2,203 matches
-
poate fi consultată și interesanta lucrare a lui Cristophe André intitulată Imperfecți, liberi și fericiți. Practici ale stimei de sine, 2010, Editura Trei, București. 64 Pentru cei care studiază invidia, niciodată nu știu cât este de profundă; pentru că ea poate fi precum ipocrizia, răutatea, ura sau nerușinarea fără limite, fără fund (Epstein, 2008). 65 În general, invidia (malignă) ne înveninează cele mai apropiate relații: cu frații, cu vecinii, cu prietenii, cu părinții și colegii (de serviciu). Avem tendința să-i invidiem pe cei
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
concluziile analizei. De exemplu, Îmi amintesc că am citit În anumite ziare predicții pline de entuziasm pentru Leii aparținând primului decan, al căror Soare natal era tranzitat de Jupiter În primăvara lui 1991. Vai! Dar fusese uitat Saturn, instalat cu ipocrizie peste drum, la Începutul Vărsătorului. Nu mai pridideam să număr Leii surprinși că acest „tranzit minunat” nu le-a adus decât false bucurii și adevărate decepții. Adesea, În aspectele lui celeste cu alte planete mai lente, Jupiter se mulțumește să
[Corola-publishinghouse/Science/1869_a_3194]
-
pe care o folosește cu scumpătate - preocupările de interes obștesc sunt dezbătute cu politețe și demnitate, preocupările culturale sunt sincere și serioase.” Și speră... „Nădăjduim că o dată cu statornicirea principiilor democratice, cu generalizarea speranței într‐o viață politică generoasă, lipsită de ipocrizii, cu ridicarea t reptată a conștiinței tuturor, păturilor sociale și îndeosebi a muncitorimii de la țară și de la orașe, ziarul local să devie locul de întâlnire al tuturor glasurilor și tuturor conștiințelor...” ...” Am dori să auzim că Lumina a întemeiat într
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
vieți sugerează că „nebunul” este altfel decât omul normal, prin diferențele în capacitatea de a utiliza realitatea în scop propriu, prin mijloacele și atributele a ceea ce numim raționalitate. Or, tocmai forma extremă a propriei noastre raționalități ne împinge deseori spre ipocrizie și lașitate, acceptând oricând soluția „Corabiei nebunilor” și aceasta, pe de o parte, pentru a scăpa de cei care par a fi radical diferiți în raport cu gândirea noastră, iar pe de altă parte, pentru a-i condamna, ca prin tocmai nebunia
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
familii în 2025 ,,În primăvara lui 2025, ASCA, Asociația Soților cu Amantă, a trecut la ofensivă. Cu ocazia unei mari manifestații, membrii ASCA și-au proclamat în sfârșit dorința de a ieși din clandestinitate și de a se elibera de ipocrizie; ei cer aceeași recunoaștere ca și homosexualii; cer modificarea codurilor, astfel încât cea de-a doua aleasă a inimii lor să se poată bucura de aceleași drepturi ca și prima. Din moment ce societatea a admis deja toate felurile de cupluri și familii
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
este lipsit de legitimitate. Poate fi asimilat cu un personaj antipatic, ca Bin Laden sau cu ayatolahul Komeiny: rezultatul este același. Într-o recentă confruntare televizată, o senatoare belgiană a acuzat un deputat de "iezuitism" (în mintea domniei-sale, aceasta semnifica ipocrizie). Se poate ajunge și la jigniri. A fi taxat drept "homofob" nu este departe de o injurie. Etichetarea este întotdeauna semnul unei slăbiciuni și subminează dezbaterea. Dramatizarea introduce o anumită doză de emoții în schimburile de idei. Nivelul adrenalinei crește
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
îndrăzni să le contrazică, folosite pentru a susține un argument sau a justifica o alegere. Pacea, dreptatea, drepturile omului, democrația sunt ingrediente în fața cărora nu putem decât să ne înclinăm. Ar fi nedrept să acuzăm pe cel ce vorbește de ipocrizie, chiar dacă oponenții o fac. Adesea, aceștia vor doar să facă din poziția lor ceva inatacabil, atașând-o de un principiu la care toată lumea trebuie să subscrie. Deturnarea este o manevră a protagonistului care nu mai are argumente. Se îndepărtează de
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
lumea lui Caragiale este preocupată doar de satisfacerea propriului ego, trăind, sau mai bine zis îndurând, progresul în mod grotesc și grosolan. Astăzi se vorbește despre o nouă mentalitate, dar care din păcate este îmbrăcată în aceleași haine vechi. Corupția, ipocrizia, interesul politicienilor pentru binele personal, și nu pentru cel colectiv, snobismul, aviditatea sunt doar câteva dintre defectele pe care scriitorul le reproșa societății sale și pe care le întâlnim în fiecare zi în societatea noastră. Totul este teatru în viața
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
necesitățile sale vitale și disprețuit. Pentru fiecare din cele nouă personaje ale piesei treburile publice se confundă cu nevoile și interesele strict personale, cu ambițiile și resentimentele proprii. Lumea pe care o descrie dramaturgul este o lume coruptă, unde stăpânesc ipocrizia, felonia, imoralitatea, favoritismul, o ambiție care ia forme agresive. Aceasta este panorama în care ne introduce comedia lui Caragiale, ajuns la deplina maturitate a viziunii sale sociale și a măiestriei dramatice. Realizarea artistică a Scrisorii pierdute constituie un apogeu al
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
a lui Adolf Loos, o artă îndreptată aproape programatic împotriva amestecului estetizant al frumosului și utilului. Kraus făcea vinovat estetismul de acea slăbire a sensibilității față de valorile morale elementare care se exprima printr-o revărsare nestăvilită de afectare, artificialitate și ipocrizie. Toate acestea subminează comunicarea, relațiile simple și firești dintre oameni. Pentru Kraus, cultura autentică și onestitatea erau de nedespărțit. În sinceritate, simplitate și austeritate, vedea nu numai valori morale, ci, în egală măsură, și atribute ale creației autentice. La Weininger
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
ochii mei, era un om care în materie de morală, intelect și artă era extrem de integru și se comporta în mod corespunzător; era tolerant cu cei care aveau capacități mai mici decât el și veștejea numai ceea ce aprecia drept înșelătorie, ipocrizie, afectare și altele de acest fel. Aveam de asemenea sentimentul că privea viața în mod foarte serios ca având un anumit țel. Pentru a l formula cu propriile sale cuvinte, care mi-au ajuns doar de puțin timp la urechi
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
spre obiective comune. Wittgenstein continua să vadă în Russell cea mai bună minte implicată în asemenea cercetări și spera din suflet că o bună comunicare asupra muncii lor în filozofie va putea supraviețui naufragiului prieteniei lor. Pentru a evita orice ipocrizie, i se părea însă esențial să cadă de acord că ceea ce îi leagă se situează în perimetrul unor preocupări intelectuale care ar putea fi bine izolate de cel al idealurilor de viață, al emoțiilor și sentimentelor. Modul cum comunică Wittgenstein
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
întîmpinată "cu ostilitate de către scriitori și oameni de știință". Se felicită însă că d-sa a avut destul talent și "îndemînare" să compileze în așa fel, încît să nu lase "să se vadă cusăturile materialului" altora". Și este argumentată evidenta ipocrizie a lui Călinescu, care, acuzînd vremurile, care nu-i îngăduiau risipa de pagini, motivează lipsa notelor trebuitoare. Nu e vorba de criza materială a vremurilor, atenționează autorul volumului Heirich Heine și Heinismul în literatura românească (1930), ci de una mai
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
de câteva decenii limba sa naturală "la păstrare" (în stand by am spune astăzi) pentru a reinventa, strălucit, limba franceză. Nu era, de asemenea, doar un moft, o grimasă intelectuală a unui cinic sau a unui superficial scârbit de precaritatea, ipocrizia sau nemernicia unui timp post- modern. Scepticismul cioranian venea dintr-o nevoie lăuntrică de limpezire, de judecată lipsită de iluzii asupra lumii noastre, dintr-o experiență anterioară, marcată de eroare și eșec, a implicării excesive în Istorie. Venea, de asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
rubrică de comentarii civice, începută în "Opinia studențească" postcomunistă a lui Daniel Condurache, mânat de aceeași de neclintit iluzie că echilibrul și explicația nuanțată, contextuală sunt necesare, că opinia noastră contează totuși chiar într-o lume dominată de simulacre, de ipocrizie, de lăcomie și false valori. Voi da seamă, deci, din timp în timp, despre tot ce înseamnă, pentru mine, prezentul în toate articulațiile sale - politice, culturale și civice - cu acea subiectivitate potolită prin cultură și educație care, în viziunea mea
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
Lumea, surprinsă cu acuratețe și har de autor, este departe de a fi una a vorbelor pomădate sau a maimuțărelilor obișnuite pentru personajele false sau stupide care ne înconjoară, fiind reconstruită și descrisă literar cu o minuțiozitate plastică lipsită de ipocrizie. Cartea va frige, la propriu, mâinile puritane, și reprezintă o experiență de lectură inconfortabilă pentru cei care roșesc cu ușurință, dar, bine promovată, va face deliciul liceenilor de ieri și de azi, nu am nicio îndoială. Istoricii literari o vor
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
care se topea bucuria fierbinte și spaima întrezărită că nu se vor prezenta la înălțimea la care ar fi vrut în fața unor oaspeți dragi, prețuiți și exigenți. O exigență caldă, a celor care iubeau fără rest și care nu înghit ipocrizia și compromisul. "Veneau Mironii de la Freiburg!" Era ceva absolut de necrezut pentru mine să-i văd pe acești oameni, care mi-au oferit privilegiul de a mă primi de nenumărate ori în casa lor ca pe un membru al familiei
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
a încheiat încă. * Deși ar putea să pară nefirească, afirmația că minciuna caracterizează esența însăși a ființei umane poate fi argumentată și în alți termeni decît aceia ai mitului biblic. Dacă am fi farisei (și probabil că sîntem de vreme ce fățărnicia, ipocrizia, prefăcătoria planează ca latență în preajma noastră, ca să nu spunem înăuntrul nostru)24, am afirma că nimic nu este mai urît pe lume și în același timp mai prezent în existența umană decît minciuna. Întreaga istorie a culturii umană este jalonată
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
Minte-mă, dar minte-mă frumos"), chiar dacă uneori acest lucru se întîmplă în realitate; în forme patologice, această relație de complicitate devine una de tip sado-masochist, în care unul chinuie cu satisfacție și altul este plăcut chinuit de minciuna partenerului; ipocrizie, în care fiecare dintre parteneri știe că celălalt minte, doar că ambii acceptă tacit situația, fiecare avînd sentimentul că l-a păcălit pe partener; se generează astfel o situație în care este greu de stabilit: Cine a păcălit pe cine
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
o minciună. Cel care scrie scrisoarea nu intenționează să păcălească, și nici fraza de încheiere nu are șanse de a fi considerată de către alții ca fiind o încercare de a înșela, chiar dacă ar putea fi privită ca fiind plină de ipocrizie, în cazul în care este scrisă de către un birocrat sus-pus, unui client lipsit de influență. Într-adevăr, folosirea expresiei "al dumneavoastră nesupus servitor" (Chapman 1979) ca titlu al unei cărți scrise de către un fost funcționar, pe tema ineficienței serviciului public
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
că albii sînt de obicei mincinoși și ipocriți. Albii spun același lucru despre locuitorii insulei Manam. Și, din punctul lor de vedere, atît unii cît și ceilalți au dreptate. Și albii și locuitorii insulei Manam sînt de acord că, în lipsa ipocriziei, a "minciunii inofensive" și a curtoaziei convenționale, viața socială ar fi imposibilă. Dificultatea constă în faptul că situațiile în care este necesară curtoazia convențională în rîndul locuitorilor insulei Manam nu coincid cu acelea care ar cere practici similare în Europa
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
pentru a da voie disperării să săvârșească ceea ce am putea numi delictele supraviețuirii. Din acest punct de vedere, «votul sărăciei» trebuie judecat întotdeauna prin prisma cuvântului lui Isus, care-i mustră pe ucenicii săi pentru a-i feri de capcana ipocriziei: «Adunați-vă comori în cer, unde nici molia, nici rugina nu le distrug și unde hoții nu le sapă și nu le fură». Și adaugă: «Căci unde este comoara voastră, acolo va fi și inima voastră» (Mt 6,20-21). Cred
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
mult o «stare de perfecțiune» și un model inspirator, decât o mărturie a «flexibilității vieții». Atunci când suntem constrânși să asumăm o atitudine «exemplară», riscăm să cădem în unicul defect pe care Domnul Isus, în evanghelie, nu-l poate suporta deloc: ipocrizia. Episcopul Romei, cu al său ton cumsecade, a reamintit acest lucru episcopilor din Asia, în acești termeni: «Mai există și o a treia ispită, care este aparenta siguranță a ascunderii în spatele răspunsurilor simpliste, a frazelor meșteșugite, a legilor și a
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
de atitudine profesorală riscă să o eclipseze pe cea de discipol. Pentru a evita aceste neajunsuri e nevoie de o adevărată onestitate intelectuală, ce nu-și permite să se plece în fața laudelor, care nu sunt altceva decât o mască a ipocriziei și a neacceptării propriei realități, în timp ce altora le predică acceptarea și suportarea greutăților vieții. Complexitatea și ambiguitatea sunt aspecte ale vieții, nu doar întâmplări nefericite, iar acest adevăr este valabil și pentru cei care și-au consacrat viața în mod
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
să suferim, însă care nu ne fac nicio nedreptate. Nu trebuie să fim rigizi, ci foarte riguroși, conștienți că suntem cu atât mai liberi cu cât suntem mai fideli, în adevăratul sens al cuvântului, ferindu-ne de subtilele forme de ipocrizie și de comoditate. Pentru a ajunge la o astfel de stare trebuie să fim însuflețiți de o luciditate și o onestitate intelectuală ce se nutresc zilnic prin ascultarea cuvântului lui Dumnezeu și prin confruntarea deschisă cu frații. Viitorul vieții consacrate
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]