2,918 matches
-
începutul sau sfârșitul, izbucnește ea dintr-odată, nici măcar nu sunt sigură că va sta cu mine câteva zile, nu știu dacă să încep să îl alăptez sau nu, înțelegi? Încă nu m-am decis dacă să îl păstrez, eu mă cutremur, doar nu îmi va distruge această nouă familie, dau la o parte cu o mână fermă toate semnele de întrebare pe care mi le ridicasem, apoi întreb grăbită, aproape certând-o, ce vrei să spui, credeam că deja este clar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
greoi este încorsetat într-o rochie neagră, elegantă, ochelarii îi scot în evidență ochii, Naama, strigă ea repede, ca și când numele meu i-ar fi stat pe vârful limbii, trebuie să merg cu formularele la fata aceea nouă, iar eu mă cutremur, la Yael? Ce să faci la ea cu formularele? S-a hotărât să păstreze copilul! Adevărat? Hava își strâmbă gura într-un gest de surprindere acră, falsă, de unde știi, și eu mă bâlbâi, mi-a spus imediat după ce a născut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
anilor, câteva scrisori pe care mi le trimiseseră fetele după ce plecaseră de la cămin, câteva fotografii prețioase cu prunci în brațele mamelor lor mândre, numai datorită ție sunt mamă, îmi scrisese cineva pe spatele unei fotografii, dar vorbele acestea explicite mă cutremură, în ele se ascunde ceva amenințător. Fără să spun nici măcar un cuvânt de bun-rămas, ies pe ușă, arunc o ultimă privire spre fetele adunate în jurul lui Anat, amenințând-o cu burțile lor nefericite, ea este prinsă între ele, cu o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
este femeie liberă la minte, nu „liberă la mare”, potrivit prototipului de libertate tolerată femeilor pe toate canalele mediatice: adică disponibilitatea către sex, „zi de zi, ceas de ceas și în proporție de masă”. Acest tip de libertate nu îi cutremură pe paznicii virtuților femeiești pentru bunul motiv că nu de libertatea de exhibare trupească se tem ei, ci de cea de exprimare. Știm sigur că în tradiția noastră iudeo-creștină „instituționalizată” femeile trebuie să tacă: în biserică, în politică, în cultură
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
nu știa. Eram la prima mea experiență de acest gen. Nu era vorba despre moarte. Cu ea eram obișnuit. Mă obsedau înmormântările minerești. Să făceau întotdeauna seara, cu fanfara minerească. De multe ori auzeam acele melodii, care pe mine mă cutremurau. Era însă primul contact cu un om împușcat. Era perioada când mașinile negre bântuiau prin sat și atmosfera mi-era cunoscută, dar acum, pentru prima dată, vedeam și un om împușcat. Știam despre partizani, le auzeam uneori numele șoptit, dar
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
afla în preajma sursei semnalului ei atunci când grenada explodă în urma ei. Unda de șoc fu gata să o doboare. O a doua deflagrație, încă și mai puternică, se produse în adâncurile stației. O sirenă porni să geamă și ansamblul instalațiilor se cutremură. Ripley trecu de o altă cotitură, pregătită să suporte un șoc, fiindcă telemetrul localizatorului ajunsese la zero. Brățara emițătoare a lui Newt era pe jos, spartă. Ochiul său verde lucea în continuare. Ripley se rezemă de un perete. Se sfârșise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
familie cinstită, atestat încă din timpul lui Ștefan cel Mare. Un fior trecu prin inima lui Broanteș văzând decăderea cumplită în care ajunsese vestimentația otomană. O asemenea risipă de material, proasta alcătuire a croielii, întreținerea de mântuială a capotului îl cutremură. Vădit lucru, era ceva putred în Imperiu. Și totuși, nu-și putea lua ochii din pământ; vederea țigăncușei îi tulbura și mai tare. Iar aceasta, cu imemoriala grație a celor de teapa ei, puse cafelele pe o măsuță și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
să-l ducă împleticindu-se înăuntru. îl așezară pe un scaun, iar Iovănuț merse iute după tejghea și-aduse un pahar cu apă. Hangiul îl bău pe nerăsuflate, apoi puse capul pe masă și începu să hohotească și mai sfâșietor, cutremurându-se tot. Văzând că omul nu are de gând să sfârșească, Metodiu spuse în latină: — Nu vă supărați, am vrea să servim masa... Ce ne-ați putea oferi? — Magna pars mei victus în lacte, caseo, carne consistit - răspunse printre sughițuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
ținea morțiș să i se facă o poză. M-am uitat la Simon, încă îngrijorată. Nu vreau să crezi că fac din țânțar armăsar, i-am spus plângăreț, dar mi-aș pierde întreaga credibilitate într-o secundă. Tatler! m-am cutremurat. Nu s-ar mai termina de bârfit. —Orice publicitate e bună, nu? Apoi mi-a văzut expresia. —Nu te îngrijora, mi-a spus râzând. Voi vorbi cu Venetia, deși o să creadă că ești nebună. Toată lumea se uită prin paginile revistei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
sunt foarte vizuale, fără însă ca densitatea, ritmul și poezia limbajului să nu-mi fie la fel de importante. Iată unii dintre regizorii preferați: Godard, Fellini, Solana, de Sica, Cassavetes, Anghelopoulos, Antonioni etc. Dar, desigur, există și multe cărți care m-au cutremurat. Mai presus de toți, Fernando Pessoa cu Cartea Neliniștii, un monument al literaturii moderne. Un personaj în Lisabona anilor ’30, izolat și cu totul conștient de propria-i neînsemnătate, își descrie cu măiestrie existența. Este una din marile cărți ale
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
nemișcat exact În locul unde EL se făcuse nevăzut. VÎntul Își croia drum printre clădiri. Rafalele reci ce se izbeau de colțurile clădirilor Îți răsunau ca o voce de bas În urechi. Gemetele acestei orgi uriașe m-au făcut să mă cutremur pînă În străfunduri. Mi se făcuse, fără să vreau, piele de găină, sîngele Îmi Îngheță parcă În vene, inima-mi deveni o pungă de gheață roșie păstrînd doar forma de inimă. Drum asfaltat bătătorit. Mingea veche de cauciuc, spartă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
probabil dirigintele oficiului, care curăța sau repara o ștampilă, mă privi atent. Se simțea miros puternic de petrol lampant, probabil de la o sobă defectă. Un camion de vreo zece tone trecu pe lîngă noi cu viteză de făcu să se cutremure pămîntul; Încetini Însă brusc (poate era mașina mea În cale). Pe cînd Îmi Întindea cele zece timbre de cîte cinci yeni pe care i le solicitasem, l-am Întrebat nonșalant dacă e adevărat că familia M și-a schimbat mașina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
nostru sînt toți unul și unul... Mă găsești atrăgător ? Ha? Te deranjez? — Arăți bine. Atunci să-ți cîrpesc una? N-ai vrea să-mi bei urina? Ce-ai zice dacă te-aș pune să-mi lingi tălpile pantofilor? M-am cutremurat cînd i-am văzut privirea fixă și fioroasă, dar am zis: — Eh, mă descurc eu. — Așa mi-am și Închipuit. Vin destui bătrîni libidinoși cu bani căcălău... și mai pică și cîte un actor de televiziune, dar... — Vreau să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
odihnă. Ce s-ar Întîmpla dacă și-ar pierde ținta și ar fi puși În situația de a-i privi pe ceilalți cum merg? Numai cînd mă gîndesc la așa ceva Îmi simt picioarele paralizate... doar gîndul mă face să mă cutremur și să mă simt trist... Zău că-mi dau seama ce norocoși sînt cei care pot umbla, oricît de nesemnificativ le-ar fi țelul pe care-l urmăresc... Deodată, fără nici o legătură cu ceea ce discutam, am Încercat să Înțeleg de ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
prisos nu era cazul să mai fii oficial chiar dacă un „mort” a intrat Într-o asociație. Același lucru era valabil și pentru El... — Cu mult timp În urmă, mi s-a Întîmplat ceva care mă face și acum să mă cutremur, continuă Tashiro, privirile zburîndu-i de la mine afară și invers. Voia să lase impresia că a fost luat prin surprindere. La vremea aceea mă odihneam pe o bancă, În parc. Pe banca de lîngă mine se culcase un cerșetor. Era la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
șoferului, prins de centura de siguranță și „îmbrățișat” de perne protectoare frontale și laterale. A simțit puternică durere în ceafă și un disconfort general apăsător ce-i provoca amețeală. Nu mai putea deschide ochii și avea senzația că pământul se cutremură și că un imens vârtej îl poartă năprasnic spre centrul planetei. „Laura! De ce, draga mea, Laura? Te iubesc...”, au fost cuvintele ori doar gândurile păstrate în memorie. A intrat într-un tunel întunecat în care nu vedea, nu auzea și
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
urechilor că cel ce-i vorbea îi reproșase un anume ceva de care nu se simțea vinovată și aspectul acesta o întărâta foarte mult. „Dar ce s-a întâmplat, cu adevărat? Părea atât de pătruns de problema aceea, că mă cutremur și acum! Ufff! Ce impresie bună mi-a făcut și acum, colac peste pupăză, strică armonia cu nimicuri... Nici acum numi vine să cred că el... Dar de ce oare îl iubesc atât de mult?... Doamne! Ce înseamnă teama și durerea
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
îmi vei face un mic colier... Iată! Chiar acum privesc o alta... Ciudat, nu?”. Urmări traiectoria acestei stele căzătoare și își aminti că în copilărie acest fapt însemna că un om a murit. Suprapunerea acestui gând peste amintirea ei o cutremură. „Nu! Nu trebuie să... Povești! Dar cât să fie ora acum?” Trecu pragul către interior și privi ceasul de perete. Era trecut de ora unu. „Uf! Când mă odihnesc în noaptea aceasta? M-a dat peste cap dosarul acela, numele
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
a fi colegi cu un actor de filme porno. Nu le trebuia lor așa ceva! Cum să stea alături de un individ care face așa ceva? Gândul că partidul lor ar putea fi asociat cu o asemenea vedetă i-a făcut să se cutremure. Șpăgari, da, cum să nu? Traseiști politici, adică un fel de curve morale? Sigur, primim, că au experiență! Oameni cu afaceri dubioase sau dosare penale? Păi, asta înseamnă că au ceva bani! Sigur, să vină! Dar un star de filme
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
în direct povestea acelei familii care și-a pierdut casa și poate și viața sub ruine, atunci e cel mai bine. În general caut poveștile, un supermarket dărâmat complet cu toți cumpărătorii prinși sub dărâmături... astea sunt poveștile care te cutremură, care îți redau dimensiunile tragediei. Betele au și ele farmecul lor. Mai ales dacă ai și stand-up în ele. Dar pentru mine, directurile nu se compară cu nimic. Mai ales la cum arată televiziunea în ziua de azi, live-urile
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
bun. Paradoxal, în noapte, pe trotuar, în dreapta mașinii, cea mai săracă și mai neajutorată fată din Vaslui, Mariana, pe care o știu de ani de zile cerșind pantofi, pentru că mergea desculță, orfană și neajutorată, privește spre icoană și plânge. Mă cutremur. De ce plângi, Mariana, o întreb. „Pleacă Maica Domnului”, îmi răspunde. Și știe ea ce spune. Ne-a plecat nădejdea și alinarea noastră. Maica Domnului a părăsit Vasluiul cu imaginea acestei fete nefericite. Ea a fost ultima persoană din Vaslui pe
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
se revoltaseră împotriva hranei mizerabile care o primeau numai ciorbă de varză și mămăligă mucegăită. Tăcerea se lasă odată cu seara care învăluiește din nou casa singuratecă, cu mult în afara teritoriului localității ucrainene XЛИБOKА. În sfârșit, dintre buzele Dorei care e cutremurată de grozăvia istoriei Teodorei și Minodorei iese doar o întrebare trunchiată : Minodora ? Cum a trăit ea vestea asta ? Teodora pare surprinsă de întrebare și răspunde cu o voce ca de dincolo de mormânt : Minodora ? La ea nu m-am prea gândit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
puțină substanță, avea un aer mulțumit chiar dacă pe eticheta sticluței era imprimat un cap de mort care anunța că soluția era otrăvitoare dar nu de ajuns ca să-i otrăvească lui trupul, nu îndeajuns. Doar sufletul și-l simțea uneori alterat, cutremurat de nemulțumirea permanentă ce-i zgândărea mereu ființa. Avea atâta imaginație, atâtea visuri de mărire, se vedea prin pădurea de munte, rege pribeag străbătând hățișurile. Ațipea de obicei imediat după ce-și punea picături în ochi, se îndepărta de toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
dezveliți. De câtva timp lumina nu mai cunoaște decât două culori. Ziua e zi, noaptea e noapte. Lanul nu vrea altceva. El a înghițit totul și zile și nopți. Un foșnet grav trece printre foile uscate ale porumbului. Lanul se cutremură tot de o furnicare obișnuită, o chemare numai de el auzită. Și apoi dorința de a vorbi cu cineva, dea-l sfătui să facă un lucru la care și el se gândise de mult, un lucru vechi, aproape uitat. Doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
de nesomn, părea o întruchipare a decrepitudinii umane. Stai, ia loc, te rog, domnișoară. O apucă de încheietura mâinii și o trase spre el. Era umed, lasciv, privirea cu care o învălui, voit provocatoare era atât de artificioasă încât o cutremură. Îi plăcea să se dea un mare cuceritor, postura îi convenea de minune, în discuțiile cu prietenii, la un pahar de vin, făcea mare caz de aventurile sale, cum le mai comenta, cum le mai înflorea! Ori de câte ori îi apărea o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]