2,425 matches
-
detergent ieftin se amesteca neinspirat cu parfumul ei puternic și dulceag. Încercam să găsesc ceva la acea femeie care să-mi placă, să pot s-o primesc în suflet dar în acele momente mintea mea o percepea ca pe o caricatură. Avea părul despletit și vopsit blond iar chipul ei îmi amintea de Miss Pyggy, purcica din Mupets. Oare ea se vedea frumoasă? Nu aveam putere să râd și doar un zâmbet îmi scăpă prin colțul gurii. De ce-ți rânjești
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
aduc aminte o natură moartă, niște portocale pe o farfurie - și mă supăra că farfuria nu e rotundă, iar portocalele sunt diforme. Portretele erau supradimensionate și asta le dădea o înfățișare neplăcută. Ochilor mei, fețele acelea li se păreau niște caricaturi. Erau pictate într-o manieră complet nouă pentru mine. Și mai tare mă nedumereau peisajele. Erau vreo două-trei imagini de la Fontainebleau și mai multe străzi ale Parisului. Prima mea senzație a fost că le putea perfect de bine picta și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
abia dacă îngânam ceva, sabotând astfel textele patriotice. Leșinurile mele repetate erau dovada cea mai elocventă a atitudinii mele apolitice și reacționare. Mulțumită istețimii Adélei, aceste insinuări au rămas fără urmări. Dar nu a putut să împiedice apariția celor două caricaturi. Într-una din ele, eu eram de capul meu în fața monumentului eroilor, iar trecătorii se înghesuiau în jurul pușculiței pentru orfanii de război și cei obișnuiți, cu bancnote mari în mână. Alături, în cea de-a doua caricatură, eu tocmai întindeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
apariția celor două caricaturi. Într-una din ele, eu eram de capul meu în fața monumentului eroilor, iar trecătorii se înghesuiau în jurul pușculiței pentru orfanii de război și cei obișnuiți, cu bancnote mari în mână. Alături, în cea de-a doua caricatură, eu tocmai întindeam pușculița unui cofetar, care îmi dădea în schimb un cornet uriaș, plin cu globuri colorate. Pe care, pentru mai multă siguranță, era scris “înghețată“, ca să înțeleagă și cei ce nu mai văzuseră așa ceva. Caricaturile fuseseră făcute de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
de-a doua caricatură, eu tocmai întindeam pușculița unui cofetar, care îmi dădea în schimb un cornet uriaș, plin cu globuri colorate. Pe care, pentru mai multă siguranță, era scris “înghețată“, ca să înțeleagă și cei ce nu mai văzuseră așa ceva. Caricaturile fuseseră făcute de unul din noii preceptori, mai zelos. În numele celor ocrotiți și pentru gazeta de perete, după cum a spus mai târziu. Îți povestesc despre ele pentru că, dacă în viața mea nu au jucat un rol prea mare, în cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
gazeta de perete, după cum a spus mai târziu. Îți povestesc despre ele pentru că, dacă în viața mea nu au jucat un rol prea mare, în cea a institutului una dintre ele a devenit foarte importantă. S-a discutat soarta acestor caricaturi la multe ședințe de lucru. Artistul și cei din grupul lui argumentau că sunt niște desene reușite, estetice și cu caracter educativ. Adél și grupul oponent susțineau că sunt niște aiureli didacticiste, urâte și fără nici o profunzime. Sora Gizella se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
păcat să le arunce. Cu unele mici modificări, una dintre ele ar putea fi de folos. Autorul a fost nevoit să schimbe bancnotele în monede mici de metal și așa portretul meu a ajuns, contrar intențiilor autorului, în tovărășia icoanelor. Caricatura mea a fost prinsă cu pioneze pe ușa bisericii, alături de anunțurile matrimoniale și ale familiilor de mai multe ori binecuvântate. Mai întâi eu bulversam sufletele vizitatorilor și doar apoi pășeau ei în fața Domnului, ca să se spovedească. Și, în felul acesta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
mănânce după mine? Sau tout simplement îi plăcea dulcețul? Mă uitai la el să văd dacă nu este un ironic, dar părea de bună-credință. Într-un picior, cu o țigară spânzurată de buză, cu vorbe franțuzești intercalate displăcut, Coco făcuse caricatura grotească a întregii mele sensibilități. Îmi căzu capul pe umăr. Fără să-și explice bine motivul, Coco pricepu că mă jignise. Vru s-o dreagă și făcu o reflexie profundă pentru capul lui mic și frizat: - Eu nu te înțeleg
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
răspuns din acele care-i caracterizau toate slăbiciunile: - Nu-i nimic. Acum el plătește! ...Suflețel moale! Ca nisipul dimprejur, cu care mă joc în voie ca să-mi mângâi mâna. Dar cu toată observația mea, aveam o satisfacție imensă. Irina făcuse caricatura întregii ei afecții pentru acel Marcu. N-aveam să-l invidiez niciodată, chiar dacă, sărmanul, ar fi ignorat rolul pe care fusese silit să-l joace sau ar fi avut mai puțină perspicacitate ca mine, sau ar fi interpretat cu bunăvoință
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
mâna pe suspect. Făcu o pauză. Era prima pauză semnificativă din discursul său. La început mă tot foisem pe locul meu. Povestitorul mă încolțise în compartiment la scurt timp după ce se urcase în tren, la Oxford. Era un soi de caricatură a Bătrânului Marinar și, după un schimb rapid de frivolități (vreme, călătorii și așa mai departe), transformase politețurile convenționale venite din partea mea într-un pretext de intimități prefăcute. Apoi profitase de oprirea bruscă a trenului în înserarea portocalie a unui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
într-o doară, Doamne, ce tip frumos. Când îmi voi lua zborul spre Cal pentru renovare, când voi păși gol în cabinet cu cecul în mână, cred că știu ce voi spune: „Dă-le-ncolo de schițe. La gunoi cu caricaturile astea. Vreau să fiu ca Fielding. Da, fă-mă ca pe Goodney. Dă-mi o față ca a lui.“ * După cum am mai spus, eu și 1984 ne înțelegem de minune. O acțiune redusă la strictul necesar, fără zorzoane, condusă fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
pentru a-și admira hulubii ori se urca în pod, unde aceștia își aveau cuiburile. Cam țicnit și fudul; credea că dacă a făcut ditai ceasul, o să-i dea gata; o vreme nu-l mai băgase nimeni în seamă. Or, caricatura - i se mai înroșise și nasul, „bea pe ascuns”, ziceau unii - le făcea, de-acum, zile fripte! Se jucaseră niște copii cu chibriturile. Cu greu a fost potolit prăpădul, spre seară; au ars și câteva case. Ceasornicarul, în acest răstimp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
Iată o rasă de animale foarte puțin periculoasă. [TINEREȚEA POPORULUI ROMÎN] 2255 Precum copilului nu-i plac oamenii nalți și puternici și simte un fel de respect unit cu teamă de ei, dar s-apropie lesne de schilozi și de caricaturi de cari nu se teme - tot astfel observăm și la poporul românesc, hotărâtor tânăr, că-i plac păpușile, arlechinii și caraghiojii. Dar se face Vitleim la Zece Mai? Toată suflarea copilărească din țară aleargă să vadă. [FALSA EGALITATE] 2267 D-
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
se dezvoltă în socoteala judecății, judecata în socoteala memoriei - când amândouă se află unite avem a face cu un geniu a cărui musculatură - foarte slabă și neînsemnătoare - plătește cheltuiala amândurora. Voltaire, Newton au fost din punctul de vedere al musculaturei caricaturi. Tot ce este are o rațiune de a fi. ["MATERIILE ORGANICE DIN CORP... "] 2264 Materiile organice din corp nu ard, se-nțelege nu ard complet, ci până la un oarecare grad de combustiune egal cu căldura și puterea mecanică ce-o
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
guvern autocratic, nu ne prezintă nici o garanție în sfințenia cuvântului iscălit. Petru cel Mare Cantemir Alex. II Carol I ["NU SUFERIM EPITROPIA NIMĂRUI"] 2257 [1] Face rău Austria că instigă cabale în contra noastră printr-un mizerabil ca Grădișteanu. Face * semicredibil Caricaturi. Nu crede în nimic. Femeile. Femeia lui (? ) agent provocator plătit de Rusia. Catolicismul ne împinge spre Rusia. Dobitocii de unguri Dunărea n-o dăm până ce nu va exista deplină armonie de interese între noi și ei, o acordare reciprocă a
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
mai scăzut cu putință - reunind nobilul cu grotescul și frumosul cu urâtul” (Barocul sau descoperirea dramei). Repertoriul burlesc - gesturi indescriptibile, înclinări, salturi, grimase și farse - prezintă interes atâta timp cât aceste elemente specifice pantomimei sunt în mișcare și în contrast cu ambianța lor. Pantomima, caricatura veselă sau vodevilul comic sunt îndrăgite mai ales din cauza aspectului lor parodic. Spre a exemplifica, amintim natura comediei dell’arte ce nu poate fi evidențiată de limbaj, ci mai degrabă de jocul actorilor, de fapt de mișcările extraordinare ale acestora
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
di Sfessania. Punând în contrast, în aceeași compoziție, elementele umane cu cele animale, Callot intenționa să ironizeze omul și activitățile sale derizorii, ascunzând în spatele ciudățeniilor și al nesemnificativului aluzii serioase referitoare la esența umanității. Urâtul a fost deseori asociat cu caricatura, și chiar plasat în aceeași categorie de către unii teoreticieni - mai ales de către aceia care văd simpla distorsiune drept principiu de bază în arta urâtului. Caricatura poate fi definită pe scurt ca o exagerare amuzantă a caracteristicilor ori a trăsăturilor specifice
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
și al nesemnificativului aluzii serioase referitoare la esența umanității. Urâtul a fost deseori asociat cu caricatura, și chiar plasat în aceeași categorie de către unii teoreticieni - mai ales de către aceia care văd simpla distorsiune drept principiu de bază în arta urâtului. Caricatura poate fi definită pe scurt ca o exagerare amuzantă a caracteristicilor ori a trăsăturilor specifice, ca o supraîngroșare a excesului dimensional. Caricatura “împinge caracteristicul dincolo de limitele sale și obține astfel o nepotrivire prin care, amintind de opusul ei ideal, devine
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
de către unii teoreticieni - mai ales de către aceia care văd simpla distorsiune drept principiu de bază în arta urâtului. Caricatura poate fi definită pe scurt ca o exagerare amuzantă a caracteristicilor ori a trăsăturilor specifice, ca o supraîngroșare a excesului dimensional. Caricatura “împinge caracteristicul dincolo de limitele sale și obține astfel o nepotrivire prin care, amintind de opusul ei ideal, devine comică”. Astfel, un desen în care nasul este făcut disproporționat de mare ar putea fi o caricatură; dar dacă mărimea nasului este
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
o supraîngroșare a excesului dimensional. Caricatura “împinge caracteristicul dincolo de limitele sale și obține astfel o nepotrivire prin care, amintind de opusul ei ideal, devine comică”. Astfel, un desen în care nasul este făcut disproporționat de mare ar putea fi o caricatură; dar dacă mărimea nasului este exagerată până la punctul în care impresia generală este că restul feței este în întregime subordonat și controlat de nas, atunci vom avea de-a face cu o caricatură grotescă. Nu numai că raportul normal dintre
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
disproporționat de mare ar putea fi o caricatură; dar dacă mărimea nasului este exagerată până la punctul în care impresia generală este că restul feței este în întregime subordonat și controlat de nas, atunci vom avea de-a face cu o caricatură grotescă. Nu numai că raportul normal dintre față și nas a fost inversat, dar nasul a căpătat o calitate aproape autonomă, asumându-și o existență separată. Cu alte cuvinte, există o “regulă” pentru exagerarea caricaturală - o regulă a anormalității. Atunci când
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
normal dintre față și nas a fost inversat, dar nasul a căpătat o calitate aproape autonomă, asumându-și o existență separată. Cu alte cuvinte, există o “regulă” pentru exagerarea caricaturală - o regulă a anormalității. Atunci când această normă este depășită excesiv, caricatura încetează de a mai fi amuzantă, pentru a deveni dezgustătoare și înfricoșătoare, motiv pentru care se apropie de tărâmul monstruosului. Multe dintre caricaturile lui Daumier, Grandville sau George Grosz sunt de acest fel. Satiricul, ca element esențial al satirei, începe
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
cuvinte, există o “regulă” pentru exagerarea caricaturală - o regulă a anormalității. Atunci când această normă este depășită excesiv, caricatura încetează de a mai fi amuzantă, pentru a deveni dezgustătoare și înfricoșătoare, motiv pentru care se apropie de tărâmul monstruosului. Multe dintre caricaturile lui Daumier, Grandville sau George Grosz sunt de acest fel. Satiricul, ca element esențial al satirei, începe să însemne ridiculizarea aspectelor negative, prin ironia mușcătoare la adresa moravurilor și a viciilor din viața socială și individuală. Satiricul se raportează subînțeles la
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
îl descoperă cu uimire și admirație, Daumier și expresioniștii îl moștenesc, iar Picasso a continuat marile linii ale artei lui Goya. În literatură, iluminismul pozitivează și “secularizează” răul. Binele și răul sunt diminuate, aduse la opoziția estetică dintre ideal și caricatură. Urâtul și grotescul sunt valorificate didactic, tolerate ca instrumente pedagogice sau dimpotrivă, defăimate și delimitate ca maladive. Această lume, “cea mai bună cu putință”, a fost de nenumărate ori supusă îndoielii în literatura iluministă. Candid este o astfel de creație
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_942]
-
decît o autohtonizare literară a spiritului șansonetismului francez. Un caz diferit, de epuizare ontologică a simbolismului, e ilustrat de către G. Bacovia, un captiv al periferiei: „poza” bacoviană, vizibilă deja în volumul Plumb (1916, editat de Ion Pillat), exhibă - pînă la caricatură - stereotipiile/convențiile curentului; limbajul alienării întîlnește „proza” denotativă, de notație a cotidianului pe linia unui expresionism genuin. În moduri diferite, atît Bacovia, cît și Minulescu exprimă „vîrsta” teatral-ironică a curentului (ilustrată în Franța de Jules Laforgue și, mai înainte, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]