2,956 matches
-
dialog tensionat. Submarinul din titlu și din numeroasele referințe nu e un element de legătură și un transportor pe care cei doi poeți să și-l trimită unul altuia, cu mesaje explicite ori subliminale. Este un obiect ambiguu, în continuă metamorfoză, cu funcții multiple și un "ce" omenesc. Prima sugestie e de iubire imposibilă, făcută să se ascundă și să se exhibe totodată în poezie. Dar a doua, și cea mai profundă, e aceea de revelator și multiplicator al intensei experiențe
Submarinul poetic by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7805_a_9130]
-
de natură simbolistă, Mariana Filimon nu denunță de regulă pînă la capăt legătura cu un univers dezolant, la rigoare "un pustiu suportabil", al cărui prezent se stinge, ci încearcă a-l recicla inclusiv sub unghiul unei percepții suprasenzoriale. În cuprinsul metamorfozelor pe care le înregistrează fenomenologia naturii, poate fi intuită o osmoză între aparențe și esențe, altfel zis un circuit de semne oculte. În sensul vederilor unui Mircea Eliade, polaritatea între materia scriptică și cea criptică a realului produce enigmatice conexiuni
Un postsimbolism by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7889_a_9214]
-
et des livres à l’heure de la mondialisation] (Editions du Cercle de la Librairie, Paris, 2011), Jean Perrot, cunoscut specialist în literatură generală și pentru copii și director fondator al Institutului Internațional Charles Perrault din Franța, propune o amplă reflecție despre metamorfozele cărții și ale culturii pentru copii în epoca „videosferei” și a „societății spectacolului”, plasate în contextul undei de șoc a mondializării. El dă astfel o replică la un celebru studiu al lui Paul Hazard din anii ’30, punînd în lumină
Despre joc, copii, cărți și traducerea lor la ora mondializării by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/4479_a_5804]
-
sau, mai precis, ceee ce Tim Burton face din Wonderland, nu mai puțin decât Walter Murch cu Vrăjitorul din Oz al lui L. Frank Baum în Return to Oz (1985). Asistăm la un deghizament propriu desenelor lui, sau la o metamorfoză, ambele corespund însă unui număr de magie, pe care artistul îl reușește de fiecare dată. Teratologia sa, care dată fiind selecția monștrilor cuprinde un teritoriu mult mai vast, sare numaidecât în ochii spectatorului. Pisica din Cheshire poartă multipludințosul zâmbet de
Imaginarium-ul „doctorului” Burton by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6411_a_7736]
-
un regim temporal de același ordin cu cel dăruit oamenilor. Dumnezeu n-are istorie. Și atunci, a vorbi de istoria lui este un nonsens. Dacă, în schimb, spun că e vorba de fapt de istoria "ideii de Dumnezeu", adică de metamorfozele prin care au trecut reprezentările credincioșilor, atunci Biblia devine cronica unor reprezentări mincinoase. Adică un document care nu se sprijină pe o revelație divină. Accidentele acestea de exprimare fac sarea și piperul cărții. În rest, cum spuneam la început, lucrarea
Istoria lui Dumnezeu by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7658_a_8983]
-
de subcultură în care 99% dintre produse sunt material rizibil și doar 1% material lizibil. O cultură anomică, fără reguli, fără autorități și fără ierarhii. Într-un cuvînt, o revărsare de prost-gust în fața căreia singura reacție e actul critic: „Oricîte metamorfoze s-ar fi petrecut după 1990, un lucru ni se pare cert: nu putem renunța deocamdată la serviciile criticului-călăuză, cel ce trebuie să ne mai orienteze cel puțin o vreme percepția valorică, cel ce ne poate indica nordul valorii.“ (p.
Antologie interioară by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3555_a_4880]
-
Gabriel Coșoveanu Doina Ruști Patru bărbați plus Aurelius Iași, Editura Polirom, 2011, 218 p. În Doina Ruști deja recunoaștem un stăpânitor al paginilor bizare. În Zogru ne confruntam cu tribulațiile unui duh obosit și melancolizat de metamorfoze, iar în Fantoma din moară întâlneam o altă entitate spectrală, capabilă, și ea, să producă fiorii specifici senzației de pericol și de literatură bună. Romanul de față ne propune o pisică teroristă, practic un principiu al răului trecut prin mai
Animalul terorii by Gabriel Coșoveanu () [Corola-journal/Journalistic/5413_a_6738]
-
narativ al poveștii sale cu demoni „dâmbovițeni”, pentru a face incursiuni în istoria comunismului sovietic, sursa și punctul de referință, din prima până în ultima clipă, a bolșevismului românesc. Analizele istorice comparative sunt punctul forte al autorului, un extraordinar cunoscător al metamorfozelor istorice și politice ale Europei de Răsărit și Centrale. Biografiile politice și culturale ale protagoniștilor alcătuiesc celălalt pilon nu doar de susținere, ci și de fascinație, al cărții lui Vladimir Tismăneanu. Stalinism for All Seasons nu e „o carte despre
Demonii (II) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/12996_a_14321]
-
-ntreagă,/ Să ascultăm cum se preface/ Statuia cărnii noastre-n iarbă (Acum e timpul chiar să ne iubim). Concretul n-ar avea atâta farmec, nici lauda lui atâta însemnătate, dacă n-ar exista, în necontenită veghe, contraponderea: liniștea, golul, trecerea, metamorfoza, aspirația. Conștiința faptului că întreaga petrecere de pe pământ, viața cu popasurile ei, nu-i decât risipă a darurilor sacre, spirituale, consum și destrămare-a tainelor, este cea care conferă tragism și anvergură viziunii poetice: "Petreceam, Fiule, așteptând,/ Petreceam cu pâinea-
Poezia retro by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/7690_a_9015]
-
tușe s-au enervat. Pentru că oamenii, mediocri toți, ar vrea să apară idealizați (rîde), să fie frumoși, deștepți, curați, inteligenți. D.P.: Leliei nu i-a fost ușor, înspre final a fost foarte... N.B.: Dar e frumos în final, e o metamorfoză frumoasă a ei, ea pierde, e o victimă, și în scena aia, în noapte, cînd se iubesc ei... Chiar și violul, pentru o pasăre de noapte avea un mic curaj, dar și noaptea aia frumoasă, de iubire, cu Grobei, ea
Nicolae Breban - Iubirea este o formă a limitării by Dora Pavel () [Corola-journal/Journalistic/9969_a_11294]
-
cum menționeză biografii, prin operele multor autori "fin de sičcle", estetizanți crepusculari și iubitori de artificii. În spate cu prestigioasa tradiție barocă a Spaniei, marcată de sentimentul precarității tuturor lucrurilor, al spectacolului mereu schimbător al lumii prinse într-o necontenită metamorfoză, Gómez de la Serna s-a putut întâlni în chip semnificativ și fertil și cu cultul suprarealist al visului, cu a sa viziune a relației dintre eu și lume ca vase comunicante, cu alternanța și interferențele de încântare și dez-încântare, de
Ramon Goméz de la Serena în româneste by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/12246_a_13571]
-
revoltate, ce propune o relativă ordine subiectivă în "harababura" din jur. Vorbind despre incongruitatea realului (un roman al său din 1922, anul când murea Kafka, se intitulează L'Incongruente - Omul nepotrivit, și a fost pus de autorul însuși în legătură cu autorul Metamorfozei) și despre irealitatea mai productivă decât concretul palpabil a vieții mutilate de convenții și automatisme sterile, scriitorul spaniol aproape că ne obligă să facem măcar o trimitere și la românul Max Blecher, cu ale sale Întâmplări în irealitatea imediată din
Ramon Goméz de la Serena în româneste by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/12246_a_13571]
-
felul în care se dăruiește pînă la capăt, însumînd șoaptele gnomului, ale spiritelor ce se multiplică și se grăbesc să-l alcătuiască pe diavol. Ochii încercănați ai acestui Mefisto mă vor urmări mereu. Și ei au discursul lor. În care metamorfozele se oglindesc, rînd pe rînd, în care ipostazele androgenității amplifică crescendo-ul voluptăților pentru ca prăbușirea să aibă înălțime. Mefisto acesta este întîiul ostenit de propria înscenare. Mefisto acesta al Ofeliei Popii are dimensiunea deșertăciunii vieții, a seducției însăși, istovitoare și
Mefisto by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/8947_a_10272]
-
versificate ale lui Șerban Foarță la discursul tensionat, expresionist-metafizic al lui Ion Mureșan și Ioan Es. Pop, de la tiradele expansivului Mihail Gălățanu la șerpuirile surprinzătoare ale lui Eugen Suciu și Lucian Vasilescu, ascultătorii au parcurs un univers poetic în continuă metamorfoză. Pe lângă această idee a unei polifonii artistice prinse în formula turnirului cavaleresc, organizatorii au plusat cu cea, la fel de inspirată, a selectării tinerilor poeți tocmai de către mai vârstnicii lor colegi. Fiecare autor consacrat a avut dreptul de a opta pentru un
Turnir poetic by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7819_a_9144]
-
Paris: egalité, fraternité, architecture. Lucruri actuale pentru un public care vede la tot pasul - ceea ce nu înseamnă în mod necesar că are luciditatea de a recunoaște - mostre de ideologie politică turnată în forme fixe și care uită prea repede că metamorfozele răului sînt inepuizabile. Problema definirii identității face obiectul unei alte secțiuni și este studiată diacronic în cazul pavilioanelor României la expozițiile universale de la Paris (1867, 1889, 1900 și 1937), evoluția însemnînd abandonarea treptată a reproducerii unei tradiții artistice specifice și
Utopiile arhitecturii by Marius Țepeș () [Corola-journal/Journalistic/17352_a_18677]
-
este coloana lui vertebrală, iar Piața fostului Teatru Național, cel inaugurat în 1852, și care a dăinuit aproape o sută de ani, este, fără îndoială, inima lui. Fiecare clădire din acest perimetru este importantă, are mai multe vieți și neașteptate metamorfoze. Despre aceste clădiri, inclusiv cea a Teatrului, este vorba în conferință. Biografia caselor, hotelurilor, instituțiilor, birturilor și cofetăriilor se intersectează cu aceea a oamenilor - mulți dintre ei celebri - care le-au locuit sau care le-au frecventat." Conferința în sine
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6382_a_7707]
-
ițele pe la raion, căci de la el pornesc toate relele". Situat la o astronomică distanță față de curaj, Marin Preda e foarte atent să-și subordoneze conștiința proprie "forului conducător", în toate variantele pe care le conține discursul acestuia aflat în necurmată metamorfoză, întrucît "calitatea activistului contează, partidul nu greșește niciodată". Prin urmare o conștiință supraindividuală, "senină" în felul său, cum a denumit-o I. Negoițescu. (va urma)
O revizuire convingătoare by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11744_a_13069]
-
și proza realistă își creează și își împrumută eroul. Mai târziu, Tudor apare în invocațiile eminesciene din articolele anti-liberale scrise în anii '80; iar în 1922, în drama lui N. Iorga care îi este dedicată. "Iorga este cel care pecetluiește metamorfoza literară începută cu aproape un veac în urmă, prima care face dintr-un conducător politic ieșit din împrejurări istorice și nu din șirul dinastic un mit, un simbol al unui principiu moral" (p. 92). Self made man, desigur; dar eroul
Farmecul istoriei literare by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10513_a_11838]
-
p. 63), iar rugăciunea "împreunarea omului cu Dumnezeu, lucru îngeresc, începătură a veseliei ce va să fie" (p. 151). Găsim în acest roman popular motivele cunoscute din orice basm: setea de cunoaștere a fiului de împărat, sfetnicul cel bun, interdicția, metamorfoza răului, ș.a. Odată ce misiunea "zidirii" creștinismului a depășit demult fazele începutului, Varlaam și Ioasaf dovedește, dincolo de funcția euristică a textului, că poate fi citit cel puțin ca un roman savuros inspirat dintr-o străveche legendă. Sf. Ioan Damaschin - Varlaam și
Legendă și adevăr by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/15444_a_16769]
-
dacă el reprezintă o vocație a culturii române, cum a apărut neosimbolismul, de ce am fost adevărați ași în avangarda literară etc. etc. Într-un mod cu totul neconcludent este descrisă fracturarea tragică a literaturii române în urma instaurării comunismului în România. Metamorfozele grotești prin care a trecut creația literară la noi după cel de-al doilea război mondial din cauza încercărilor autorităților de-a o folosi ca mijloc de propagandă, ca și ingenioasele forme de disimulare utilizate de scriitori pentru a supraviețui terorii
UN SISIF AL ISTORIEI LITERATURII by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16186_a_17511]
-
de jungla psihologică a personajului din Ghinga. O junglă îndeajuns de domesticită, însă - prin inflație și insistență -, căci de la un moment dat poetul pare să se ia la întrecere cu sine însuși în epuizarea tuturor asocierilor posibile dintre animale și metamorfozele organelor interne. Contorsiunile imagistice sunt atât de căutate, încât depășesc și pun în umbră experiența traumatică din spatele lor. Așa se face că până și scenele pline de cruzime capătă aspect decorativ: „izbutesc uneori să-mi declanșez mici explozii prin cap
Calofilia suferinței by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/4117_a_5442]
-
unei opere prestigioase și a avut o foarte bună inițiativă organizând, împreună cu Centrul Cultural Francez din Timișoara, un colocviu internațional francofon în zilele de 14-15 aprilie 2006, cu participarea scriitorului. Tema propusă (transcriu totul pe românește) a fost Dumitru Tsepeneag. Metamorfozele unui creator (scriitor, teoretician și traducător), reușind să reunească mai multe puncte de vedere, venite din direcții complementare. În mod curios, divergențele nu s-au manifestat, poate și pentru că participanții s-au simțit colaboratori apropiați ? atât cu autorul, cât și
Dresura de fantasme by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10699_a_12024]
-
și la Coman. El e, în definitiv, un tată profund. Levitația, frecventă aici, e o consecință a înrădăcinării. Poza călătorului care rătăcește, folositor, cu o oaie pe umeri are izvoare în scenariile semitice. Alipirea trece, de la un moment încolo, în metamorfoză: "nici nu deschid bine ochii și iată-mă legat de un copil/ ca de-un țăruș în mijlocul sufrageriei./ în picioare nu pot sta, până la fereastră nu pot ajunge/ iar cafeaua doar o amușin așa cum ar face/ orice ființă cu năravuri
Exiguum Etimologicum by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7173_a_8498]
-
Tînărul este nepoțelul lui madam Piscupescu, băiatul surioarei dumneaei, al lu' madam Dăscălescu: Mitică Dăscălescu." Stop! S-o fi rătăcit ea scrisoarea, dar noi o avem reprodusă în text, iar în text scrie clar: Mitică Georgescu. Cum s-a petrecut metamorfoza lui Georgescu în Dăscălescu, cînd naratorul a refăcut, pas cu pas, toate verigile lanțului? Ajuns din nou la profesorul Ionescu, acesta declară că n-are printre elevi niciun Mitică Dăscălescu. Respectivul - aflăm de la mătușa sa, madam Piscupescu, contactată a doua
Caragiale „obscur“ by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7153_a_8478]
-
interioară a funcționarului de la întreprinderea de produs chibrituri. Diavolul va apărea, deloc întâmplător, în ipostaza unui birocrat intransigent, Kalsoner, ce va proba o capacitate ieșită din comun de a-și schimba înfățișarea. Ritmul narațiunii e trepidant, existând un rafinament al metamorfozelor ce subminează ordinea birocratica, anticipând ravagiile produse de Woland și tovărășii săi în Maestrul și Margareta. Totul se pierde într-un foc de artificii, lupta finală a tovarășului Korotkov cu demonii având un aer de apocalipsa bufa. Ouăle fatale preiau
Prăbusirea casei Kalabuhov by Ioan Stanomir () [Corola-journal/Journalistic/17924_a_19249]