2,519 matches
-
html]: Iubite Domn, Am dorit mult În ultima vreme să vă Întâlnesc spre a vă dărui două dintre ultimele cărți de poeme Însoțite de câte o dedicație. Dorința aceasta mă ține cam din toamna anului trecut, când o distinsă doamnă poetă, redactor la Editura Tehnică al cărei director erați, a Încercat de câteva ori să-mi favorizeze această Întâlnire, dar fatalitatea sau poate numai starea precară a sănătății mele au făcut să nu vă pot vedea. Darul meu se voia, la
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
că o mamă trebuie să-și iubească toți copiii la fel. Și frații Între ei. La un moment dat, am Încercat să-l chestionez și pe teme poetice. „Eh, doar sunt din Țara lui Eminescu. Și-apoi, tot romanul e poet. „Câte volume s-au adunat până acum?” “Vreo nouă”.” “Reîntorcându-ne la Eminescu...” El avea multă dreptate cu privire la nația noastră. Dar primele versuri sorbite În românește au fost cele ale lui Coșbuc. Prin gura mamei.” “E un adevărat cult al
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
publicate În suplimentul cultural al unui ziar din Chicago (deși le-am găsit menționate, nu am reușit să le identific În ciuda cercetărilor mele de arhivă, nici să aflu cum a „dat” dl. Clark peste poet). În 1928, britanica Sylvia Pankhurst (poetă și ardentă activistă socialistă) se decide să traducă mai multe poezii din Eminescu, entuziasmată de ideile din Împărat și Proletar oferite În variantă de lucru de romanul I.O. Stefanovici. Deși prefațate chiar de Bernard Shaw și semnalate cu entuziasm
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
intimitate, așa cum o atestă paginile corespondenței, mai cu seamă scrisorile trimise soției. Răceala, indiferența de care se lovește fostul locotenent domnesc în saloanele pariziene, ingratitudi-nea prietenilor, în fine, toate greutățile îndurate ca emigrant sunt însă compensate de admirația unei tinere poete, cunoscută sub numele de Grecca Ida del Carretto. Criticul menționează duioasa legătură dintre cei doi "înstrăinați" pentru a realiza un sugestiv portret celei care va fi, ulterior, contesă Fusco, subliniind elementele definitorii ale liricii sale, profund marcate de experiența exilului
Antonio Patraș - Literatură și exil by Antonio Patraș () [Corola-journal/Journalistic/16356_a_17681]
-
prim-plan tresărea abrupt, ca de o revelație sau de-o spaimă, eliberată de greutatea picăturii ce o covîrșise, reașezîndu-se într-o nemișcare mai înaltă" (CXXXV). într-un univers guvernat de implacabilul concret, aparența e lege: ,te crezuseși un tînăr poet, o speranță pentru literele românești... dar băbuța din colțul străzii, care n-avea curajul să cerșească, ci doar stătea în drumul oamenilor, privindu-te numai, văzuse ce văzuse..." (XXXVIII). Cuvintele ele însele sînt înrobite analogiilor reificante. Tratate precum niște lucruri
Extaz și materie by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11298_a_12623]
-
a stabilit următorul podium: echipa cîștigătoare a acestei ediții - Filiala din Arad a USR, care rămâne în concurs și în anul 2015; câștigătorii Cununii de Lauri de la Barcelona, ex aequo, Vasile Dan și Aurel Pântea. În cadrul Turnirului au susținut recitaluri poeții laureați ai edițiilor trecute: Gabriel Chifu (2011), Adrian Popescu (2012), Ioan Moldovan (2013). Programul din Spania al scriitorilor români a mai cuprins un dialog al lor cu scriitori spanioli, desfășurat la Ateneul din Barcelona, în sala Verdaguer. Discuțiile au fost
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/2493_a_3818]
-
este atât de fidel subiectului tratat încât realmente trăiești drama. Lectura devine treptat incitantă datorită autenticității narațiunii dezvăluită de unele repere cunoscute, cât și datorită faptului că viața autorului se „toarnă” și se mărturisește în paginile cărții. Dar autorul este poet. Intercalarea prozei cu versuri, unele din ele create în timpurile retrospectivei, sporește valoarea povestirii. Poeziile sunt de o rară gingășie ce deconspiră o adâncă și inefabilă tandrețe pentru eroina „Jurnalului.” Tandrețe atât de puternică la vremea ei și din care
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93029]
-
asta echivalează încă, în lumea noastră artistică, cu înăbușirea în fașă a oricărei apetențe pentru dezbatere), uitam de prezența copilei printre noi, drept care am analizat odată o proză destul de pornografică, iar altădată unul dintre foștii mei studenți (astăzi un excelent poet) a înghițit în focul exprimării, fără să-și dea seama, un biscuit pre-morfolit de Nona, care-l pusese - nemulțumită de gust - la loc pe farfurie. La vreo câțiva ani distanță, pe vremea grevelor recurente din învățământ, mi-am mai luat
Poveşti cu scriitoare şi copii by Mihaela Ursa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1783]
-
pentru bijuteriile lirice pe care le-a ivit și considerăm că cititorul poate zăbovi pe paginile cărții, într-un moment de liniște și meditație. Laura Văceanu, 22 noiembrie 2010. POEZIA FEREASTRĂ SPRE LUME Unul dintre poemele fascinante ale Taniei Nicolescu, poetă trăitoare în Tulcea dunăreană și-n întreg arealul literar românesc este: Copil în iarbă - tot universul este o buburuză În vorbe puține răspunde la întrebările eterne: Cine? Unde? Ce face? Copilul, copilul universal, brâncușian, adică statuia curiozității și a inocenței
Brotacul din lună by Tania Nicolescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/445_a_847]
-
ani când deja înmuiam o pană răsucită într-un mic vas negru. Era începutul carierei mele de pictoriță! Am făcut niște decoruri 45 de teatru pentru un unchi, regizor, pe care l-am deza măgit! Spre treisprezece ani, am devenit poetă... Musset, Lamartine, Rimbaud, Verlaine erau zeii mei. Suferința lor era și a mea! Oscilam între pictură și poezie. De altfel aveam în familie două mătuși pictorițe: pe tante Marie și pe tante Juliette, și doi unchi poeți: oncle Ion și
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
ani, am devenit poetă... Musset, Lamartine, Rimbaud, Verlaine erau zeii mei. Suferința lor era și a mea! Oscilam între pictură și poezie. De altfel aveam în familie două mătuși pictorițe: pe tante Marie și pe tante Juliette, și doi unchi poeți: oncle Ion și oncle Justinian. — Ai fost încurajată să-ți cultivi talentele? — Familia mi-a ignorat total înclinațiile poetice. Oncle Ion Pillat a văzut odată ce scrisesem. Nu-mi aduc aminte cu ce ocazie, i-a spus tatei: „Asta mică are
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
Îl căutam într-o zi pe poet Și am trecut cu ei, pe lângă mine Și s-au uitat, și m-am uitat la mine, Și nu l-au cunoscut și nu m-am cunoscut poet... Trecând, simțeam că cineva mă cheamă Și eram eu, și singur mă chemam, Și eram eu, și parcă nu eram, Și unul de-altul, ne era și teamă... Iar ei s-au dus și eu rămas, priveam Spre-acela care singur
CARE SUNT EU?... by Ioan Știfii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83757_a_85082]
-
recitit-o și a întrebat scurt: „Băiatul ăsta nu are cumva de gând să treacă Dunărea la sârbi?” Cum pe atunci Tito era „călăul Tito”, redactorul care propusese poezia a cam feștelit-o. Șeful, generos, l a chemat pe tânărul poet și i-a recomandat să plece urgent pe un șantier, ca să cunoască viața mai bine și să nu mai umble cu „parabole titoiste”. Și a lucrat un an la Sovrom Petrol, colaborând și la ziarul local: Făclia Moineștiului. Rău nu
Jucătorul by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1257_a_1933]
-
un fir de păpădie o antiproză modernă, cu multe arcane și capcane, violentând de multe ori, proza obiectivă, cu narator extradiegetic sau heterodiegetic, sfidând dezinvolt clasicele „momente ale subiectului”. Lucrul e parțial explicabil, întrucât Claudia Mitră este în primul rând poetă, având două volume de versuri publicate (Dincolo de oglindă, Editura Papirus Media, 2014) și Îngeri de sticlă (aceeași editură, 2015). Titlurile volumelor de poezie sunt derutante, întrucât induc ideea de străveziu, de strălucitor, de răsfrângere, de răceală, de neutralitate, oglinda și
Viaţa ca un fir de păpădie… by Claudia Mitră () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101021_a_102313]
-
dar praf mai mult. Aleg a doua variantă. Mă îndrept spre bulevard și, un timp, merg pe niște străzi unde noțiunea de "freamăt" sau de "murmur" al străzii nu și-a pierdut încă sensul: pot auzi tocurile onomatopeice ale muzelor poeților bucureșteni (a se reciti Cărtărescu) sau chiar scuturatul din aripi " zbrr-zbrr " ale vrăbiilor care fac baie în băltoace, neam cu care de altfel graurii conviețuiesc pașnic. Pe bulevard larma e din nou de nesuporat: motoare ca de formula I și
Un graur la București – Utopie neagră by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Journalistic/12508_a_13833]
-
lui Șerban Foarță, culmea artei sale, dincolo de câteva pastișe savuroase, e dată de ultimul poem din carte intitulat Balada doamnelor în vavil(l)onică transcripție, un exercitiu intertextual absolut, gratuit și suficient sieși, o capodoperă lingvistică. Iată ce poate scrie poetul magician lăsat, nesupravegheat, singur în biblioteca! Voi cita integral: „Sag mir welch’ ein Ort ist Miss / Italien, Floră la Română / îAëêéâéÜäçò káß Èáßò, / Sua cugina gran germană; / Ed Eco, pronta mă lontana, / Desus rivière ou sus étang / Der’n Schönheit
Singur în biblioteca poeziei by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/13277_a_14602]
-
Răzvan Voncu Virgil Mazilescu - Opera poetică, ediție îngrijită și prefață de Gabriel Nedelea, Craiova, Editura Aius, 2013, 276 pag. La 10 ani de la precedenta ediție integrală a poeziei lui Virgil Mazilescu, îngrijită de regretatul Alexandru Condeescu, tânărul poet și critic craiovean Gabriel Nedelea ne propune o nouă ediție a operei acestui autor nu foarte prolific, dar cu un rol considerabil în trecerea liricii noastre de la neomodernism la postmodernism. Este, trebuie spus de la bun început, o ediție binevenită, atât
Opera lui Virgil Mazilescu, într-o nouă ediție by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/3247_a_4572]
-
care pictorii s-au exilat. De exemplu, Ivan Agueli a fugit departe de țara lui, Suedia, departe de atmosfera străină a "cuștii" din Sala, ca să scape de brutalitatea tatălui său. La fel s-a întâmplat și cu Harry Martinson, viitorul poet și laureat al Premiului Nobel. După moartea tatălui său și fuga mamei lui în America, a fugit și el din familia care-l adoptase și în care nu găsise nici o căldură, îmbarcându-se pe un vapor ca fochist. Acolo a
Corespondență din Stockholm - Istoria captivă în tablouri by Gabriela Melinescu () [Corola-journal/Journalistic/9461_a_10786]
-
cunoscători desăvârșiți de limbi străine, care, prin fructuoasă colaborare cu unele edituri, au oferit cititorilor, prin excelente traduceri, un număr impresionant de opere fundamentale ale literaturii universale. Printre acești eminenți oameni de cultură se numără și Smaranda Cosmin, ea însăși poetă și prozatoare, autoare a unor remarcabile tălmăciri din operele lui Montaigne, Diderot, Prévost, Jules Verne, Leon Șestov, Dino Buzzati și alții, precum și a eseurilor proprii despre Marguerite Yourcenar. La acestea s-a adăugat, cu puțin timp în urmă, un binevenit
Dicționarul capodoperelor universale by Teodor Vârgolici () [Corola-journal/Journalistic/8499_a_9824]
-
credincios, cînd ne anunță că dimineața „cu pași mari/ va trece pe deasupra/ un zeu”, sau e doar agnostic, servindu-se de un simplu ornament de natura unei fantezii persiflatoare. Nu o dată e afectată insciența, perplexitatea ca spre a sfida aplombul poetului curent: „eu nu știu despre poezie și despre viață/ poate despre celelalte să știu ceva fără să știu că știu” (un pahar în picioare). Admițînd drept unic adevăr faptul că viața sa „nu există”, poetul ne mărturisește că se aruncă
O speță de avangardă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/5042_a_6367]
-
scrisă de-a lungul unei nopți, înainte de a se sinucide, „povestirea unei agonii zbuciumate, zvârlită pe hârtie într-o grabă înfrigurată, în ultimele ceasuri ale scriitorului”. Un manuscris însângerat e recuperat ca o mărturie acuzatoare pentru un timp nefast: „În urma poetului mort de bunăvoie a rămas un teanc de file stropite cu sânge”. Remus Lunceanu își descrie calvarul moral cu pistolul pe masă, gata să-și pună capăt zilelor îndată ce va isprăvi această mărturisire prin care mai speră vag să se
De ce scria LIVIU REBREANU? by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/5872_a_7197]
-
mandatului său, a preferat să decoreze un fotbalist semidoct, fudul, țîfnos, pe care stadioanele străine îl huiduiesc din cauza comportamentului său primitiv. Și nu vreun liceu cu elevi cîștigînd medalii de aur la matematică, fizică, informatică; sau, de ce nu, vreun tînăr poet, scriitor de valoare, un viitor Emil Cioran ori Eugen Ionescu, sau următorul muzician în tradiția Enescu?... Dar, cum spune românul, de unde nu e, nici Dumnezeu nu dă.
Pe brânci by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16578_a_17903]
-
e nu o dată neglijată în producții care fie că sînt prea inundate de lumina transverbală așa încît nu depășesc o monotonie imnografică, fie că fac uz de o expresie irelevantă, lovită de banalitate. Autenticul poet religios se cuvine a fi... poet pur și simplu. Putînd fi un admirabil exemplar de homo religiosus, dacă nu dispune de imanența harului poetic, riscă a eșua în tentația sa de-a se înfățișa semenilor ca atare. Paul Aretzu, așa cum am mai afirmat, e unul din
O poezie religioasă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9705_a_11030]
-
de vedere, am predat a doua oară cursul. Am introdus mai multe studii de caz cu caracter nu doar teoretic, ci și practic. De exemplu, în cadrul lecției Gheișa în societatea japoneză tradițională elevii au învățat să compună haiku, după modelul poetelor nipone clasice. De asemenea, în studiul de caz intitulat Trecute vieți de doamne și domnițe ne-am axat pe evidențierea relațiilor de rudenie dintre dinastiile domnitoare în Țările Române în epoca medievală și pe reprezentarea lor sub forma arborilor genealogici
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Ana-Irina Iorga () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1358]
-
au mai citit și alți scriitori contemporani. A fost devansat atât prin celebrul vers al lui Marius Ianuș, citat de atâtea ori încât cred că nu e nevoie să vi-l mai amintesc eu, cât și prin mărturisirea unei tinere poete, la fel de talentate, că ea ar fi făcut-o cu una dintre statuile de la Universitate. Spre deosebire de Mircea Cărtărescu, Emil Brumaru n-ar vorbi despre performanțele sale sexual-literare făcând ironii pe seama colegelor lui ori apelând la serviciile unor fantome. Nu pentru că i-
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]