2,664 matches
-
de nasture ! exclamă ea. — Nu, spun, ușor vexată de expresia ei. Dar nu-i nici o problemă. O trimit înapoi la curățătorie. Doamna Farley a rămas tablou. — Chiar nu știi să coși un nasture ? Nu te-a învățat mama ta ? Îmi înăbuș un zâmbet la imaginea mamei mele cosând un nasture. — Ă, nu. Nu m-a învățat. — Pe vremea mea, spune doamna Farley, clătinând din cap, toate fetele bine educate erau învățate să coasă un nasture, să cârpească un ciorap și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
că le gătești ? O, Doamne. — Trish a vrut să-i prezint meniul pe toată săptămâna viitoare. Așa că... îhm... i-am dat un meniu plecând de la asta. Scot rușinată din geantă meniul șifonat de la Maxim’s și i-l întind. — Miel înăbușit cu arpagic cu cartof fondant și crustă de brânză de capră, garnisit cu piure de spanac cu nucșoară, citește siderată. Cineva pufnește în râs și, când ridic ochii, îl văd pe Nathaniel scuturându-se de râs. — Asta a fost tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
am avut la mine ! mă apăr. Ce era să le zic, pește cu cartofi prăjiți ? — „Assemblé” e musaca. Iris continuă să citească de pe listă. Asta e o denumire simandicoasă pentru plăcinta ciobanului. Pot să te învăț, fără probleme. Iar păstrăvul înăbușit cu alune e destul de simplu de făcut... Coboară cu degetul pe pagină, apoi, într-un final, ridică ochii spre mine, ușor încruntată. O să te-nvăț toate felurile astea de mâncare, Samantha. Dar n-o să fie ușor. Dacă n-ai mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
felul în care fiecare îl bate pe celălalt pe spate, îi explic. Pare că, dacă vreunul dintre voi ar avea probleme, toată lumea i-ar sări imediat în ajutor, din tot sufletul. Pur și simplu, simți asta. Îl aud că-și înăbușă râsul. Adevărul ăsta e, anul trecut am primit premiul pentru Cel mai Ospitalier Sat, spune. Poți să râzi cât vrei, îi răspund. Dar în Londra nimeni nu te primește așa, cu brațele deschise. Dacă mori pe stradă, te împing pur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
s-a răzgândit. N-a mai cumpărat pământul. Se mai privește o dată, nemulțumită. Oare să-mi iau mai bine costumul roz ? — Nu, rostim într-un glas Eddie și cu mine. Mă uit la chipul exasperat al lui Eddie și-mi înăbuș un chicot. Arătați foarte bine, doamnă Geiger, zic. Pe cuvântul meu. Nu știu cum, reușesc împreună cu Eddie să o dezlipim din fața oglinzii, să o facem să iasă pe ușă și să se suie în Porsche-ul lui Eddie. Are dreptate Eddie, o să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
și de pete de zmeură. Nathaniel e cam la fel, adică doar în blugi. — Repede ! Hainele mele ! îi șoptesc, ridicându-mă agitată în picioare. — Unde sunt ? spune Nathaniel, uitându-se în jur. — Nu știu ! Îl privesc și simt că mă înăbușă râsul. O să ne dea afară. — Samantha ? Aud ușa de la seră deschizându-se cu un clanc. — Shit ! spun cu glasul pierit. Vine ! — E în regulă, zice Nathaniel, culegându-și tricoul din cușca cu zmeură. Și-l trage repede pe cap și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
și să aduci și un birou... cred că-și aduce laptopul cu ea. — Da, doamnă Geiger. — Melissa e o fată foarte isteață. Trish aprinde o țigară cu bricheta ei Tiffany. Extrem de motivată. Una din fetele din City. — Am înțeles, spun, înăbușindu-mi un chicot în clipa în care Nathaniel reușește să-mi dea jos espadrila. Cu ce se ocupă ? E avocată, spune Trish, și eu ridic privirea, rămasă fără grai. Avocată ? O avocată vine să stea în casa asta ? Nathaniel mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
că se află la un milion de kilometri distanță de mine. — Bună, Lara, spun. Sunt... Samantha. Samantha Sweeting. — Samantha ? Lara zici că mai are puțin și face apoplexie. Dumnezeule ! Ce faci ? Cum îți merge ? Sunt bine, mersi. Foarte bine. Îmi înăbuș cu greu tremurul nervos. Am sunat fiindcă am aflat că Arnold pleacă. E adevărat ? — Da, este, spune Lara ușurată. Am rămas tablou când am auzit ! După cât se pare, Ketterman l-a invitat la masă și a încercat să-l facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
în jur ca prin ceață. Aproape că am uitat unde mă aflu. Îl ridic și văd că am primit un SMS. sunt jos. am o surpriză pentru tine. nat. Cobor scările, dar mintea îmi e în altă parte. Mânia mă înăbușă ori de câte ori mă gândesc la zâmbetul bonom al lui Arnold, la glumele lui ce încurajau dezordinea de pe biroul meu, la cum mi-a zis că o să facă tot ce poate, cum m-a ascultat când eu mă învinovățeam, când mi-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
de mulțumire spre socru, apoi se uită la ceas și anunță, Se apropie ora să mă prezint la serviciu. Marta spuse dinăuntru, Nu întârzii, vin acum, astea sunt avantajele micilor apartamente, scoți în surdină un suspin pe care l-ai înăbușit și, pe îndată, cineva de la celălalt capăt al casei denunță, Ai suspinat, să nu negi. Și mai sunt unii care se plâng de gardieni, de camerele video, de detectoare și de celelalte bagatele. Vizita casei era gata și, după deosebirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
pentru un biet poem, cu puțin mai lung decât un rubai. Glasul i se poticnește, se Înalță gâfâit: — Păstrează această carte. Ori de câte ori un vers va căpăta formă În mintea ta, ori de câte ori se va apropia de buzele tale, căutând să iasă, Înăbușă-l fără cruțare, scrie-l mai bine pe aceste file, care vor rămâne tăinuite. Iar când Îl scrii, gândește-te la Abu Taher. Știa oare cadiul că, prin acest gest, prin aceste cuvinte, dădea naștere uneia dintre tainele cele mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
umple cu aur, spune Nasr, după cum Îi stă În obicei. Poetesa se apleacă deasupra unui taler imens, plin cu dinari de aur, Începe să vâre monedele, una câte una, În gură, În vreme ce asistența numără cu glas tare. Atunci când Djahane Își Înăbușă un sughiț, gata să se Înece, Întreaga curte, În frunte cu monarhul, izbucnește Într-un râs sincer. Cămărașul i-a făcut semn poetei să se Întoarcă la locul ei; s-au numărat patruzeci și șase de dinari. Numai Khayyam nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
declară onorat. Dar, nefiind În dispoziția de a angaja o conversație savantă și Înșelându-se, se pare, asupra intențiilor oaspetelui, consideră oportun să repete formula-i favorită: — Fie ca gura să i se umple cu aur! Omar este surprins, Își Înăbușă un fior de dezgust. Abu Taher Își dă seama de asta și se neliniștește. Temându-se ca un refuz să nu-l ofenseze pe suveran, Îndreaptă către prietenul său o privire grea, insistentă, Îl Împinge cu umărul. Zadarnic. Hotărârea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Mă imploră să iau palatul, persoana, haremul său sub aripa mea. Dar, dacă-i cer fiica, se răzvrătește și vrea să-și apere onoarea. Coapsele unei fecioare reprezintă unicul teritoriu pentru care este Încă gata să se lupte?“ Califul se Înăbușea, cuvintele sale nu mai voiau să se lege, vizirul profită de asta ca să Încheie mesajul. — Sultanul a adăugat: „Du-te și spune-i că o voi cuceri și pe această fiică, așa cum am cucerit imperiul, așa cum am cucerit Bagdadul!“ VIII
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
tale. Vreau să le văd, să le ating, să le amestec cu ale mele, vreau să le privesc urmele pe obrajii mei, vreau să le păstrez gustul sărat pe limbă. S-ar spune că Încercau să se sfâșie, să se Înăbușe, să se spulbere. Mâinile se smintesc, veșmintele se Împrăștie. Nu există noapte de dragoste care să se poată asemui aceleia a două trupuri aprinse de lacrimi arzătoare. Focul se Întinde, Îi Învăluie, Îi Înfășoară, Îi Îmbată, Îi Înflăcărează, Îi contopește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
-i da un asemenea sfat, voia să aibă Încuviințarea ta. Omar a avut nevoie de timp să Înțeleagă ce i se cere, apoi exclamă: — Dumnezeule, Djahane, Încerci să mă dai pierzării? Mă vezi tu comandând armatele imperiului, decapitând un emir, Înăbușind o revoltă a sclavilor? Lasă-mă cu stelele mele! — Ascultă-mă, Omar. Știu că n-ai dorința de a conduce treburile țării, rolul tău va fi, pur și simplu, acela de a te afla acolo. Hotărârile vor fi luate și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
care n-au putut să se abțină să nu pătrundă În zona interzisă, se izbesc de o bătrână slujnică vorbăreață: tocmai a fost descoperită, moartă În patul ei, Terken Hatun, având alături unealta crimei, perna mare și moale care a Înăbușit-o. Un eunuc cu brațe puternice a dispărut; slujitoarea Își aduce aminte că acesta fusese introdus În harem cu câțiva ani mai Înainte, la recomandarea lui Nizam al-Mulk. XXI Stranie dilemă pentru partizanii lui Terken: sultana e moartă, dar principalul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
dreapta judecată. Să se retragă din lume, să facă gol În jurul persoanei sale, să se Înconjoare de ziduri de piatră și de teamă, acesta pare să fi fost visul nebunesc al lui Hasan Sabbah. Dar acest vid Începe să-l Înăbușe. Regii cei mai puternici au nebuni sau tovarăși veseli ca să ușureze irespirabila rigoare care-i Învăluie. Bărbatul cu ochii bulbucați este cu desăvârșire singur, zidit În fortăreața sa, Închis În casa sa, Închis În sine Însuși. Nimeni căruia să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
-o, Omar descoperă scrisoarea lui Hasan Sabbah, strecurată Între două pagini În timpul somnului. Într-o clipă, Khayyam recunoaște scrisul și acea semnătură convenită Între ei de acum patruzeci de ani: „Prietenul Întâlnit În caravanseraiul din Kashan”. Citind, nu-și poate Înăbuși un hohot de râs. Vartan, de-abia trezit În odaia vecină, vine să vadă ce-l poate distra atâta pe stăpânul său, după sângele rău din ajun. — Tocmai am primit o invitație generoasă: găzduiți, plătiți, apărați până la capătul vieții. — De ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
neobișnuit de aglomerate. În ultimul mi-am găsit, În cele din urmă, o cameră. Mă gândisem să mă duc direct la Fazel, să-i predau scrisoarea, să-l Întreb cum să dau de Mirza Reza, dar am știut să-mi Înăbuș nerăbdarea. Cunoscând obiceiurile orientalilor, știam că discipolul lui Djamaledin m-ar fi invitat să locuiesc la el; nu doream nici să-l jignesc printr-un refuz, nici să-mi asum riscul de a fi amestecat În activitatea sa politică, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
sufăr pentru că sunt ținut prizonier, nu mă tem de moartea apropiată. Singurul meu motiv de deznădejde este acela că n-am văzut Înflorind semințele pe care le-am semănat. Tirania continuă să strivească popoarele din Orient, iar obscurantismul să le Înăbușe strigătul de libertate. Poate că aș fi reușit mai bine dacă mi-aș fi răsădit semințele În solul fertil al poporului, În locul pământurilor aride ale curților regale. Și tu, popor al Persiei, În care mi-am pus speranțele cele mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Atunci se ivește un actor, amenință asistența cu sabia, Își atrage, prin schimonoseli, ocările ei. Apoi, câteva salve de pietre. Nu rămâne multă vreme pe scenă, de Îndată apare victima. Mulțimea scoate un urlet. Eu Însumi nu pot să-mi Înăbuș un țipăt. Căci omul se târăște, pe pământ, decapitat. Mă Întorc, Îngrozit, spre reverend; mă liniștește cu un zâmbet rece, Îmi șoptește: — E un vechi vicleșug, este adus un copil sau un bărbat de talie mică, i se așază pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
așa, unul dintre ei a venit să se plângă. În prezența pastorului, mi-a aruncat: „Khayyam era un bețivan și un nelegiuit!” I-am răspuns: „Spunând asta, faceți elogiul beției și al nelegiuirii!” Reverendul era cât pe ce să se Înăbușe. Howard râse ca un copil. Incorigibil și dezarmant. — Așadar, Îți asumi bucuros tot ce ți se pune În spinare! Vei fi fiind tu oare și un „fiu al lui Adam”? — Reverendul ți-a spus și asta? Am impresia că ați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Cănd nu vezi afară,privește înăuntru în tine. E atăt de simplu, atăt de firesc și atăt de tainic în același timp. Acolo, în adănc,sînt urme de tristețe,de doruri înăbușite după oameni dragi,dispăruți. Sînt departe de casă,dar trăiesc în sufletul nostru. Vine o vreme în care simți nevoia să fii aproape de cei dragi,să vorbești despre cei plecați ca să poți continua să trăiești. Între semne și vise,inima
În amintirea Teodorei Mareș by Iulia Bostan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/489_a_850]
-
o am de la un magazin cu cadouri pentru copii, din Guilford. E de pânză albă cu inimioare roșii cu tot felul de inscripții peste ele, și o folosesc drept port‑fard. — Ăsta e tot? zice Luke, uimit, și eu îmi înăbuș cu greu un chicot. Ha! Îi arăt eu cine își ia cel mai puțin bagaj. Sunt atât de încântată de mine. Nu am la mine decât trusa de machiaj și șamponul - dar Luke nu are nevoie să știe asta, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]