4,042 matches
-
pentru a-1 distruge pe Ghilgameș și cetatea lui. Anu la început refuză, dar se înclină atunci când Iștar îl amenință că va da drumul morților din Infern să urce la lumină. "Taurul ceresc" se năpustește asupra Urukului și mugetul său doboară sute de oameni de-ai regelui. Enkidu reușește totuși să-1 prindă de coadă și Ghilgameș îi împlântă spada în ceafă. Furioasă, Iștar se urcă pe zidurile cetății și îl blestemă pe rege. Îmbătat de victoria lor, Enkidu smulge o coapsă
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
H. Pfei f fer, ANET, p. 438. dezvinovățit și urmărit este cel drept. Tâlharului i se dă aur, iar cel fără ajutor e lăsat flămând. Tăria răufăcătorului ei o sporesc, iar pe cel slab îl ruinează, pe cel umil îl doboară" (r. 267 sq.) 52. Această disperare nu rezultă dintr-o meditație asupra zădărniciei existenței umane, ci din experiențele injustiției generale: răii triumfă, rugăciunile nu sunt ascultate; zeii par indiferenți la treburile oamenilor, începând cu mileniul al doilea, crize spirituale izbucnesc
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
amenință să distrugă omenirea întreagă și, alarmați, zeii se adună și hotărăsc să apeleze la Ea. Acesta se duce întâi la Enlil și apoi la Upelluri, și îi întreabă dacă au aflat că un uriaș de piatra a hotărât să-1 doboare pe Teșub. Răspunsul lui Enlil s-a pierdut. Cât privește pe Upelluri, el narează un detaliu de mare importanță. " Când cerul și pământul au fost așezate în spinarea mea, eu nu am știut nimic. Când cerul a fost despărțit de
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
aducă cuțitul cu care ei au despărțit cerul de pământ. Se retează picioarele lui Ullikummi, lăsându-1 astfel olog, dar dioritul se laudă mereu că regatul ceresc i-a fost lăsat moștenire de tatăl său, Kumarbi. In cele din urmă este doborât de către Teșub. Acest mit este remarcabil din mai multe puncte de vedere, în primul rând, pentru anumite elemente arhaice pe care le conține: autofecundarea lui Kumarbi înghițind organul sexual al zeului pe care-1 detronase; unirea sexuală a unui zeu cu
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
ploile și comandă tuturor apelor 32. Mitul central al lui Indra, de altfel cel mai important mit al Rig Vedeî, relatează lupta victorioasă a acestuia împotriva lui Vrtra, balaurul uriaș care închidea apele în "adâncul muntelui", întărit de soma, Indra doboară șarpele cu temutul său vajra ("fulger"), armă făurită de Tvaștr, îi crapă țeasta și eliberează apele care se îndreaptă spre mare "asemeni unor vaci mugind" (RV, I, 32). Bătălia unui zeu împotriva unui monstru ofidian sau marin constituie, se știe
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
mai departe asupra acestui proces, specific, de altfel, creativității religioase indiene. Morfologic, Rudra reprezintă o divinitate de tip contrar. El nu are tovarăși printre zei, nu-i iubește pe oameni, pe care îi terorizează prin furia sa demonică și îi doboară cu boli și calamități. 44 Vezi J. Gonda, Vișnuism and Sivaism, pp. 10 sq. Stâlpul sacrificial, yupa, îi aparține; ori yupa este o replică a lui axis muncii. Cf. și Gonda, Aspects of Early Vișnuism, pp. 81 sq. Rudra poartă
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Cronos s-a instaurat în locul său. El s-a căsătorit cu sora sa Rheia și a avut cinci copii: Hestia, Demeter, Hera, Hades, Poseidon. Dar, pentru că știa de la Gaia și de la Ouranos că "într-o zi el însuși va fi doborât sub loviturile fiilor săi" (Theogonia, 463 sq.), Cronos își înghițea copiii de cum veneau pe lume. Frustrată, Rheia a urmat sfatul Gaiei: în ziua când a trebuit să-1 nască pe Zeus, ea s-a dus în Creta și și-a ascuns
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
și Titanii. Războiul se prelungea, nedecis, de zece ani, când Zeus și tinerii zei, sfătuiți de Gaia, au pornit să-i caute pe cei trei Hecatoncheiri surghiuniți de către Ouranos în adâncurile subpământului. La puțin timp după asta, Titanii au fost doborâți și împinși în Tartar, unde stau păziți de Hecatoncheiri (Theogonia, 617-720). Descrierea Titanomahiei (în special 700 sq.) dă impresia unei regresiuni la stadiul precosmo-gonic. Triumful lui Zeus împotriva Titanilor - care încarnau forța nemăsurată și violența - echivalează deci cu o nouă
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
cf. teomahia mesopotamiană, § 21)6. Și totuși, grație Gaiei și lui Ouranos, Zeus a reușit să-și păstreze suveranitatea, punând astfel capăt în chip definitiv succesiunii violente de dinastii. 84. Triumful și suveranitatea Iui Zeus într-adevăr, după ce 1-a doborât pe Typhon, Zeus împarte, prin tragere la sorți, dominația asupra celor trei zone cosmice. Oceanul i-a revenit lui Poseidon, Lumea subterană lui Hades ' Vezi în ultima vreme M. L. West, Hesiod's Theogony, pp. 18 sq.; P. Walcot, Hesiod
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
în ultima vreme M. L. West, Hesiod's Theogony, pp. 18 sq.; P. Walcot, Hesiod and the Near East, pp. 27 sq. 4 M. L. West, op. Cit., 379 sq. 5 Apollodor, Bibi., 6, 3 istorisește că, înainte de a fi fost doborât, Typhon a reușit să fure tendoanele Iui Zeus, motiv ce reamintește de un mit hittit: lupta dintre zeul furtunii și dragonul Illuyankas; cf. § 45. Vezi însă West, op. Cit., p. 392. 6 Se poate interpreta mânia Gaiei și ca o reacție
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
-o cu lovituri de săgeți 9. Ispravă justificabilă, după cum tot justificabilă este și execuția gigantului Tityas, care încercare să-i violeze mama. Dar Apollon i-a masacrat, tot cu săgeți, pe cei șapte fii ai Niobei (în vreme ce Artemis le-a doborât pe cele șapte fiice), căci orgolioasa mama o umilise pe Leto, lăudându-se cu numeroasa ei progenitură. El a ucis-o pe iubita sa Coronis, care îl înșelase cu un muritor 10. Tot el 1-a ucis, dar din neatenție
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Provocarea eroilor nu cunoaște limite. Ei îndrăznesc să violenteze chiar zeițele (Orion și Acteon o asaltează pe Artemis, Ixion o atacă pe Hera etc.) și nu șovăie în fața faptei sacrilege (Ajax o atacă pe Cassandra lângă altarul Atenei, Ahile îl doboară pe Troilos în templul lui Apollon). Aceste fărădelegi și ofense arată un hybris nemăsurat, trăsătură specifică naturii eroice (cf. § 87). Eroii îi înfruntă pe zei ca și cum aceștia ar fi egalii lor, dar hybris-ul lor este, mereu, necruțător pedepsit de către
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
acorde această favoare: să-1 pot face pe piosul Zarathustra să gândească, să vorbească și să acționeze conform Religiei celei Drepte" (Yt., 5: 17-19). În plus, Stăpânul înțelept sacrifică lui Văyu și îl roagă "să-i acorde această favoare", să poată doborî creaturile lui Angra Mainyu (Yt., 15: 3). La fel de neașteptată este declarația lui Ahură Măzdă că, fără ajutorul primit de la Fravasi - sufletele preexistente ale oamenilor - omenirea și animalele ar fi dispărut și lumea materială ar fi căzut sub împărăția Minciunii (Yt
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
s-a hotărât să facă cinste, să se dezmorțească pasagerii... N-a mâncat mai nimic nici azi. Teoria lui cum că alcoolul conține calorii și ține de foame. Un țâr înalt, un bărzoi pe care te temi să nu-l doboare vântul. Mi-e foarte proaspătă în minte imaginea lui cum mergea de dimineață printre oameni cu o pâine în mână lovind femei, bărbați de-a valma și cerându-și precipitat scuze. Cu gesturi largi, ocazie cu care mai altoia alți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
în atelier. În nici un caz nu lăsam sticlele de băutură aiurea peste tot, dar indivizii, dirijați din umbră, au mizat pe faptul că nu o să-mi mai amintesc. Deci, pe lângă radiații care se părea că nu sunt suficiente ca să mă doboare complet, indivizii au încercat (cine știe în ce măsură au reușit) să mă drogheze! După 3 săptămâni de internare, medicul specialist dr. Alexinschi Ovidiu-Eugen mi-a pus diagnosticul de ,,demență alcoolică” (deliriim tremens- exact ce voiau torționarii), iar eu mam întors la
Viaţa - o lecţie by Marian Ciornei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91772_a_93175]
-
cât colo cele două greutăți, apoi s-au așezat supuse pe zăpadă asemenea brațelor unei cruci, simbol al credinței, al suferinței și al nădejdii. Căzută în nămeți se stingea încet, încet, din lipsă de aer și din cauza frigului. Crivățul o doborâse și acum o prohodea în limbajul său tăios și glacial, acoperind-o cu un giulgiu protector de zăpadă. În momentul în care mama răpusă de oboseală s-a frânt de la genunchi, într-un gest de supunere totală față de învingător, corpul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
în toată această perioadă de timp, am avut o cumpănă dreaptă în interiorul meu care a fost îndreptată cu înțelegere, înțelepciune, seninătate, blândețe față de mine însumi și față de semeni. Visurile urâte, necazurile, neizbânzile, uneori m-au clătinat, dar nu m-au doborât, nu m-au împrăștiat pe un drum greșit, nu mi-am pierdut cărarea și drumul cel drept și adevărat, mi-am păstrat demnitatea de om în orice împrejurare a vieții, deși viața este ca o plagă, uneori frumoasă, dar de
Frânturi din viaţa unui medic by Popescu Georgie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1175_a_1888]
-
cu trei încăperi și o verandă, Doamne, pereții sunt atât de firavi, atât de subțiri încât iarna, ca acum, când bate vântul șuierător și rece, noaptea, eu mă trezesc înspăimântat gândindu-mă că dintr-o clipă în alta vântul o să doboare zidurile, o să le spulbere și o să ne pomenim cu paturile dimineața în zăpadă, sub cerul liber, neajutorați... Sigur, s-ar putea să fie vorba de o exagerare a minții mele prea familiare cu basmele, până acum vântul nu ne-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
prețuia nici cât o ceapă degerată, unde în orice clipă era posibil să-și găsească sfârșitul, mai vulnerabil decât o gâză, dar nu putea accepta în ruptul capului că bruta aia îi spărsese ochelarii. Apoi frigul, mizeria fizică l-au doborât: inima și creierul parcă i-au amorțit, nu mai era capabil să se gândească la nimic, nu era preocupat decât de cum să scape de frig și de foame. În a patra zi, pe la orele zece ale dimineții, trenul a frânat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
să-și ușureze sufletul...). Totuși, o lacrimă și încă una i-au scăpat, s-au scurs încetișor pe obrazul său, apoi au căzut în apa fiartă din albie și s-au pierdut. Mama era o femeie dârză, nimic nu o dobora, dar acum fusese copleșită: tot lanțul acesta de nenorociri era mai mult decât putea duce - moartea mea și a lui Victor, deportarea tatei și pierderea lui, iar acum arestarea lui Vlad... Nu înțelegea ce se petrece, nu-și mai simțea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
dogoarea de iad. Și-au aprins câte o țigară. Carpați fără filtru. Au tras adânc fumul în piept: fumau ca niște bărbați, nu ca niște țânci mucoși. S-au întins în iarbă. Au schimbat câteva vorbe, dar repede au adormit, doborâți de zăpușeală. S-au trezit într-un târziu, lac de nădușeală. Nu-și dădeau seama cât timp trecuse. Și-au șters cu palma sudoarea de pe față și s-au ridicat. Au coborât printre arbori, spre plajă, voiau să facă o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
mei, nu mi s-a întâmplat niciodată să fiu omagiat doar ca om... am fost aplaudat ca artist... voi sunteți primii și mă bucură că se întâmplă în acest oraș al vostru și al meu". Era un om bolnav atunci, doborât de un reumatism al coloanei vertebrale, care îi cocoșase spinarea. După ce s-a așezat la catedră, când i-am văzut fața, de o mare distincție (dar era și de o mare frumusețe, cu ochi calzi, învăluitori), l-am simțit atât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
S.R.L., am bănuit. Nu am greșit. Câțiva școlari au ocupat spațiul și pe o firmă dintr-un cearșaf au scris, cu litere mari: "De vânzare ouă de crocodil". Firma întreprinderii este atât de solidă, încât nici vântul câmpului nu o doboară. Am intrat, curios, în fosta haltă. Au acolo un "birou de comenzi" cu resturile unei carcase de computer Pentium, un fax defect și niște registre. Produsul, ouăle și puii de crocodil, încă nu există, dar poate că întreprinderea va deveni
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
să rămîn de neclintit în ceea ce mă privește, sînt îngrijorat pentru acei ce mi-au fost încredințați. Valurile care mă lovesc din toate părțile și potopul care mă afundă mă îndreptățesc să spun: "Sînt în ape adînci, și potopul mă doboară" (Ps. 68) (Ps. 69,2). Încheind acestea, vreau să îmi revin, dar nu reușesc din cauza tumultului de gînduri să mă reîntorc. Deci s-a îndepărtat de mine cel ce este în interiorul meu, încît nu pot să ascult profetica voce care
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
superior virtuții care îl înalță și superior puterii oamenilor, tocmai din acest motiv "freamătă neamurile iar popoarele cugetă deșertăciuni"; tocmai din acest motiv pămîntul întreg și infernul se ridică împotriva lui, singura stîncă pe care nu au reușit s-o doboare; tocmai din acest motiv se înfăptuiesc rapid atîtea disensiuni între oameni, atunci cînd este vorba să se unească cu relele împotriva mai-marelui vizibil al Bisericii. Și tocmai din acest motiv nu doar nelegiuiții, ereticii și conducătorii, ci și Episcopii și
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]