. Acesta deschide calm umbrela
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
îl așteaptă o nouă zi de muncă. Dirigintele „Domnu’ diriginte”, este apelativul onorant cu care se adresează foștii elevi celui care le-a călăuzit pașii, ca părinte spiritual, în perioada școlarității adolescentine, deși foștii ucenici se află acum la vârsta tâmplelor argintii, a deplinei maturități fizice și intelectuale, cu răspunderi profesionale, sociale și familiale. În angrenajul microsocial al școlii, dirigintele este un pinion cu important rol formativ educativ. El păstorește o clasă de elevi, o organizează ca microgrup social, îi orientează
CHEMAREA AMINTIRILOR by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/504_a_769]
-
lui, și peste tot scrumiere pline și fumul vânturat de foiala precipitată a pisicilor costelive pe care foamea nu le lăsa o clipă să stea locului. În toiul zarvei de mieunături, motanul negru cocoțat pe spătarul scaunului-balansoar Întinde laba spre tâmpla Motănicăi și parcă ar da s-o mângâie, șovăind În preajma răgușelii ei conspirative, da-da, boccia aia cu nasu’ cât paloșu’ lu’ Mihai Viteazu, ea a sechestrat actu’ locului... Ghearele se retrag În pernițe În momentul când laba Îi atinge
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
demisolul meu toată luna martie și aproape jumătate din luna aprilie. Începusem probabil să semăn cu un șobolan, pe măsură ce de la o zi la alta mă prindea din urmă și mă cotropea posomorala de funcționar de cursă lungă a tatălui meu. Tâmplele-mi zvâcneau și fruntea mi se răcea și dădea În clocot În ritmul sacadat al pompei hidroforului pornind și oprindu-se din jumătate În jumătate de minut; eram vecini, perete-n perete cu centrala termică a blocului, În timp ce vegheam același
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
și era mai Înaltă cu aproape două palme decât el. Blugii Îi jucau pe niște buci cât pumnul, iar șoldurile Înguste Îi desăvârșeau o conformație cumva virilă. O arăta mai matură decât Viorel figura aia asiatică, cu ochii trași spre tâmple. Luase un știulete de porumb din cei risipiți prin iarbă și răsucea după degete mătasea crudă, ca pe un smoc de păr. — E bun de fiert? Devenise deja familiară, și mă gândeam că poate-i de vârsta mea și-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
cheltuiești și să toci la bani și mai bine te făceam un căcat lângă gard. Îi auzeam din ce În ce mai slab tot Încercând să disting o tresărire de complicitate În surâsul și Încruntarea ce pulsau pe figura Ortansei. Ochii ei trași spre tâmple erau negri și neverosimil de mari, ca niște găvane a căror strălucire părea un revers al privirii mele de animal deprins să vadă În Întuneric, și nici pe ea n-o mișca balamucul din casă. — Și până la urmă te-ai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
-te, și mă rugam Împreună cu mama și fruntea mea și fruntea tatălui meu asudau și se răceau și pulsau În ritmul sacadat al pompei hidroforului și toată povestea aia mi se zbătea În cap și dădea să-mi sară prin tâmple o dată cu sângele din mine. Dacă vrei, mergi cu mine, mă trezi glasul tovarășului meu. Dacă nu, te las aicea moștenitor pe statele de plată ale Cooperativei. * În duminica următoare, Andrei nu s-a mai dus la biserica unde făcea pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
lui Andrei, și totodată Îmi țopăia În fața ochilor mutra lui Laur mustăcindu-și surâsul ăla de târfă cretină. Moșu' era Îmbrăcat În cămașa albă și-n pantalonii sidefii cu care plecase la nuntă și avea doar un semn mic la tâmplă, cât o cireașă, iar În rest nu vedeam nici o urmă de zdrelitură și nici un strop de sânge pe el sau pe lângă el, În timp ce Andrei Îl pipăia la gât. E bun de doctor ăsta, da, moșu' a murit. Fusese parcă operat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
l-am omorât și ne-am căcat la capu’ lui În loc de cruce ori de lumânare, În fine, cam asta ar fi, la care la o adică, că el habar n-are de una ca asta și-atunci mi-au bubuit tâmplele. I-am tras o smetie peste masă. Cu palma am dat, da’ l-am pocnit cât am putut, cât să faci un câine să chelălăie până varsă sânge. Zbură de pe scaun și căzu grămadă măturând două sticle de bere și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]