198,641 matches
-
din viața unor savanți români” - domnul dr.ing. Andrei Ciontu, care mă onorează în ultimii 50 de ani cu prietenia sa. Deoarece distanța dintre București și Tel-Aviv nu este destul de mare pentru a putea așterne colbul uitării asupra unei prietenii începută încă în anii ’60 în frumosul oraș Brașov ,unde autorul cărții de față a fost primul meu șef de catedră, iar eu o tânără asistentă la început de drum în munca didactică. Când drumurile noastre s-au despărțit, eu am rămas
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/heidi_s_simon/canal [Corola-blog/BlogPost/380545_a_381874]
-
ultima filă. M-am referit la volumul „Carnet de note” scris atât de limpede, concis și cu multă dăruire de către publicistul din Haifa, dl. Ivan Lungu. Desigur nu am epuizat în primele fraze toate calitățile acestei cărți, nu am amintit încă despre punctele de inteferență între autor și simțămintele mele personale față de subiectele din carte. Dar mă aflu abia la început, iar începutul se află pentru mine în ... Citește mai mult Ce poate să determine o persoană îndrăgostită de literatura beletristică
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/heidi_s_simon/canal [Corola-blog/BlogPost/380545_a_381874]
-
ultima filă. M-am referit la volumul „Carnet de note” scris atât de limpede, concis și cu multă dăruire de către publicistul din Haifa, dl. Ivan Lungu.Desigur nu am epuizat în primele fraze toate calitățile acestei cărți, nu am amintit încă despre punctele de inteferență între autor și simțămintele mele personale față de subiectele din carte. Dar mă aflu abia la început, iar începutul se află pentru mine în ... Abonare la articolele scrise de heidi s simon
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/heidi_s_simon/canal [Corola-blog/BlogPost/380545_a_381874]
-
cu adierea unei exasperări pe care credeam că o va depăși ușor, își va stinge însă curând mugurii încruntării și va lăsa vălul cald și argintiu al luminii să-i mângâie obrăjorii. Bucuria împlinirii rugii pe care o avea ticluită încă înainte s-o murmure cu ceva nazuri, aluneca cu pași ușori și lini, așijderea iuțimii cu care razele soarelui vor împresura și netezi degrabă crețul încruntării. Slobozi cu un oftat crispat și o bâlbâială încă încrâncenată, abia reținută, un refuz
ULTIMA POVESTE PENTRU ANAMARIA !... DE ION DOREL ENACHE ANDREIAŞI de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Ultima_poveste_pentru_anamaria_de_ion_dorel_enache_andreiasi.html [Corola-blog/BlogPost/370849_a_372178]
-
pe care o avea ticluită încă înainte s-o murmure cu ceva nazuri, aluneca cu pași ușori și lini, așijderea iuțimii cu care razele soarelui vor împresura și netezi degrabă crețul încruntării. Slobozi cu un oftat crispat și o bâlbâială încă încrâncenată, abia reținută, un refuz deloc ascuns, nițel răstit iar buzișoarele crude i se strângeau precum un fruct de piersică ce se împotrivea cu greu dezghiocării: -Întâi, să-mi spui o poveste! adăugă abia stăpânindu-și un firicel de reproș
ULTIMA POVESTE PENTRU ANAMARIA !... DE ION DOREL ENACHE ANDREIAŞI de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Ultima_poveste_pentru_anamaria_de_ion_dorel_enache_andreiasi.html [Corola-blog/BlogPost/370849_a_372178]
-
între perne, își lipise ursulețul de pluș de corpșorul plăpând și acoperit de pijamaua moale și înflorată, își puse mânuța dreaptă la rădăcina urechiușii parcă pentru a sta să prindă și mai bine din zbor cuvintele bunicului. Acestea se lăsau încă așteptate pentru a umple cu farmecul lor tăcerea nefirească dintre ei dar și din încăpere, o scădere a vocii povestitorului părcă o obligau să-și găsească poziția ce mai convenabilă, pentru a primi darul pe care bătrânul i-l promitea
ULTIMA POVESTE PENTRU ANAMARIA !... DE ION DOREL ENACHE ANDREIAŞI de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Ultima_poveste_pentru_anamaria_de_ion_dorel_enache_andreiasi.html [Corola-blog/BlogPost/370849_a_372178]
-
este doar împărăția Universului care se află „în bătaia” privirilor noastre sau ale lunetelor și telescoapelor care apropie de mii de ori lumea îndepărtată, ci ea cuprinde mii de universuri alcătuite din milioane de corpuri cerești care alcătuiesc galaxii și încă acestea de milioane de ori pe atâta, că mintea omenească se încurcă numai dacă le gândește, darmite să le mai și pronunțe. Abia cu cunoștințele căpătate până acum bunicul încearcă, cu mare greutate, să te fac să înțelegi nemărginirea nemărginirilor
ULTIMA POVESTE PENTRU ANAMARIA !... DE ION DOREL ENACHE ANDREIAŞI de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Ultima_poveste_pentru_anamaria_de_ion_dorel_enache_andreiasi.html [Corola-blog/BlogPost/370849_a_372178]
-
de milioane de ori pe atâta, că mintea omenească se încurcă numai dacă le gândește, darmite să le mai și pronunțe. Abia cu cunoștințele căpătate până acum bunicul încearcă, cu mare greutate, să te fac să înțelegi nemărginirea nemărginirilor și încă și încă pe atâta, fetița taichii... - Dar de ce aveau ei nevoie și de ceva noroc să ajungă în locuri pe care nu le locuiau și de ce nu li s-a arătat până acum norocul, că sunt răi și nelegiuiți și
ULTIMA POVESTE PENTRU ANAMARIA !... DE ION DOREL ENACHE ANDREIAŞI de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Ultima_poveste_pentru_anamaria_de_ion_dorel_enache_andreiasi.html [Corola-blog/BlogPost/370849_a_372178]
-
de ori pe atâta, că mintea omenească se încurcă numai dacă le gândește, darmite să le mai și pronunțe. Abia cu cunoștințele căpătate până acum bunicul încearcă, cu mare greutate, să te fac să înțelegi nemărginirea nemărginirilor și încă și încă pe atâta, fetița taichii... - Dar de ce aveau ei nevoie și de ceva noroc să ajungă în locuri pe care nu le locuiau și de ce nu li s-a arătat până acum norocul, că sunt răi și nelegiuiți și că nu
ULTIMA POVESTE PENTRU ANAMARIA !... DE ION DOREL ENACHE ANDREIAŞI de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 214 din 02 august 2011 by http://confluente.ro/Ultima_poveste_pentru_anamaria_de_ion_dorel_enache_andreiasi.html [Corola-blog/BlogPost/370849_a_372178]
-
Clapele albe ale unui pian, uitat, bat sunete care îmi șoptesc: - la dana portativului muzicii vieții, pot ancora suflete, sunete - valuri, aduse dinspre larg, de dincolo de orizont. Am început să le duc dorul, înspre viitor. Curatul nu-mi poate alunga, încă, gunoiul celor care-mi murdăresc prezentul. Nu pot să încep să astup fundul gropii vieții mele, de jos în sus. De ce să ne îngropăm singuri înaite de-a ne fi născut, strigă cei care nu vor drumul neatului. Copii de dinaintea
M-AM LOGAT PE BLOGUL TIMPULUI de VIOREL MUHA în ediţia nr. 277 din 04 octombrie 2011 by http://confluente.ro/M_am_logat_pe_blogul_timpului.html [Corola-blog/BlogPost/375315_a_376644]
-
albe sau negre, spre un tot fără sfârșit, căutând cu grijă să las întunericul în urma mea. Mă întreb, există mai multe începuturi cu mine în același timp spre infinit ? Hm ... scriu cuvinte, încerc să le gândesc, poate unele ucise, dar încă încerc să le mai aduc la viață. Am simțit vârful ascuțit al durerii, tăișul dur cum înțeapă, palpitația pieptului, groaza de moarte, starea leșinului, disperarea, lașitatea mea atât de dureroasă de multe ori în fața neputinței, dar să ajung ca să nu
M-AM LOGAT PE BLOGUL TIMPULUI de VIOREL MUHA în ediţia nr. 277 din 04 octombrie 2011 by http://confluente.ro/M_am_logat_pe_blogul_timpului.html [Corola-blog/BlogPost/375315_a_376644]
-
înțeapă, palpitația pieptului, groaza de moarte, starea leșinului, disperarea, lașitatea mea atât de dureroasă de multe ori în fața neputinței, dar să ajung ca să nu știu că speranța poate fii ucisă, nu am crezut niciodată ! De ce sunteți hieneale vieții noastre? Sunt încă în viață! Inima-mi bate puternic, simt sângele năvalnic și pot fi stăpân peste iubire, iubire de ieri, de astăzi, de mâine, iubire de lumină. Nimeni nu poate folosi nici o unealtă, ca sa poată săpa, scormoni, modifica, cu întuneric în fluviul
M-AM LOGAT PE BLOGUL TIMPULUI de VIOREL MUHA în ediţia nr. 277 din 04 octombrie 2011 by http://confluente.ro/M_am_logat_pe_blogul_timpului.html [Corola-blog/BlogPost/375315_a_376644]
-
care nu era a mea, față care s-a pierdut în mulțimea copacilor. A dispărut în ceața amăgitoarea unei toamne târzii. Geamul mașinii a estompat-o prin oglida retrovizoare, parcă și ea gânditoare. Nu am mai regăsit-o, niciodată. Astăzi încă o mai caut. De atunci pădurea a rămas a mea și s-a tot mărit, cu copaci de gânduri, cu ramuri care înoată spre cer. Oare am devenit un purgatoriu ale propriilor mele setimente? Sunt oare cel care nu cere
M-AM LOGAT PE BLOGUL TIMPULUI de VIOREL MUHA în ediţia nr. 277 din 04 octombrie 2011 by http://confluente.ro/M_am_logat_pe_blogul_timpului.html [Corola-blog/BlogPost/375315_a_376644]
-
la aflarea acestei vești, despre o posibilă ieșire din alienarea specifică, fu cuprins parcă o ușoară duioșie. Să știi, gândi El, că le-o fi venit mintea la cap. Eiii, sunt totuși copiii mei, poate cu timpul... - Petre, nu scoate încă zăvorul, mai ține gaura aia neagră în cușcă. Totuși nu-i da de mâncare, că, cine știe când vom avea nevoie de ea. Doar Le cunosc instabilitatea psihică! Mihai Batog-Bujeniță Referință Bibliografică: Mirabile visu / Mihai Batog Bujeniță : Confluențe Literare, ISSN
MIRABILE VISU de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 945 din 02 august 2013 by http://confluente.ro/Mirabile_visu_mihai_batog_bujenita_1375436802.html [Corola-blog/BlogPost/364201_a_365530]
-
într-un vaiet sfâșietor. Textul cântecului era trist, povestea unui suflet pustiit de dor, exilat departe de casă. Drama era redată sub forma unui monolog adresat unui cârciumar nevăzut care, în loc să curme amarul, nu face decât să adoarmă durerea, umplând încă odată paharul cu „aguardiente” („apă arzândă”, țuică). S-a făcut o liniște mormântală în jurul artistului, de parcă am fi fost loviți cu toții brusc de o revelație. Omul din fața noastră întruchipa o emoție mistuitoare, trăită cu fiecare fibră a corpului său, stăpânit
FLAMENCO, EL DUENDE de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 641 din 02 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Flamenco_el_duende_gabriela_calutiu_sonnenberg_1349201541.html [Corola-blog/BlogPost/343518_a_344847]
-
celor două minorități persecutate în trecut: țiganii andaluzi și musulmanii. Rădăcinile artei flamenco coboară în timp înapoi la hinduși, arabi și evrei, greci și castillieni, dar multe din întrebările pe care le ridică formarea lui ca fenomen artistic își așteaptă încă răspunsul. Flamenco ocupă un loc important în viața de zi cu zi. Se încropește spontan, în orice împrejurare, nefiind necesare decât o voce și un ritm bătut din palme sau din călcâie. Cu alte cuvinte, corpul uman dispune de toate
FLAMENCO, EL DUENDE de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 641 din 02 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Flamenco_el_duende_gabriela_calutiu_sonnenberg_1349201541.html [Corola-blog/BlogPost/343518_a_344847]
-
vârstă cât să poată lucra ceva, erau deja năimiți pe ogoarele bogătașilor, muncind din greu, cu ziua. Și când nu munceau cu ziua, aveau destulă treabă în propria lor gospodărie. Părinții erau prea nevoiași ca să nu-i pună la muncă, încă de mici, pe copiii lor. Sărăcuții de ei, munceau supuși, știind cât de grea este viața, și veneau bucuroși acasă când căpătau ceva plată bănuți de aramă, sau ceva de mâncare. Părinții, Vahram și Ara, au pus copiilor numele de
CETATEA DE LUMINĂ (2) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1572 din 21 aprilie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1429594889.html [Corola-blog/BlogPost/379904_a_381233]
-
suflare. Haldita nu fugise ca ceilalți, ci stătea mai deoparte și privea înspăimântată grozăvia bătăliei. Când furia celor turbulenți încetă, iar piața se goli de lume, rămânând doar cei doi misionari, întinși pe jos, mai mult morți decât vii, Haldita, încă înspăimântată de urgia evenimentelor, prinse curaj, își roti privirile în jurul ei să vadă dacă n-o urmăresc oamenii cei răi, apoi se apropie de cei doi răniți. Văzând că încă mai suflă, dar suferă cumplit, se gândi ce să facă
CETATEA DE LUMINĂ (2) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1572 din 21 aprilie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1429594889.html [Corola-blog/BlogPost/379904_a_381233]
-
misionari, întinși pe jos, mai mult morți decât vii, Haldita, încă înspăimântată de urgia evenimentelor, prinse curaj, își roti privirile în jurul ei să vadă dacă n-o urmăresc oamenii cei răi, apoi se apropie de cei doi răniți. Văzând că încă mai suflă, dar suferă cumplit, se gândi ce să facă pentru ei. Cu puținele ei puteri, reuși să-i tragă din mijlocul pieții lângă un gard, pe iarbă. Duse palma la fruntea lor. Erau înfierbântați și sufereau din greu. Alergă
CETATEA DE LUMINĂ (2) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1572 din 21 aprilie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1429594889.html [Corola-blog/BlogPost/379904_a_381233]
-
din mijlocul pieții lângă un gard, pe iarbă. Duse palma la fruntea lor. Erau înfierbântați și sufereau din greu. Alergă repede la o cișmea din apropierea pieței și aduse în căuș niște apă și, cu ajutorul unui batic, răcori frunțile celor doi. Încă nu-și reveneau. Așa trecu ziua, până se înseră. Când întunericul cuprinse împrejurimile, cei doi începură să-și recapete cunoștința. Erau în mare suferință, iar coastele, mâinile și pe față aveau semne de lovituri grave. Dar se puteau ridica în
CETATEA DE LUMINĂ (2) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1572 din 21 aprilie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1429594889.html [Corola-blog/BlogPost/379904_a_381233]
-
un Sabat, o procesiune imensă avu loc în cetate: mulțimi mari de oameni care credeau în Isus, îmbrăcați în haine albe, se adunară și porniră la vale, spre albia unui râu învolburat, unde începu botezul, care ținu toată ziua, ba încă mai rămăseseră mulți care urmau să fie botezați a doua zi. În scurt timp, aproape toată mulțimea din cetate, dar și din împrejurimi, cunoscu Adevărul propovăduit de misionari și de către ucenicii proaspăt desemnați de aceștia. Se părea că toată cetatea
CETATEA DE LUMINĂ (2) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1572 din 21 aprilie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1429594889.html [Corola-blog/BlogPost/379904_a_381233]
-
Însă populația cetății era unită, hotărâtă să se declare creștină, ca să scape definitiv de influența persană. Și, se poate spune că, pentru o bună bucată de vreme, chiar reușiră. Doar că, răzbunarea celui rău nu așteptă să se arate. Erau încă destui prin cetate care aveau interesul să-i alunge pe creștini din ținut, ca să nu piardă multele privilegii religioase și politice de care aveau parte. Atunci, aceștia se gândiră să născocească ceva ca să zădărnicească lucrarea de evanghelizare din Armenia. Trimiseseră
CETATEA DE LUMINĂ (2) de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1572 din 21 aprilie 2015 by http://confluente.ro/viorel_darie_1429594889.html [Corola-blog/BlogPost/379904_a_381233]
-
bazată pe furnizarea încrederii și convertindu-se într-un mozaic, în care satul românesc capătă nuanțe de vechi și de nou, actuale sau străvechi, resimțite din plin de fii săi, pelerini pe meridianele Pământului. Prin apariția acestui volum de poezie, încă de la debutul sau, Georgeta Resteman dovedește stil, rafinament și arta poetica, fără a cădea în patimă versului steril. Deși există multe voci autointitulate „cu autoritate” în domeniu, ăsta nu înseamnă că mesajul transmis de astfel de voci este pe gustul
GEORGETA MINODORA RESTEMAN -„DESCĂTUŞĂRI – FĂRÂME DE AZIMĂ” (VERSURI VECHI ŞI NOI)-EDITURA ARMONII CULTURALE de MIHAI MARIN în ediţia nr. 524 din 07 iunie 2012 by http://confluente.ro/Georgeta_minodora_resteman_descatu_mihai_marin_1339111344.html [Corola-blog/BlogPost/358280_a_359609]
-
intactă dorința de a transmite, de a genera stări pozitive, de a ilumină spiritul. În concluzie, prezența lucrare are toate ingredientele necesare unei reușite și, cu siguranta, va fi apreciată ca atare, creând premisele „adăugării” în panteonul literaturii române a încă unui nume valoros: GEORGETA MINODORA RESTEMAN. Fărâme de azima - pâinea și vinul unui sacru legământ - se naște dintr-o celesta iubire de oameni. Gheorghe A. STROIA Adjud - 03 noiembrie 2011 -------------------------------------------------------------------- ECOUL NOBILULUI DRUM OMENESC SPRE O TRĂIRE ÎNALTĂ Georgeta Minodora
GEORGETA MINODORA RESTEMAN -„DESCĂTUŞĂRI – FĂRÂME DE AZIMĂ” (VERSURI VECHI ŞI NOI)-EDITURA ARMONII CULTURALE de MIHAI MARIN în ediţia nr. 524 din 07 iunie 2012 by http://confluente.ro/Georgeta_minodora_resteman_descatu_mihai_marin_1339111344.html [Corola-blog/BlogPost/358280_a_359609]
-
pe sus și te duce, te duce, încotro vrea. Nu te poți împotrivi. Trebuie să-i faci hatârul, s-o lași în plată ei. Își face mendrele cu tine. Apoi, se duce de unde a venit. Rămâi buimac o vreme și încă o vreme, apoi te liniștești, câte puțin și o iei de la capăt. Ce vrea? Ce urmărește? Nu știi. Te chinuie și atât. Până devine o stare existențiala. O, dacă ai putea cel puțin să te aperi! Dar nu, e cu
DUMNEAEI, DEPRESIA... de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 470 din 14 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Reflectii_si_sentimente_cezarina_adam_cezarina_adamescu_1334428654.html [Corola-blog/BlogPost/348324_a_349653]