2,985 matches
-
strivite de elanul autentic al individului care vrea să ia parte la cultură. Nu persoanele sunt importante, ci ideile, atitudinile, sentimentele. O directoare dintr-un târg transilvănean era nefericită pentru că un ziarist o critica periodic în ziarul local. El avea condeiul și avea puterea. într-o zi, femeia l-a filmat cu telefonul mobil pe când își făcea nevoile în parcul public, și-a postat imaginile pe You Tube. Acest vast loc virtual este plin cu fotografii și filme de la orișicine are
Mitul eternei evadări by Doina Ruști () [Corola-journal/Journalistic/9154_a_10479]
-
Zubașcu s-a lansat într-o gazetărie febrilă care consemna fără cruțare feluritele ipocrizii, minciuni și fărădelegi ale oamenilor ajunși pe val, ale instituțiilor, ale unui stat profund dezamăgitor pentru cei aprinși de idealul unei reale răscumpărări a trecutului totalitar. Condeiul său aprig își asuma astfel neîmplinirea colectivă. N-avea prejudecăți, nu se oprea în fața niciunui obstacol. L-am cunoscut pe Zubașcu la sfîrșitul anilor ’60, la Oradea, unde era student. Era un tînăr cu o înfățișare stranie, smead, numai piele
Noapte bună, Ion Zubașcu! by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/5506_a_6831]
-
în el”. Formulă un pic rigidă, însă doar aparent, deoarece sub grimasa-i încruntată se poate citi (se citește efectiv în paginile cărții) o abordare sensibilă a materiei, o deschidere spre esteticul astfel întîmpinat cu o reverență protocolară. În fapt, condeiul lui Mihai Zamfir nu se încurcă în formalisme, nu eșuează în sicitate. Ca romancier, autorul înțelege prea bine că fiecare dintre creatorii pe care-i conspectează „au fost oameni vii, de obicei personalități puternice și în orice caz inconfundabile”. Și
Alonja romanescă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/5081_a_6406]
-
univers numai noi/ lirici bîjbîim// apele cresc repede/ frunză decade/ copacul adună cercuri lumești/ norii deasupra încuviințează/ trecerea toamnei// ți-ai lăsat privirea-n jos/ părul mătăsos și moale/ ispitele// totul în univers știe ce are de făcut" (Călătorie). De sub condeiul lui Luca Onul izvoraște un cu totul alt lirism, cantabil, torid-melancolic, plonjînd în idila recondiționata pe urmele lui Esenin. Autorul nu intră în conflict cu natura, ci se simte componentă a ei, își declară, bucuros, tangenta cu regnurile: "În talpă
Poeti bistriteni by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17827_a_19152]
-
Simion a fost dat în judecată pentru că a publicat opera în limba română a filosofului Emil Cioran, împreună cu verișoară acestuia Eleonora Cioran. Deputatul PSD Ionuț Vulpescu a precizat că aceste conflicte provin din incapacitatea unor oameni care se pretind cu condei, iar Eugen Simion nu poate accepta mitocănia și vulgaritatea. "Amândoi (n.r. Eugen Siomion și Eleonora Cioran) suntem părtași într-un proces, pentru că am fost reclamați, după ce am reușit să apară un mare spirit al lumii românești, născut de aici, Emil
Eugen Simion, dat în judecată. Deputat PSD: Nu poate accepta mitocănia by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/77978_a_79303]
-
elegantei și al rafinamentului". Vupescu a preciza " Conflictele sale - câte sunt, puține, dar notorii - de aici și provin: din incapacitatea să funciară de a accepta mitocănia și vulgaritatea, mai ales din partea unor oameni care se pretind de spirit și de condei". "La 80 de ani, Eugen Simion se înfățișează, iată, tot așa cum l-a descris, încă din tinerețe, Nichita Stănescu: 'Creator de ramură cu umbră, adică nepot de stejar și văr primar cu mărul domnesc.'", a conchis Ionuț Vulpescu.
Eugen Simion, dat în judecată. Deputat PSD: Nu poate accepta mitocănia by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/77978_a_79303]
-
Oare de ce? Remarca poetului, justă în generalitatea sa, este că în decembrie 1989 s-a prăbușit numai Ceaușescu, nu și setul său de "valori". Oamenii vechiului sistem, de la foștii activiști și securiști pînă la tehnocrații și la adulatorii săi cu condeiul, ocupă azi, cu puține excepții, funcțiile de decizie, în frunte cu singurul lider comunist "reciclat" din Europa de Est, ce s-a menținut la putere aproape un deceniu și jumătate: "Abil în discursuri, s-a convertit la democrație. Numai să nu fie
Poetul în cetate by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12830_a_14155]
-
poate recomanda drept scriitor. Marile concernuri industriale angajează "scriitori" care compun o varietate de texte, de la broșuri cu instrucțiuni de folosire a unui aparat pînă la corespondența oficială a directorului. La mare căutare, pentru îndemănarea lor foarte practică într-ale condeiului, acești sofiști ai zilelor noastre, așa-numiții technical writers (nu găsesc un echivalent românesc) reprezintă produsul unor programe de studiu speciale, încă foarte tinere în lumea universitară, centrele de scriere și compoziție, de regulă afiliate facultăților de filologie, dar cu
Scrisul și postmodernismul by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16850_a_18175]
-
doar o revistă dedicată exclusiv unui gen literar, ci chiar un gen în toată regula: Flash fiction. "Acest concept denumește o proză mai mult decât scurtă, un fel de pastile, flash-uri epice descriptive, un gen pretențios, care reclamă un condei încercat. Îți trebuie ceva talent pentru a convinge cititorul în 4-500 de cuvinte !" Asta raportân-- du-ne la o lectură "ipocrită", în care suntem cu toții antrenați. Nu știu însă dacă, între pagina tipărită și aceea întinsă leneșă pe monitor, nu
ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/10168_a_11493]
-
pe față, în orice împrejurare și cu orice risc. Se întâmplă și să greșească țintele, atunci când este imperfect informată, sau să fie prea categorică, prea fără nuanțe, prea puțin suplă, cum să zic, atunci când își evaluează moral contemporanii, confrații de condei. Drept este însă că și aceștia, unii dintre ei, au cam făcut abuz de nuanțe în felul cum s-au manifestat prin vremuri, prea supli și prea subtili în materie de conduită morală, de unde și dificultatea, la urma urmelor, de
Memorie „rea“ și memorie „bună“ by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/13004_a_14329]
-
În august 1639, sosește la Québec. Nu își va mai revedea niciodată patria, dulcea Franță. În Noua Franță duce o intensă activitate de apostolat. Se stinge din viață în 1672. Este beatificată în 1911. Scrisorile sale o acreditează ca primul condei al Canadei din punct de vedere cronologic. Marie de l’Incarnation aparține atât curentului Contrareformei cât și literaturii coloniale. Impresionează limpiditatea și claritatea stilului, calități tipice spiritului cartezian. Exuberanțele lirice, atunci când apar, se adresează exclusiv Mântuitorului pe care Marie îl
Marie de l’Incarnation by Mihaela Mudure () [Corola-journal/Journalistic/4375_a_5700]
-
Mircea Ghițulescu și prefațat de E. Uricaru în 2003), la care a și colaborat de altfel, își exprimă mai vizibil nemulțumirile și își explică „obiecțiile”: „În chip fatal, o listă de doar o sută de magnifici ai tuturor genurilor omite condeie dragi unuia sau altuia, pînă la a pune la îndoială înseși criteriile de selecție. Un sumbru alter-ego, situat la polul opus opțiunilor noastre ar ricana astfel, că, pe cînd în Dicționar figurează cinci președinți ai Uniunii Scriitorilor, un al șaselea
Atingeri cu floreta by Georgeta Drăghici () [Corola-journal/Journalistic/13209_a_14534]
-
părinteștii pași pe scări nu-i vom mai auzi niciodată”... (Șerban Cioculescu. Omul și cărturarul” - Caiete critice, 2002) Mai mult decît simple reverii, evocările lui Barbu Cioculescu sînt documente de istorie literară, confesiuni melancolic-ironice ale unui eseist, rafinat, cu un condei subțire care ne arată, celor ce mai putem să fim atenți, un lexic al limbii române mult mai bogat și mai expresiv decît cel folosit în mod curent, o eleganță a malițiozității, un spirit polemic lipsit de agresivitate. Ne arată
Atingeri cu floreta by Georgeta Drăghici () [Corola-journal/Journalistic/13209_a_14534]
-
pe aceasta o aplică. Cele mai frumoase poezii nu sunt, aici, poezii despre... și despre... Ci sunt pur și simplu poeme de impact existențial. (Cuvântul frumos, revolut în teoria poeziei, și nu de ieri, de azi, e bine adus din condei către un sens mai acceptabil.) Liiceanu dă crezare, în opțiunile sale propriei intuiții. N-avem decât să parcurgem selecția ca să ne dăm seama în ce măsură a reușit. Un lucru e sigur, însă. Eșantionul pe care-l extrage din consistentul opus magnum
Studii introductive (II) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4601_a_5926]
-
printre altele, despre racordarea la tradiția culturală națională, începând chiar cu titlul preluat "din mâini prestigioase": ale lui Alecsandri, ale lui Rebreanu și ale tuturor marilor scriitori care scriseseră în vechile Românii literare. Alt punct de program: deschiderea către "toate condeiele valoroase din întreg cuprinsul țării, din toate generațiile". Alt punct: "încurajarea confruntării nestingherite, creatoare, competente a opiniilor, criteriilor, punctelor de vedere". Altul, în fine: "restabilirea, lărgirea, intensificarea relațiilor, schimburilor cu culturile altor popoare". Răsfoiesc paginile îngălbenite, macerate pe margini ale
Patru decenii by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/7986_a_9311]
-
Gheorghe Grigurcu Neacceptînd a se plasa pe terenul unei filosofii care depreciază viața sensibilă, care pune în paranteză subiectivitatea în favoarea unor adevăruri "superioare", "pure și eterne" cum spune, ricanînd, Nietzsche, autorul Silogismelor amărăciunii își moaie condeiul în cerneala moraliștilor. O segmentare a meditației sale îi acordă aerul unei confesiuni literare, fruct al discontinuității umorale, reacție permanentă la "sistem", sumisiune la condiția jurnalului, care posedă "filosofia" sa proprie. În cadrul acesteia, o chestiune esențială e cea a sincerității
Fețele autenticității (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7543_a_8868]
-
acuzator, în revoltătoare ontologie. * Stîlpnici ai unei condiții iremediabil îndurerate, fără vreo contaminare retorică, stăteau acolo, în centrul amplei săli pe care o marcau, ne erau cumva reazem, să înfruntăm atacurile ce se declanșaseră pe seama superbei expoziții de la Galeria Nouă. Condeie de tristă amintire, lesne năimite împotriva adevărului, își stropeau otrava încercînd o campanie în „Scînteia”, un proces al criticii agita eticheta de „elitism”, pescuită din alte compromise polemici, degetul arătător al Securității găsea ocazia să probeze că instituția nu doarme
Patior ergo sum - Pentru sculptorul MIRCEA SPATARU by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/5256_a_6581]
-
tineri sau mai puțin tineri, dar care cu greu ar putea fi asimilați sferei meritocrației talentuoase sau unei îndelung statornicite celebrități cîștigate pe drept, să-și vadă numele adulat la cub și la pătrat nu numai prin aducerile proprii din condei, primite repetitiv cu brațele deschise de diferite publicații onorabile, dar și prin reverențele, ditirambii și genoflexiunile unor terți? Comuniunea simțămintelor patriotice în slujba unor nobile idealuri? Donații generoase pentru cauze individuale și colective? Presiuni, insistențe, interferențe? Poate că însăși obrăznicia
Despre nombrilism by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/9384_a_10709]
-
fost doar atât. Bine că nu s-a anunțat mărirea taxei tv, în cinstea venirii domniei sale, normal. Bine că angajații nu vor fi obligați să treacă pe la biroului maestrului pentru a-i mulțumi și pentru a-i pupa ghiulul...ăăă...condeiul cu care scrie așa de frumos. Da, putea fi mai rău... Maestre, din punctul meu de vedere ( sigur, doar un reporter de la știri, nu vreun director), poți să-ți iei emisiunea și să .... o muți pe frecvența liberă a OTV
Adelin Petrișor îl atacă pe Cristoiu: Ia-ți emisiunea și bagă-ți-o în... () [Corola-journal/Journalistic/44004_a_45329]
-
Apoi va fi numit asesor consistorial, intrînd - mai de mult, și în publicistica militantă, în acele vremuri aspre de prigoană împotriva populației românești din Transilvania. De altfel, în 1865 e instalat la conducerea ziarului Telegraful Român, întemeiat de Șaguna. Aici condeiul lui a vibrat timp de 18 ani, adică mult după ce maestrul său (mitropolitul) a murit (1873). Erau, atunci, vremurile aprige de după instituirea dualismului (1867), cînd maghiarizarea forțată a românilor (care reprezentau majoritatea populației Transilvaniei, recensămintele acreditînd prezența a trei milioane
Jurnalul unui memorandist by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17214_a_18539]
-
mari și frecvente intermitențe. Jurnalul n-are valoare expresivă. E, dimpotrivă, tern, uscat, rar un eveniment deosebit (personal sau politic) mișcînd textul cu emoție. Era aceasta o trăsătură a asprului, aproape ascetului Nicolae Cristea, încălecată de patima luptelor politice, cînd condeiul era mai destins și mai liber să se confeseze. A fost la înmormîntarea fiului său, ca un fel de concediu, s-a înapoiat să-și execute osînda. Mai puțin succint este cu însemnarea din 18/ mai 1895 despre convorbirea cu
Jurnalul unui memorandist by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17214_a_18539]
-
acești scriitori pentru că este nevoie să investim în talentul și imaginația României. Și pentru că în aceste zile Links Associates împlinește cinci ani, cadoul nostru pentru parteneri și pentru noi va fi această carte concepută în timp record de mințile și condeiele a 50 de scriitori”, a declarat Corina Vințan, Manager General al Links Associates, companie care sustine acest proiect. “Universitatea este gazda unui eveniment deosebit, care ne bucură și ne onorează. Universitatea este prin definiție locul unde inovația, talentul și tinerețea
România intră în Cartea Recordurilor cu o carte. Află cum () [Corola-journal/Journalistic/65327_a_66652]
-
inclusiv sub raportul informației. Dar, cu toate că dispune de o strînsă documentare, aidoma unei mașinării care funcționează în subsolul unei clădiri pentru a o încălzi, aceasta nu e niciodată dată în vileag. Nimic ostentativ, nici o pedanterie nu-și face loc sub condeiul lui Nicolae Manolescu, alert, discret, ușor monden. Criticul plutește pe valul adesea tulburat al unor timpuri îndepărtate fără a-și pierde vreodată echilibrul, cu o abilitate grațioasă, cu o energie ce se contrage în eleganță. încercînd a descoperi elementele viabile
Nicolae Manolescu față cu poeții romantici (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9100_a_10425]
-
și cea a lui Pașadia - care, în fond, e tot a Povestitorului - se reduc la una singură. Cea care îl opune pe balcanic apuseanului. În fragmentul de la începutul Crailor unde Povestitorul spune istoria lui Pașadia, cititorul găsește în scăpările de condei ale acestuia mai multe frînturi de poveste decît află Povestitorul de la Pașadia în secvența care îi aduce în fața portretului armașului. Fie și numai faptul că e vorba de un "îndoit omor", în timp ce Pașadia abia sugerează ideea de crimă. Cum nu
Mateiu Caragiale la Curtea-Veche - PRIVIREA POVESTITORULUI by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Journalistic/14752_a_16077]
-
categorie intră cazurile de lipsă a voinței, abulia definitivă și apatie iremediabilă. Toate sînt forme de eșecuri ale inteligenței umane, adică forme de irosire a capacităților pe care le are un om. José Antonio Marina scrie clar și alert, dovedind condeiul unui eseist de bună calitate. De aici ușurința și chiar plăcerea cu care îi citești cartea.
Prostia oamenilor deştepţi by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9891_a_11216]