2,268 matches
-
Krog Îl făcuse, ci Moru În numele lui Krog. Dacă Krog n-ar fi știut cuvinte de la bun Început, ar fi scăpat de molima gândurilor lui Moru, căci nu l-ar fi priceput. Degeaba și-ar fi bătut Moru mintea, că bietul Krog ar fi rămas acasă, iar acum ar fi stat la căldură, În peștera iernii. Mut și puternic cum era, ar fi mers el la vânătoare zi de zi, dar măcar ar fi avut-o pe Siloa mereu sub ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
apropie de mine și-mi săltă bărbia În sus, de parcă dorea să mă dea la troc. Mai rău decât prost. Țanțoș! Ca un cocoș. Dar soarele ți-a cam fript penele, Încheie ea și se duse să vadă de Unu. Bietul de el abia mai scâncea. Am dat să mă duc și eu la el dar, când l-am văzut, am simțit cum mi se iau picioarele: era tot numai o bășică, fețișoara Îi era umflată, iar de suflat, sufla prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
după ce ne hotărâsem să dăm drumul vicleșugului!) se ascunsese În munții pe care tocmai Îi străbătusem după ce ieșisem din pădurea lui N’jamo. Se făcuse un ger cumplit și abia dacă găsiseră o peșteră În care să-l adăpostească pe bietul Unu. Ținuse sfat cu Runa și, tot vorbind, Își dădură seama că amândoi Îl bănuiseră pe Logon că era mânat de dorințe necurate, numai că nu și-o spuseseră unul altuia. - Ce gânduri o fi având? se Întrebaseră, dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
știre când vin Încoace, după care s-a pus și el pe pândit. Ce s-a Întâmplat mai departe, știi... - Eh, să vedem ce-om face acum. Cred că Scept a aflat deja că am pus mâna pe oamenii lui. - Bietul Gupal, cu neamul lui cu tot, of, of, se plânse Enkim. Încă de când a primit vorbă de la Logon, Scept spunea că netrebnicul de Dupna e mare Vindecător și că, dacă o fi cineva care să se tragă cu adevărat din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
numai câțiva pași și-l văzui pe unul dintre mărunțeii lui Kikil luat cu totul pe sus de un om din acela cu ochii pieziși, numai că era mai mare și mai gras decât cei din neamul Os din Kron. Bietul mărunțel zbură prin aer și buși atât de tare cu spinarea de o piatră, Încât Începu să se cutremure, azvârlind din picioare fără să mai fie În stare să se apere când vrăjmașul Îl Împunse În piept cu piatra de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
Otopeni erau numai gropi și avioanele le ocoleau și tunarii trăgeau după ele în zig-zag. - Și tunarul ochi bine și lovi avionul cu țeava tunului. - Liviu Rebreanu are un mare talent de scriitor de la 300 de pagini în sus. - Și bietul Eminescu, scârbit de bișnița societății sale și că Veronica Micle ii făcea fițe, intră într-o etapă nouă pe care mi-e rușine s-o spun. - Tudor Șoimarul era apt de luptă, cu vizita medicală făcută. - Dragu-mi era satul meu
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
internațională să ia notițe și să le difuzeze în eter și pe hârtie. Românii nu văd nimic spectaculos în asta. Cei care au de furcă cu prețul gazului și al apei de la robinet au făcut duș mult mai rar ca bieții viitori astronauți, cât despre economiile la alimente, ce să mai vorbim, cu noile mercuriale ale pieței, antrenamentul din România ar fi suficient pentru Pluton sau Jupiter, nu pentru „boieria" de pe Marte. „Eu am făcut omletă dintr-un praf galben care
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
îi acopereau jumătate din față. Pentru românul de rând, abia scăpat de uniformele stupide în care era nevoit să se deghizeze la parăzile proletare de 1 Mai și 23 august, Sabina avea efectul unui marțian venit să-i sfideze pe bieții pământeni, îmbrăcați toți în negru și gri. Curiozitatea îi dădu afară din case pe vecini. Nea Fane și țața Leana, care, de la plecarea Piratului, nu mai scoseseră nasul din bârlog, se băgau tot mai tare în seamă. O pândeau pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
va fi tare greu. Nimeni n-o să aibă răbdare cu ea. Câtă dreptate avusese! Intrarăm pe poarta cu turn monumental a cimitirului Pielea și osu’. Ne-am îndreptat spre capela ale cărei ziduri îl protejau, dar îl și înghițeau pe bietul Gicu. Din mers, am aruncat o privire terifiată către ușile deschise ale cavoului. Se făceau ultimele pregătiri pentru primirea noului locatar: mătușa Mizi fusese mutată la un loc soțul ei, doctorul Popescu. Chiar în centrul capelei, pe catafalc, ne aștepta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
și giugiulește și-l și gâdilă, se poartă ca o femeie tânără care se joacă cu pruncul, Îl apropie din când În când de obraz și-l ridică din nou deasupra capului, face piruete pentru a-și feri iepurele de bietul Todirică și râde văzându-l pe puști din ce În ce mai nervos și mai transpirat. Ai zice chiar că plăcerea ei de a se juca cu micuțul animal alb abia acum este completă, când e amenințată de Todirică. Între timp bătrâna a ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
s-au petrecut, de fapt, În alt an și altfel. Detaliul mărunt poate schimba Întreaga semnificație a unei povești și poate determina succesul celui care decide să continue. Despre cum trebuie Întreținut focul uniform sub cazan cineva Își amintește că „bietul tăticu, numai el se ocupa de asta, iar noi, io cu frati-miu, Vasile, căram boasca, aduceam bețe de floarea soarelui să aibă la Îndemână și el stătea numai acolo, cu ochii la foc. Păi, ce, era ca acuma să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
luptele din munți și pe toate câmpurile de luptă, bilanț greu pe care mișelnicii vor să-l îngroape, dar legionarii au rămas vârful de lance împotriva cotropitorilor, celor ieșiți din minți, împotriva haitelor prădalnice, veșnic nesătule care rup din carnea bietului român, hulituri de oameni fără viață sufletească. Fenomenul legionar vindecă în spirit creștin toate rănile neamului provocate de demonii, viclenii cei fără de lege, înveșmântați în minciuni încântătoare. Prigoana neîntreruptă și ținerea noastră în afara legii înseamnă distrugerea resurselor viitoarelor împliniri, bastionul
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
și cei din trecut, porniți pe jaf și stricăciune, grași și rotofei, doldora de euro, nemunciți, pierduți în fabuloasele averi, buimăciți de grija de cum să-și mai dosească jaful, în tainice cotloane, rod din carnea cât a mai rămas a bietului român sărăcit, macină și doboară temeiurile noii rânduieli umane pentru care s-a dat sânge și morminte. Noi, legionarii, am slujit lui Dumnezeu și legilor Sale. Dreptul la credință e mai presus decât legile pământești, de aceea rămânem nezdruncinați și
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]
-
avea, și-acum cu ce avea să se acopere, mă rog? Ca să nu mai vorbim că ieșind din ungherul ei dintre scânduri, albă cu pete cenușii, cu ochii roșii de mânie, cățeaua îl înșfăcase zdravăn de gleznă, găurindu-i pielea. Bietul Ilie lăsase pătura pe jos și de-abia scăpase, urlând. Cățelușa nu fugise după el, dar lui i se păruse că blocul 4, unde se aprindeau primele lumini, îi luase urma, așa că gonea din răsputeri. Peste maidan, ținea bine minte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
copacii risipiți pe mal, răsună glasul său, hu hu! Hu hu! Într-o curte cât pumnul, o femeie care a ieșit afară în puterea nopții o aude și prin inimă-i dă un cuțit. ─ Cântă huhurezul... Precis s-a prăpădit, bietul Sofronie... Știi, spune Iulia, uneori mi se pare că tot ce ni se întâmplă nouă aici nu are nici o legătură cu ce se întâmplă în realitate. Stai, n-am zis bine, nu că n-are nici o legătură, dar viața noastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
pierdea în câmp. Macedoneanul a murit căzând din cireșul amar din curte, Dumnezeu să-l ierte! Ce dulceață făcea ea din cireșele acelea! Punea și murături, însă avusese întotdeauna capul prea împrăștiat ca să le pună cumsecade. Mereu ieșeau moi, ude. Bietul Tase! Fusese bărbat odată și tâmplar priceput, gospodar cu cheag când o luase pe ea, cu destui ani mai tânără, iubind-o ca pe o păpușă cârlionțată cu ochi cafenii. Abia târziu, când Tase îmbătrânise și banii nu le mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
acasă și ieri seară cineva a trecut pe la mine și a adus pachetul ăsta, cică de la el. Ce zici, părinte? Femeia scoate bancnotele cu Bălcescu, Cuza și Vladimirescu și i le întinde. Părintele le ia în mână, le pipăie, oftează. ─ Bietul Sofronie! Așa am zis și eu la început, părinte. Da’ după ce-a-nceput să bea toți banii din casă și să ne snopească-n bătăi, și pe mine și pe copil... Propoziția rămâne neterminată. Femeia începe alta. ─ Părinte, am păcătuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
cel mai mare al lui Sava, a fost nevoit să se recăsătorească tot în acel sat și să îngrijească de părinții nevestei care s-au mutat la ceruri. Dar până aici multe a mai întâlnit și multe a mai tras bietul român, că soarta omului nu se poate schimba. Două războaie mondiale, frați uciși, împușcați, copii rămași pe câmpurile de luptă. Avea slujba la boier. El știa copacii din pădure ca pe zilele lui și potecile ca pe ulițele satului, căci
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
au luat o ușă de la casa diavolului, că erau săraci și nu aveau cu ce să-și cumpere o ușă nouă. Așa s-a mutat diavolul și în casa cea nouă că doar ușa era a lui. Au fost nevoiți bieții oameni în primăvară să părăsească satul pentru totdeauna plecând cu cățel și cu purcel la un gostat în Dobrogea, să muncească la o fermă de oi. Aici, Partidul Comunist le-a dat o locuință de s-au stabilit pentru toată
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
avea pe el. Dar dacă supraviețuia, n-avea să scrie despre ea niciodată, acum știa asta. Despre nici unul dintre ei. Bogații-s plicticoși și beau prea mult și joacă table În draci. Erau plicticoși și se repetau. Se gândi la bietul Julian și la viziunea lui romantică asupra lor și cum scrisese o povestire care Începea cu fraza „Cei foarte bogați sunt diferiți de oameni ca tine sau ca mine“. Și cum Îi spusese cineva că da, sunt diferiți, au mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Asta n-o să te facă mai fericit. — Nu puteai să te bagi În altceva? Nu puteai să te amesteci În altă belea? Se pare că nu. Ce-o să faci? — Ți-am zis. — Nu. Te-ntreb serios. — Nu știu, spuse el. — Bietul Phil, spuse ea Întinzându-și mâna spre el. — Nu, mulțumesc, spuse el, privindu-i mâna fără s-o atingă. — Nu folosește la nimic să spun că-mi pare rău? — Nu. — Nici să-ți spun cum e? — Aș prefera să n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
prostii. — Ba da, mor. În Franța, la școală, mi-au zis băieții că dacă faci patrușpatru de grade mori. Și eu am o sută doi. Toată ziua, de la nouă dimineața, se așteptase să moară. — Of, bietu’ Schatz, i-am spus. Bietul meu Schatz. E aceeași chestie ca aia cu milele și kilometrii. N-o să mori. Ei vorbeau de alt fel de termometru. Pe termometrul ăla temperatura normală e treișapte. Pe al nostru este nouășopt. — Ești sigur? Absolut, i-am spus. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
-l revăzu mult timp pe Cayetano, dar sora Cecilia Îi spunea În fiecare dimineață ce mai face mexicanul. Nu se plângea deloc, spunea ea, deși starea lui ajunsese să fie foarte rea. Avea peritonită și nu credeau c-o să supraviețuiască. Bietul Cayetano, spunea ea mereu. Are niște mâini atât de frumoase și așa un chip frumos și nu se plânge deloc. Ajunsese să miroasă Îngrozitor. Își ducea degetul la nas și zâmbea clătinând din cap, povestea sora. Îl jena faptul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
viața lor. N-a muncit la sfeclă. Știu că n-a făcut asta. Are mâini prea fine și nici o bătătură. Știu eu că trebuie să fie vreun fel de tip rău. Mă duc chiar acum să mă rog pentru el. Bietul Cayetano, suferă Îngrozitor și nu scoate un sunet. De ce-au trebuit să-l Împuște? O, bietul de Cayetano. Mă duc chiar acum să mă rog pentru el. Se duse chiar atunci să se roage pentru el. În spitalul acela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
și nici o bătătură. Știu eu că trebuie să fie vreun fel de tip rău. Mă duc chiar acum să mă rog pentru el. Bietul Cayetano, suferă Îngrozitor și nu scoate un sunet. De ce-au trebuit să-l Împuște? O, bietul de Cayetano. Mă duc chiar acum să mă rog pentru el. Se duse chiar atunci să se roage pentru el. În spitalul acela era un radio care nu mergea bine până la lăsarea serii. Ziceau că-i din cauză că era prea mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]