2,316 matches
-
să-l apreciez. Însă în același timp încordarea nu mă lasă să respir. Prevăzător nu mi-a lăsat nici o portiță de ieșire. Și când dansam lent, curentul căzu și muzica se opri. Deși stânjenită pe tot timpul dansului, mă simțeam ușurată. Și atunci interveni magia. Ne sărutăm. Și deși m-a luat valul, mi-am revenit repede, și atunci m-am speriat, căci ajunsesem destul de departe. Nu te forțez. A, da? Dacă nu acum, mai încolo. Știi ce? Du-te dracului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
ori că tot ceea ce dorise dumnealui era să ne spună era noapte bună. Am tras de aici concluzia că era, în general, foarte de acord cu tot ceea ce plănuisem să furăm în acea seară. I-am mulțumit. A plecat ușurat, învăluindu-ne într-un nor de lavandă, dar și-a uitat geanta. Am luat eu geanta, am intrat în gheretă la prietenii mei și ne-am gândit s-o mîncăm." (!!!) Nu este adevărat, domnule colonel, adnotează Ulpiu. Nici vorbă că
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
venit, cu toții, la curvele noastre?... V-ați paradit parașutele voastre... și ați vrea să le încălecați pe ale noastre?!... Mutați-vă și la boarfele ălelalte... Că, de nu... Să moară tanti! Bat, ca tine, câți încap în metrou!... Abia acum, ușurat, întorcînd fața hăndrălăului pe care-l zgâlțâia, has-Satan se dumiri că n-are de-a face cu credinciosul său Țaca. Ci că morfolea, între palmele sale cu degete subțiratece, dar ferme, hoitul unei alte podoabe de derbedeu: Papașa Ion, coleg
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
nu vede cum s-ar putea întâmpla asta. A zis că, după părerea ei, sunt o persoană obsedată de sine și superficială. În mod convenabil, Julia a scos partea cu „plicticoasă“. —A! Și cu asta ați terminat? Bărbatul părea aproape ușurat. —James! Julia îi relatase felul în care îi fusese împroșcat caracterul pentru că voia ca bărbatul să fie indignat în numele ei. —Deborah m-a făcut obsedată de sine și superficială. Nu ți se pare că treaba asta nu e în regulă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
mi-a spus. Cred că sunt mai multe șanse ca Israelul și Palestina să se piardă, mână în mână, înspre un apus de soare aninat la orizont, decât să ne vezi pe noi două prietene. —A! James părea ușor mai ușurat. — Deci n-o s-o mai inviți și altă dată la masă? —Ei, nu știu... Julia s-a ridicat și a început să strângă farfuriile. Cred că s-ar putea s-o invit la petrecerea de ziua mea. Numai ca să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
a amintintit episodul respectiv și-a simțit cum o trece cu fiori. — Poți să-mi desfaci fermoarul? Doamne, e un adevărat chin să îmbraci și să dezbraci rochia asta! Când fermoarul i-a eliberat carnea din strânsoare, femeia a oftat ușurată, iar rochia din tafta verde s-a prăbușit pe podea într-un morman șifonat. Verdele era culoarea preferată a lui Susan atunci când venea vorba de haine. Asta pentru că orice culoare mai îndrăzneață, roz sau portocaliu, ar fi făcut notă discordantă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
Și David nu se întreabă de ce tu și Jake ați devenit cei mai buni prieteni? a întrebat Alison stupefiată. —Nu pare să fie curios. Și dacă e, atunci n-a spus nimic în sensul ăsta. Eu cred că e doar ușurat că nu mai trebuie să facă pe mediatorul în certurile noastre. —Excelent! a exclamat Susan și-a bătut-o pe Fiona pe spate. — Eu am acum un logodnic care se dă peste cap ca să-mi arate cât de tare mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
realizat că povestea aia mai putea să aibă și un alt efect. Îmi închipui că Paul a fost supărat, nu? —A fost terminat. Deși trebuie să recunosc că restul familiei nu-i împărtășește sentimentul. Sinceră să fiu, suntem, mai curând, ușurați. Părinții mei și-au recăpătat speranța că Paul o să întâlnească acum pe altcineva, o fată mai, ei bine, mai cu frică de Dumnezeu. Deci relația s-a încheiat? Temându-se că propria ei șansă de a avea un viitor lipsit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
Gribb s-a întins imediat. Peste o clipă, dormea deja profund. Fără îndoială că nervii ei, care fuseseră întinși la maximum după moartea lui Ignatius, se răzvrătiseră în sfârșit și ceruseră un răgaz pentru regenerare. Vultur-în-Zbor s-a simțit sincer ușurat. Virgil l-a lăsat singur, spunându-i: — Adună-ți puterile. Asta-i important. S-a îndreptat spre fereastră, ferindu-și privirea de obiectele ciudate de pe pereți, și s-a uitat spre munte. O muscă i se așeză pe obraz. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
o înălțare din umeri mentală. La revedere, a spus aghiotantul lui Dota. Am căutat în partea de eu-Grimus și am găsit metoda de a mă întoarce la Trandafir. Peste o clipă eram din nou în camera secretă. Media părea foarte ușurată! Flann O’Toole urca scările, cu pălăria sa de Napoleon, cu mâna stângă ascunsă în haina lungă, închisă cu nasturi, și cu fața roșie de la whisky. Lângă el se afla Cale-Bătută Peckenpaw, cu căciula de raton îndesată pe cap, haina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
speriat. Nu știam ce ți s-a întâmplat. Mai întâi nu mi-ai răspuns, apoi îmi intra mesageria. Bine că ești bine, dar să nu-mi mai dai emoții de genul acesta că te bat cu mâna mea! Ana răsuflă ușurată îmbrățișându-și prietena. Karina se gândea dacă să-i mărturisească Anei despre întâlnirea din pădure, sau să păstreze secretul până va afla cine e acel bărbat. Era mai bine să nu-i spună nimic deocamdată, să nu se îngrijoreze și
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
o copleșiră emoțiile. Va găsi o nouă scrisoare? Pașii îi deveniră nesiguri, în contrast cu vitalitatea de care dăduseră dovadă pe stradă când se întorcea acasă în pași de dans, purtând-o tot mai aproape de obiectivul care îi oferea surprize. Nimic. Răsuflă ușurată, dar în același timp o undă de dezamăgire întristă chipul vesel al Karinei. Cutia scârțâia iritant la fiecare mișcare. Se opri întrebându-se de ce aștepta nerăbdătoare un semn din partea lui? Cum reușea să o bulverseze atât prezența cât și absența
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
În semn de salut. Unul dintre bărbați ne-a arătat pumnul. Goanță s-a Întors cu fundul spre el și a bătut cu palmele-i groase peste fesele sale mari. Mai auzirăm doar claxonul camionului. În cele din urmă respirarăm ușurați. I-am luat trupul În brațe, intenționând să-l cărăm câte doi, dar era atât de ușor Încât Îl ducea doar Pistruiatul. Fără nici un efort. Iată vechea biserică. Cimitirul se afla În spate. Pământul era reavăn, afânat de ploaie. Cu
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
de calificată. Îmi simt trupul adoptând gesturi materne exagerate, ca ale unui mim. Dovada că sunt mamă, cu toate acestea, mă ține strâns de mâna stângă și insistă să-mi pun aura ei În păr. E clar că Emily e ușurată și recunoscătoare pentru faptul că mămica ei a ajuns la serbare: anul trecut am fost nevoită să o las baltă În ultimul moment, când negocierile pentru un contract au atins un punct critic și a trebuit să prind primul avion
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
cărți la poștă pentru Emily și Ben și câte ceva pentru tine și Richard. Sper că am ales bine. Îi e teamă să nu displacă În această privință la fel de mult ca În oricare alta. După reproșurile subtile ale mamei, mă simt ușurată să aud vocea lui Jill Cooper-Clark care-mi urează Crăciun fericit. Scuze că nu a trimis felicitări anul acesta, dar a fost un pic bolnavă - râde -, dar cel puțin noul ei specialist seamănă cu actorul Dirk Bogarde. Îmi trimite dragostea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
frumoasă și vîrÎndu-și mîinile Între coapsele ei, unde erau mîinile mele acum. Părerea de rău pe care o simțeam pentru faptul că profitam de absența lui Frank și făceam sex cu fosta lui iubită În propriul lui pat era ușurată de gîndul că Începusem să-i iau locul În Estrella de Mar. Nu-l văzusem niciodată pe Frank făcînd dragoste, dar ghiceam că sărutase șoldurile și ombilicul Paulei cum le sărutam și eu acum, desenînd cu limba În jurul pîlniei Înnodate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
mai simte. L-am urmat către scară, trecînd pe lîngă dormitoarele neaerisite, pline de graffiti și puțind a vopsea. Îl credeam pe cuvînt că nu era el de vină pentru incendiul de la casa Hollinger și, În mod straniu, mă simțeam ușurat. Cu toate schimbările lui bruște de direcție și cu toată energia risipită, n-avea În el nici urmă de răutate, niciun grăunte din violența Întunecată și tăinuită ce se găsea În genul de psihopat care fusese În stare să plănuiască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
criminale? — S-ar putea. Domnul Crawford e o persoană deosebit de energică. Tot ce atinge se umple de freamătul său și uneori de amprentele sale. — Nu cred c-o să-i găsiți amprentele aici, domnule inspector. M-am ridicat de pe scaun destul de ușurat cînd l-am văzut că pornește spre ușă. — Domnul Crawford nu e un om egoist, am continuat. N-ar lua niciodată parte la activități criminale pentru propriul său cîștig. — Pe de-a-ntregul adevărat. Are conturi În multe bănci și bani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
spre Calahonda. — Nu... Cred că mai bine nu. (Culese și ultima scamă din sîngele lui Laurie Fox.) De fapt, ai grijă nu cumva să-l inviți. I-ar plăcea la petrecere. — O să-i placă oricum. O să vezi, Charles... Nu chiar ușurat, am plecat de la clubul sportiv și am traversat piața, sperînd să dau de Crawford și să-l conving să adopte o poziție mai combativă În relația cu Elizabeth Shand. Festivalul luase sfîrșit și ultimii turiști părăsiseră barurile și cafenelele, Întorcîndu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Pentru ce n-ați venit mai de dimineață? îndrăzni să-i întrebe. Păi ți-am spus că e capătul lumii! Până am găsit locul... Omar pricepu că nu ei fuseseră cu o iarnă în urmă. Fără vreun motiv, se simți ușurat. Începu să-și adune vorbele, ca și cum ar fi fost important să-i înduplece: — Ce-i lipsește locului e autostrada, o să vă dați seama de asta. În rest, toată împrejurimea de-aici face cât paradisul. — Mă lași? zise cel de-al
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
ea îndelung, uitîndu-mă la amiază, din spatele draperiilor, la ciotul unui pin uscat pe care-l năpădeau urzicile. Văzând că trecătorii se fereau de mine, am avut o presimțire rea. Se uitau în altă parte când treceam pe lângă ei. Am răsuflat ușurat, de aceea, în clipa în care am zărit un fost discipol. M-am îndreptat, bucuros, spre el, să-l îmbrățișez. Numai că, spre uluirea mea, el s-a grăbit să traverseze strada. Am tras o înjurătură și m-am întors
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
într-un somn adânc. Am încercat să adorm și eu. Din când în când, tresăream, focul ardea în continuare, dimineața mirosea a cenușă și mă întrebam cât va dura astfel. Am simțit, apoi, miros de lapte cald și am răsuflat ușurat. Afară, focul arsese ultimele lemne și ploua peste cenușa caldă... Când am deschis ochii, am observat că stelele se loveau de vârfurile chiparoșilor, dar plouase, într-adevăr... ― Vara e pe sfârșite. Zilele acestea te voi părăsi, Galilei. ― Cum stam întins
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
ai să mă găsești. I-a pupat mâna și-a plecat. Tot în timpul ăsta murise și taică-su. A stat vreo două săptămâni între ai săi, până l-au înmormîntat și au împărțit ce sărăcie le lăsase răposatul. A răsuflat ușurat la plecare. Lipsise atâția ani, nu-l mai lega nimic de pământul muncit de surorile lui, niște alea urâte, spetite de muncă, rele de gură și dușmănoase. Locul său era în altă parte. La oraș, banul se câștiga mai lesne
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
alta și ofta. Le dădu în primire mirelui. - Uite, maică: șase cearșafuri, șase fețe de pernă, saltea de lână, perdele, preșuri, batiste, bluzele fetii, fotele, hainele, pantofii, ciorapii, două fețe de masă, tot... Dogarul avea o față veselă de om ușurat. Adăugă și el: - Eu sânt om cinstit, ceea ce am zis, fac! Dădea, scăpa. Soacra se uita cu dușmănie la străin. Ea, ca femeile, se gândea la lucruri, că erau făcute cu greutate, și veneticul le punea pe spinare și le
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
Mâncară amândoi, în tăcere. Când terminară, el întrebă: - Ti-e somn? - Nu. O să mă mai uit afară. Stere tăcu mâhnit. O auzi cum trece. Rochia ei foșnea. Se descălță. Căută ligheanul și-l umplu cu apă. Își muie picioarele, oftând ușurat, îl strânseseră pantofii și baia rece 0 liniștea. De afară se auzea vocea lui Grigore. Era bine. Se gândi la tot ce i se întîmplase de la venirea lui în Cuțarida și se apucă să numere banii strânși la nuntă. Puse
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]