2,740 matches
-
să spun că acestea pe care le omoară sunt tinerele mame de mâine. Niște mașini de făcut copii pentru a produce noi recruți pentru Partid. Eu, unul, sunt pentru aceste produse secundare ale civilizației de asfalt despre care se vorbea întruna - familii fără copii, cu femei infertilizate prin mijloace eugenice, cel puțin până când vom fi scăpat de acest regim al bastoanelor de cauciuc. Ce mai înseamnă un psihopat în plus printre atâția alții? — Spuneți mai mult decât vă dați seama, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
coală albă de hârtie. Și totuși, aproape că împotriva ei, am continuat să o consider atrăgătoare. Pentru gustul meu, era prea mult preocupată de nuanța părului ei blond, de lungimea unghiilor și de starea dinților, pe care și-i peria întruna. Prea vanitoasă și prea egoistă. Dacă i s-ar fi dat de ales între a-și face pe plac sieși și a face pe plac altcuiva, ea ar fi sperat că a-și face pe plac sieși ar fi mulțumit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
cât de pozitiv fusesem afectat. 22 Sâmbătă, 6 noiembrie Supraviețuirea, mai ales în aceste vremuri dificile, trebuie să conteze ca fiind un soi de realizare. Nu este ceva care se obține cu ușurință. Viața în Germania nazistă presupune să lucrezi întruna la asta. Dar, după ce-ai realizat asta, rămâi cu problema de a-i da și un sens. Căci până la urmă, la ce folosesc sănătatea și siguranța dacă viața ta nu are nici un sens? Și nu era că-mi plângeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
-te cu un necunoscut. Dar te rog, să nu îl întâlnești pe următorul tău prieten. — Am să încerc, promise Emmy. Chiar atunci, Otis începu să țipe repetând același cuvânt de patru ori la rând. — Ce zice? întrebă Izzie. — Chiloți. Spune întruna chiloți. — Să mai întreb? — Nu, categoric nu. Pentru prima dată de când Leigh se mutase în aceeași clădire cu ea, Adriana a chemat-o pe aceasta în holul de la intrare. A făcut-o deoarece era nevoită: Adriana tocmai se întorsese după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
lui Emmy despre bucătari egomaniaci și personalități imposibile din lumea restaurantelor erau îndeajuns de înfricoșătoare pentru a îndepărta pe oricine dorea o carieră în domeniul seviciilor de alimentație publică, iar programul de lucru al lui Leigh era criminal. Se plângea întruna de autori sonați și de programul de lecturare ucigător, iar Adriana se întreba dacă nu cumva ea era un pic invidioasă pe cei care scriau cărțile și nu le redactau. Dar dacă era să fie sinceră până la capăt, Adriana știa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
vreo preferință? — Nu prea. — Haide, Leigh, zău așa. O s-o folosim foarte mult împreună. Chiar nu ai nicio preferință? — Nu știu...cele albastre, cred. Știa că e imposibilă, dar pe bune, ce-i păsa ei? Oricum Russell avea să vorbească întruna despre mașini indiferent ce-i plăcea ei, așa că nici nu vroia să se implice. — ‘Cele albastre’? Ești o răutate. Ușurată că el bătuse în retragere — lucru care se întâmpla mult prea rar — o lăsă mai moale. — Henry are un Prius
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
întrebă Emmy legănând între mâini termosul de la Starbucks. Știu că sună ca un clișeu oribil și banal și cum vrei tu, dar evaluăm gustările pe care le oferă ei. Mă gândeam să mergem acolo. În ciuda orei destul de matinale, Emmy vorbea întruna. — Nu știu, spuse Leigh sperând să o descurajeze. — Îți vine să crezi că a trecut un an de când am fost prima dată la Waverly Inn? întrebă Emmy. — Știu. Incredibil, nu-i așa? Parcă a fost ieri. — Ieri? Ce, ai înnebunit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
dar aș vrea să nu mai vorbești. Numai până când ajungem acolo, spuse Leigh. Emmy ridică o mână și clătină din cap. — Ai spus destul. Nicio supărare. Nici eu nu știu de ce sunt așa. Parcă din cauza oboselii simt nevoia să vorbesc întruna. Cu cât sunt mai obosită, cu atât mai vorbăreață— —Te rog. — Scuze. Îmi cer scuze. Telefonul lui Leigh începu să sune. Când văzu cine era, simți cum îi tresare stomacul de emoție. — Bună! răspunse ea răsuflând în telefon. De ce te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
nu cauți un bărbat căruia să-i pese de tine și care să pună interesele tale mai presus de orice? — Îi pasă de mine, Julie. În plus, el e Alesul. —Nu-i el Alesul, nu există așa ceva... Julie a turuit întruna, nu s-a oprit nici când și-a mâncat șarlota care tocmai îi fusese adusă. Buzele ei - care, apropo, arătau divin rujate cu noul gloss M.A.C. de care e toată lumea obsedată zilele astea - se mișcau necontenit, dar nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
un lucru neașteptat: m-am îndrăgostit. Un tip foarte atrăgător se uita la mine din stânga lui Charlie, cu o privire pe care nu pot s-o descriu decât ca pe un contact vizual foarte brazilian. —E nebună după tine. Vorbește întruna numai despre tine, i-am spus eu ultraconvingător. Dumnezeule, Mr. Brazilia era sexy rău de tot din profil-dreapta. Avea părul blond-închis și fruntea bronzată. Îmi închipuiam că tocmai s-a întors dintr-un weekend în sudul Franței sau ceva la fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
vreau să spun, nu voiam ca Eduardo să știe că-s leșinată de frică, așa că le-am spus celor doi „Ciao“ de parcă aș fi zis Toate cunoștințele mele au gardă de corp. Ne-au condus în sat și înapoi șușotind întruna în microfoanele minuscule. Nu părea să ne pască pericolul imediat al unei tentative de asasinat sau ceva de genul ăsta acolo, în sat - singura persoană pe care am văzut-o a fost un fermier singuratic, care mâna un măgăruș pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
poveste de dragoste! E ca în filmul acela, Titanic? —Oarecum, dar cu balene, spuse Henry. Dacă v-a plăcut povestea din Titanic, o să vi se pară încântătoare și asta. Ν De când m-am întors de la Cannes, Patrick Saxton mă suna întruna ca un maniac. Pretindea că m-a abandonat la Nisa din motive de securitate - se pare că din cauza amenințărilor teroriste sau ceva de genul acesta, avionul trebuie să decoleze exact când ai anunțat că decolează. Întotdeauna am crezut că jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
100% minunate. (Cutiuța aurie e sub pernă, în caz că vă întrebați ce s-a-ntâmplat cu ea.) 2. Să nu vă schimbați niciodată radical. Renunțarea la zborurile cu AP a fost o idee proastă. 3. Jolene s-a măritat, deși uită întruna aspectul ăsta. 4. Poliția a dat de urma blănii de șinșila la un magazin second-hand din Upper West Side. Valentino a fost foarte uimit când i-am trimis-o înapoi. Se pare că nici una dintre actrițe sau mondene nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
de trupu-mi prin cețuri rătăcit, ale ideii, pierdut acolo,-n zvonu-acelei muzici ce, cum se zice, sferele o cântă; și trupul meu zăcea-n însingurare, lipsit de suflet și-n pământ eratic. Născuți ca viața-n doi s-o are-ntruna, nu mai trăiau, căci el era materie și-atât, iar sufletul doar spirit, tinzând a se-ntregi, dulce-Eugenia! Ci ochii tăi țâșniră ca izvoare de vii lumini, lucind peste cărarea-mi, și sufletul mi-l strânseră, ducându-l din cerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
lumea sobră, academică. După aceea te duceai la councellerul tău să-i spui la ureche că ai făcut-o lată. La noi tout est pris à la legere. Iar noi suntem prea doldora de autenticitate țărănească încât să ne cenzurăm întruna. Cred că tot ceea ce ne animă pe amândoi e mai degrabă să nu-i reprimăm și să nu-i disprețuim pe alții și mai puțin un mod foarte normativist. Instituțiile pe care le ajutăm să crească ni-s de ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
de property, că pădurile se taie în disperare... Am descins în SUA după un zbor pentru care mă înarmasem cu o plasă enormă cu sandviciuri, să nu mor de foame crossing the ocean. De unde să știu eu că ne dau întruna de mâncare și că o să mi se rupă inima după paharele și furculițele de plastic pe care stewardesele le aruncă? O dată ajunse acolo, n-am văzut nici o Miss Liberty, ci un câmp cu bălării și apoi, în noapte, un lung
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
băgat în colhoz, da’ vorbind acum o neotablă despre integrarea europeană, eventual cu o cabală mai școlită), pe polițai nu-l vede, necum să-l reclame. În schimb, într-adevăr, el devine telepopor. Mircea, te-ai înfuriat că oamenii joacă întruna la Bingo și că alta decât să țină ochii pe concursuri nu fac, toată ziua decupează etichete, scot capace și le trimit, așteptând izbăvirea de sărăcie în mod glorios. Vine Horia Brenciu și îți scandează numele, într-o duminică seara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
spre ușă să o văd intrând. Eram agitată fiindcă, după cum îți închipui, fusesem printre cei puțini care organizaseră toată tărășenia. Restaurantul Bucur, o cramă elegantă, cu adevărat domnească, servicii ca pe vremurile boierești. Eu mândră, înțepată și stresată. Mă agitam întruna, nu-mi găseam liniștea, eram supărată pe colegi care nu mișcau un deget, dar făceau mofturi. Mă uitam la ei cum dansează, îi număram din ochi, supravegheam sosirea chelnerilor și succesiunea meniurilor, primeam profesorii și îi conduceam la locul lor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
nevoie să ai gustul vieții normale profesional și bune uman, poți să le ai ca fapte. La noi, normalitatea e o luptă. Bucuros aș mai lăsa-o și altora. Chiar mi-ar plăcea să trăiesc în ea, nu să lupt întruna pentru ea. 9 noiembrie Așa cum pe 7 noiembrie am sărbătorit Marea Revoluție Socialistă din Octombrie, aproape un veac de comunism, acum, pe 9 noiembrie, sărbătorim 8 Noiembrie. Și care de obicei era cea mai dragă mie, minus telefoanele, mai puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
cine știe când. Îl arunc la coș și mă întorc, cu un oftat, la alt teanc de hârtii. N-ar trebui să ne dea birouri așa de mari. Nu-mi vine să cred câte chestii sunt aici. Partener ! îmi vine întruna în minte, ca un joc de artificii. PARTENER ! Încetează, îmi spun serioasă. Concentrează-te pe ceea ce faci în clipa asta. În clipa în care scot un număr vechi al revistei „The Lawyer” și mă întreb de ce naiba oi fi păstrat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
sunt deloc ca ei. Eu tocmai mi-am păbugit clientul cu cincizeci de milioane de lire. Cincizeci de milioane. E ca tobă care îmi bate încontinuu în cap. Nu înțeleg cum de s-a întâmplat. Nu înțeleg. Gândul îmi revine întruna în minte. Iar și iar, obsesiv. Cum de nu am văzut... cum de mi-a scăpat... Nici măcar n-am văzut documentul. Nu mi-a captat atenția, nici măcar o secundă. Probabil că mi-a fost pus pe birou, după care a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
ciudat de detașată de realitate. Totul mi se pare ca într-un vis. OK, femeia asta are o viață groaznică. Singurul lucru care o interesează e menajul. În timp ce ne plimbăm fără grabă dintr-o cameră splendidă într-alta îmi arată întruna lucruri care au nevoie de curățare specială și locul în care ține aspiratorul. Acum a luat-o complet razna, îmi spune despre mașina de spălat. — Pare... foarte... eficient, spun, cum ea pare să aștepte un compliment. — Lenjeria se schimbă în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
ori, încercând să aflu vreun indiciu, cât de mic. De ce s-ar pensiona Arnold mai devreme ? E bolnav ? Caut și alte articole, dar e singurul care există. După o clipă de ezitare, revin la căsuța de căutare și - spunându-mi întruna că n-ar trebui să fac asta - scriu „Samantha Sweeting”. Imediat, un miliard de povești despre mine apar din nou pe ecran. De data asta însă nu mai sunt chiar așa șocată. Parcă nici măcar nu mai e vorba despre mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
pe aici. La simplul gând și mi se pune un nod la stomac. Sunt disperată să mă uit după el ; să ridic capul și să-l caut din priviri. Însă nu-mi pot asuma acest risc. În loc de asta, mă plimb întruna prin cameră. Peste tot văd chipuri familiare. Aud frânturi de conversație, care mă fac să ciulesc urechile. — Ketterman unde e ? întreabă cineva când trec pe lângă el. — E plecat la Dublin, vine diseară, răspunde Oliver Swan și răsuflu ușurată. Dacă ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Central Park... sau... intrând într‑unul sau două magazine... Doriți să vă mai pun puțin? aud o voce la urechea mea. Ridic privirea și văd un chelner zâmbitor care îmi arată cafetiera. Înțelegeți ce vreau să spun? Mi‑au oferit întruna cafea din clipa în care ne‑am așezat, și, când am cerut un suc de portocale, mi‑au adus un pahar uriaș, garnisit cu coajă de portocală rasă, la gheață. Cât despre clătitele alea clasa întâi care mi‑au mers
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]