21,673 matches
-
p. 20). Cu alte cuvinte, sacrificiul este un substitut simbolic pentru omorârea din actul vânătorii, un substitut care redirecționează agresivitatea originară către o victimă non-umană și care Înlocuiește actul sălbatic al vânării cu un act controlat simbolic. La rândul său, mitul, concretizat Întâi În forma rugăciunilor cu scop magic, punea În povestire evenimentele legate de vânătoare și de omorâre și muta În imaginar agresivitatea biologică. Ritul și mitul sunt deci sisteme complementare, care, prin mijloace diferite, Îndeplinesc aceeași funcție - cea de
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Înlocuiește actul sălbatic al vânării cu un act controlat simbolic. La rândul său, mitul, concretizat Întâi În forma rugăciunilor cu scop magic, punea În povestire evenimentele legate de vânătoare și de omorâre și muta În imaginar agresivitatea biologică. Ritul și mitul sunt deci sisteme complementare, care, prin mijloace diferite, Îndeplinesc aceeași funcție - cea de a deplasa simbolic agresivitatea naturală: Riturile sunt modele de comportament redirecționate, al căror referent este unul deplasat. ș...ț În vânătoare și apoi În sacrificiu, modelele agresive
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de a deplasa simbolic agresivitatea naturală: Riturile sunt modele de comportament redirecționate, al căror referent este unul deplasat. ș...ț În vânătoare și apoi În sacrificiu, modelele agresive de comportament direcționate Împotriva semenilor sunt acum direcționate Împotriva animalelor. Dar În mituri este vorba despre victime omenești. Frica este prezentată În riturile pregătitoare; miturile numesc pe cel de care trebuie să ne fie frică. Ritul este modelat de gesturi ale vinovăției și ale supunerii. Miturile vorbesc despre ființe mai puternice decât noi
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
al căror referent este unul deplasat. ș...ț În vânătoare și apoi În sacrificiu, modelele agresive de comportament direcționate Împotriva semenilor sunt acum direcționate Împotriva animalelor. Dar În mituri este vorba despre victime omenești. Frica este prezentată În riturile pregătitoare; miturile numesc pe cel de care trebuie să ne fie frică. Ritul este modelat de gesturi ale vinovăției și ale supunerii. Miturile vorbesc despre ființe mai puternice decât noi. Mitul dezvoltă ceea ce gesturile conțin in nuce: un gest amenințător devine crimă
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
sunt acum direcționate Împotriva animalelor. Dar În mituri este vorba despre victime omenești. Frica este prezentată În riturile pregătitoare; miturile numesc pe cel de care trebuie să ne fie frică. Ritul este modelat de gesturi ale vinovăției și ale supunerii. Miturile vorbesc despre ființe mai puternice decât noi. Mitul dezvoltă ceea ce gesturile conțin in nuce: un gest amenințător devine crimă, un gest de regret devine bocet, gesturile erotice devin povești despre iubire și moarte. Elementul de ca-și-cum din ritual devine narațiune
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
este vorba despre victime omenești. Frica este prezentată În riturile pregătitoare; miturile numesc pe cel de care trebuie să ne fie frică. Ritul este modelat de gesturi ale vinovăției și ale supunerii. Miturile vorbesc despre ființe mai puternice decât noi. Mitul dezvoltă ceea ce gesturile conțin in nuce: un gest amenințător devine crimă, un gest de regret devine bocet, gesturile erotice devin povești despre iubire și moarte. Elementul de ca-și-cum din ritual devine narațiune mitică. În schimb, ritul confirmă realitatea mitului. În
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
noi. Mitul dezvoltă ceea ce gesturile conțin in nuce: un gest amenințător devine crimă, un gest de regret devine bocet, gesturile erotice devin povești despre iubire și moarte. Elementul de ca-și-cum din ritual devine narațiune mitică. În schimb, ritul confirmă realitatea mitului. În felul acesta, afirmându-se reciproc, mitul și ritul reprezintă o forță extraordinară În procesul de formare a tradițiilor culturale (W. Burkert, 1983, p. 34) Burkert susține că sacrificiul, adică omorârea rituală, substituie și resemnifică omorârea din actul vânătorii: prin
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
nuce: un gest amenințător devine crimă, un gest de regret devine bocet, gesturile erotice devin povești despre iubire și moarte. Elementul de ca-și-cum din ritual devine narațiune mitică. În schimb, ritul confirmă realitatea mitului. În felul acesta, afirmându-se reciproc, mitul și ritul reprezintă o forță extraordinară În procesul de formare a tradițiilor culturale (W. Burkert, 1983, p. 34) Burkert susține că sacrificiul, adică omorârea rituală, substituie și resemnifică omorârea din actul vânătorii: prin aceasta, el deplasează agresivitatea umană Înspre gesturi
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
meserie, de situație socială, de statut” (N. Belmont, 1986, p. 11). În cea de-a doua perspectivă teoretică, elaborată de antropologul englez Victor Turner (1969), atât ideea de „trecere”, cât și formele prin care ea este exprimată În rit și mit (liminalitatea) funcționează ca o structură culturală universală, o matcă simbolică În care se Înscriu numeroase manifestări ritualice și mitologice, indiferent de conținutul și scopul lor imediat. Tipologia riturilor de treceretc "Tipologia riturilor de trecere" La Începutul secolului trecut, savantul francez
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
la rădăcina copacilor sau pe stratul de flori). Cel dispărut era apoi Îmbrăcat cu hainele pregătite din timp. Numeroase obiecte cu semnificație simbolică, legate de drumul mitologic pe care sufletul trebuia să Îl parcurgă după separarea de lumea de aici („mitul marii treceri”, În formula lui Mihai Pop), erau acum depuse lângă corpul celui mort: În buzunare i se puneau bani pentru a plăti „vămile”, În mână sau lângă el - o cruce de ceară sau o lumânare pentru a-i lumina
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
atunci, de sat se apropie un indian mascat care Îl Întrupează pe Lone Man („Singuraticul” - n.r.), eroul fondator al triburilor Mandan. Acesta este condus la colibă, unde este primit În mod solemn de șefi și de vraci. Lone Man recită miturile legate de viața și faptele sale. După aceea, el Începe să cutreiere satul, strângând cuțite făcute din oase, cuțite cu care trupurile celor care se inițiază vor fi Însemnate. În schimb, el recită diverse mituri de Întemeiere, prin care le
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de vraci. Lone Man recită miturile legate de viața și faptele sale. După aceea, el Începe să cutreiere satul, strângând cuțite făcute din oase, cuțite cu care trupurile celor care se inițiază vor fi Însemnate. În schimb, el recită diverse mituri de Întemeiere, prin care le amintește bărbaților (femeile și copiii sunt Închiși În colibe și nu au voie să aibă contact direct cu Lone Man) câte lucruri bune a făcut pentru triburile Mandan și le oferă carne de bivol. Seara
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
ritual, care include elementele de bază ale riturilor de trecere (separare, limen, integrare), Își concentrează construcția simbolică asupra etapei liminale. În această etapă, figurile mitice se contopesc cu cele profane, invadând lumea. Eroii fondatori devin vizibili, iar faptele narate de mit sunt refăcute prin punerea lor ceremonială În scenă. În antiteză cu această mișcare de reîntregire care unește oamenii și figurile divine, inițiații sunt separați de comunitate, atât În plan fizic (prin izolarea În colibă), cât și În plan simbolic (ei
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
forme de abstinență (de la viața sexuală, de la activitățile publice), precum și rituri de inversiune: suspendarea ordinii normale, umilirea celor puternici, Înlocuirea lor cu lideri „carnavalești” proveniți din zone marginale ale societății (precum sclavii, cerșetorii, străinii) și manifestări de penitență colectivă. Numeroase mituri legate de acest ciclu ritual narează moartea sau omorârea zeului (suprem sau al fertilității) și prăbușirea ordinii cosmice, care a urmat acestui gest. b) Riturile de ispășire urmăreau eliminarea din corpul social (dar și din cel cosmic) a elementelor impure
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
dacă acesta Înflorește, e semn că toamna va fi lungă. Și se coboară turmele din munte (I. Mușlea, O. Bârlea, 1970; A. Olteanu, 2001; T. Pamfile, 1997). Antropologii și istoricii religiilor au constatat că Între riturile de trecere calendaristice și miturile cosmogonice se țes numeroase corespondențe. Cauzele și semnificațiile acestor conexiuni sunt interpretate Însă În mod diferit. Antropologii insistă asupra legăturilor funcționale: cele două sisteme se oglindesc unul Într-altul și contribuie În mod egal la menținerea sistemului social, la asigurarea
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
sistemului social, la asigurarea unui echilibru economico-ecologic optim, la legitimarea ierarhiilor politice sau construirea unui sistem coerent de reprezentări despre lume. Istorici religiilor insistă asupra legăturilor cauzale și temporale: pe urmele lui Robertson Smith, Întregul curent „ritualist” va susține că miturile cosmogonice nu sunt altceva decât o versiune (Îmbogățită narativ, dar sărăcită În planul semnificațiilor simbolice) a riturilor calendaristice legate de schimbarea anului. În schimb, cercetătorii inspirați de modelul fenomenologic cred că riturile calendaristice constituie o punere În scenă a miturilor
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
miturile cosmogonice nu sunt altceva decât o versiune (Îmbogățită narativ, dar sărăcită În planul semnificațiilor simbolice) a riturilor calendaristice legate de schimbarea anului. În schimb, cercetătorii inspirați de modelul fenomenologic cred că riturile calendaristice constituie o punere În scenă a miturilor cosmogonice. În termenii lui Mircea Eliade (1978, p. 41): Renovarea prin excelență are loc la Anul Nou, când se inaugurează un nou ciclu temporal. De aceea, Renovatio efectuată prin ritualul Anului Nou este, În fond, o reiterare a cosmogoniei. Fiecare
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
Eliade (1978, p. 41): Renovarea prin excelență are loc la Anul Nou, când se inaugurează un nou ciclu temporal. De aceea, Renovatio efectuată prin ritualul Anului Nou este, În fond, o reiterare a cosmogoniei. Fiecare An Nou reîncepe Creația. Și miturile, atât cele cosmogonice, cât și miturile de origine, sunt acelea care le amintesc oamenilor cum a fost creată Lumea și tot ce s-a Întâmplat după aceea. Din această perspectivă, un rit de vară precum Caloianul ne oferă o multitudine
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
excelență are loc la Anul Nou, când se inaugurează un nou ciclu temporal. De aceea, Renovatio efectuată prin ritualul Anului Nou este, În fond, o reiterare a cosmogoniei. Fiecare An Nou reîncepe Creația. Și miturile, atât cele cosmogonice, cât și miturile de origine, sunt acelea care le amintesc oamenilor cum a fost creată Lumea și tot ce s-a Întâmplat după aceea. Din această perspectivă, un rit de vară precum Caloianul ne oferă o multitudine de elemente ceremoniale și de configurații
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
apoi reconstruite În forme noi, total bizare, aproape monstruoase” (1977, p. 68). Aceasta Înseamnă că intervalul liminal deschide o perioadă de efervescență, În care indivizii construiesc viziuni alternative ale realității. Instrumentele acestor procese creative sunt cuvântul și gestul, altfel spus mitul și ritul. Ceea ce explică dimensiunea liminală a miturilor: „În mit există o libertate de acțiune fără limite, libertate negată statutului social, Înlănțuit de normele structurii sociale. Ceea ce inițiați văd cu ajutorul mitului și ritului nu este atât un exemplu moral, cât
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
monstruoase” (1977, p. 68). Aceasta Înseamnă că intervalul liminal deschide o perioadă de efervescență, În care indivizii construiesc viziuni alternative ale realității. Instrumentele acestor procese creative sunt cuvântul și gestul, altfel spus mitul și ritul. Ceea ce explică dimensiunea liminală a miturilor: „În mit există o libertate de acțiune fără limite, libertate negată statutului social, Înlănțuit de normele structurii sociale. Ceea ce inițiați văd cu ajutorul mitului și ritului nu este atât un exemplu moral, cât puterea de a transcende limitele statutului lor” (1968
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
p. 68). Aceasta Înseamnă că intervalul liminal deschide o perioadă de efervescență, În care indivizii construiesc viziuni alternative ale realității. Instrumentele acestor procese creative sunt cuvântul și gestul, altfel spus mitul și ritul. Ceea ce explică dimensiunea liminală a miturilor: „În mit există o libertate de acțiune fără limite, libertate negată statutului social, Înlănțuit de normele structurii sociale. Ceea ce inițiați văd cu ajutorul mitului și ritului nu este atât un exemplu moral, cât puterea de a transcende limitele statutului lor” (1968, vol. X
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
acestor procese creative sunt cuvântul și gestul, altfel spus mitul și ritul. Ceea ce explică dimensiunea liminală a miturilor: „În mit există o libertate de acțiune fără limite, libertate negată statutului social, Înlănțuit de normele structurii sociale. Ceea ce inițiați văd cu ajutorul mitului și ritului nu este atât un exemplu moral, cât puterea de a transcende limitele statutului lor” (1968, vol. X, p. 577). În al patrulea rând, vom discuta aspectul bizar al configurațiilor specifice intervalului liminal. Descompunerea constructelor sociale și culturale În
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
acele situații analoage interstițiului ritual, dar care nu mai comportă nici orizontul sacral, nici obligativitatea ceremonială și nici adeziunea mistică: Așa cum oamenii din triburi fac măști, se deghizează În monștri, agită diferite simboluri rituale, inversează sau parodiază realitatea profană prin mituri și povești, la fel genurile specifice divertismentului din societățile industriale, teatrul, poezia, romanul, baletul, filmul, sportul, muzica rock, arta, pop-art-ul etc., se joacă cu factorii componenți ai culturii, construind uneori combinații neașteptate, grotești, improbabile, surprinzătoare, șocante, experimentale (1982, p. 40
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
personaj consacrat de o anumită tradiție: acțiunile și cuvintele ei sunt performate social și legitimate ritual, sunt Îndreptate către public, dar par venind de dincolo de acesta, se referă la evenimente și persoane reale, dar cu vocabular și semnificații ancorate În mit: Lumea figurilor carnavalești este deci o lume a periferiei sociale, a trecutului, a frontierelor societății braziliene. În centrul ei se află ceea ce este interzis, ilicit, imposibil de atins, ceea ce este În afara sistemului sau se strecoară În interstițiile sistemului. Este deci
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]