4,702 matches
-
camarazi cu el îl invidiau. Se apropia de cel mai abrupt urcuș al vieții lui, iar baza pe care o punea pe Hanbei era cu atât mai critică. Dar Hanbei se îmbolnăvise deja de două ori de când intraseră în provinciile apusene. Hideyoshi fusese atât de îngrijorat, încât îi ordinase să consulte un medic, la Kyoto. Hanbei, însă, se întorsese repede. Sunt bolnăvicios din naștere, așa că m-am obișnuit cu infirmitățile. În cazul meu, tratamentele medicale ar fi zadarnice. Viața unui războinic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
vasalii lui Ukita Naoie. În timp ce Hanbei aborda clanul Akashi, el se putea adresa vasalilor superiori ai clanului Ukita. Când auzi această idee, Hideyoshise simți intuitiv mai încurajat. Era posibil să atragă la ei întregul clan Ukita. De când începuse invazia provinciilor apusene, Ukita păruse oarecum căliu, așteptând să vadă de partea cărei tabere înclina balanța. Ukita Naoie ceruse ajutorul clanului Mori, dar dacă putea fi convins că viitorul îi aparținea lui Nobunaga... Mai mult decât atât, alianța dintre Ukita și Mori se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
pusese deja această întrebare de două ori în acea zi. Ceea ce-i era dificil să aștepte, însă, era tocmai opusul sursei de nerăbdare a soldaților. În acel punct, poziția clanului Oda era extraordinar și periculos de complexă - nu cu privire la provinciile apusene sau răsăritene, ci chiar în legătură cu zona din jurul capitalei. Dacă era cât de cât posibil, Nobunaga nu dorea să poarte un război acolo, în acel moment. Și, pe măsură ce treceau zilele, devenea tot mai îngrijorat de acea politică a evitării acțiunii cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
lui Odera Masamoto. Iar tatăl lui este de asemenea un vasal superior al lui Masamoto. Din partea lui, Masamoto conspiră cu Araki Murashige, comunicând cu clanul Mori și trădându-ne. Acționează conjugat cu Murashige, în timp ce a ridicat stindardul rebeliunii în provinciile apusene. Cum l-a putut alege Hideyoshi pe Kanbei pentru o misiune atât de importantă? Hideyoshi era criticat pentru lipsa lui de prevedere, iar unii mergeau chiar până la a-l suspecta de negocieri cu clanul Mori. Începurăsă sosească rapoarte care conțineau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
acum ar fi totuna cu a-i dărui capetele noastre.” Vestea despre începutul acestor ostilități se răspândi de asemenea cu repeziciune prin Harima, zguduind oficialitățile de la Osaka. Undele de șoc se propagau până în Tamba și Sanin. Mai întâi, în provinciile apusene, Hideyoshi porni imediat atacul asupra Castelului Miki și puse trupele auxiliare ale lui Nobumori și Tsutsui să împingă clanul Mori înapoi până la frontierele provinciei Bizen. Se gândise că, imediat ce clanul Mori auzea strigătele din capitală, armata sa avea să înceapă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Takeda NISHINA NOBUMORI, fratele lui Takeda Katsuyori SAITO TOSHIMITSU, vasal superior al clanului Akechi YUSHO, pictor MIKI, castelul lui Bessho Nagaharu NIRASAKI, noua capitală a provinciei Kai TAKATO, castelul lui Nishina Nobumori DATORIA UNUI VASAL Campania lui Hideyoshi în provinciile apusene, campania lui Mitsuhide din Tamba și îndelungatul asediu al Castelul Itami erau adevăratele opere ale lui Nobunaga. Campania din apus și asediul de la Itami erau încă blocate, și numai în Tamba aveau loc unele acțiuni minore. Zi de zi, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
de copaci și iarbă. Toate lucrurile despre care Hideyoshi crezuse că aveau să decidă căderea castelului nu făceau decât să întărească moralul și unitatea apărătorilor. În Luna a Cincea, începu anotimpul ploios. Se aflau într-o regiune montană a provinciilor apusene, așa că, pe lângă pacostea ploii continue, drumurile se transformau în cascade, iar șanțurile de apărare goale dădeau pe dinafară de apă noroioasă. Acum, când oamenii alunecau prin noroi în timp ce urcau și coborau muntele, asediul - care păruse cel puțin să aibă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Niciodată nu ați avut toanele nesăbuite de a privi în sus și a încerca să vă avântați mai departe. Lucrul de care mă tem acum cel mai mult este că - fidel acestei mentalități - vă veți achita de datoriile din provinciile apusene, sau veți îndeplini complet însărcinarea primită de la Seniorul Nobunaga, sau iarăși, că nu veți face decât să cuceriți Castelul Miki, și că pe lângă marea atenție pe care o acordați acestor lucruri, nu vă veți gândi la evenimentele curente sau la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
ei lăudându-se că numai el va putea aduce aurora peste lumea haotică, salvând poporul de nenorociri. Însă Kenshin, care era un om atât de excelent, s-a dus la moarte; Shingen din Kai a răposat; marele Motonari din provinciile apusene a părăsit această lume, după ce și-a sfătuit urmașii să-și apere moștenirea cunoscându-și propriile capacități; și, dincolo de toate acestea, atât clanul Asai cât și Asakura și-au căutat cu mâna lor nimicirea. Cine va aduce o rezolvare acestei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
o mare izbândă și până și Hanbei s-ar bucura. O conduse până la brad, unde fusese pus un koto, pe o rogojină de papură. După ce rezistaser timp de trei ani asediului, cu tot curajul și integritatea lor, războinicii din provinciile apusene, care îi consideraseră pe ceilalți oameni frivoli și vanitoși, se reduseseră acum doar la niște umbre ale lor, cei dinainte. Nu-mi pasă dacă mor în luptă azi sau mâine, numai să mor de foame nu vreau, spuse unul dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
un banchet al victoriei se putea prelungi până noaptea târziu. Ieșind prin poarta veche, cu acoperiș de stuf, cărarea ajungea repede la drumul de lângă lac. Ultimele urme de căldură a zilei încă mai făceau să se unduiască aerul pe cerul apusean, peste lacul Suwa. Toshimitsu privi un timp în lungul drumului. În sfârșit, își văzu stăpânul venind spre el. Caii, lăncierii și ajutoarele îl urmau în grup compact. Dar îngrijorarea de pe chipul lui Toshimitsu nu se risipi când se apropiară. Ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
însoțit de o sclipitoare suită de vasali. I se rezervaseră cele mai de soi reședințe din oraș, iar lui Akechi Mitsuhide i se încredință responsibilitatea primirii. În plus, Nobunaga îi ordonase fiului său, Nobutada, care urma să plece în provinciile apusene, să ajute la pregătirea unui extravagant banchet de trei zile. Unii se întrebau cu voce tare de ce îi oferea Nobunaga o primire atât de opulentă lui Ieyasu, care era cu opt ani mai tânăr decât el și senior al unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
spre țările bogate din Mările Sudului. Dacă era vorba ca Nobunaga să izbândească în a le cuceri, trebuia să încredințeze nordul Japoniei unui aliat de încredere. De o bună bucată de vreme, Nobunaga plănuise să se ducă personal în provinciile apusene pentru a-și impune propria domnie, la fel cum făcuse în Kai. Chiar și acum, era în toiul pregătirilor febrile de plecare pe front. Cu toate acestea, lăsase deoparte aceste treburi importante pentru a-l primi pe Ieyasu. În mod
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Mitsuhide intră imediat în casă, se așeză și ascultă respectuos dorințele seniorului său. Ordinul de a fi concediat de la solemnitatea de azi și a pleca rămâne valabil, dar mai sunt și alte instrucțiuni cu privire la plecarea ta ca avangardă în provinciile apusene. Forțele clanului Akechi urmează să mărșăluiască din Tajima în Inaba. Poți intra după voie în provinciile lui Mori Terumoto. Nu fi neglijent și nu lăsa să treacă timpul. Trebuie să te întorci imediat la Tamba, să-ți pregătești trupele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Mitsuhide și Mitsuharu rămaseră singuri. Mitsuhide părea dornic să-și deschidă sufletul în fața vărului său, dar în cele din urmă Mitsuharu nu-i dădu ocazia. În schimb, îi vorbi despre loialitatea față de Nobunaga, îndemnându-l să se grăbească spre provinciile apusene pentru a nu-și supăra seniorul. Caracterul cinstit pe care-l vădea vărul său se distingea printr-o anumită putere și afecțiune pe care Mitsuhide se baza de patruzeci de ani încoace, iar acum avea încredere în el ca în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Nobunaga vorbea cu un mesager de la al treilea fiu al său, Nobutaka, și de la Niwa Nagahide: Îi va fi de folos bătrânului meu ajutor, Nagahide. Informați-l că totul e asigurat. Peste câteva zile mă voi duce personal în provinciile apusene, așa că ne vom întâlni acolo curând. Armata lui Nobutaka și a lui Niwa urma să pornească spre Awa a doua zi dimineață. Mesagerul venise să raporteze acest lucru, precum și informația că Tokugawa Ieyasu călătorise de la Osaka la Sakai. Nobunaga întoarse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
ar fi citit un semn de rău augur în halourile cețoase sau în nuanțele luminii ce licărea din fitilele lămpilor. Cineva bătu la poarta din față a remplului. După un timp, un slujitor anunță că sosise o depeșă din provinciile apusene. Profitând de ocazie, Nobutada se ridică, iar Soshitsu ceru și el permisiunea de a pleca. Atunci se sculă și Nobunaga, pentru a-i conduce până la coridorul puntat. — Somn ușor, îi ură Nobutada, întorcându-se încă odată pe culoar pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
din fața lui, aflat în Castelul Takamatsu. Și cum avea să trateze cu armata de treizeci de mii de oameni a clanului Mori? Cum își putea muta poziția la Kyoto, cât mai rapid posibil, de pe un câmp de luptă din provinciile apusene? Cum să-l zdrobească pe Mitsuhide? Problemele din fața lui se întindeau ca un lanț de munți. Părea să fi ajuns la o concluzie. Avea o șansă dintr-o mie, iar decizia de a-și miza viața pe acea unică posibilitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
ocazia asta, insistă Kikkawa. În ultimă instanță, Kobayakawa aminti instrucțiunile lăsate cu limbă de moarte de fostul lor stăpân: — Clanul trebuie să-și apere frontierele. Oricât de puternici sau bogați am deveni, nu trebuie să ne extindem niciodată în afara provinciilor apusene. Era momentul ca seniorul Mori să ia o hotărâre. — Sunt de acord cu unchiul meu Kobayakawa. Nu vom rupe tratatul, făcându-ni-l pe Hideyoshi dușman pentru a doua oară. La vremea când conferința secretă se sfârși, era seara zilei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
fără calitățile necesare, se ajunge la haos sigur. Și nu s-ar mărgini numai la căderea clanului Mori. — Nu e nevoie să spui mai mult, înțeleg, răspunse Kikkawa, întorcând capul. Și, privind cu tristețe spre cerul nocturn de deasupra provinciilor apusene, se strădui să-și stăpânească lacrimile care i se rostogoleau pe obraji. RECVIEMUL SÂNGELUI Motivul de la baza tratatului de pace fusese necesitatea retragerii imediate a trupelor clanului Oda, iar aliații lui Hideyoshi, cei din clanul Ukita, începură să se retragă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
două sute de persoane. Când ajunsese la ei vestea asasinării lui Nobunaga, avangarda armatei clanului Akechi se afla deja în apropierea Castelului Nagahama și abia mai aveau timp ce să facă. Nene îi trimisese o scrisoare soțului ei, în îndepărtatele provincii apusene, dar era cu adevărat în ultimul moment. Luâdu-și soacra, abandonaseră castelul și fugiseră, lăsând totul pe loc. Nu putuse decât să încarce un cal de samar cu un schimb de haine pentru soacra ei și darurile pe care soțul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Cel mai mare neajuns ținea numai de izolare. Aflându-se atât de departe de orice așezare omenească, nu aveau idee ce se petrecea. Mesagerul ar fi trebuit să se înapoieze curând. Nene își lăsă gândurile să se îndrepte spre cerul apusean. În noaptea dinaintea fugii din Nagahama, îi scrisese grăbită soțului ei o scrisoare. De-atunci, nu mai primise nici o veste de la mesager. Poate căzuse în mâinile clanului Azuchi, pe drum, sau nu-i putuse găsi ascunzișul. Zi și noapte se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
considerase niciodată pe Hideyoshi atât de neînsemnat pe cât părea. Dimpotrivă, îl cunoștea foarte bine pe Hideyoshi și niciodată nu-i luase în râs capacitățile. Totuși, pentru Katsuie rămăsese un mister modul cum Hideyoshi putuse pleca atât de repede din provinciile apusene. În ziua următoare, tabăra lui Katsuie fu fortificată. Fură instalate baricade pe drumuri, iar călătorii din capitală erau opriți de santinele și interogați în amănunt. Orice informație era transmisă imediat, de la diverșii ofițeri, spre cartierul general din tabăra principală. Din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
din Nagahama,” își spunea el. În ultimă instanță, rămase cu speranța de a-și realiza intențiile secrete cu altă ocazie și acceptă condițiile așa cum erau. În contrast cu oscilațiile lui Katsuie, atitudinea lui Hideyoshi părea complet nepreocupată. De pe vremea campaniei din provinciile apusene și până la victoria din Yamazaki, Hideyoshi deținuse conducerea atât în politica militară, cât și în cea administrativă, iar oamenii credeau, în mod firesc, că avea să pretindă mai mult decât ceilalți. În pofida acestor idei, însă, nu primise mai mult decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
nici un pericol să vă lăsați ofensat de glumele unui tânăr beat, cu o ocazie mai deosebită. Calul lui Hideyoshi pornise. Să mergem! le strigă el pajilor, aproape trântindu-l pe Takigawa la pământ. Locuința lui Hideyoshi se afla în cartierul apusean al orașului. Consta dintr-un mic templu Zen și casa unei familii bogate, pe care o închiriase. Încartiruindu-și oamenii și caii la templu, el personal ocupa parterul casei. Familiei îi fusese ușor să-i creeze condiții, dar pe Hideyoshi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]