212,045 matches
-
aprilie 1934, când fuzionează cu Astra. Gândită inițial ca o structură destinată strângerii de fonduri în vederea ridicării unui edificiu pentru spectacole teatrale în limba română în Transilvania, societatea acționează perseverent pentru promovarea mișcării teatrale românești în această zonă. Pregătită de publicațiile vremii, stimulată de succesul unor turnee ale trupelor de teatru de dincolo de Carpați (Tardini-Vlădicescu, Mihail Pascaly), despre care, în periodicele ardelene și îndeosebi în „Familia” lui Iosif Vulcan, apar entuziaste aprecieri, ideea unui teatru stabil este formulată de directorul „Familiei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289765_a_291094]
-
care redactează un „program preparativ” pentru înființarea societății. În urma unor întâlniri, sunt desemnați Iosif Hodoș - președinte, Iosif Vulcan - secretar, Vincențiu Babeș - casier și se aprobă un Apel către publicul român, apărut în aprilie 1870 atât în „Familia”, ce va deveni publicația societății, cât și în periodicele de peste munți. Adunarea de constituire va avea loc în toamnă, la Deva. Aici se dezbate proiectul de statut și sunt aleși Iosif Hodoș - președinte, Alexandru Mocioni - vicepreședinte, Iosif Vulcan și Augustin Horșia - secretari, Vincențiu Babeș
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289765_a_291094]
-
premiere, alături de Iosif Vulcan, Vasile Goldiș și Iosif Blaga, făceau parte Ilarie Chendi și St. O. Iosif. Ultimului îi sunt premiate câteva transpuneri din literatura germană (Dragoste cu toane de Goethe, Wilhelm Tell de Schiller). În 1913 apare „Revista teatrală”, publicație ce înlocuiește vechiul anuar al societății. Animatorul revistei, Horia Petra-Petrescu, numit și secretar literar al societății, deschide o întreagă dezbatere asupra repertoriului teatral. Tendința este de a mări exigența față de ținuta artistică a pieselor, chiar dacă acestea sunt jucate în fața unui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289765_a_291094]
-
, publicație social-culturală apărută la București, neregulat, între 1 februarie 1932 și 21 ianuarie 1933, cu subtitlul „Organ al Societății Studenților Macedo-Români”, sub conducerea unui comitet. Redactor responsabil: I. Caranica. De la numărul 2/1932 redactor responsabil devine I. Ghițea, iar de la numărul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287335_a_288664]
-
, revista a Teatrului Național din București, apărută neregulat între ianuarie 1941 și decembrie 1943, apoi între 1944 și 1946. Publicație densă, T.N. își propune să cultive valorile teatrale autentice. Colaborează cu versuri Ion Pillat (Epidaur), V. Voiculescu (Actorul), Adrian Maniu, Horia Furtună, Dimitrie Stelaru, Ben Corlaciu, D. Gherghinescu-Vania, Teodor Scarlat, Iulian Vesper, Traian Lalescu, Teodor Al. Munteanu, V. Copilu-Cheatră, Grigore
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290110_a_291439]
-
, publicație apărută la Craiova, cu periodicitate neregulată, între 1926 și 1928, sub conducerea lui N.I. Herescu. Intitulată cu termenul latin ce desemnează vântul de primăvară și purtând subtitlul „Revistă pentru studiul literaturilor clasice, în dezvoltarea lor și în legăturile cu literaturile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286972_a_288301]
-
la Craiova, cu periodicitate neregulată, între 1926 și 1928, sub conducerea lui N.I. Herescu. Intitulată cu termenul latin ce desemnează vântul de primăvară și purtând subtitlul „Revistă pentru studiul literaturilor clasice, în dezvoltarea lor și în legăturile cu literaturile moderne”, publicația își propune să revigoreze domeniul prin evidențierea valorii estetice a operelor Antichității greco-latine, privite din perspectiva omului modern. Promovând formula clasicismului în continuă devenire, revista acționează în două direcții principale: pe de o parte, cercetarea literaturilor clasice în conexiunea lor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286972_a_288301]
-
rezultatele celor mai recente cercetări privitoare la lumea veche. Mai colaborează I. Valaori, Constantin Balmuș, T. Chețeanu, Al. Popescu-Telega, Felicia Brătianu. F. și revista „Orpheus” își încetează simultan apariția pentru a permite, prin conjugarea eforturilor echipelor redacționale, impunerea unei noi publicații de specialitate, „Revista clasică”, apărută la începutul anului 1929. A.C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286972_a_288301]
-
remizier la o echipă de fotbal, muncitor necalificat pe șantier, bibliotecar, impiegat de mișcare. Este membru al grupării Echinox. În 1990 intră în redacția revistei „Steaua”, dar la sfârșitul anului trece la „Vatra”. Paralel, în 2000-2001 este și redactor la publicația de artă modernă „Balkon”. În 1996 a beneficiat de o bursă la Basel, în Elveția. Debutează cu versuri ca licean, în placheta colectivă La poarta izvoarelor (1969), dar adevăratul debut îl reprezintă un fragment de proză tipărit în „Echinox” (1973
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290603_a_291932]
-
acest grup, patronat de D. Bolintineanu, a făcut parte și Mihai Eminescu, în acea vreme sufleor la Teatrul Național din București. O. se definește în esență ca un cerc de studiu, țintind „cultura literară prin discuții, lecturi, comunicări intime și publicații”. La întâlnirile săptămânale și apoi bisăptămânale, Grandea vorbea despre frumos în poezie, despre versificație, despre lirica românească și universală, încerca analize „din punct de vedere estetic”. Tot aici conferențiau, mai puțin spectaculos, și ceilalți participanți. În ambianța de cenaclu creată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288576_a_289905]
-
, publicație literară apărută la Iași, bilunar, între 1 ianuarie 1868 și 7 iunie 1869. Emanuel Arghiropol, unchi după mama al lui N. Iorga, este proprietar și redactor al revistei, în care își propune să facă „o descriere exactă a moravurilor, a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287690_a_289019]
-
MIHAIL, Viorel (1.VII.1951, Costești, j. Bălți), prozator. A absolvit Universitatea de Stat din Chișinău (1974). Funcționând ca director al publicațiilor „Săptămâna” și „Momentul”, s-a manifestat ca un gazetar activ și incisiv. A debutat editorial cu volumul de nuvele Bărbații la mijlocul verii (1982), izbutit prin narațiunea care are drept model pe Ion Creangă și folclorul. Nuvelistul evoluează vădit în prozele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288122_a_289451]
-
general la Centrul Național al Cinematografiei (1971-1973) și instructor în Consiliul Culturii și Educației Socialiste (1973-1984), redactor la Editura Științifică și Enciclopedică (1984-1986). Se stabilește în Statele Unite ale Americii în 1987, fiind coproprietar al unei companii. Editează „Hic ego” (1991-1992), publicație de atitudine polemică privind politica românească, scrisă în bună măsură de Z., care inserează aici și scrisori din exil ale lui Ion Caraion. Debutează publicistic în 1946 la ziarul „Lupta Ardealului”, iar literar în 1959 la „Luceafărul”. Mai e prezent
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290685_a_292014]
-
, publicație periodică politică și literară apărută la Iași, bisăptămânal, de la 9 ianuarie 1850 până la 24 noiembrie 1858. G. de M. continuă „Albina românească”, dar schimbarea de titlu semnalează și o schimbare de atitudine politică, Gh. Asachi, redactorul ei, rămânând străin de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287191_a_288520]
-
9 ianuarie 1850 până la 24 noiembrie 1858. G. de M. continuă „Albina românească”, dar schimbarea de titlu semnalează și o schimbare de atitudine politică, Gh. Asachi, redactorul ei, rămânând străin de noile cerințe sociale și culturale ale epocii. Caracterul de publicație pentru toți românii, specific „Albinei românești”, este, de asemenea, abandonat. Noua gazetă va avea „un color mai localnic”, preocupându-se de chestiunile care puteau interesa îndeosebi pe locuitorii din stânga Milcovului. Acest regionalism, într-o vreme când ideea Unirii începuse să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287191_a_288520]
-
care există și astăzi și este dotat cu bibliotecă prețioasă, mai ales În privința manuscriselor. Acest institut, despre care s-a publicat În 1969 un important Golden Jubilee Volume cu ampla participare a unor cercetători occidentali, a Îngrijit, printre multe alte publicații, culegerea În două volume (1968 și 1970) a scrierilor celebrului și merituosului fondator căruia Îi poartă numele. Mai mult, acesta publică periodic Journal of the K.R. Kama Oriental Institute, dedicat studiilor zoroastriene. Contactul cu celelalte culturi, În aceeași măsură În
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
REVISTA ORĂȘTIEI, publicație apărută la Orăștie, săptămânal, între 13 ianuarie 1895 și 5 ianuarie 1900. Director și editor: Aurel Popovici-Barcianu. Subintitulată „Organ social, economic și literar”, R.O. este, inițial, o gazetă fără preocupări politice explicite, care publică articole de informație sau știri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289245_a_290574]
-
în deșert este normal să mori, nu să supraviețuiești. În deșert, unde nu există de la sine mijloace de supraviețuire, apă și hrană, a trăi este deja un „miracol”. 3. Șederea în pustiu Tot despre șederea lui Israel în pustiu, unele publicații ale arheologului italian Emmanuel Anati ar putea furniza un cadru istoric al narațiunilor biblice. Săpăturile întreprinse la Sud de Negheb, în special în regiunea Har Karkom, au dat rezultate destul de interesante. Conform acestui arheolog, regiunea Negheb, adică partea nordică a
Cuvântul lui Dumnezeu în povestirile oamenilor by Jean Louis Ska () [Corola-publishinghouse/Science/100975_a_102267]
-
1974 este lector de limba română la Facultatea de Filosofie din Novi Sad, unde parcurge treptele universitare până la cea de profesor. Debutează la „Lumina” (Pancevo), în 1973, cu articolul Elemente dialectale și populare în proza lui Ion Popovici-Bănățeanul. Colaborează la publicațiile românești din Voivodina - „Lumina”, „Analele Societății de Limba Română”, „Libertatea”, „Cuvântul românesc”, „Tribuna tineretului” ș.a. Interes literar prezintă volumul Cugetări (1996), care însumează reflecții asupra celor mai diverse teme, dar îndeosebi În amurg (2002), carte care, așa cum precizează subtitlul, conține
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287954_a_289283]
-
, publicație apărută la București lunar, cu subtitlul „Revistă de spiritualitate românească”, din aprilie 1941 până în ianuarie 1944. Director este I. Burlănescu-Begu, iar secretari de redacție - Aurel Cosmoiu și Valeriu Anania. De la numărul 1/1942, comitetul de conducere este alcătuit din Aurel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286641_a_287970]
-
numărul 1/1942, comitetul de conducere este alcătuit din Aurel Cosmoiu (redactor responsabil), Pericle Martinescu, Mihai Isbășescu, Valeriu Anania. De la numărul 6/1942, în comitetul de conducere este cooptat și Vasile Netea, care în 1943 devine redactor responsabil. Din 1942 publicația își modifică subtitlul în „Revistă literară”. În articolul-program, Act de prezență, semnat Sarmis, se afirmă intenția ca revista să fie „o tribună de pe înălțimea căreia [...] să se audă glasul românesc al artei”, definindu-se astfel orientarea naționalistă a publicației. Poezie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286641_a_287970]
-
1942 publicația își modifică subtitlul în „Revistă literară”. În articolul-program, Act de prezență, semnat Sarmis, se afirmă intenția ca revista să fie „o tribună de pe înălțimea căreia [...] să se audă glasul românesc al artei”, definindu-se astfel orientarea naționalistă a publicației. Poezie - grupată uneori în rubrica „Zbor” - publică George A. Petre (Psalm, Seceriș, Atacul, Poem pentru suflet, Strigoiul), Valeriu Anania ( Întoarcerea, Răzvrătitul, Cântecul sufletului însingurat), Ion Ojog (Împrimăvărare în duminică), Ștefan Aug. Doinaș (Baladă, Schiță pentru un autoportret, Cântec), Cicerone Theodorescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286641_a_287970]
-
ÎNDEMNUL - L’IMPULSION, publicație apărută la Târgu Mureș, lunar, din martie 1924 până în 1927. Titlul numărului din aprilie 1924 este „Îndemnul - L’Impulsion - Incitamentum”, iar cel al numărului din septembrie 1924, „Îndemnul”. Subtitlul numărului din aprilie 1924 este „Revistă literară, științifică și folclorică cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287542_a_288871]
-
Incitamentum”, coordonat de Nicolae Sulică. De la numărul din septembrie-octombrie 1925, de când René Larchet nu mai este coordonator, suplimentul în limba franceză nu mai apare. În articolul O lămurire către cetitorii noștri din numărul inaugural, se precizează că revista elevilor continuă publicația „Scânteia”, scopul ei fiind a încuraja „micile talente ale acelora care ca mâine vor apare pe arena vieții căutând a colabora la propășirea societății” și „de a vindeca starea patologică postbelică a generației de azi”. Periodicul are rubricile „Epigrame”, „Traduceri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287542_a_288871]
-
revistă care a apărut la București, săptămânal, în două serii: între 10 ianuarie și 9 mai 1910, apoi între 1 noiembrie 1926 și 15 iunie 1929, când subtitlul „Literară și artistică” se modifică în „Organ de luptă al generației noi”. Publicație a Institutului de Literatură condus de Mihail Dragomirescu, F. nu apărea în timpul lunilor de vară, reluându-și activitatea odată cu începerea anului universitar; de la 1 martie 1927 a devenit bisăptămânală. Condusă inițial de un comitet din care făceau parte Cincinat Pavelescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286942_a_288271]