2,430 matches
-
Chiar e. Îți ia piuitul. Doamne, ce înseamnă o operă de artă autentică. Când dai peste geniu adevărat, pur și simplu îți sare în ochi. Și eu nici măcar nu sunt expertă în domeniu. — Nemaipomenite culori, murmur. — Finețea detaliului, spune femeia, împreunându‑și mâinile, e absolut unică. — Unică, o îngân. Tocmai sunt pe cale să‑i arăt curcubeul, care cred că e în mod deosebit reușit, când remarc, brusc, că femeia în vârstă și cu mine nu ne uităm la același lucru. Ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
una. Dar nu pot să‑i fac lui Janice așa ceva. Pur și simplu nu pot. Așa că iau o gură mare de șampanie și‑i flutur paharul în față, în modul ăla vag care poate însemna orice. — Vai, Becky... Janice își împreunează mâinile. Becky, mă simt absolut... Ai tăi l‑au văzut deja? Mama ta o să fie în al nouălea cer! La dracu’. Simt că îmi vine rău. Părinții mei. La asta nu m‑am gândit. — Janice, trebuie să mă duc să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
galbenă ca lămâia în lumina reflectoarelor. Chloe, mă gândesc și‑mi ascund cu greu un mic surâs. — A, zice Clare, părând destul de neliniștită când mă vede, bună, Becky. — Bună, Clare, zic. Nu ne‑am văzut de mult. — Da. Ei. Își împreunează mâinile. Mi‑a părut rău când am citit despre problemele tale. — Mersi, spun lejeră. Totuși, parcă bate un vânt rău, nu, Clare? Clare se înroșește instantaneu ca racul și își mută privirea, iar mie mi se face puțin rușine. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
care i-au stat Împotriva, i-a făcut la rîndul său să-și piardă mințile sau i-a preschimbat În rechini. Apoi a coborît În Infern să caute acolo umbra mamei lui, Semele, care era o muritoare ce s-a Împreunat cu Zeus, și l-a Înduplecat pe Hades să i-o dea s-o ducă cu sine În Olimp. Fiind fiul unei muritoare, Dionysos cunoaște și ceea ce este omenesc. El nu surîde, ci cîntă sau strigă de bucurie, suferă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
strălucitor și orb nu-i da pace. S-a deschis În el un proces pe care nu-l mai poate stăpîni și opri. Unde-l va duce? TÎnăr, doborîse Himera și, iată, sîngele ei și bucuria lui de-atunci sînt Împreuna aici, În nisipul prin care merge. Acum știe că fiecare clipă cînd o atingi se preface iremediabil În trecut. Regăsești apoi transformate În nisip tocmai clipele de care ai vrut să te agăți. El a omorît Himera și și-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
oară când Roman trage aer în piept, clarvăzătoarea profită de momentul de liniște ca să-și decarteze prezicerea: — Tu ai venit la timp: o să mori poimâine. Ai timp să te pregătești. Roman se oprește brusc din cântat. Cade în genunchi, își împreunează mâinile la piept și începe să plângă. Se șterge cu dosul palmei la ochi și la nas. Ține mâna mai mult la nas și miroase cu atenție, după care începe să-și lingă dosul palmei. Toți îl privesc mirați. — Minune
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
șoc, fără să-și dea seama cum de-a scăpat cu viață, chinezul își scoate pancarta de la gât, o aruncă peste ce-a rămas din capul lui Kiril și o ia la fugă printre blocuri. Roman cade în genunchi. Își împreunează mâinile la piept și începe să plângă. Se șterge cu dosul palmei la ochi, dar dosul palmei rămâne uscat, semn că Mathieu l-a bănuit de pomană că ar fi băut în timpul serviciului. — Boje moi, spune Roman în rusește. O să
Funeralii fericite! by Adrian Lustig () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1316_a_2717]
-
și pustiu și acreală leneșă, leneșă. Ar fi pus palmele pe un zid sacru, să-i simtă răceala, apoi să întrebe: „Suntem noi mai răi ca alții?“ și să aștepte ecoul, ecoul vorbelor deșarte. Da, și-ar fi lipit palmele împreunate pe zidul unui schit, să pună întrebări fără răspuns. O treziră vocile de alături. — Hienă, asta era. I-a făcut directorului sute de reclamații. Îi striga în ședințe că și-a trădat clasa... Auzi, demagoaga! Cu două zile înainte de concediu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
de ce. A mai apucat să vadă cum îndreaptă spre el gigantica ei gingașă făptură. Dintr-un salt scurt, coborâse de pe birou. Se înălțase. Întreagă, întreagă, în sfârșit... Cu picioarele acelea lungi lungi și coama aspră, strânsă cuminte la ceafă. Își împreunase mâinile subțiri, delicate, ca pentru a-i cere iertare sau pentru a-l liniști doar, în pregătirea bucuriei: să fie în stare a primi lumina tânără, privirea ei, care se tot apropia. Se îndrepta spre el, dar se pierduse, cumva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
lecturile chiar la el în biserică. Zi de zi, nu la două săptămâni odată. Și-l pun să plătească și lumânări pentru toată lumea care umple biserica. Lecturi la lumânare! Te-ai prins?“ Irineu se scutură abia mascându-și scârba. Își împreună mâinile pe burtă, ridică visător ochii spre tavan, îi țintui undeva în stânga imensului policandru și, de parcă citea ceva de pe acolo, șopti mai mult pentru împletitura de lanțuri aurite printre care, răsfirate, puzderii de becuri își răspândeau lumina orbitoare. „De altfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
dintâi! Îi explic ce se deruleazè pe ecran, s-a întors din nou la Matei care, oferindu-i detalii despre fiecare operațiune pe care o face, reușește sè-i capteze întreaga atenție, Ea și-a tras celèlalt scaun și, cu mâinile împreunate în poala fustei, ascultè, odatè pornindu-se Matei nu se mai poate opri, despre Internet îi vorbește, ce minunat lucru poate sè fie Internetul, cum îți aduce totul înaintea ochilor, o lume fascinantè în care te poți pierde, despre labirintul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
Cu-a ei vise de amor; Câte inimi în plăcere Ii resaltă, ușurel! Dar-pe câte dureroase Cîntu-i mistic le apasă, Cîntu-i blând, încetinel. Două umbre albicioase Ca și fulgii de ninsori, Razele din alba luna. Mi le torc, mi le-mpreună Pentru-ntregul viitor; Iar doi îngeri cîntă-n plângeri, Plâng în noapte dureros, Și se sting ca două stele, Care-n nuntă, ușurele Se cunun-căzînde jos. Într-un cuib de turturele Ca și fluturii de-ușor, Saltă Eros nebunește, Il desmiardă
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
noaptea mărețului mormânt. În sunete din urmă pătrunde-n fire cânt, Jelind-o pe crăiasa cu chip frumos și sfânt, Pe-Arald, copilul rege al codrilor de brad. Bătrînu-și pleacă geana și iar rămâne orb, Picioarele lui vechie cu piatra se-mpreună, El numără în gîndu-i și anii îi adună, Ca o poveste-uitată Arald în minte-i sună, Și peste capu-i sboară un alb ș-un negru corb. {EminescuOpI 99} Pe jilțul lui de piatră înțepenește drept Cu cârja lui cea
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
femeile cu cicatrici la vedere. Îți dau impresia că le place să se mutileze. Femeile care înjură ca un birjar, lipsite de feminitate, cele care nu știu să fie soții, mame, se vând pe o mână de arginți și se împreunează cu diavolul. Îmi plac femeile care poartă cicatrici în suflet. Le citești smerenia și bunătatea pe față. Sunt darnice: împart lumină din ochii lor, în palme pun inimile drept sacrificiu și nu le este frică de singurătate. Sunt frumoase chiar
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
mii de dolari pe zi pentru întinerirea corpului, minții și spiritului clienților săi. Asta se realiza printr-o combinație de yoga, masaj, meditație, consiliere spirituală și ajutor dietetic, care erau asigurate de un personal ce își întâmpina clienții cu mâinile împreunate pentru rugă și cu un „Namaste“ spus din suflet. Solana Canyon era și locul preferat de celebrități pentru o cură de dezalcolizare. Alex conduse pe lângă poarta principală clădită dintr-un material ce imita chirpiciul, ascunsă artistic în spatele palmierilor uriași. Urmăreau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
întins pumnul plin cu bani, ea i-a luat repede, era frumoasă în tunica scurtă, romană, din care ieșeau picioarele lungi, cu niște pulpe musculoase, desenate de o mână expertă, femeia romană a înhățat banii cu aceeași foame, s-au împreunat în vizuina călduroasă, la sfârșit, el parcă s-a trezit din poftă, nu din somn, se uita cu jind la banii pe care femeia îi ascunsese în tunică, ea-l citi repede, văzuse că bărbatul ar vrea banii înapoi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
pleca spre rosturile lui, mai știam că s-ar fi putut să nu-i mai văd niciodată picturile, dar, deocamdată trăiam cu intensitate lumea pânzelor lui. ,,Mânuțele durdulii ale Madonei lui Carpaccio Îmi fac rău. Sunt prea albe. Sunt perfecte. Împreunate Într-o rugă mută, intensă. Privesc paianjenul cum merge pe tavan. Nu este captiv, este liber să meargă cât are chef. Închid albumul. Muzica lăutărească are un fel de tânguire care mă Îndurerează. Închid fereastra. M-am prăbușit pe dușumeaua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
un izvor de unde să-mi alimentez bateriile pentru a putea continua drumul cu binecuvântarea aceleia pe care de mic copil o admiram în tăcere privind statuia ei din biserica din satul natal. Mă fermeca mantia ei albă, cingătoarea albastră, mâinile împreunate în rugăciune, coroana de pe cap și rămâneam apoi nedumerit privind șarpele strivit sub picioarele ei. Aceeași Fecioară am văzut-o aseară în piața plină și iluminată feeric de lumânările celor prezenți acolo în rugăciune și cântec. Maria mi-a ocrotit
Pelerin pe drumul Sf. Iacob de Compostela (Genova-Pamplona) by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91894_a_92328]
-
se topească. Tata stă oblic în spatele lui și îi pipăie capul, întrebător și ezitant. Poate chiar în acea secundă părul de pe craniu s-a desprins, rămânându-i în mână. în fața bunicului se află mama, ea a îngenunchiat și înalță mâinile împreunate spre chipul lui alb și încremenit. în spate se poate întrezări prin geamuri cerul plin de stele. Poate chiar și aburul înghețat de deasupra pârâului. A luat mai multe ceasuri până să-l dezghețe. Două ore, spunea mama. Patru ore
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
sta în apa care îi ajungea până la glezne, iar Ioan se cățărase pe o piatră, pe mal, în spatele lui, și, cu mâna dreaptă făcută căuș, turna apă pe capul lui Iisus. Privitorii de pe mal stăteau nemișcați. Unii dintre ei își împreunaseră mâinile și cei mai mulți erau neclari și fără contur. Dar undeva într-o parte a lui Ioan era un om foarte bătrân, cu turban pe cap. Fața lui era precis conturată și el își ținea mâinile împreunate sub bărbie, ca și cum s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
Unii dintre ei își împreunaseră mâinile și cei mai mulți erau neclari și fără contur. Dar undeva într-o parte a lui Ioan era un om foarte bătrân, cu turban pe cap. Fața lui era precis conturată și el își ținea mâinile împreunate sub bărbie, ca și cum s-ar fi silit să-și rețină emoția. Poate că Iisus își adusese bunicul cu el. Și toți cei cărora Doré le permisese să fie în imagine puteau auzi foarte clar o voce puternică, de bas, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
Nu trebuie să citești literatura, obișnuia să spună bunicul. Ea trebuie să se afle înăuntrul tău. VIGNETA Și, cu mâna stângă, îi făcea semn fiicei lui Jorgrimme să danseze deasupra capului lui chel și plin de cicatrici. Apoi ea se împreuna cu Folke Filbyter, tot datorită mâinii stângi a bunicului, care pe urmă, cu buzele crăpate și cu vârfurile degetelor ciocănind în tăblia patului, mâna calul flocos al lui Folke Filbyter la pas și la galop prin pădurile din Tived, urmărindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
Nu era chiar așa de remarcabil. Și acum a murit. Aha, spun eu. Și în sinea mea pot să mi-l imaginez mort: barba lui roșie e acum albă, ochii lui curioși sunt închiși, mâinile grosolane, de muncitor, îi sunt împreunate pe piept. De fapt el a scris doar niște articole inofensive, spune Manfred. Pe care le-a strâns pe urmă în niște romane groase. Și tu ai putea face la fel, zic. M-am gândit la asta, spune Manfred. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
ne cheamă ca o carte. Sat de cuscri și cumetri, de respect și armonie rotunjind o veșnicie între câțiva kilometri. Satu-i începutul lumii, al odihnei după munci, al concertului din lunci și a tot ce sfânt acum mi-i. Bucuriile-mpreună și necazurile toți le trăiau ca ntr-o cunună fii, nepoți și strănepoți. Ce frumos a fost odată satul meu voievodal! Luna, ca un piept de fată, cocea cozonaci pe deal - ul plin de busuioacă rozalie ca un plin de veselie
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
mă scotea dependentă de droguri, doctorul băga în buzunar câteva mii de lire. După asta, Billings a făcut ceva ce mă temusem c-o să facă din clipa în care intrasem în birou. Și-a așezat brațele pe birou, și-a împreunat degetele, s-a aplecat în față și a zis: — Da, Rachel, e clar că ai o problemă cronică legată de consumul de droguri... etc... etc... în esență, fusesem admisă. Apoi, Billings mi-a ținut un discurs despre clinică. — Nimeni nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]