4,099 matches
-
Elementul de bază al vitalității constă în viteza uriașă a transformărilor biochimice, care își găsește expresia în viteza spinului electronilor elementelor componente. Pentru a obține imaginea structurală a organelor corpului omului cu ajutorul RMN-ului, este nevoie de a modifica spinul electronilor, prin forța magnetică, pe perioada examenului. Aceasta dovedește posibilitatea de a influența structura biofizică a corpului uman. Albert Einstein (1879-1955), fizician evreu german, a fost un elev și student eminent, contrar "basmelor" legate de dificultățile sale la învățătură. La vârsta
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
nu mă uit la ea". Printre alte multe idei ale lui Albert Einstein se află și cea despre cuantificarea oscilațiilor fiecărui atom în parte. Colaborează cu laureații Premiului Nobel (Niels Bohr, Max Planck și Ernest Rutherford 192), în cuantificarea orbitelor electronilor, asemănătoare dinamicii planetelor. Stabilește deflecția luminii de către corpuri masive, aplică teoria relativității la structura universului și afirmă existența unei constante cosmologice. În paradigmaticele sale descoperiri, acest geniu universal a avut momente de incertitudine, amplificate de reacțiile opozante (o lege spiralogică
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
play with dice ("Dumnezeu nu joacă zaruri"). Pentru Einstein, fizica este știința care cercetează materia, energia și relația dintre ele. Împreună cu Podolski 193 și Rosen 194 răspunde la întrebarea: "Ce se întâmplă dacă o rază de lumină formată din doi electroni cade pe o oglindă pe jumătate argintată?". Răspunsul este următorul: "Unul va fi reflectat și cealălalt va trece". Întrebarea: "Dacă raza de lumină are un singur electron, acesta va trece sau va fi reflectat?" are un singur răspuns: Mecanica cuantică
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
la întrebarea: "Ce se întâmplă dacă o rază de lumină formată din doi electroni cade pe o oglindă pe jumătate argintată?". Răspunsul este următorul: "Unul va fi reflectat și cealălalt va trece". Întrebarea: "Dacă raza de lumină are un singur electron, acesta va trece sau va fi reflectat?" are un singur răspuns: Mecanica cuantică nu poate fi prezisă!". Cei trei numesc această experiență de gândire quantum entanglement ("împletitură cuantică") sau Einstein-Podolsky-Rosen paradox. Răspunsul la aceste probleme se găsește în "Principiul incertitudinii
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
în studiul structurii atomului în laboratorul Cavendish și în studiul electromagnetismului. Dezbaterile dintre A. Einstein și N. Bohr devin obiect al cercetărilor de filosofie cuantică Bohr dezvoltă modelul atomului care-i poartă numele. El descrie variate grade de energie ale electronilor, aflați pe orbite diferite, care înconjoară nucleul atomic și, pe baza lor, se determină locul elementului în tabelul periodic. Electronii pot "sări" de pe o orbită pe alta, comportându-se în mod complementar, fie ca particulă, fie ca undă, și pot
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
al cercetărilor de filosofie cuantică Bohr dezvoltă modelul atomului care-i poartă numele. El descrie variate grade de energie ale electronilor, aflați pe orbite diferite, care înconjoară nucleul atomic și, pe baza lor, se determină locul elementului în tabelul periodic. Electronii pot "sări" de pe o orbită pe alta, comportându-se în mod complementar, fie ca particulă, fie ca undă, și pot părăsi orbita exterioară, eliberând un cuantum de energie. Modelul Bohr al structurii atomului este dovedit de ionul de heliu. Din
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
al cărui director devine. Bohr adaugă tabelului periodic un nou element chimic, bohriu" (după numele său), simbol Bh, cu numărul atomic 107, membru al grupei de șapte elemente (perioadei a șaptea). Modelul Bohr pentru atomul de hidrogen demonstrează cum un electron încărcat negativ "sare" de pe o orbită externă pe una internă pentru a fi absorbit de nucleu, crescând astfel capacitatea de radiație electromagnetică Arthur Holly Compton 199 descoperă efectul care-i poartă numele, și pentru care a primit Premiul Nobel pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
pentru a fi absorbit de nucleu, crescând astfel capacitatea de radiație electromagnetică Arthur Holly Compton 199 descoperă efectul care-i poartă numele, și pentru care a primit Premiul Nobel pentru fizică. Descrie cuanta razei X ca o cuantă difuzată prin electronii liberi, care are lungimi de undă mai mari și, conform relației Max Planck, mai puțină energie decât raza X însăși, surplusul de energie fiind transferat electronului. Este dovada decisivă că lumina este formată din fotoni. Compton se declară adept al
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
primit Premiul Nobel pentru fizică. Descrie cuanta razei X ca o cuantă difuzată prin electronii liberi, care are lungimi de undă mai mari și, conform relației Max Planck, mai puțină energie decât raza X însăși, surplusul de energie fiind transferat electronului. Este dovada decisivă că lumina este formată din fotoni. Compton se declară adept al liberului arbitru, care, pentru el, este un fenomen cu două stadii. În stadiul întâi omul gândește o mulțime de alternative nedeterminate, pentru ca în stadiul al doilea
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
liber. Toate acestea îl determină pe Bohr să declare: Nu avem nimic altceva de făcut decât să dăm revoluționarelor noastre eforturi cele mai onorabile funeralii". În 1925, George Uhlenbeck 200 și Samuel Goudsmit 201 au descoperit "mișcarea de spin" a electronului. Toate particulele elementare de un anumit fel au același moment de "spin angular", adică același număr de spin-cuantă (sau "spinor"). Se poate afirma că starea cuantică a unui electron poate fi definită de numărul cuantic principal, de azimutalul numărului cuantic
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
200 și Samuel Goudsmit 201 au descoperit "mișcarea de spin" a electronului. Toate particulele elementare de un anumit fel au același moment de "spin angular", adică același număr de spin-cuantă (sau "spinor"). Se poate afirma că starea cuantică a unui electron poate fi definită de numărul cuantic principal, de azimutalul numărului cuantic, de numărul cuantic magnetic și de un spin exprimat prin litera s. În 1927, Bohr s-a convins că lumina este fie corpuscul - foton, fie undă, și acceptă ipoteza
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
descoperă că uraniul radioactiv, deja descoperit de Marie Curie, emite trei feluri de radiații ("alfa", "beta" și "gamma"). Radiațiile "alfa" pot fi oprite de o foaie de hârtie și sunt de fapt nucleul atomului de heliu (4He). Radiațiile "beta" sunt electroni de mare viteză și este nevoie de aluminiu gros de 6 mm pentru a le opri. "Gamma" sunt fotoni de mare energie și, pentru a-i stopa, este nevoie câțiva mm de plumb. Produsul de degradare "alfa", numit degradarea "alfa
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
energie și, pentru a-i stopa, este nevoie câțiva mm de plumb. Produsul de degradare "alfa", numit degradarea "alfa", pierde protoni. Așadar, conform formulei Einstein, se poate afla care este energia emisă de doi protoni. Degradarea "beta" este făcută de electroni încărcați negativ și, din moment ce masa unui electron este infinitezimală față de masa protonului, nu se schimbă masa atomului. Degradarea "gamma" este o radiație electromagnetică puțin mai mică, ca lungime de undă de un foton, care schimbă aranjamentul interior al nucleului, fără
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
nevoie câțiva mm de plumb. Produsul de degradare "alfa", numit degradarea "alfa", pierde protoni. Așadar, conform formulei Einstein, se poate afla care este energia emisă de doi protoni. Degradarea "beta" este făcută de electroni încărcați negativ și, din moment ce masa unui electron este infinitezimală față de masa protonului, nu se schimbă masa atomului. Degradarea "gamma" este o radiație electromagnetică puțin mai mică, ca lungime de undă de un foton, care schimbă aranjamentul interior al nucleului, fără a afecta masa. Reacțiile nucleare rezultă din
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
află o cantitate de apă egală cu 75% din greutatea sa. Fiecare moleculă de apă conține 2 atomi de hidrogen și un atom de oxigen. Fiecare atom de hidrogen este un element chimic constituit dintr-un nucleu (proton) și un electron. Atom de hidrogen Atom de carbon Atomul de hidrogen este, din punct de vedere electric, neutru, deoarece încărcătura pozitivă a protonului este contrabalansată (neutralizată) de încărcătura negativă a electronului. Electronul se află într-o mișcare permanentă de revoluție, pe o
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
este un element chimic constituit dintr-un nucleu (proton) și un electron. Atom de hidrogen Atom de carbon Atomul de hidrogen este, din punct de vedere electric, neutru, deoarece încărcătura pozitivă a protonului este contrabalansată (neutralizată) de încărcătura negativă a electronului. Electronul se află într-o mișcare permanentă de revoluție, pe o orbită, la o distanță delimitată de forța Coulomb. Electronul este de 1836 de ori mai ușor decât protonul, masa lui fiind neglijabilă. Existența monoatomică a hidrogenului este foarte rară
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
un element chimic constituit dintr-un nucleu (proton) și un electron. Atom de hidrogen Atom de carbon Atomul de hidrogen este, din punct de vedere electric, neutru, deoarece încărcătura pozitivă a protonului este contrabalansată (neutralizată) de încărcătura negativă a electronului. Electronul se află într-o mișcare permanentă de revoluție, pe o orbită, la o distanță delimitată de forța Coulomb. Electronul este de 1836 de ori mai ușor decât protonul, masa lui fiind neglijabilă. Existența monoatomică a hidrogenului este foarte rară în
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
hidrogen este, din punct de vedere electric, neutru, deoarece încărcătura pozitivă a protonului este contrabalansată (neutralizată) de încărcătura negativă a electronului. Electronul se află într-o mișcare permanentă de revoluție, pe o orbită, la o distanță delimitată de forța Coulomb. Electronul este de 1836 de ori mai ușor decât protonul, masa lui fiind neglijabilă. Existența monoatomică a hidrogenului este foarte rară în corpul uman; în mod curent existența sa este diatomică, în molecula de apă (HOH). Atât protonul, cât și electronul
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
Electronul este de 1836 de ori mai ușor decât protonul, masa lui fiind neglijabilă. Existența monoatomică a hidrogenului este foarte rară în corpul uman; în mod curent existența sa este diatomică, în molecula de apă (HOH). Atât protonul, cât și electronul, atât al hidrogenului, cât și al tuturor elementelor chimce din care este compus corpul omenesc, se află într-o continuă mișcare de rotație în jurul propriei sale axe, asemănătoare cu cea a Pământului în jurul propriei axe (denumită "spin"). Profesorul Bloch, în
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
distanțe și a existenței izolatorilor de curent. 104 Charles François de Cisternay du Fay (1698-1739), chimist francez care descoperă existența tipurilor de electricitate (pozitivă și negativă) și atracția dintre ele. Sarcina electrică este o proprietate a anumitor particule subatomice (ca electronii, cu încărcătură electrică negativă, și protonii, cu încărcătură electrică pozitivă) care se atrag când sunt de sarcini opuse sau se resping când sunt de aceeași sarcină. Atomul este electric neutru dacă numărul de electroni care circulă pe orbite este egal
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
proprietate a anumitor particule subatomice (ca electronii, cu încărcătură electrică negativă, și protonii, cu încărcătură electrică pozitivă) care se atrag când sunt de sarcini opuse sau se resping când sunt de aceeași sarcină. Atomul este electric neutru dacă numărul de electroni care circulă pe orbite este egal cu greutatea protonului. Dacă un atom câștigă un electron, el se încarcă negativ (-1). Dacă pierde un electron, se încarcă pozitiv (+1). Grupul de atomi se numește ioni. Încărcătura electrică este suma particulelor subatomice
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
electrică pozitivă) care se atrag când sunt de sarcini opuse sau se resping când sunt de aceeași sarcină. Atomul este electric neutru dacă numărul de electroni care circulă pe orbite este egal cu greutatea protonului. Dacă un atom câștigă un electron, el se încarcă negativ (-1). Dacă pierde un electron, se încarcă pozitiv (+1). Grupul de atomi se numește ioni. Încărcătura electrică este suma particulelor subatomice exprimată în încărcătura (de -1, electron sau +1, pozitron). Înțelegerea modului de încărcare electrică permite
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
opuse sau se resping când sunt de aceeași sarcină. Atomul este electric neutru dacă numărul de electroni care circulă pe orbite este egal cu greutatea protonului. Dacă un atom câștigă un electron, el se încarcă negativ (-1). Dacă pierde un electron, se încarcă pozitiv (+1). Grupul de atomi se numește ioni. Încărcătura electrică este suma particulelor subatomice exprimată în încărcătura (de -1, electron sau +1, pozitron). Înțelegerea modului de încărcare electrică permite înțelegerea comportamentului ionilor sau al moleculelor subatomice. Încărcătura electrică
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
egal cu greutatea protonului. Dacă un atom câștigă un electron, el se încarcă negativ (-1). Dacă pierde un electron, se încarcă pozitiv (+1). Grupul de atomi se numește ioni. Încărcătura electrică este suma particulelor subatomice exprimată în încărcătura (de -1, electron sau +1, pozitron). Înțelegerea modului de încărcare electrică permite înțelegerea comportamentului ionilor sau al moleculelor subatomice. Încărcătura electrică sau interacțiunea electromagnetică (responsabilă de forțele și câmpurile electromagnetice) este una din forțele fundamentale. Legea lui Coulomb stabilește că mărimea forței de
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
el, propriu zis, este difuziunea hidrogenului printr-o foaie de platină încălzită. 191 Robert A. Millikan (1868-1953), fizician american, laureat al Premiului Nobel pentru fizică, în 1923, pentru descoperirea efectului fotoelectric și pentru măsurarea încărcăturii electronice elementare a unui singur electron. Verifică și confirmă ecuația introdusă de Albert Einstein și a constantei Planck. Confirmă existența razelor de origine extraterestră și le numește "raze cosmice". 192 Ernest Rutherford (1871-1937), specialist englez în fizica nucleară. Descrie conceptul de half-life radioactivity. Explică radioactivitatea ca
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]