23,409 matches
-
ca locutorul să-și fi încheiat mesajul; raportându-ne fragmentar la mesajul locutorului, concluziile pot fi eronate; în plus, dacă reacția devine și verbală, întreruperea poate distorsiona traiectoria inițială dorită de locutor; (e) raportarea la elemente perturbatoare de ordin contextual (zgomotul produs de o mașină, intrarea în sală a unui coleg, ieșirea din sală a unui coleg, un pix scăpat jos etc.); (f) mimarea ascultării interlocutorul se gândește la altceva, dar mimează atenția etc. * comprehensiunea/înțelegerea implică o raportare critică/evaluativă
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
este părerea ta, de fapt?/ Cum vezi tu lucrurile? Interlocutorul este interesat de opinia locutorului, nu de informații transmise impersonal, neutru. Cum?/Ce ai spus?/ Ce scrie acolo?/ Repetă, te rog, ce ai spus, nu te-am auzit bine din cauza zgomotului... Interlocutorul semnalează faptul că au apărut disfuncții în receptarea mesajului și dorește repetarea unora dintre componentele acestuia. Ce înseamnă?/ Ce înțelegi prin...?/ Ce vrei să spui cu...?/ La ce te referi când spui că...? Nu știu dacă am înțeles foarte
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
aruncă ghemul trebuie să spună ceva despre sine; cel care-l primește trebuie să adreseze o întrebare participantului anterior prin raportare la ceea ce a spus despre sine; * exercițiu de ascultare 71: participanții stau cu ochii închiși; conducătorul jocului face un zgomot (bătaie din palme, chițcăit, tuse, râs zgomotos etc.), pe care fiecare participant, succesiv, trebuie să-l imite; * exercițiu de ascultare și redare 72: locutorul 1 transmite interlocutorului un mesaj într-o limbă inventată; interlocutorul îl "traduce", pentru ceilalți participanți, în
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
a replicilor și folosirea elementelor paraverbale aferente acestora; * exerciții de improvizație un participant improvizează un ritm, iar partenerul lui preia ritmul și improvizează, pe ritmul respectiv, un text sau un cântec într-o limbă imaginară 35; * exerciții de selecție a zgomotelor 36, sunetelor de fond, liniei muzicale etc. produse (bătaie la ușă, zgomot de pași, melodie fredonată de un actor etc.37) sau înregistrate (sunetul vântului, ciripit de păsărele, melodii cunoscute în interpretare originală etc.), valorificabile într-un spectacol/într-un
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
participant improvizează un ritm, iar partenerul lui preia ritmul și improvizează, pe ritmul respectiv, un text sau un cântec într-o limbă imaginară 35; * exerciții de selecție a zgomotelor 36, sunetelor de fond, liniei muzicale etc. produse (bătaie la ușă, zgomot de pași, melodie fredonată de un actor etc.37) sau înregistrate (sunetul vântului, ciripit de păsărele, melodii cunoscute în interpretare originală etc.), valorificabile într-un spectacol/într-un anumit context comunicativ, pentru a corespunde mesajului verbal și nonverbal pe care
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
lui T. Kowzan (1975, pp. 182-205), teatrul implică 13 sisteme de semne: 1. cuvântul; 2. tonul; 3. mimica; 4. gestul; 5. mișcarea scenică a actorului; 6. machiajul; 7. coafura; 8. costumul; 9. accesoriile; 10. decorul; 11. luminile; 12. muzica; 13. zgomotul, dintre care: "sistemele 1 și 2 se raportează la textul pronunțat; 3, 4 și 5 la expresia corporală; 6, 7 și 8 la aparențele exterioare ale actorului; 9, 10 și 11 la aspectul locului/spațiului scenic; 12 și 13 la
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
pp. 173-174. 34 Héril & Mégrier, 2009, p. 97. 35 Adaptare după Munteanu, 2005, p. 142. 36 Vezi Kowzan, 1975, pp. 203-204. 37 Vezi, în acest sens, și jocul Hârtia magică, implicând producerea de către copii, cu bucăți de hârtie, a unor zgomote corespunzătoare anumitor stări sufletești, fenomene ale naturii etc. (Ciobotaru & Mihailovici, 2003, p. 44). 38 Vezi și exercițiile centrate pe "dezvoltarea imaginației vocale" propuse de Grotowski, 1998, p. 81; Ciobotaru, 2006c, pp. 46-47 etc. 39 Vezi, pentru importanța ascultării celuilalt, Gottesman
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
ale lui Mitică”, dar și versuri ca acestea: „Ia rmaroc în galop”: Comedianți / Saltimbanci / Baloane / Marțafoane / Cucoane / Galoane / Cârnați - vin / Bani pe șin / Gazete / Rachete / Jachete / Bilete / Brânză, colac / Ni ci un pitac / Lume grămadă / Limonadă / Mare paradă / Bătaie, sfadă / Zgomot, praf / Artiștii, poc, paf / Călușei / Căruței / Mititei / Covrigei/ Țâbă, Grivei / Halviță / Mariță / Cobzari / Ștr engari / Gogoașe / Moașe / Copii,în fașe / Caterincă / Ilincă / Tr ăsură - cai / Loc n‐ ai. / Bezele,/ Chiftele / Belele./ Copii, / băt râni / Evrei, români / Cu ochiul pont / În
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
și cea mai mică urmă. S-au văzut case noi vârâte în pământ până la o distanță de mai bine de 100 metri. Acest accident trist a fost prevestit locuitorilor printr-un vuiet nădușit ce se auzea de sub pământ, în urma răspândirii zgomotului despre această întâmplare o mulțime de curioși au vizitat locul în ruină, însuși dl prefect al districtului, încunoștiințat de subprefectul plășii respective, a vizitat comuna și a făgăduit multe ajutoare nenorociților localnici. ... Este cineva cuprins de jele uitându-se cum
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
orașul nostru, ducându-se la București, și după ce s-a încercat zădarnic să scoată din nou, acolo, revista „Făt-Frumos”, pe care o întemeiaserăm aici, cu doi ani mai înainte, mi-a spus, cu prilejul unei convorbiri: „FătFrumos” nu suferă nici zgomotul, nici învălmășeala Bucureștiului, el nu poate trăi decât în Bârlad, acolo unde s-a născut.” Încercările de a-l „recupera” pe G. Tutoveanu și a-l aduce efectiv la „Făt-Frumos”, chiar și prin epistole rugătoare, n-au mai avut succes
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
situează și imaginile eidetice care sunt reprezentări foarte clare, aproape cu caracter perceptiv net, ale unor fenomene anterior percepute. 2) Hiposteziile Hiposteziile constau în scăderea pragului sensibilității la acțiunea stimulilor externi. În aceste cazuri totul apare neclar, ca prin ceață, zgomotele sunt înăbușite, surde, îndepărtate. Hiposteziile sunt semnalate în următoarele circumstanțe patologice: a) stările stuporoase; b) în cursul schizofreniei; c) în sindromul de depersonalizare și derealizare din cursul afecțiunilor organice cerebrale. 3) Iluziile Iluziile sunt false percepții la baza cărora se
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
identități mai multor persoane care nu seamănă, fizic între ele sau care se aseamănă foarte puțin. Aceste tipuri de iluzii sunt întâlnite în schizofrenia paranoidă, delirurile sistematizate halucinatorii, sindroamele maniacale, sindroamele depresive. b) Iluziile auditive, constau în a identifica diferite zgomote cu sunete de alta natură. Ele apar în cursul parafreniei, în schizofrenia paranoidă și în melancolie. Iluziile auditive trebuie deosebite de interpretările delirante și de halucinațiile funcționale, în care stimulii reali sunt cei care determină apariția acestor halucinații. c) Iluziile
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
afectivă; - se pot asocia cu tulburări de gândire de tip delirant. După modalitatea lor senzorială, halucinațiile se împart în următoarele tipuri psihopatologice: 1) Halucinații auditive, raportate la analizatorul auditiv și ele pot îmbrăca următoarele aspecte: a) halucinații auditive elementare: acoasme, zgomote; b) halucinații auditive comune, de tipul unor sunete precise; c) halucinații auditive verbale reprezentate prin cuvinte, fraze sau dialoguri; d) după conținut, halucinațiile auditive pot fi: favorabile, nefavorabile, imperative, episodice, continue. Halucinațiile auditive apar cel mai frecvent în aura epileptică
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
lua aspecte psihopatologice variate, descrise de G. de Clérambault după cum se poate vedea în continuare: a) automatism senzitiv: algii, dureri cenestezice etc.; b) automatism emoțional și afectiv: teamă, tristețe, mânie, antipatie, perplexitate fără obiect, impresia de stranietate; c) automatism perceptiv: zgomote, cuvinte fără semnificație, cifre, aluzii și insulte la adresa bolnavului etc.; d) automatismul de activitate: constă în formularea unor ordine sau decizii impuse, gesturi forțate, gesturi inhibate, automatism verbo-motor sau grafic. Delirul Falsele interpretări patologice sunt cuprinse în grupa stărilor delirante
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
slab, elevul nepărând a fi afectat nici de faptul că a trebuit să repete clasa a IV a. IV. Date privind dezvoltarea personalității Percepție: lacunară Atenție: instabilă, se concentrează greu în activitate. Este foarte ușor distras de cel mai mic zgomot, mișcare sau orice alt factor perturbator Memorie: predominant mecanică și de scurtă durată; viteza de memorare lentă; întipărirea slabă, durata păstrării scurtă. Gândire: concret intuitivă; capacități reduse de abstractizare și generalizare în raport cu vârsta. Limbaj și comunicare: Volumul vocabularului: sărac, concretsituativ
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
acesta trebuie implicat în organizarea activității didactice. De pildă, acesta poate fi solicitat în organizarea diverselor echipe de lucru, în așezarea/ distribuirea materialului didactic etc. sprijinirea elevului în vederea sporirii capacității de concentrare Atenția copilului este distrasă foarte ușor de sunete, zgomote, obiecte din jur. De aceea, D.M. va fi așezat în clasă astfel încât în jurul lui să fie cât mai puține lucruri care pot să-i distragă atenția. Din momentul implementării prezentului plan, elevul va fi așezat în prima bancă, nu aproape de
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
după primele două ore de școală. Se concentrează mai mult atunci când trebuie să rezolve o sarcină care îi place și care o interesează sau dacă este apreciată într-un fel sau altul. Este foarte ușor distrasă de cel mai mic zgomot. Are ca predominantă atenția involuntară. Memorie: predominant bazată pe argumente logice; viteza de memorare rapidă; întipărirea puternică, durata păstrării îndelungată. Necesită un timp mai îndelungat pentru a răspunde corect la o întrebare chiar dacă are informația necesară din cauza lipsei capacității de
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
cumetria dintre Garibaldi și papă. Rareori Efimița încearcă să protesteze. Imperturbabil, Leonida protestează, iar Efimița revine la supunerea intelectuală: Ei, bobocule, apăi cum le știi dumneata toate, mai rar cineva! După ce protagoniștii creează ficțiunea revoluției și a republicii și după ce zgomotele de afară aduc certitudinea acesteia, gazeta este cea care trebuie să decidă și să dezlege misterul. Când nu mai este altceva de așteptat decât confruntarea directă dintre necunoscutul înspăimântător de afară și protagoniștii terorizați dinăuntru, Caragiale introduce, prin câteva mișcări
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
simțit prost, fîstîcit, în plus, a fost omul așa-zis cultivat. Descumpănit, fără vlagă, m-am așezat pe scaunul cel mai apropiat, așteptînd într-o tăcere comună, fără nume...Încetul cu încetul, salonul s-a umplut de oameni și de zgomote. Chiar înconjurați de lume, antrenați de ceilalți, indienii păreau, în mod inexplicabil, straniu, absenți. Mîncarea (și mai ales vinul excelent) mi-a dat destul curaj să-mi asum naivitatea întrebărilor care-mi stăteau pe buze. Fuseserăm invitați să purtăm un
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
și-a ucis cu adevărat tatăl." Arhitectul nu răspunde, rămîne pe gînduri. Ședința reîncepe. Un jurat ține să mai amintească o dată toate faptele, în detaliu. Intersectînd mărturiile celor doi martori capitali, arhitectul e de părere că metroul face un asemenea zgomot încît vecinul nu putea să audă pe cineva strigînd cu un etaj mai sus. Cîțiva jurați par destabilizați. Unul anunță că-și schim-bă votul în nevinovat. Întrebările și îndoielile se adună. Tensiunea continuă să urce, agresiunile verbale se fac și
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
spre soldat, cu un surîs vag. "Ei, ce spui?" îl întreabă pe tînărul țăran. Soldatul își privește în continuare fix superiorul: "Despre ce, d-le locotenent?" Tăcere. Locotenentul coboară privirea, ridică apoi fruntea și privește iar în jur. Aude un zgomot, se întoarce și vede la vreo douăzeci de metri doi soldați cărînd o targă: "Voi, cu mortul, așteptați!" Cei doi brancardieri se opresc brusc. Locotenentul se precipită către ei, se oprește, se întoarce, revine. "Voi de acolo, trageți în aer
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
cu soldatul privind întruna în jur. Nu e nici o ieșire. Încearcă, poate, să amîne o decizie pe care conștiința o refuză, vrea să cîștige timp: nu se știe niciodată ce se poate întîmpla... Uitîndu-se mereu în jur, atent la orice zgomot, pare să caute ceva... Dar nu știe ce caută. Toată ființa sa spirit și corp se deschide către posibil. Deodată, întorcîndu-se în direcția unui zgomot oarecare, zărind doi soldați pe cale să ridice un mort pe o targă, își zămislește într-
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
nu se știe niciodată ce se poate întîmpla... Uitîndu-se mereu în jur, atent la orice zgomot, pare să caute ceva... Dar nu știe ce caută. Toată ființa sa spirit și corp se deschide către posibil. Deodată, întorcîndu-se în direcția unui zgomot oarecare, zărind doi soldați pe cale să ridice un mort pe o targă, își zămislește într-o fracțiune de secundă un posibil și evenimentele iau un alt curs: e posibil ca generalul să creadă că orice cadavru italian de pe targă e
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
cadavru italian de pe targă e chiar soldatul pe care în mod oficial a acceptat să-l împuște. Agățîndu-se trup și suflet de acest posibil, mergînd pînă la capătul lui, locotenentul ordonă unui grup de soldați să tragă în aer, pentru ca zgomotul produs să pară cel al unui pluton de execuție. Grație posibilului pe care și-l construiește, locotenentul poate să asculte și să nu asculte în același timp: își ascultă conștiința, nu ascultă ordinul monstruos, își ascultă superiorul. Un țăran de
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
21 de ani își datorează viața posibilului, intim și periculos, pe care superiorul său și l-a creat într-o clipită. Și dacă n-ar fi fost acest cadavru la cîțiva metri de el, și dacă n-ar fi auzit zgomotul, și dacă, fiind un zgomot oarecare, nu s-ar fi întors să vadă ce e? Locotenentul și tînărul țăran au avut noroc. Deschizîndu-se către posibil, locotenentul s-a întors cu fața către șansă. El a făcut șansa posibilă. Un detaliu
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]