2,524 matches
-
de arbalete. Cea de-a doua rămânea o necunoscută, căci forțele din al doilea val erau copleșitoare. Cea de-a treia era, deocamdată, doar o strategie de apărare Împotriva unui atac de la distanță, dinspre est, cu săgeți. Dintr-acolo soseau Cuceritorii. Călăreții mongoli cu excelente abilități În mânuirea arcului. Zidul de scuturi era menit protecției Împotriva unui atac al arcașilor, până la conturarea unei strategii mai clare a agresorilor. Erau multe necunoscute În această ecuație, dar Alexandru Înțelese că Angelo prevăzuse tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
dar Încearcă o regrupare pe linia mediană a Balcanilor, prin joncțiune cu trupe proaspete trimise de Mahomed pe mare. Numără peste opt mii de achingii și ieniceri. Dinspre Răsărit sosește cu o viteză nebună un grup de cinci sute de Cuceritori. E posibil să ajungă aici În cinci ore de galop. Poate patru, dacă găsesc căi de acces mai puțin Înzăpezite și dacă au cai odihniți. - Trei atacuri succesive... murmură unul din căpitani. Ar trebui să pregătim trei strategii diferite... - Exact
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
pe flancuri, pregătirea focului de Întâmpinare cu archebuze! - Commandante... spuse, Încet, Giuliano. Poate nu Înțeleg eu bine... Priviți semnalele... Angelo se Întoarse spre creasta pe care se afla observatorul și văzu steagurile roșii indicând direcția est și coborând pe verticală. - Cuceritorii... atât de repede... mult prea repede... Semnalele deveniră și ele mai rapide, căci se Întâmplau deja extrem de multe lucruri Într-un timp foarte scurt. - Au iscoade care gonesc În mare viteză... cinci călăreți... l-au reperat! Dio! Omul nostru e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
anulare a misiunii. Privi reacția observatorului și nu-i veni să creadă. - Commandante... stegarul Girolamo refuză executarea ordinului... - E nebun? tresări Angelo, Încruntat. Să coboare imediat! Observatorul continuă transmiterea semnalelor, Încrucișând steagurile roșii În dreptul pieptului și coborându-le vertical. - Cum? Cuceritorii transmit atitudinea de non-combat? Brațele jos, armele În teacă? E real? - Se pare că da, commandante... Observatorii Cuceritorilor au intrat În dialog prin steaguri cu observatorul nostru. Girolamo a considerat că e mai important să ne transmită ce se Întâmplă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
E nebun? tresări Angelo, Încruntat. Să coboare imediat! Observatorul continuă transmiterea semnalelor, Încrucișând steagurile roșii În dreptul pieptului și coborându-le vertical. - Cum? Cuceritorii transmit atitudinea de non-combat? Brațele jos, armele În teacă? E real? - Se pare că da, commandante... Observatorii Cuceritorilor au intrat În dialog prin steaguri cu observatorul nostru. Girolamo a considerat că e mai important să ne transmită ce se Întâmplă decât să părăsească postul... - Așadar... acum avem un dialog cu Cuceritorii, prin semnalele universale de luptă ? Întrebă, uluit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
real? - Se pare că da, commandante... Observatorii Cuceritorilor au intrat În dialog prin steaguri cu observatorul nostru. Girolamo a considerat că e mai important să ne transmită ce se Întâmplă decât să părăsească postul... - Așadar... acum avem un dialog cu Cuceritorii, prin semnalele universale de luptă ? Întrebă, uluit, Angelo. Așa ceva nu s-a Întâmplat niciodată. Steagurile roșii se ridicară vertical, apoi unul din ele coborâ, iar celălalt rămase la orizontală. - Oprim Înaintarea, trimitem un mesager! murmură Giuliano. Așteptăm aprobarea Întâlnirii. - Ma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
nou, potolind zgomotul. - Îmi pare rău... spuse tătarul. Fără răspunsurile la aceste Întrebări nu o pot pune pe a treia. Misiunea mea s-a Încheiat. Stăpânul meu spera că dialogul cu Apărătorii e posibil. Dar se pare că nu e. Cuceritorii se vor retrage. Aveți o bătălie grea de câștigat ca să avansați spre nord. Vă doresc succes. - Stai! porunci Angelo. Tătarul Întoarse calul, așteptând. Pe chipul lui nu se citea nici teama, nici dezamăgirea. Era doar un mesager. Care nu primise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
spuse Angelo, scormonindu-l cu privirea pe mesager. Am auzit și noi zvonuri, dar ne e greu să credem În legende... - Fiul cel mare, repetă mesagerul, privind drept În ochii lui Angelo. Căci fiul cel mic este stăpânul suprem al Cuceritorilor, luptătorul sosit de dincolo de capătul lumii, Învingătorul Celor Patru, Marele Maestru al Ordinului Șarpelui și Săgeții, Ștefan Oană. În fața lui, toți suntem țărână și vânt! O liniște grea se lăsă după cuvintele mesagerului. Apărătorii priviră spre Alexandru, care Înaintă spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
oricum, e de apreciat măiestria execuției... Mesagerule, spuneai că mai ai o ultimă Întrebare. Care e? - Stăpânul meu nu și-a permis luxul de a aștepta un răspuns. Întrebarea era: sunt Apărătorii de acord să intre În alianță strategică cu Cuceritorii pentru salvarea căpitanului Oană? -Dar nimeni n-a semnalizat prezența căpitanului Oană, spuse Angelo. Și nici a lui Alexandru. - Greșiți, commandante, spuse mesagerul. Cel care a dat instrucțiunile Întâlnirii a fost Marele Maestru. Iar luminăția sa a spus așa: dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
tatăl meu și fratele meu sunt acolo, dar Apărătorii vor să-i protejeze. Luptă ca și cum ai fi singur și ai avea de salvat totul. Este exact ceea ce a făcut stăpânul meu. Angelo reuși să-și stăpânească uimirea. Într-adevăr, șeful Cuceritorilor anticipase totul. Să fi avut el, oare, darul căpitanului Oană de a vedea primejdiile viitoare? Din textul scrisorii, ușor de Înțeles pentru orice italian, rezulta că da. Șeful Cuceritorilor vedea ceea ce avea să se Întâmple În vara anului 1476. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
stăpânul meu. Angelo reuși să-și stăpânească uimirea. Într-adevăr, șeful Cuceritorilor anticipase totul. Să fi avut el, oare, darul căpitanului Oană de a vedea primejdiile viitoare? Din textul scrisorii, ușor de Înțeles pentru orice italian, rezulta că da. Șeful Cuceritorilor vedea ceea ce avea să se Întâmple În vara anului 1476. Dar lui Angelo nu-i plăcea deloc această viziune. Fiindcă era o Înfrângere grea și sângeroasă. - Commadante, spuse Giuliano, Mihaloglu a aflat că atacul acoperit de pe flancuri a fost anihilat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
aflat că atacul acoperit de pe flancuri a fost anihilat. Nu mai are decât o șansă. Ofensiva generală de-a lungul versantului. Au peste cinci mii de oameni. Noi avem o mie. - O mie cinci sute... spuse Angelo. Suntem aliați ai Cuceritorilor. Mesagerul așteptă ultimele ordine, Înainte de a porni spre luptătorii Bordjighin. - Mesagerule... reluă Angelo. Iată răspunsul meu pentru marele luptător Amir Baian. Încredințez flancul drept războinicilor săi. Aștept de la ei să devieze atacul spre centru și să provoace pierderi cât mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
mâna pe mânerul sabiei ușor Încovoiate, moldovenești. Ca să ajungă la el, dușmanii ar fi trebuit să treacă de rândurile Apărătorilor, să treacă de grupul moldovenilor, aflat În jurul căruței și al Erinei, și, poate, să treacă de zidul de săgeți al Cuceritorilor lui Amir Baian. Deocamdată, căpitanul Oană era În siguranță. Alexandru Își Întoarse privirea spre creasta stăpânită de Mihaloglu. Și observă, cu uimire, că ea fusese eliberată printr-o retragere ordonată a Apărătorilor, și că ienicerii formaseră faimoasele lor careuri de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Strategia „cascadei” era reluată, cu o amploare sporită. Munții se cutremurară sub bubuiturile artileriei. De dincolo de creastă țâșniră zeci de explozii. Ienicerii ținuți În rezervă de Mihaloglu se năpustiră dincoace de creastă, dar fură Întâmpinați de valurile de săgeți ale Cuceritorilor. - Excelent... spuse din nou Angelo. Omul acela mi-a intuit strategia... În scutul venețian agățat de trunchiul unui brad, pentru primirea mesajelor urgente, se Înfipse o săgeată cu răvaș. Giuliano o desprinse și Îi Înmână răvașul lui Angelo. Textul era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Tăcere absolută. Câteva secunde, care părură ceasuri Întregi, nu se auzi decât ritmul marșului ienicerilor, apropiindu-se primejdios de linia Apărătorilor. Pe creasta opusă, Mihaloglu Își reglă neliniștit luneta. În mod cu totul neașteptat, cea mai rapidă reacție fu a Cuceritorilor. Un val de săgeți țintite cu precizie opri avansarea ienicerilor. Apoi, artileria lui Francisco lovi ariergarda lui Mihalogu, acoperind de fum Întreaga vale. Iar apoi se Întâmplă lucrul de care toată lumea, În afară de Angelo, uitase cu desăvârșire. Din pădurile aflate În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
care păzeau carul În care se afla Oană readuseră săbiile În teci. La fel Erina, care putea vedea ce se Întâmplă În fața ei. Alexandru se Întoarse și observă retragerea ienicerilor și apropierea călărețului cu steagul alb. Înțelese că Apărătorii și Cuceritorii câștigaseră prima și, poate, ultima bătălie În care fuseseră aliați. Între emisarul turc și Angelo avu loc o convorbire scurtă, după care emisarul se Întoarse la ai lui. Apărătorii se grupară În jurul comandantului lor, lăsând un culoar de liberă trecere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
era marea căpetenie mongolă Amir Baian, șeful tribului Bordjighin, strănepotul lui Gingis Han. Amir se apropie de Alexandru, dar păru că nu-l vede. Se opri În fața lui Angelo, care descălecă și el, pentru a fi egalul celui care comandase Cuceritorii. Cei doi erau diferiți, dar totuși asemănători. Amir avea aproape Înălțimea lui Angelo, ceea ce Însemna că era cu un cap peste ceilalți războinici ai tribului său, amândoi aveau trupurile bine legate, antrenate În zeci de bătălii, amândoi se obișnuiseră cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
un cerc În jurul celui pe care căpetenia lor Îl acuzase de cele mai grave crime pe care le cunoșteau oamenii stepelor. Noaptea se lăsase, grea de neliniști și de răzbunări, asupra Balcanilor. La semnul lui Angelo, cercul de făclii ale Cuceritorilor fu Înconjurat de alte trei cercuri de făclii ale Apărătorilor. Noaptea se transforma În zi. - Nu!!! se auzi strigătul disperat al lui Ogodai. Nu e adevărat! Doar un nebun ar Încălca legea sfântă a străbunicului tău, Gingis han! Dar, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
trupele generalului Mihaloglu? - Aproximativ jumătate din ele se află la dreapta lui Alah. - Și cealaltă jumătate? - Cealaltă jumătate fuge spre sud, sperând să nu fie ajunsă din urmă de coșmarul numit Dracula... - Cine sunt acești oameni? Întrebă Vlad, arătând spre Cuceritori. Prizonieri? - Nu. Prieteni, ca și tine. Vlad se Încruntă și dădu un ordin unuia din cavalerii care Îl Însoțeau. Cavalerul Întoarse calul și porni spre armata care aștepta pe creste. - Astfel de prieteni nu sunt pe placul meu, mârâi Vlad
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
dintre Apărătorii italieni și armata turcească aflată În retragere de pe pozițiile sârbești. În zori, medicul venețian anunțase o stare critică, ce putea fi Începutul sfârșitului. Dar imediat după discuția cu medicul, Amir scosese un alt mesaj de la Marele Maestru al Cuceritorilor. Un mesaj pe care Îl considerase inutil, și care nu era construit din cuvinte, ci din substanțe. Două pungi cu leacuri sub formă de praf, una albă, alta cenușie. Deși medicul clătinase negativ din cap, Angelo aprobase experimentul, iar Erina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
de fratele de sânge al căpeteniei Bordjighin, care avea darul de a simți dinainte orice primejdie și care Învăța să folosească armele și să respecte tradițiile mongole. Același copil, Într-o transformare rapidă. Putea fi bănuit Marele Maestru al Ordinului Cuceritorilor În micul Nimeni? Poate că da. Acum, după ce văzuse Înfruntarea dintre Anda și Cei Patru Cuceritori, Amir Înțelesese că era unul și același om, dar care trecuse printr-o școală grea a luptei și a spiritului. Puterea lui de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
și care Învăța să folosească armele și să respecte tradițiile mongole. Același copil, Într-o transformare rapidă. Putea fi bănuit Marele Maestru al Ordinului Cuceritorilor În micul Nimeni? Poate că da. Acum, după ce văzuse Înfruntarea dintre Anda și Cei Patru Cuceritori, Amir Înțelesese că era unul și același om, dar care trecuse printr-o școală grea a luptei și a spiritului. Puterea lui de a vedea crescuse incredibil. La fel și abilitățile lui de a lupta cu orice armă sau fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
care tatăl său Îl folosise, cândva, la Veneția. Zidul. Căpitanul Oană simțise că Între lumea lor și cea a lui Ștefănel se află un zid al spiritului. Din munții aceia Înzăpeziți, copilul intrase sub protecția Zidului. Nici un clarvăzător, nici măcar Primul Cuceritor, nu-l mai putuse simți. Reușise să rămână În viață doar fiindcă destinul Îl dusese dincolo de Marea Chinei de Est, În Imperiul Soarelui-Răsare. Totul Începea să aibă un sens, dar rămânea În mare parte incredibil. La malul Dunării, războinicii Bordjighin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Armata lui Vlad avea să Însoțească rănitul mai departe, prin câmpia ungară și prin ținuturile transilvane, până la trecătorile munților Carpați. Iar de acolo, Apărătorii lui Ștefan aveau să-și preia comandantul, pentru a-l duce la Cetatea Sucevei. - Mesager al Cuceritorilor! se auzi vocea unui mongol din ariergarda lui Amir. Alexandru Întoarse privirile și desluși, În albul strălucitor al zăpezii, silueta Îndepărtată a unui călăreț care Își biciuia calul Într-un galop sălbatic. În aceeași clipă, de pe malul ungar al Dunării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
scurt de corn. Sosise un mesaj urgent prin rețeaua de informații a Apărătorilor. Alexandru privi spre Amir și văzu cuta de neliniște de pe fruntea mongolului. Călărețul se apropia cu repeziciune. Peste Dunăre, un mesager al Apărătorilor traversa Dunărea Înapoi. Solul Cuceritorilor ajunse primul, sări din șa și Îngenunche În fața lui Amir. - Am vești, stăpâne! - Spune! zise, scurt, Amir. Te-a trimis Marele Maestru? - Nu, stăpâne. M-au trimis războinicii aflați sub comanda lui Midhat. Amir deveni și mai neliniștit. Midhat era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]