2,647 matches
-
guverne autohtone. În schimb, în ciuda revoltelor declanșate, Principatele Dunărene și Bulgaria și-au datorat în mare parte eliberarea de sub controlul otoman abilelor negocieri diplomatice, în cazul României, și războiului purtat de Rusia în cel al Bulgariei. Poziția naționalităților din cadrul monarhiei habsburgice înainte de 1867 era desigur cu totul diferită. Acestea nu puteau să recurgă la ajutor străin sau să profite de rivalitățile diplomatice internaționale. Exista totuși posibilitatea profitării de luptele interne dintre guvernul imperial de la Viena și grupul cel mai conștient de
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
respectivă, croații susțineau poziția ungurilor. Odată cu încheierea Ausgleich-ului, ambele părți au pierdut, fiind puse sub dominația efectivă a unei administrații maghiare militante și agresive. Lupta pentru putere dintre grupurile naționale și Budapesta și dintre aceasta din urmă și guvernul imperial habsburgic va lua sfîrșit abia în 1918, odată cu prăbușirea monarhiei. S-au spus multe lucruri în relatarea aceasta în legătură cu rolul jucat de marile puteri. În secolul al nouăsprezecelea, acestea nu numai că erau influențate de dorința de a menține echilibrul de
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
lui Muhammad Ali și în Principate. În diverse perioade, Marea Britanie, Franța și Rusia au fost rivale în lupta pentru dobîndirea unei poziții dominante în cadrul consiliilor sultanului. Într-un moment sau altul, toate popoarele balcanice au apelat la ajutorul britanic, francez, habsburgic sau rusesc. Tentația de a răspunde acestor apeluri și de a profita de ele era mare uneori. Multe dintre intervențiile europene aveau la bază tratate încheiate cu Poarta, care le acordau anumitor guverne, individual sau mai multora, dreptul de a
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
de vedere al autorității reale drept veritabilii stăpîni ai fiecărei regiuni. Pe parcursul celei mai mari părți a perioadei stăpînirii otomane, creștinul s-a aflat sub autoritatea directă a milletului său și a liderilor comunali, nu a reprezentanților Porții. În domeniile habsburgice și în Principatele Dunărene, el era supus nobilului local, nu funcționarilor monarhului. În secolul al nouăsprezecelea, convingerile majorității oamenilor de stat balcanici, ca și influența marilor puteri, au dus la instituirea unor regimuri birocratice centralizate. Scopul acestora era extinderea controlului
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
cetățenilor fără intermediul instituțiilor provinciale sau locale. Agenții guvernului central tratau deci direct cu individul. Guvernele din Balcani au adoptat acest sistem, deoarece acesta era considerat drept modern, progresist și totodată luminat. Reformele otomane ale Tanzimatului, sistemul Bach din Imperiul Habsburgic și administrația maghiară din 1848-1849 și de după 1867 erau toate bazate pe organizarea ținuturilor respective conform acestor principii. Rezultatele acestui proces, care sînt analizate mai amănunțit în volumul al II-lea, au fost limitarea puterii politice a țărănimii și creșterea
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
mare parte a țelurilor majore ale conducerii naționale nu fuseseră atinse în totalitate. Unificarea teritorială a statelor nu fusese realizată; în special mișcarea națională albaneză mai avea multe de făcut. De asemenea, mulți slavi sudici și români trăiau în Imperiul Habsburgic, care, la începutul secolului al douăzecilea, continua să fie o mare putere funcțională și influentă. Imperiul Otoman controla și el o mare parte a peninsulei. În plus, chiar dacă fuseseră instituite regimuri naționale, guvernele acestea trebuiau să facă față unor serioase
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
Asan Petru, 29 Asparuh, 26 Astros, 203 Athos, Muntele, 101; 167; 260; 299 Atica, 17 Augustus, împăratul roman, 19 Aurelian, împăratul roman, 20 Ausgleich (1867), 278; 280; 284; 290; 294; 298; 334 Austerlitz, 115; 152 Austria, vezi de asemena Imperiul Habsburgic, Ungaria, 71; 72; 73; 74; 75; 76; 80; 86; 87; 89; 93; 94; 95; 99; 102; 107; 108; 112; 114; 115; 121; 122; 127; 152; 168; 171; 173; 178; 179; 184; 188; 221; 228; 251; 252; 253; 258; 259; 263
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
213; 242; 243; 245; 262 Iancu de Hunedoara, (Ioan de Huniade), 41 Iancu, Avram, 287; 288 Ibrahim Pașa, 110; 250 Ierusalim, 58 Iluminismul, 128, 130, 151, 154, 161 Imperiul Bizantin, 7; 27; 29; 32; 33; 37; 40; 63; 101 Imperiul Habsburgic, 6; 7; 10; 12; 46; 63; 69; 71; 72; 73; 80; 82; 86; 87; 88; 90; 91; 93; 94; 95; 98; 102; 105; 108; 114; 116; 120; 122; 126; 129; 132; 137; 140; 143; 153; 155; 156; 163; 168; 171
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
M. S. Anderson, editor, The Great Powers and the Near East, 1774-1923, St. Martin's Press, New York, 1970, pp. 96-98. ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Prefață Prefață 6 1 Introducere Introducere SECOLUL AL XVIII-LEA Creștinii din Balcani sub stăpînirea otomană Naționalitățile balcanice sub stăpînirea habsburgică Popoarele din Balcani sub otomani și habsburgi: o comparație ANII REVOLUȚIONARI, 1804-1887 Primele revoluții naționale Instituirea guvernelor naționale Problema națională în Imperiul Habsburgic Război și revoluție, 1856-1887 Concluzii Concluzii Bibliografie Bibliografie Indice Indice
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
1 Introducere Introducere SECOLUL AL XVIII-LEA Creștinii din Balcani sub stăpînirea otomană Naționalitățile balcanice sub stăpînirea habsburgică Popoarele din Balcani sub otomani și habsburgi: o comparație ANII REVOLUȚIONARI, 1804-1887 Primele revoluții naționale Instituirea guvernelor naționale Problema națională în Imperiul Habsburgic Război și revoluție, 1856-1887 Concluzii Concluzii Bibliografie Bibliografie Indice Indice
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
Europei el devenise deja, în acest sfârșit de veac XIX, un fenomen de masă, popularitatea lui întrecând chiar limitele bătrânului continent. Jucat în toate colțurile regatului britanic, fotbalul cucerise deja Scandinavia, Țările de Jos, Franța, Italia sau Spania, precum și Imperiul Habsburgic. Prima echipă se crease în Rusia, la St. Petersburg, în 1897. Se înființase federația din Argentina și tot aici avea loc primul campionat național în afara granițelor Marii Britanii. În 1884(!) , câțiva imigranți scoțieni și irlandezi puneau bazele federației din S.U.A. , în
Agenda2004-26-04-a () [Corola-journal/Journalistic/282569_a_283898]
-
este pe cale de a se preda, dar sosirea trupelor imperiale și lupta de pe câmpia Sânandreiului salvează orașul. Supus din nou autorității austriece, Timișoara devine capitala provinciei autonome (față de Ungaria) a Voivodinei sârbești și Banatului timișean, lucru consfințit de noua constituție habsburgică. De Voivodina, reînființată prin rescriptul imperial din noiembrie 1849, aparțin comitatele Caraș, Timiș, Torontal și Bacica, precum și districtele Ruma și Illok din Sirmiu (ultimele trei din cuprinsul actualei Serbii). Timișoara dobândește poziția de Landeshauptstadt - capitală și sediu al guvernatorului întregii
Agenda2003-49-03-a () [Corola-journal/Journalistic/281784_a_283113]
-
spiritul ortodoxiei și capitalism. Un sîmbure de adevăr probabil că există în asemenea clișee rezistente, dar ele capătă un cu totul alt înțeles dacă le raportăm la o realitate istorică dată. La sfîrșitul secolului XIX, o ordonanță emisă în Banatul habsburgic stabilea: "Deoarece evreii sînt, prin natura lor, negustori, li se interzice exercitarea tuturor celorlalte profesiuni." Și interzisă a rămas mai bine de un secol. în Moldova, comercianții de această etnie erau într-adevăr mulți, dar mulți mai ales în raport cu negustorii
Evreul real și evreul imaginar by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/16030_a_17355]
-
ale acestui poliglot - care a publicat studii în latină, germană și română, dar care mai cunoștea și greaca, franceza, italiana, maghiara, polona, ucrainiana, ceva ebraică și rusă... Budai, care a studiat și trăit zece ani la Viena, devenind apoi slujbaș habsburgic în Lemberg, a scris și un tratat despre istoria locuitorilor Transilvaniei, precum și Kurzgefasste Bemerkungen ueber Bukowina, un fel de eseu politic scris într-o germană "sigură, corectă, la obiect, expresivă". Cercetând în Bucovina (ca funcționar) activitatea boierului Vasile Balș, Budai
Prezicători, aurari, lăutari...- "țiganii" în literaturile Europei Centrale și de Est by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/9187_a_10512]
-
obicei, este undeva la mijloc. Pasajele secrete Semnificația militar-strategică a Cetății Timișoarei este binecunoscută, ea perpetuându-se de-a lungul secolelor, urbea fiind pe rând capitală a Regatului maghiar, capitală de pașalâc turcesc și oraș de primă mână al Imperiului Habsburgic, secondând Viena și Budapesta. O atare importanță a cetății impunea, după obiceiul vremurilor, un sistem de fortificații din care nelipsite erau pasajele secrete. Utilitatea lor era indiscutabilă, permițând fie primirea în taină a unor solii, fie trimiterea de emisari prin
Agenda2004-49-04-a () [Corola-journal/Journalistic/283112_a_284441]
-
multă vreme intravilanul va fi mult extins, cel puțin în zona de nord. Transformările Evoluția urbanistică a Timișoarei poate fi segmentată, fără teama de a greși, în trei mari perioade: până la cucerirea turcească, perioada pașalâcului și etapa de după instaurarea stăpânirii habsburgice. Curtea de la Viena avea să manifeste un interes aparte pentru oraș, explicabil fără îndoială prin valențele sale strategice, Banatul istoric în general și Timișoara în special reprezentând un teritoriu ideal pentru experiențele austriecilor în multe domenii, inclusiv cel urbanistic. Planul
Agenda2004-8-04-a () [Corola-journal/Journalistic/282080_a_283409]
-
sale strategice, Banatul istoric în general și Timișoara în special reprezentând un teritoriu ideal pentru experiențele austriecilor în multe domenii, inclusiv cel urbanistic. Planul noului oraș, pornind, în mod logic, de la importanța sa în obiectivele strategice, militare, stabilite de oficialitățile habsburgice, avea să fie unul simplu, de o anume sobrietate, cu trasee drepte și un ansamblu împărțit ca o tablă de șah. O nouă direcție în urbanistica timișoreană avea să fie posibilă doar după un secol și jumătate, în urma defortificării și
Agenda2004-8-04-a () [Corola-journal/Journalistic/282080_a_283409]
-
este evidentă și preocuparea de a imprima o evoluție pe verticală, aceasta fără însă a se atinge dimensiunile din marile centre urbane de la începutul secolului al XX-lea. După despotismul stăpânirii otomane ce a lichidat structurile medievale gotice, după absolutismul habsburgic ce a reconstruit Timișoara ca un o-raș nou, în conformitate cu planurile și potrivit concepției arhitecților vienezi, a urmat perioada modernă când, după 1918, dar mai cu seamă ulterior instaurării comunismului, s-a căutat marginalizarea valorilor din timpul regimurilor austriac și maghiar
Agenda2004-8-04-a () [Corola-journal/Journalistic/282080_a_283409]
-
e regăsită și în documentele fiscale din cei doi ani precedenți. Ea apare în documentul din 1750 cu statutul de văduvă și menționarea numelui ei cu K, ca și ciudatul nume (A Kranki) se datorează modalității de transcriere de către slujbașul habsburgic, în latinește, a numelor românești. De altfel, litera k era curent folosită atunci în actele oficiale. Alt document, tot o conscripție financiară, dar din 1754, conține alte două nume de Crengești viitori. E Stephan Kranga și Tuoder Kranga. Autorul comentînd
Genealogie literară by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16805_a_18130]
-
BRÂNCOVEANU. Abil diplomat, prin înțelegeri și corespondență dusă în secret față de turci, a căror vasală era Țara Românească, și cu prețul multor pungi cu galbeni plătite cu generozitate, voievodul a mentinut echilibrul politic la granița a trei mai imperii, Otoman, Habsburgic și Țarist. Țara a putut cunoaște o lungă perioadă de pace, iar ortodoxia, amenințată de pericolul catolic și islamic, a fost apărată. CONSTANTIN BRÂNCOVEANU. Prin buna administrare a avuțiilor țării, poporul a cunoscut un trai mai bun. Au progresat agricultura
Sfinții Brâncoveni. Pe urmele domnitorului la Istanbul. Închisorile şi martiriul by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/21766_a_23091]
-
creștină, ziua în care Constantin Brâncoveanu împlinea 60 de ani, precum și onomastica soției sale, Marica. CONSTANTIN BRÂNCOVEANU. Erau acolo și sultanul Ahmed al III-lea, marele vizir Gin Ali, ambasadorii creștinătății apusene, de la Veneția, din Franța, Anglia și din Imperiul Habsburgic, dar și din Rusia, alături de mulți oameni de rând. Muntenilor li s-a îngăduit să spună o ultimă rugăciune în genunchi, iar apoi sultanul le-a oferit iertarea și viața dacă trec la mahomedanism. Anton-Maria Del Chiaro, secretarul domnitorului, nota
Sfinții Brâncoveni. Pe urmele domnitorului la Istanbul. Închisorile şi martiriul by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/21766_a_23091]
-
de medii germinative literar este proprie unor astfel de abordări critice pentru care, de pildă, un roman cum este Mara nu putea să provină din altă lume decât din aceea de amestec uman a împrejurimilor Aradului, oraș de la periferia Imperiului habsburgic. Însemnările de față nu au totuși ca obiect o nouă carte a lui Cornel Ungureanu, cum s-ar putea crede, ci noua carte a unei autoare care-l continuă, cel puțin în această preocupare a sa pentru geografiile literare. Este
Geografii literare by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/5669_a_6994]
-
care trăiau între hotare străine. Pe fondul discuțiilor aprinse asupra spinoasei „chestiuni a Dunării”, între București și Viena au loc schimburi deloc amiabile de documente diplomatice. Un mesaj al Tronului este considerat jignitor, drept pentru care, oficiosul jurnalistic al autorităților habsburgice Neue Freie Presse decretează belicos că „trebuie zdrobită, într-o formă oarecare, rezistența României ”. Amenințarea implicită e străvezie: „într-o formă oarecare ” include calea armată. Supus unei presiuni puternice și constante, Bucureștiul este obligat să facă pasul înapoi în așteptarea
Caragiale cenzurat. O ipoteză by Gelu Negrea () [Corola-journal/Journalistic/5854_a_7179]
-
în Palanca Mare sau Mică, cu un steag verde; noaptea însă se va așeza o lanternă spre partea unde este focul”. În plus, toate posturile de pază dotate cu tobe trebuiau „să facă gălăgie”. Firește că, aflân-du-ne într-o cetate habsburgică, totul era planificat „nemțește”, fiind elaborat un plan precis. Comandantul de piață (Platzmajor-ul) controla totul călare, existau dispoziții pentru meseriași, proprietarii de case și cetățeni în general. Dulgherii batalioanelor și companiilor, tâmplarii și zidarii angajați la fortificații precum și coșarii garnizoanei
Agenda2006-20-06-senzational 3 () [Corola-journal/Journalistic/284962_a_286291]
-
în privința reprezentării la paradă, eu am fost desemnat de structurile abilitate". El a transmis cetățenilor, ca mesaj de 1 Decembrie, să fie mândri că sunt români, deoarece poporul a reușit de-a lungul vremurilor să reziste la toate imperiile - Otoman, Habsburgic, Austro-Ungar, Țarist. "Am rezistat de-a lungul vremurilor pentru că am fost uniți și acesta este cel mai important mesaj pe care îl dă ziua de 1 Decembrie: numai uniți putem reuși, numai uniți suntem puternici. Așa cum spune un cântec istoric
Boc: Huiduielile fac parte din democraţie () [Corola-journal/Journalistic/49454_a_50779]