3,389 matches
-
Imperiul Țarist, o dată regimul consolidat, URSS devine un sistem federal în care egalitarismul* oficial dintre republici ascunde cu greu recrudescența șovinismului velicorus și punerea sub tutelă a minorităților naționale și a unor națiuni întregi, care culminează în timpul colectivizării*, Marii Terori*, deportărilor* în masă și sovietizării* regiunilor anexe Uniunii Sovietice între 1939 și 1945. Aceste practici ultranaționaliste, asemănătoare rasismului*, sunt reproduse de Mao Tzedun* în Tibet* și de khmerii roșii*. Dacă, în țările coloniale și semicoloniale, IC ațâță pasiunile naționaliste, în Europa
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
Moscova se arată interesată mai ales de accesul la Mediterană și Atlantic, cu riscul încălcării suveranității turce sau daneze. Regiunile anexate de URSS sunt supuse unei sovietizări* care se caracterizează prin lichidarea elitelor sociale și politice tradiționale, provocând valuri de deportare* în URSS și masacre în masă - ca acela al ofițerilor polonezi la Katyn*. Clerul plătește și el un greu tribut, la fel ca naționaliștii ucraineni sau bieloruși, iar evreii nu sunt nici ei cruțați, în calitatea lor de „speculanți”, „bundiști
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
devenită un act de virtute comunistă și încurajată la scară largă. NKVD joacă un rol important în timpul sovietizării* Poloniei orientale, a statelor baltice și a Basarabiei în 1939-1940: asasinate masive - de exemplu, ofițerii polonezi de la Katyn* - și mari operațiuni de deportare*. în timpul războiului cu Germania, NKVD este însărcinat cu lupta împotriva dezertării - în jur de 120000 militari sovietici vor fi împușcați din acest motiv -, cu deportarea prizonierilor de război și, în 1944-1945, cu deportarea „popoarelor pedepsite”. în 1943, NKVD pierde controlul
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
Basarabiei în 1939-1940: asasinate masive - de exemplu, ofițerii polonezi de la Katyn* - și mari operațiuni de deportare*. în timpul războiului cu Germania, NKVD este însărcinat cu lupta împotriva dezertării - în jur de 120000 militari sovietici vor fi împușcați din acest motiv -, cu deportarea prizonierilor de război și, în 1944-1945, cu deportarea „popoarelor pedepsite”. în 1943, NKVD pierde controlul spionajului preluat de NKGB care, în 1946, numără deja 115000 membri, dintre care 60000 doar pentru departamentul de contraspionaj, SMERȘ - inițiale în rusă pentru „moarte
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
polonezi de la Katyn* - și mari operațiuni de deportare*. în timpul războiului cu Germania, NKVD este însărcinat cu lupta împotriva dezertării - în jur de 120000 militari sovietici vor fi împușcați din acest motiv -, cu deportarea prizonierilor de război și, în 1944-1945, cu deportarea „popoarelor pedepsite”. în 1943, NKVD pierde controlul spionajului preluat de NKGB care, în 1946, numără deja 115000 membri, dintre care 60000 doar pentru departamentul de contraspionaj, SMERȘ - inițiale în rusă pentru „moarte spionilor”. în aprilie 1946, NKVD devine MDV, Ministerul
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
cu noi este împotriva noastră”. Se deschide cu lichidarea elitelor tradiționale, opozante reale sau presupuse. Prin internare în închisori obișnuite. Sau prin internare în lagăre. Sau prin internare în lagăre de muncă forțată - canalul Dunăre/ Marea Neagră în România. Sau prin deportare în Gulagul sovietic. Sau prin internare în închisori în care exterminarea este programată - ca în închisoarea din Sighet, în România, unde, între 1948 și 1953, este asasinată elita politică, intelectuală și religioasă a țării. Sau, în sfârșit, prin execuțiile în
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
comuniste din clipa în care tolerează o slăbiciune represivă sau o veleitate democratică. Represiunea este condusă personal, chiar din Budapesta, de șeful KGB, generalul Ivan Serov - adjunctul lui Hrușciov* în Ucraina între 1938 și 1941, responsabil pentru nenumărate masacre și deportări -, și de ambasadorul sovietic, Iuri Andropov, care va deveni, la rândul său, șeful KGB în 1967, apoi conducător suprem al URSS în noiembrie 1982. Polițiile politice trag concluziile: de-acum înainte trebuie să controleze societatea* nu numai prin represiune sau
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
al Caucazului și chiar al Rusiei; în noiembrie 1991, în timp ce Ingusia rămâne legată de Rusia, Cecenia își proclamă independența sub autoritatea președintelui său, Djodar Dudaev, care instaurează un regim islamizant, provocând fuga unei părți a rușilor care colonizaseră regiunea după deportarea* masivă a cecenilor de către Stalin*. în 1994, Boris Elțîn încearcă să preia controlul printr-un război fulger care dă greș, dar care radicalizează forțele islamice. în 1997, un lider moderat, Aslan Maskadov, este ales și reînsuflețește contactul cu Moscova, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
existente. Cel mai de seamă reprezentant este Nikolai Cernisevski care, încă din vara anului 1861, cere, pe un ton agresiv ce incită la răsculare, pământul pentru țăranii dezrobiți, convocarea unei Adunări constituante și votarea unei constituții. Condamnat în 1862 la deportare pentru că înființase o societate secretă, Pământ și Libertate, scrie în închisoare un roman politic și utopic - Ce-i de făcut? - în care definește ce este acela un revoluționar, descrie societatea perfectă și anunță apariția „omului nou*”. Acest roman devine cartea
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
exporta aici revoluția bolșevică prin război, în 1920, invadarea și sovietizarea* părții răsăritene a Poloniei în 1939-1941, refuzul lui Stanin* de a acorda ajutor insurecției din Varșovia, în 1944, și impunerea unui regim comunist în 1945, cu șirul său de deportări*, execuții prin împușcare și distrugerea tradițiilor democratice de dreapta, ca și de stânga. După „Octombrie polonez” din 1956, regimul, sub comanda lui W. Gomulka, se orientează spre o formă de național-comunism; pare stabil și acceptat de populație. Este, însă, zguduit
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
și penitenciare în același timp. Cele dintâi voiau ca deținutul și forța sa de muncă să fie menajate. Dar celelalte fac să nu se aibă nici un fel de grijă față de deținut, cu atât mai mult cu cât, în curând, prin deportările* în masă, mâna de lucru devine inepuizabilă. în paralel, deportații sunt trimiși în calitate de „coloniști speciali” să exploateze zone virgine și neospitaliere. Primul șantier-„model” din Gulag este inaugurat în noiembrie 1931. Stalin* a decis să se sape un canal între
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
în masă, luare și împușcare de ostatici, masacrarea familiei imperiale începând cu 17 iulie 1918, decretarea „terorii roșii” la 5 septembrie 1918, crearea de lagăre de concentrare la 4 septembrie 1918, utilizarea foamei ca armă în orașe (cartele de raționalizare), deportări* în masă, folosirea foametei* împotriva țărănimii etc. Lenin dă personal ordinele, cum se întâmplă în telegrama din 9 august 1918: „[...] introducerea de îndată a terorii de masă, împușcarea sau deportarea sutelor de prostituate care le dau de băut soldaților, a
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
1918, utilizarea foamei ca armă în orașe (cartele de raționalizare), deportări* în masă, folosirea foametei* împotriva țărănimii etc. Lenin dă personal ordinele, cum se întâmplă în telegrama din 9 august 1918: „[...] introducerea de îndată a terorii de masă, împușcarea sau deportarea sutelor de prostituate care le dau de băut soldaților, a tuturor ex-ofițerilor etc. [...] deportarea masivă a menșevicilor și a altor alemente suspecte”. Sau în cea din 10 august: „Răscularea chiaburimii trebuie zdrobită fără milă. Găsiți oameni mai duri.” Din primăvara
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
foametei* împotriva țărănimii etc. Lenin dă personal ordinele, cum se întâmplă în telegrama din 9 august 1918: „[...] introducerea de îndată a terorii de masă, împușcarea sau deportarea sutelor de prostituate care le dau de băut soldaților, a tuturor ex-ofițerilor etc. [...] deportarea masivă a menșevicilor și a altor alemente suspecte”. Sau în cea din 10 august: „Răscularea chiaburimii trebuie zdrobită fără milă. Găsiți oameni mai duri.” Din primăvara lui 1918, teroarea constă în utilizarea a diverse mijloace de presiune - fizică, psihologică sau
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
o scară nemaiîntâlnită. Dat fiind că decizia comună de eradicare a religiei* și a colectivizării* provocase reacții intense ale țărănimii, el instaurează în 1929-1933 o teroare de masă: împușcarea a zeci de mii de oameni, crearea sistemului concentraționar* al Gulagului*, deportări în masă, foame organizată. începând din decembrie 1934, o extinde la PCUS* și la birocrație*: delațiune generalizată, epurări masive, cu expulzări din partid, procese contrafăcute, Marea Teroare* în 1937-1938. Stalin „teoretizează” teroarea, afirmând că lupta de clasă se intensifică în
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
de populație considerate, potrivit unor criterii sociale și/sau naționale, ca potențiale coloane a cincea; în 1939-1941, consolidarea cuceririlor datorate pactelor germano-sovietice*, prin lichidarea elitelor naționale din țările sau regiunile anexate; în 1944-1945, profitarea de război pentru a slăbi, prin deportări în masă, națiunile non-ruse (cecenii) sau pe cele fidele tradițiilor culturale incompatibile cu comunismul (tătarii); după război, neutralizarea unei părți a populației sovietice - prizonieri de război, deținuți puși la muncă silnică de către germani -, considerată contaminată prin contactul cu prosperitatea capitalistă
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
populare, acestea s-au prăbușit în decurs de câteva săptămâni. Rămâne de stabilit natura acestor crime. Unele sunt de resortul crimei de război: asasinarea prizonierilor de război (Katyn, prizonierii de război germani trimiși în Gulag). Altele sunt crime împotriva umanității: deportări și împușcări în masă, foame organizată (artificială) etc. Altele, în sfârșit, țin de genocid, definit astfel de Convenția ONU din 1948: „actele comise cu intenția de a distruge în totalitate sau în parte un grup național, etnic, rasial ori religios
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
afectate. El implică, adeseori, segregarea spațială, o parte din aceste populații nevăzând altă salvare decât în exil. Se trece, în sfârșit, la măsurile de represalii fizice: închisoare, apoi lagăr de concentrare, luare de ostatici, adeseori urmată de execuție prin împușcare, deportare, tortură și eliminare fizică. Procesul se învecinează atunci cu genocidul de clasă. într-adevăr, dacă Babeuf, în broșura sa din 1794, Războiul Vendeii și sistemul de depopulare, condamnă tratamentul aplicat vendeenilor și se consideră „un om cu prejudecăți asupra chestiunii
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
tratamentul aplicat vendeenilor și se consideră „un om cu prejudecăți asupra chestiunii exterminării”, Lenin nu era așa. La 24 noiembrie 1919, face să fie adoptată de către Politbiuro decizia de „decazacizare” a Donului - „să fie exterminați până la unul” - antrenând asasinarea sau deportarea a 300 000 până la 500 000 de cazaci dintr-o populație de 3 milioane. Intenția este confirmată de Steinberg, socialist-revoluționar de stânga și comisar al poporului la Justiție, la începutul lui 1918, care îl întreabă pe Lenin: „La ce bun
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
privește foametea orchestrată de Stalin în Ucraina, în 1932-1933, ea ține de genocidul atât de clasă, cât și de popor: aproximativ 30% din populația care, la nivel etnic, poate fi considerată ucraineană dispare atunci de pe teritoriul țării prin împușcare, inaniție, deportare sau exil - în principal elitele politice, intelectuale și țărănești. în ce-i privește pe khmerii roșii, ei au practicat un genocid asupra propriului popor, lucru pe care unii istorici îl numesc „un democid”. Iar în Tibet*, China comunistă exersează de
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
teză. Dacă Auschwitzul a împins, într-adevăr, oroarea până la paroxism, nu e mai puțin adevărat că, atât într-un caz, cât și în celălalt, funcționează aceleași logici care duc la indicarea dușmanilor, la stabilirea categoriilor de indezirabili, la organizarea de deportări* masive, la planificarea crimelor în masă - cum a ordonat Lenin*, odată cu „decazacizarea” din 1919, apoi Stalin, cu „deschiaburirea”, odată cu colectivizarea*, Marea Foamete*, Marea Teroare* și deportările în masă sau, în Cambodgia khmerilor roșii*, exterminarea progresivă a „poporului nou”. Se mai
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
logici care duc la indicarea dușmanilor, la stabilirea categoriilor de indezirabili, la organizarea de deportări* masive, la planificarea crimelor în masă - cum a ordonat Lenin*, odată cu „decazacizarea” din 1919, apoi Stalin, cu „deschiaburirea”, odată cu colectivizarea*, Marea Foamete*, Marea Teroare* și deportările în masă sau, în Cambodgia khmerilor roșii*, exterminarea progresivă a „poporului nou”. Se mai poate întrezări aici ceea ce distinge totalitarismele moderne de dictaturile clasice: alianța monstruoasă între ideologie și industrialism, mobilizarea unei rațiuni strict instrumentale în scopul fabricării masive și
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
învățământul primar, începând cu a doua jumătate a anilor 1930 rusa devine, puțin câte puțin, singura limbă autorizată în învățământul secundar, iar alfabetul latin este înlocuit cu cel chirilic. în cursul celui de-al doilea război mondial, Stalin trece la deportări* masive împotriva anumitor națiuni - germanii de pe Volga, cecenii etc. - și recurge la epurări de amploare, pentru a asigura sovietizarea* popoarelor ale căror teritorii le-a cucerit. Acestei scheme unitare, impuse prin violență, destalinizarea* îi aduce câteva modificări: menghina centrală își
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
de pe Don Lovitura de la Praga criza din Cuba criza Suezului Crucea Roșie CSCE Cuba cultura în democrațiile populare cultura și comunismul occidental cultură și putere în URSS D dadaism Daghestan democrație Democrația Creștină Democrații populare Departament Departamentul pentru Relații Internaționale deportare destalinizare Devrimci Genc Devrimci Sol Dev Sol Diên Biên Phu DIKKI Direcția Generală a Lagărelor disidență DKP E școala Leninistă Internațională economia comunistă economia postcomunistă Eesti Sotsiaaldemokraatik Tööpartei egalitarism Biserica catolică Biserica Renovării Biserica ortodoxă biserici protestante Biserica uniată Eisenhüttenstadt
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
dura toată viața. La Paris cunoaște, pe viu, situația clasei muncitoare și devine socialist. El își propune, prin scris, să apere această clasă și să condamne exploatarea. Pe 25 ianuarie 1845, Marx a primit, la presiunea guvernului prusac, ordin de deportare din Franța. Împreună cu Engels a decis să se mute în Belgia, o țară care permitea o mai mare libertate de expresie decât orice alt stat european. Aici îl regăsește pe Moses Hess. În iulie 1845, Marx și Engels vizitează Anglia
by Dumitru Popovici [Corola-publishinghouse/Science/972_a_2480]