5,297 matches
-
cerut ajutorul zeului Clotildei, Iisus Cristos,promițându-i că în caz de victorie se va converti, ceea ce s-a și întâmplat. După victoria împotriva vizigoților din 507, Clovis I va face din Paris capitala regatului său, ocazie cu care cuplul suveran va începe și construcția bazilicii Sfinților Apostoli, pe malul stâng al Senei, care va adăposti ulterior rămășitele pământești ale celor doi. De altfel, în ultimii ani ai vieții, Sfânta Clotilde a preferat să se dedice construirii de biserici și mânăstiri
Sfânta Clotilda () [Corola-website/Science/336335_a_337664]
-
Franței abia aștepta un moment potrivit pentru a invada Anglia. În fața primejdiei franceze, dar și a celei interne, căci nobilii regatului erau deciși să-l părăsească, Ioan s-a văzut nevoit să cedeze și s-a supus papei, primind de la suveranul pontif propria-i țară ca feudă(1213). De atunci și de aici i-a și venit numele regelui „Ioan fără de Țară”, iar papa l-a protejat împotriva baronilor englezi. Când aceștia din urmă, în anul 1215, îl constrâng pe rege
Papa Inocențiu al III-lea () [Corola-website/Science/305428_a_306757]
-
fraza lui Venturiano: "„Nimeni nu trebuie a mânca de la datoriile ce ne impun sfânta Constituțiune... mai ales cei din masa poporului”", cei doi înțeleg prin sufragiu pe omul de sufragerie, deduc că Rică "„bate în ciocoi, unde mănâncă sudoarea poporului suveran”". Într-adevăr, Rică pretinde că n-are altă politică decât "„suveranitatea poporului”", pentru că "„box populis, box dei”", dar deviza lui civică sună: "„Ori toți să muriți, ori toți să scăpăm!”" Piesa, o farsă, se bazează pe un "qui pro quo
O noapte furtunoasă () [Corola-website/Science/298994_a_300323]
-
(pronunțat "cu-véǐt", scris și "Kuwait") este un stat suveran, tânăr și redus că dimensiuni, situat în Peninsula Arabica. În largul coastelor de nord-est se află Insula Bubiyan, cu un relief de câmpie. În schimb, partea de vest a ului seamănă cu o delta, dominată de Munții Ad Dibdiba cu
Kuweit () [Corola-website/Science/298113_a_299442]
-
de petrol reprezintă aproape jumătate din PIB și 94% din veniturile din export și a veniturilor guvernamentale. Bursă din Kuwait este a doua cea mai mare bursă din lumea arabă. Dețineri Internaționale Autoritatea de Investiții din Kuweit (KIA) este fondul suveran kuweitian specializat în investiții străine. KIA este cel mai vechI fond suveran din lume. Din 1953, guvernul kuweitian a regizat investițiIle în Europa, Statele Unite ale Americii și Asia. Până în 2015, deținerile au fost evaluate la 592 miliarde $ în active (bunuri
Kuweit () [Corola-website/Science/298113_a_299442]
-
export și a veniturilor guvernamentale. Bursă din Kuwait este a doua cea mai mare bursă din lumea arabă. Dețineri Internaționale Autoritatea de Investiții din Kuweit (KIA) este fondul suveran kuweitian specializat în investiții străine. KIA este cel mai vechI fond suveran din lume. Din 1953, guvernul kuweitian a regizat investițiIle în Europa, Statele Unite ale Americii și Asia. Până în 2015, deținerile au fost evaluate la 592 miliarde $ în active (bunuri). Kuwait este cel mai mare investitor străin din lumea arabă, a cu
Kuweit () [Corola-website/Science/298113_a_299442]
-
și organizare civică a Țării de Foc, determinante pentru definitivarea situației geo-politice până în prezent, a fost supranumit "„Conchistadorul român al Patagoniei”" s-a născut la București la 15 decembrie 1857 (ca cetățean al Imperiului Otoman, deoarece România a devenit stat suveran un an mai târziu, în 5 ianuarie 1859, prin Unirea Principatelor Române și a fost recunoscută ca țară independentă după 19 ani) într-o familie de intelectuali evrei din București, originari din Polonia, ca fiu al Perlei (Pepi) și al
Julius Popper () [Corola-website/Science/304680_a_306009]
-
a trebuit să plătească: înfrânt, el a recunoscut, în anul următor, statul său drept vasal al Imperiului de Niceea. După un succes atât de însemnat, Ioan III se putea socoti pe sine, cu siguranță, drept cel mai important monarh dintre suveranii creștini din partea răsăriteană a Mării Mediterane. Ioan al III-lea Ducas Vatatzes s-a căsătorit prima dată în 1212 cu "Irina Lascarina", fiica predecesorului său, Theodor I Laskaris. Ei au avut un singur fiu, viitorul împărat Teodor al II-lea
Ioan al III-lea Ducas Vatatzes () [Corola-website/Science/316809_a_318138]
-
a legilor naționale asupra celor unionale. Războiul legilor a devenit o luptă publică, Sovietul Suprem refuzând să recunoască acțiunile celor două republici. Gorbaciov a publicat schița noului tratat unional în noiembrie. Noua uniune urma să se numească Uniunea Republicilor Sovietice Suverane, dar, în anul 1991, toate acțiunile lui Gorbaciov aveau să fie depășite de acțiunile centrifuge ale republicilor secesioniste. În ianuarie și februarie, tulburările naționaliste din statele baltice s-au ridicat la noi niveluri. Pe 10 ianuarie 1991, Gorbaciov a adresat
Mihail Gorbaciov () [Corola-website/Science/298050_a_299379]
-
5,062,011 de locuitori. Potrivit estimărilor din 2008, acest număr a crescut la 5,168,500, iar asta ar pune Scoția pe locul 112 în topul celor mai mari țări din lume ca populație, dacă ar fi un stat suveran. Deși Edinburgh este capitala Scoției, acesta nu este cel mai mare oraș. Cu o populație de peste 584,000 capitală este orașul Glasgow. Ba chiar marele centru de extindere urbană Glasgow, cu o populație de aproape 1,2 milioane de locuitori
Scoția () [Corola-website/Science/296638_a_297967]
-
este numit „Soarele Rece”. Deși cea mai mare parte a așezărilor acestei civilizații se concentrează în emisfera opusă lui Lucifer, care încă mai este acoperită de ghețuri. De acolo, ei asistă la spectacolul nopții, necunoscut în restul Europei, unde este suveran Soarele Rece. Pe baza observațiilor făcute de pe fața întunecată, europanii dezvoltă o mitologie. Deși ajung la concluzia corectă că Lucifer n-a existat mereu acolo unde este, ei cred că Soarele Rece este fratele acestuia, condamnat pentru o crimă să
2010: A doua odisee (roman) () [Corola-website/Science/323989_a_325318]
-
până la moartea sa în 1954. De asemenea, a fost prinț al Regatului Unit, Duce de Albany și nepot al reginei Victoria și al Prințului Consort Albert. Ducele a fost o figură controversată în Regatul Unit în timpul statutului său de Duce Suveran de Saxa-Coburg și Gotha, parte a Imperiului German, în timpul Primului Război Mondial. În 1918 a fost forțat să abdice de pe tronul ducal iar în 1919 a fost deposedat de titlul de prinț britanic. Mai târziu s-a alăturat Partidul Nazist german și
Charles Edward, Duce de Saxa-Coburg și Gotha () [Corola-website/Science/321670_a_322999]
-
30000 de victime pe tot teritoriul Franței. și poate fi definit în cuvintele istoricului Jules Michelet "Sfântul Bartolomeu nu a durat o zi ci un sezon." Reacțiile în Europa sunt rezultatul versiunii prezentate de Carol al IX-lea asupra evenimentelor. Suveranilor Europei și papei Grigore al XIII-lea masacrul le este prezentat drept "victoria regelui împotriva hughenoților în cadrul unui complot împotriva monarhiei". .Papa se declară fericit că regele a reușit să scape și ordonă să se cânte un "Te Deum" pentru
Noaptea Sfântului Bartolomeu () [Corola-website/Science/308555_a_309884]
-
este un ideal politic pentru care militează anumite grupuri din Țara Galilor, și conform căruia această regiune ar trebui să se desprindă de Regatul Unit și să devină un stat independent și suveran. Această ideologie este promovată îndeosebi de partidul naționalist galez Plaid Cymru. Țara Galilor și-a căpătat o individualitate politică și culturală distinctă față de alte regiuni bretone, în Evul Mediu timpuriu. După cucerirea normandă a Angliei, în 1066, normanzii au penetrat în
Independența Țării Galilor () [Corola-website/Science/320752_a_322081]
-
republicii este Adunarea de Stat a Bașcortostanului — Kurultai, cei 120 de deputați fiind aleși prin vot universal pentru un mandat de cinci ani. Constituția Bașcortostanului a fost adoptată pe 24 decembrie 1993. Articolul 1 stipulează că Bașcortostanul este o republică suverană din Rusia, ea bucurându-se de toate puterile de stat în condițiile legilor federale ruse. Relațiile dintre Republica Bașcortostan și Federația Rusă sunt bazate în prezent pe prevederile Constituției Federație Ruse, ale Constituției Republicii Bașcortostan, a Înțelegerilor Federative (cu amendamentele
Bașchiria () [Corola-website/Science/304711_a_306040]
-
Orléans (5 aprilie 1549 - 11 iunie 1601) a fost a doua soție a lui Louis de Bourbon, Prinț de Condé, "prinț de sânge" și lider huguenot în timpul Războiului Religiilor. Bunicii paterni au fost Louis d'Orléans, Duce de Longueville, conte suveran de Neuchâtel, Prinț de Chatel-Aillon, și Prințesa Johanna de Baden-Hochberg, contesă suverană de Neuchâtel. Bunicii materni au fost Charles de Rohan, viconte de Fronsac și Jeanne de Saint-Séverin. Françoise a avut un frate mai mare, Léonor d'Orléans (1540-1573), care
Françoise d'Orléans (1549–1601) () [Corola-website/Science/333904_a_335233]
-
a lui Louis de Bourbon, Prinț de Condé, "prinț de sânge" și lider huguenot în timpul Războiului Religiilor. Bunicii paterni au fost Louis d'Orléans, Duce de Longueville, conte suveran de Neuchâtel, Prinț de Chatel-Aillon, și Prințesa Johanna de Baden-Hochberg, contesă suverană de Neuchâtel. Bunicii materni au fost Charles de Rohan, viconte de Fronsac și Jeanne de Saint-Séverin. Françoise a avut un frate mai mare, Léonor d'Orléans (1540-1573), care s-a căsătorit în 1563 cu Marie d'Estouteville (1539-1601), cu care
Françoise d'Orléans (1549–1601) () [Corola-website/Science/333904_a_335233]
-
Louis Günther II de Schwarzburg-Rudolstadt (22 octombrie 1708, Rudolstadt - 29 August 1790, Rudolstadt) a fost prinț suveran de Schwarzburg-Rudolstadt din 1767 până la moartea sa. Louis Günther II de Schwarzburg-Rudolstadt a fost fiul cel mic al Prințului Ludwig Friedrich de Schwarzburg-Rudolstadt și a soției acestuia, Anna Sophie de Saxa-Gotha-Altenburg. Prințul Louis Günther a crescut alături de șapte surori și
Louis Günther al II-lea, Prinț de Schwarzburg-Rudolstadt () [Corola-website/Science/336655_a_337984]
-
Tratatul de Stat al Austriei sau (în ) a reînființat Austria ca stat suveran. El a fost semnat la 15 mai 1955, la Palatul Belvedere din Viena de către puterile aliate ocupante (Franța, Regatul Unit, Statele Unite și Uniunea Sovietică) și de guvernul austriac. El a intrat oficial în vigoare la 27 iulie 1955. Titlul său
Tratatul de independență a Austriei () [Corola-website/Science/321860_a_323189]
-
austriac. El a intrat oficial în vigoare la 27 iulie 1955. Titlul său complet a fost „Tratat de reînființare a unei Austrii independente și democratice, semnat la Viena la 15 mai 1955” (în ). Tratatul a reînființat Austria ca stat independent, suveran și democratic. Baza acestui tratat este Declarația de la Moscova din 30 octombrie 1943. Semnatarii tratatului au fost miniștrii de externe ai țărilor: Viaceslav Molotov (URSS), John Foster Dulles (SUA), Harold Macmillan (Regatul Unit) și Antoine Pinay (Franța) în numele Aliaților, respectiv
Tratatul de independență a Austriei () [Corola-website/Science/321860_a_323189]
-
Conventului anual al Marelui Orient de Franța. În calitatea lui, recunoscută, de membru al Marelui Orient, Vaida a avut prilejul să trateze cu Georges Clemenceau și cu George Lloyd. La 21 iunie 1923, Vaida-Voievod a fost ales Membru Emerit al Suveranului Sanctuar al României (cu gradul 33), iar în 1928 a fost ales Mare Orator Adjunct. Lider marcant al Partidului Național Român, Vaida este numit ministru de stat pentru Transilvania în primele guverne după Marea Unire. În alegerile de la începutul lunii
Alexandru Vaida-Voevod () [Corola-website/Science/299269_a_300598]
-
dintre fiii săi, s-au năpustit asupra prăzii. Papa s-a lecuit de friguri, dar în 1491 boala a revenit și Inocențiu a zăcut peste 1 an, înainte de a muri. În această perioadă, a primit vestea că, în ianuarie 1492, suveranii spanioli, Ferdinand de Aragon și Isabella de Castilia, îi alungaseră pe musulmanii vecini din Granada, alipindu-și regatul lor și încheind astfel un episod din istoria Spaniei, ce începuse în secolul VIII, cu peste 700 de ani în urmă. În
Papa Inocențiu al VIII-lea () [Corola-website/Science/305436_a_306765]
-
multe state beligerante independente, datorită slăbirii autorității statului Zhou, întrându-se în perioada de 300 de ani a Primăverilor și Toamnelor, întreruptă doar ocazional de către regele Zhoului. Până în Perioada Statelor Combatante, din secolele V-III î.Hr., mai rămăseseră doar șapte state suverane puternice, pe teritoriul Chinei de azi, fiecare stat având propriul său rege, ministere și armată. Perioada Statelor Combatante s-a încheiat în 221 î.Hr., după ce statul Qin a cucerit celelalte șase regate și a fondat primul stat chinez unificat. Regele
Republica Populară Chineză () [Corola-website/Science/298086_a_299415]
-
protector al Țărilor de Jos. Însă Elizabeth nu dorea să-l provoace pe Filip mai mult decât era necesar și a declinat oferta. Ca urmare, "Staten-Generaal" i-a oferit tânărului frate al regelui Franței, ducele de Anjou, locul de conducător suveran. Anjou a acceptat, cu condiția ca Țările de Jos să denunțe oficial loialitatea de orice fel față de Filip. În 1581 a fost inițiat Jurământul abjurării, prin care Țările de Jos au proclamat că regele Spaniei nu și-a îndeplinit responsabilitățile
Războiul de Optzeci de Ani () [Corola-website/Science/305920_a_307249]
-
din resturile Imperiului Otoman, la sfârșitul Primului Război Mondial și, în conformitate cu legea fundamentală a Imperiului Otoman, (singura entitate statală turcă recunoscută internațional în acel moment), nu avea autoritatea legală să semneze tratate internaționale. Constituția otomană prevedea la articolul 7 că „Printre drepturile suverane ale Maiestății Sale, Sultanul are următoarele prerogative: [printre altele]... el încheie tratate cu puterile... el declară război și face pace... [etc]”. După reforma constituțională din august 1909, articolul 7 a fost modificat astfel: „Printre prerogativele sacre ale Sultanului se numără
Tratatul de la Kars () [Corola-website/Science/321227_a_322556]