4,413 matches
-
ca și director al... (Radio România Actualități, 20.III.2008), în acești zece ani s-a format ca și politician (Realitatea TV, 2.XII.2007), ți-ar veni ca și clientă o doamnă (TVR 1, 12.III.2008), ca și tentație de a alege în afara cuplului (TVR 2, 17.XI.2007). 10.2. Se constată extinderea folosirii prepoziției pe, care apare în multe construcții noi, adesea substituind alte prepoziții 31. În uzul lui pe interferează o tendință cultă (limbaj administrativ, calcuri
[Corola-publishinghouse/Science/85029_a_85815]
-
cu mine, acel timp al luptei, credinței, Îndoielilor, erorilor multiple, lașităților, dar și al unui curaj care nu rareori ne-a surprins pe noi Înșine, de parcă un Înger teribil și atent ne sufla la ureche, În ora ezitărilor și a tentațiilor demonice și atractive, reacția, gestul hotărîtor, adeseori sinucigaș! Dar... dar... dar...! Nu, nu Înșir aceste lucruri cu mânie; e „prea târziu” pentru mânie, În cazul meu este ora reflecției calme, reci - atât cât o permite inflamarea vocației mele specifice, romantice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
se cer”, care „se vând bine”, care sunt recunoscute ca atare. Uneori le pervertim chiar pe ale noastre, originale, forma noastră penibilă de trișerie și de prostituare, deoarece frica de social și de societate ne-a intrat În oase sau tentațiile aceleiași societăți ni se par irezistibile: laudele totale și fără măsură, banii, grația femeilor frumoase și amabilitatea oamenilor puternici. Și astfel ne trădăm nu numai arta, dar și tinerețea; cea În care suntem cu toții puțin nebuni, când suntem curați, curajoși
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
de valoare. Să fie oare tirania mai generoasă cu talentele ce se nasc, in statu nascendi, cu tinerii debutanți În artele majore, precum romanul sau filosofia?! A, nu, bineînțeles că nu, și cu toții am urât-o tocmai pentru că Înăbușea orice tentație de individualizare, de exprimare majoră Într-un domeniu sau altul al vieții spiritului. Dar... e vorba, În esență, despre „blestemata” problemă a adaptării! Nu cumva, unii dintre noi tot Înverșunându-ne contra tiraniei și a brutalului ei bun-plac, ne-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
și putere de creație. Sau... poate că nu libertatea face atâtea ravagii În câmpul unor talente ce se află la Începutul carierei - precum e cazul lui G.L. și al Încă câtorva amici sau foști amici ai subsemnatului! -, ci, mai știi, tentațiile pe care le aduce cu sine: lucrativitatea, adică Banul, care a irupt brutal printre valorile noastre, influența politică exprimată direct, prin jurnalistică și mass-media, sau acel vis, poate, al oricărui tânăr talentat și ambițios de a fi nu numai autor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
a fi nu numai autor, dar și „actor” al vieții publice, de a fi recunoscut pe stradă, ca Birlic, sau de a putea da un telefon În direct cutărui sau cutărui ministru sau deținător de funcții publice..?! Da, recunosc, aceste tentații sunt reale, dar vocație - În sensul grav, profund al acestei noțiuni, nu Înseamnă tocmai de a lupta și de a Învinge aceste tentații și altele cu care e dintotdeauna semănată o carieră de excepție?! Sau... tirania, tirania ideologică, politică, pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
da un telefon În direct cutărui sau cutărui ministru sau deținător de funcții publice..?! Da, recunosc, aceste tentații sunt reale, dar vocație - În sensul grav, profund al acestei noțiuni, nu Înseamnă tocmai de a lupta și de a Învinge aceste tentații și altele cu care e dintotdeauna semănată o carieră de excepție?! Sau... tirania, tirania ideologică, politică, pe care am trăit-o și În care, de bine-de rău, ne-am format vreo jumătate de secol, polarizând cu atâta ferocitate privilegiile Într-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
ne-am format vreo jumătate de secol, polarizând cu atâta ferocitate privilegiile Într-un singur „loc” și reprezentând atât de primitiv, de tenace, formele negative, antiumane ale societății și ale omului, ne apără tocmai prin aceasta și acestea de orice „tentație” de complicitate à fond, de colaborare profundă și totală cu forțele ei ce se opun radical pornirilor noastre curate, oneste; ca și tradiției, În care am fost crescuți, În care am crezut? Pentru acest grav motiv și „paradox” mi-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
atâtea suferințe În timpul vieții. Cităm Însă această maximă extrem de radicală deoarece, dincolo de „eroarea” ei, ea conține un adevăr adânc, atât este de adevărat că spiritele mari, profetice, cum a fost filosoful neamț, au dreptate chiar atunci când „se Înșală”! Am avut tentații, aplecări și chiar „accese” individualiste din pubertate. Nu susțin că ele reprezintă „adevărul” și nici că eu am dreptate În a „le” susține până azi, În senectute. Am citat mai sus emoția, bucuria unică pe care am simțit-o pe la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
stăpân pe actele și reacțiile mele. Și-apoi, tinerețea! Pubertatea, adolescența și lunga, sâcâitoarea mea post-adolescență, timp În care era cât p-aci să cad În acea orbire sau acele orbiri umane ce capătă diferite nume precum alcoolism, nihilism sau tentația auto-suprimării, ca o pedeapsă adresată adulților, societății sau chiar unei Închipuite dumnezeiri! Sigur, toate aceste „rătăciri” și chinuri erau pe jumătate sau pe sfert inventate, dar cele din pubertate - când am fost exclus din toate școlile fără să fi spart
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
să găsesc cel mai mic punct de sprijin unei atât de binefăcătoare adeseori, de senzuale, de „necesare” auto-compătimiri, viciu atrăgător, extrem frecventat de atâția oameni cuminți și puternici, refugiu blând și unic al unor ceasuri grele, absurde, brutale, confuze, până la tentația disperării și uneori chiar dincolo de ea! Nu, cum zice nu știu care șlagăr, nu „aș mai vrea să fiu o dată tânăr, cu mintea mea de-acum!”. De altfel, vechii zei ai Greciei Îi pedepsesc nu o dată, În fastuoasele și unicele lor mituri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
unui așa-zis Sens al vieții, dar niciodată, niciodată În timpul trecutei noastre rătăciri existențiale și nici acum, deși am zâmbit nu rareori la pretențiile unora care pretindeau a-l defini, niciodată nu ne-am putut „dezbăra” de „ispita Sa”, de tentația de a-L imagina și căuta, niciodată nu am renunțat - nici noi și nici atâția alții, sute, mii, poate milioane, În fel și chip! -, nu am putut renunța la „ideea” că „el” ar fi, că există cu adevărat un sens
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
însuși la Brioni, legăturile cu Iugoslavia, mai întîi la nivel de partide, apoi la nivel guvernamental. Pentru mulți dintre români țara vecină a devenit un culoar spre „lumea liberă”. A trece (ilegal) în Iugoslavia a fost (și a rămas) o tentație periculoasă. Student la Filosofie, cu un an mai mare decît mine, „Magistrul (Mihai) Ursachi”, apreciatul autor al Edictelor cu privire la fructe și flori, a încercat această aventură și s-a ales cu exmatricularea și cîțiva ani de detenție. Suspiciunea s-a
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
om „bun de sfat”, care, pare-se, stimulează confesiunea. Interlocutorii îmi fac, uneori destul de repede, cîte-o „confidență”, îmi spun cîte un „secret”, pe care - zic ei - nu l-au mai spus încă nimănui, convinși că „moare aci, între noi”. În ciuda tentației de a le trece în jurnal, am respectat de fiecare dată sigiliul a tot ce intra sub incidența unei atare convenții. *„La femme est question d’atmosphere” (Jules Laforgue). Asta ar explica relaxările în prezența unora dintre ele și încordările
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
îi merge destul de bine, „ca oricărui individ multilateral dezvoltat” ce urmează „indicațiile prețioase”. Cauza crizei acestui limbaj o constituie, desigur, abuzul de formule precum cele citate, care și-au tocit înțelesul serios și au căpătat între timp altul ironic, stimulînd tentația parodiei existentă în orice om. Mai recent, se întrebuințează în exces termenii de „autentic”, „amplu” și „elevat”. I-am numărat pe fiecare, de cel puțin zece ori, în cuvîntul lui Petru Enășoae la ultima plenară: nemulțumit de ceea ce e, el
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
să fac o facultate la sfîrșitul anilor ’50 și începutul anilor ’60. Mi-au fost urîte ordinele, comenzile, dispozițiile, indicațiile. Prin urmare, am dus (și duc) o viață în răspăr, care mi-a încordat mereu nervii și mintea. Deși cîteodată tentația se ivește, n-aș schimba-o pe una de calm și apatie. Tensiunile mă ajută să-mi sistematizez și să-mi consolidez sentimentele de opoziție. * Întrebat: „Tu pentru ce trăiești?”, am răspuns: „Pentru a mai citi o carte, pentru a
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
fizic, în preocupări sînt migrator. În stema mea de hîrtie ar trebui să figureze și o „roză a vînturilor”. Caut diversitatea, meridianele îndepărtate, contrastele. Cînd mă scol, nu știu prea bine de ce am să mă apuc. Abhor planificările. Nu rezist tentației de a începe cu ceea ce-mi iese în cale. De aci numeroase amînări și încurcături. Acest gen de imaturitate îmi dă iluzia unei neconsumate tinereți, ca să nu zic adolescențe, și dreptul la un viitor pe care alții, mai aplicați
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
singura lor politică fiind cea a "Patriei". Mă întreb atunci pentru ce motive atare schimbări bruște de personal, în momente când țara se află într-o perioadă de mari răspântii și exigențe în politica externă? Unul din răspunsuri ar fi tentația miniștrilor, determinată de dorința "de a da bine" la presă", "societatea civilă" etc. prin "întinerirea" ministerului. Nu cunosc nici un minister de externe din lume format exclusiv din "tineri". Instituțiile de profil care se respectă asigură un echilibru între generații, între
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
l-ai golit dintr-o dată de orice agitație, a redevenit un monstru de piatră, nemișcat, mut la orice întrebări.” Într-o scrisoare anterioară (10 aprilie 1947), Radu Stanca proiecta Sibiul ca un „loc unde nu s-a întâmplat nimic”, refuzând tentația Clujului, dar introducând un ton optimist în perspectiva întâlnirii la București a celor doi prieteni : „Cred într-adevăr că nu e nimic de făcut în acest oraș-mormânt. [...] Prefer Sibiul unde cel puțin am continua senzație că mă închid definitiv. Adaugă
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
a celor doi prieteni : „Cred într-adevăr că nu e nimic de făcut în acest oraș-mormânt. [...] Prefer Sibiul unde cel puțin am continua senzație că mă închid definitiv. Adaugă și poezia neschimbată a Sibiului și vei înțelege lipsa mea de tentație clujeană. Așadar, pe curând, la București !” . Pentru Radu Stanca, Bucureștiul aduce speranța unei revitalizări a spiritului cerchist, însă Ion Negoițescu (Scri- soa rea din 30 aprilie 1947) întâmpină cu o mare mefiență capitala ; este vorba de o inaderență constitutivă și
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
-lea, cum ar fi Kant sau Rousseau, acordă un tratament preferențial aspectelor pozitive ale naturii umane, precum capacitatea rațională și empatia, chiar altruismul. Pentru liberalii internaționaliști, realitatea stării conflictuale ce a culminat cu primul război mondial are însă efectul temperării tentației de a construi o viziune a politicii internaționale pornind exclusiv de la credința în natura umană pozitivă. Astfel, atât Angell, cât și Woolf afișează în realitate o viziune mult mai subtilă asupra relației dintre natura umană și comportamentul politic: într-o
RELATII INTERNATIONALE by DANIEL BIRO () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1509]
-
1978; Paradisul provizoriu, București,1982; Proprietarul de iluzii, București, 1988. Repere bibliografice: Nicolae Ciobanu, Ipostaze ale reportajului, LCF, 1978, 48; Dinu Flămând, Un remarcabil portretist, AFT, 1978, 12; Mihai Ungheanu, „Întâmplări în liniștea unei fotografii”, LCF, 1979, 8; Mircea Mihăieș, Tentația povestirii, O, 1982, 21; Mircea Zaciu, „Paradisul provizoriu” ST, 1982, 5; Al. Călinescu, Viața prozei și proza vieții, CL, 1982, 7; Ioan Holban, Meseria de nuvelist, CRC, 1989, 8; Dicț. scriit. rom., III, 475-477. T.R.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288465_a_289794]
-
acolo și să se încrunte la ei era o soluție scumpă. Iată ce a făcut managerul magazinului: a pus piese de Mantovani difuzoarele din parcare. Nici un adolescent nu și-a mai pierdut timpul acolo. Adolescenții gustă din plin imaginea, toate tentațiile reclamelor, ale promovării de produse de firmă, ale mesajelor media, etichetelor și curentelor de modă. Ei cred în puterea unei mărci de a stabili statutul social, de a determina ce e „cool” și ce nu, de a conferi farmec și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
de calitate, prețurile și locația aproape de fiecare dată. În ciuda a cât de practic poate să pară a cumpăra dintr-un magazin, sentimentele primează și întotdeauna serviciile bune prevalează asupră altor dezavantaje. În capitolele care urmează vom discuta despre ceea ce constituie tentația și stimulentul în shopping: posibilitatea de a atinge, proba, gusta, mirosi și explora lumea obiectelor dorite, în orice mod posibil, și cum aranjarea cu măiestrie a mărfurilor poate schimba totul în această lume. Vom vedea cum nu numai mărfurile, dar
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
s-ar putea face promovare pentru alte produse, cum ar fi uneltele electrice, chiar dacă acestea se concretizează prin simpla prezență a unui afiș a unor cărți de specialitate sau a unui ferăstrău electric „uitat” pe un raft: cine ar rezista tentației de a-l examina măcar puțin? Pe clienții noștri care administrează librării îi sfătuim să grupeze raioanele pe sexe, ceea ce înseamnă că publicațiile despre calculatoare, sport și afaceri trebuie aranjate firesc unele în apropierea celorlalte; același lucru trebuie realizat în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]