2,526 matches
-
înzorzonată și grasă, cu părul roz, înconjurată de revistele și almanahurile ei. Se-ntuneca afară și doar aici, în cămăruța cu vitrină, lumina era intensă și încremenită. Priveam prin tejgheaua de sticlă diversele pachete de țigări, de tutun de pipă, brichetele de tinichea în formă de pistol, bricegele ca niște pești de plumb... Alături de ele, de chibrite, de alte mici fleacuri, cel mai frumos lucru mi se păreau cutiuțele de carton lăcuit, cu fotografiile unor fluturi tropicali, azurii și aurii, și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
traiectoria fiecărui strop de urină țâșnit din meatul bețivului care udă un zid, cu capul sprijinit de cărămida lui înghețată, m-aș juca pasionat cu forma norilor sfâșiați de antenele parabolice de pe Palatul Telefoanelor, i-aș modela în formă de brichete, de păianjeni, de Iehova, de pioneze, aș scrie cu pufoșenia lor înjurături teribile de-a lungul cerului înserat... aș prohibi subit producția hormonilor estrogeni în toate aparatele genitale, ale oamenilor, șobolanilor, muștelor și tuturor celorlalte ființe și aș urmări de-
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
noastre de suflet tocmai pentru că țin de patimile noastre, de frământările și eul fiecăruia. De pildă, Adi și-a fixat un gen de cutumă în a-i da tatălui nostru de pomană, alături de cele rânduite în mod obișnuit țigări și brichete. Odată, ne întorceam împreună de la cimitir și pe toată distanța până acasă a dat bărbaților întâlniți țigări și brichete, unii chiar insistând să le arate principiul de funcționare, deoarece erau cu aprindere electrică și încă nu intraseră la vremea aceea
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
fixat un gen de cutumă în a-i da tatălui nostru de pomană, alături de cele rânduite în mod obișnuit țigări și brichete. Odată, ne întorceam împreună de la cimitir și pe toată distanța până acasă a dat bărbaților întâlniți țigări și brichete, unii chiar insistând să le arate principiul de funcționare, deoarece erau cu aprindere electrică și încă nu intraseră la vremea aceea pe piața noastră. Este pe undeva, înclin să cred, un mod de a-ți liniști și mulțumi sufletul, un
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
noastre de suflet tocmai pentru că țin de patimile noastre, de frământările și eul fiecăruia. De pildă, Adi și-a fixat un gen de cutumă în a-i da tatălui nostru de pomană, alături de cele rânduite în mod obișnuit țigări și brichete. Odată, ne întorceam împreună de la cimitir și pe toată distanța până acasă a dat bărbaților întâlniți țigări și brichete, unii chiar insistând să le arate principiul de funcționare, deoarece erau cu aprindere electrică și încă nu intraseră la vremea aceea
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
fixat un gen de cutumă în a-i da tatălui nostru de pomană, alături de cele rânduite în mod obișnuit țigări și brichete. Odată, ne întorceam împreună de la cimitir și pe toată distanța până acasă a dat bărbaților întâlniți țigări și brichete, unii chiar insistând să le arate principiul de funcționare, deoarece erau cu aprindere electrică și încă nu intraseră la vremea aceea pe piața noastră. Este pe undeva, înclin să cred, un mod de a-ți liniști și mulțumi sufletul, un
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
asta, au urcat mulți oameni și nu am mai reușit. Din cauza lor, la Kodemmachō nu mai vedeam punga. Răspândea un miros de dizolvant. Credeam că era ceva periculos. Lichidul se prelingea deja prin hârtia de ziar. Mirosea ca gazul pentru brichete Zippo. De aceea credeam că este ceva explozibil sau inflamabil, mai degrabă decât ceva otrăvitor. Era periculos dacă dădeam foc. Toți cei din jur spuneau: «Miroase urârt.» Toți ziceau în cor același lucru. După ce am trecut de Akihabara, lichidul se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
n-am nici o treabă cu arta. Peisaj cu bivolar Eram în stație, așteptam autobuzul și deodată mă acostează unul cu aspect de papagal subnutrit. Mă rog, între noi fie vorba, omul duhnea destul de serios. Vorba aia, dacă-i aprindeai o brichetă în față, îl flambai. Dar nu asta e informația principală. Că ăla era băut. Nici vorbă. Vine la mine și, cu un surâs bălos, îmi arată un afiș zdrențuit din spatele meu. Plouase, ninsese pe afișul acela care se chinuia să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
se miră Dendé. — Dom’ Roja, zice Tîrnăcop, chiar vreți să facem totul uitat, întreabă, dîndu-și seama că dintr-o clipă în alta cortul o să cadă grămadă. — Toate catrafusele astea nefolositoare, se aude vocea lui Roja pufăind, haine, cratițe, scule, lanterne, brichete, mîncare, apă, cărți. Păstrăm doar armamentul și muniția, zice. — E ca un leu dom’ Roja, zice Tîrnăcop simțind că se înviorează, o fi ieșind oare în sfîrșit din letargie? — Numai așa o să putem să ne facem auzită vocea, numai așa
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
în care stau înfipte lumînări lunguiețe, albe. De ce vă certați? Ia vezi, îi face semn unui individ înfofolit într-un palton, pe care are impresia că-l vede pentru prima dată în viață, în buzunarul ăsta trebuie să fie o brichetă, eu am mîinile ocupate, spune, căutînd în jur un loc cît mai bun din care lumina să poată umple toată nava. Se simți brusc animat de simțul răspunderii pe care-l avusese întotdeauna foarte dezvoltat, acum e momentul să-ți
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
înainte de-a trece la fapte. — Ăsta e genul de daravelă care o să ia o întorsătură de ultimă clipă, asta e părerea mea, spune Părințelul pe un ton neutru, privind cum lumînările sale sînt aprinse una după alta de la flacăra brichetei, urmărindu-le primele pîlpîituri palide. — Așezați-vă care pe unde găsiți loc, se adresează Curistul celorlalți făcînd pe gazda, încercați să vă întindeți oasele cum puteți, că nu se știe cînd o să mai aveți ocazia, le face semn către un
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
Pe brațul drept. Un vultur imperial. — Foarte patriotic, am spus. Am pus poza În buzunar și am cerut o țigară. Unul dintre aghiotanții lui Goering mi-a oferit-o din cutia mare de argint și mi-a aprins-o de la bricheta lui. Am continuat: — Cred că poliția merge pe ideea că dispariția lui ar putea avea legătură cu faptul că era homosexual. Nu am spus nimic despre informația pe care mi-o dăduse Neumann privind faptul că „Puterea Germană“ omorâse un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
e atent. Mă duc în dormitorul lui, aprind lumina și îmi arunc pantofii din picioare. Mă întind în patul lui. Apoi se aude zgomotul bețișoarelor lui, când le pune jos. Sunetul chibritului cu care-și aprinde țigara. Nu îi plac brichetele moderne. Îi plac chibriturile mari, din lemn. Îi place să privească cum arde chibritul până când îi atinge degetele. Îi place să privească felul în care crește capătul ars. Mă întristează faptul că am ajus să-i cunosc toate micile obiceiuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
urmă, în fața lui Mark, scoțând aceleași gemete pe fondul aceluiași râs. —Te deranjează dacă dau drumul la reportofon cât stăm de vorbă? —Ăla-i un reportofon? Mă iei la mișto! Dă-l încoa’ să-l văd. Zici că e o brichetă. Ești sigur că nu ești vreun agent secret...? Mark își lipi aparatul de obraz. —Alo! Alo? Dacă mă aude cineva, să știți că sunt ținut ostatic aici, împotriva voinței mele. Hei! Nu te uita așa. Nu făceam nimic, te luam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Ei, zice Mark. Poate că nu. Nu. Bine. Poate că nu. Se duc sus, unde fuseseră dormitoarele. S-a mai obișnuit cu chestia asta, cu ravagiile. Mici fragmente de tâmpenii se înșiră pe coridor: o factură veche de telefon, o brichetă goală. O bucată de prelată și două sticle de bere. O pojghiță subțire de praf din tencuială acoperă podeaua. Dar un om ar putea trăi aici. Nu-i mare lucru. Omul se obișnuiește cu orice. Ea stă în picioare în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
să aplicați ștampila În locul acela, după ce, firește, o Înroșiți În foc. Îi spui că butelia s-a terminat, că aștepți de trei zile să vină, iar el spune că nu-i nimic, o s-o Înroșim pe un reșou sau cu bricheta. ─ Bine, dar curentul e oprit! Te răstești la nebunul ăsta. ─ Bun, atunci promiteți că după ce se dă drumul la curent sau vă sosește butelia, aplicați ștampila. Promiteți. ─ Promit, sigur, promit, Îi spui Împingându-l spre ușă. Nu, nu așa, vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
suflet-trup. Se descleștează extenuați abia atunci când ziua arată prin umbrele prelungi ale mobilelor din cameră că începe să dea semne de oboseală. Așezat în capul oaselor, Marius întinde mâna după tabachera aflată pe măsuța de lângă pat. Își aprinde țigara cu bricheta, apoi privește spre fata care, așa cum stă, într-un dulce abandon al epuizării, pare replica vie a celebrei Maja desnuda a lui Goya. Întreaga ei făptură îi aduce aminte lui Marius de o căprioară văzută când fusese prima dată la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
să nu facă gesturi bruște. Încearcă un zâmbet stângaci și punându-și cascheta pe masă cere permisiunea să aprindă o țigară. Vă rog, fumați. Din tabachera de aur ofițerul german scoate o țigară pe care o aprinde de la flacăra unei brichete interesante, făcută din tubul unui cartuș rusesc de 7, 62 mm. Marius aduce o scrumieră de sticlă, având forma unei frunze, sau a unei inimi, depinde de imaginația celui care o privește. Dar nici unul nici celălalt nu se gândesc la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Scoate un rest de lumânare și o cutie de chibrituri. Scapără unul dar nu se aprinde. Mai încearcă o dată, dar nu reușește. Sunt umede. Nu fac mare scofală cu ele. Caută în buzunar, la mine, în veston. Găsești acolo... o brichetă, încheie Marius cu voce sfârșită. O durere cruntă îl asaltează din nou și simte cum spasmele suferinței atroce se încolăcesc in trupul lui. Încearcă să le ignore dar îi devine din ce în ce mai greu. Parcă are un sfredel turat la viteză maximă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
vânt și le-a măturat pe toate, iar eu am rămas gol și moale. M-am liniștit. Pui i-a dat un pachet din care ea a tras o țigară lungă și subțire, pui i-a aprins-o cu o brichetă metalică, pui a pus bricheta în buzunar și a făcut semn la picoliță, picolița a venit, pui a zis că vrea un suc, că e cu mașina, picolița a adus sucul, pui a plătit imediat și a dat pe gât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
pe toate, iar eu am rămas gol și moale. M-am liniștit. Pui i-a dat un pachet din care ea a tras o țigară lungă și subțire, pui i-a aprins-o cu o brichetă metalică, pui a pus bricheta în buzunar și a făcut semn la picoliță, picolița a venit, pui a zis că vrea un suc, că e cu mașina, picolița a adus sucul, pui a plătit imediat și a dat pe gât sticla de parcă ar fi fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
la ora adevărurilor. — Adică vrei să fiu rău, să fiu bătăuș, sau ce? - Nu mă înțelege greșit... Nu știu cum să spun. Hai să nu mai vorbim despre asta. Vrei o țigară? — Nu. — Dă-mi, te rog, țigările de pe pervaz... Mulțumesc. Și bricheta. I-am întins pachetul și bricheta. Le-a luat cu mâna dreaptă, care-i tremura puțin, și a scos o țigară. S-a chinuit s-o aprindă vreo treizeci de secunde - bricheta făcea scântei care-i săreau pe obraz. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
fiu rău, să fiu bătăuș, sau ce? - Nu mă înțelege greșit... Nu știu cum să spun. Hai să nu mai vorbim despre asta. Vrei o țigară? — Nu. — Dă-mi, te rog, țigările de pe pervaz... Mulțumesc. Și bricheta. I-am întins pachetul și bricheta. Le-a luat cu mâna dreaptă, care-i tremura puțin, și a scos o țigară. S-a chinuit s-o aprindă vreo treizeci de secunde - bricheta făcea scântei care-i săreau pe obraz. În sfârșit, cu un gungurit de satisfacție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
mi, te rog, țigările de pe pervaz... Mulțumesc. Și bricheta. I-am întins pachetul și bricheta. Le-a luat cu mâna dreaptă, care-i tremura puțin, și a scos o țigară. S-a chinuit s-o aprindă vreo treizeci de secunde - bricheta făcea scântei care-i săreau pe obraz. În sfârșit, cu un gungurit de satisfacție, a reușit să tragă primul fum. - Ai... așa, un fel de nevinovăție pe față, a continuat. Am mormăit ceva, plictisit. - Bine, am hotărât că nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
amurgite, o luăm noi spre cumetri. Tata, înalt, spătos, pus la cravată, în mâna dreaptă cu bastonul lui zdravăn, care avea la capătul de sus o măciulie de alamă, pe care dacă o desfiletai, îți puteai aprinde țigara la o brichetă care funcționa cu benzină, opera tatei. În celălalt capăt avea o bucșă, tot de alamă, cu un cui gros ieșit în afară. În mâna cealaltă avea patefonul și plăcile, într-un coș. Eu, la mijloc, între ei, îmbrăcat curățel, cu
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]