2,318 matches
-
auzite. Amândoi citiserăm din Zarathustra și culeseserăm de cine știe unde sublime monstruozități lexicale precum „inițialitate“ și „aruncare în lume“. Căpițe de fân nu existau în regiunea asta. Pe urmă, după primul îngheț, când sfecla era gata de cules, ne duceam după lăsarea întunericului pe câmp cu saci și cu coșuri, grăbiți, cu sape cu cozi scurte. Nu eram singurii care recoltau noaptea. Dușmanii noștri erau țăranii cu câini. În spălătoria maistrului de sector, a cărui nevastă murise în ultimul an de război
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
62 distanța de la sol la călcâiul gimnastei. Cu cât valoarea este mai mare cu atât mobilitatea gimnastei la nivelul articulației gleznei este mai bună. Mobilitate la nivelul articulației umărului: stând, brațele sus cu un baston apucat de capete, gimnasta execută lăsarea bastonului înapoi jos și ridicarea în P.I. - sus, se măsoară în centimetri distanța dintre mâini. Cu cât distanța este mai mică cu atât mobilitatea la nivelul umerilor este mai mare12. Elasticitatea regiunii lombare și a musculaturii anterioare a membrelor inferioare
CONTRIBUŢII PERSONALE LA ELABORAREA UNUI PROGRAM DE PREGĂTIRE ARTISTICĂ PENTRU GIMNASTELE DE 9-10 ANI by Liușnea Diana Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1675_a_3097]
-
caii, catârii și măgarii la păscut, iar bătrânii, obosiți de timp, își luară luleaua și, aprinzând tutunul negru și iute cu mâinile tremurânde, începură să trimită spre cer rotocoale de fum, sporind întunecimea pe cale a se instala. Se aflau aproape de lăsarea întunericului. În scurt timp, noaptea avea să intre cu adevărat în șatră, cu toate ale ei. Focurile până atunci vii și vorbărețe începură să-și topească glasurile împlinitoare de lumină și cădură. De la o vreme, oamenii șatrei, doborâți de oboseala
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
deseori sumedenie de gânduri și vise... Se priveau minute în șir, neavând trebuință de cuvinte, socotindu-le ca fiind de prisos, căci în locul acestora vorbeau ochii... Se întâmpla ca uneori Vișinel, prins în unele jocuri cu Mihăiță, să zăbovească peste lăsarea serii. Când își arunca ochii spre afară, intra în panică. Ina, intuindu-i starea de surescitare, venea lângă el și, cu glasul unei mame duioase, îl implora: - Ce-ar fi să te culci la noi, Vișinel? Uite, ți-am pregătit
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3123]
-
plecat muncitorii acasă, prinsesem din vreme un motan negru. L-am luat și l-am băgat în lada de scule a camionului care era în spatele caroseriei, pe partea dreaptă. Am băgat motanul înăuntru, am bătut capacul cu un cui. La lăsarea serii au venit cei doi, au pornit camionul și au plecat la depozitul de lemne, care se afla undeva la peste 60 de kilometri, în mijlocul pădurii, unde pădurarul își avea cantonul cu lemnele depozitate. Când au ajuns în pădure s-
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
mele de acolo. Deci sunt cunoscător în meserie, chiar și în probleme de electricitate. A doua zi de la întâlnire, m-a și angajat, mai având un coleg mecanic cu care trebuia să lucrez în schimburi, pentru că mica uzină funcționa de la lăsarea serii până dimineața și alimenta cu energie electrică și un liceu agricol din zonă. Aici am lucrat exact un an de zile. La Roman se dăduse în funcțiune Fabrica de țevi și se angajau muncitori calificați în diverse specialități. Vărul
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
orele de nesomn. în plus, lada de lemn funcționa ca o imensă cutie de rezonanță, care prelua și amplifica acest sunet abstract, neidentificabil cu vreun sunet produs vreodată. Fu deșteptat din somn de un zgomot familiar. Sirena din port anunță lăsarea nopții, chemând din larg pescarii întârziați, cu micile lor bărci gudronate. Carol stătea în aceeași poziție, pe pat, cu palmele pe genunchi, privind Lumea prin fanta ce i-o lăsa ușa deschisă spre stradă a camerei. Din timp în timp
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
și ceață, în lumea lui de călăuză tăcută și însingurată. Intrară într-o cârciumă și cerură rom și câte o porție de pilaf cu pește. Se spune că e bine să ocolești cât poți acest cartier. Și mai ales după lăsarea întunericului. Ne a zis și birjarul să fim cu băgare de seamă, șopti Carol cu vocea tremurată la urechea lui Filip, uitându-se în jur să nu-l audă careva. Astea-s baliverne de slujnică, nu vorbe de bărbat, se
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
-și facă în vreun fel simțită prezența. Puțina hrană a castelanului i-o pregătea și i-o lăsa la îndemână la anumite ore. Locuiau astfel aceleași spațiu fără să se întâlnească sau să-și vorbească cu lunile, cu excepția ședințelor de lăsare de sânge ale grafului. Rufus avea o meteahnă pe care graful o cunoștea, dar pe care i-o tolera cu îngăduință. Noaptea, bătrânul servitor cutreiera satul cu un hanger la brâu, sărea gardul în curtea vreunui gospodar și se repezea
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
se vor coace în două săptămâni - și privește gânditor spre apus - exact ca în ajunul plecării lui în Franța cu ani în urmă. E copleșit de amintirile legate de răscrucea existenței lui de atunci!... Am discutat mult și multe până la lăsarea întunericului. M-a întrebat printre altele dacă mai scriu, răspunzându-i că „doar mici încercări de rememorare a celor pe care le-am omis intenționat din nevoia de a reduce costul tipăririi volumului de acum un an. După plecarea musafirilor
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
nici ea, de parcă tăișul ei ar fi fost Învelit În cârpe. Sau ca și cum iarba pe care o coseau ar fi fost din câlți. La vremea secerișului, babulea Tatiana Începea să se agite. Strângea prin casă tot ce apuca și, la lăsarea serii, luând-o pe albia pârâului, se Îndrepta spre graniță, cărând o groază de pachete, atât de bine mascată cu iarbă și crengi de răchită, Încât de la depărtare ziceai că ai În fața ta o căpiță de fân. Căpița o lua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
pământ, prin asfixiere, din lipsă de oxigen și prin otrăvire cu oxid de carbon. Pentru unii, protecția mediului constituie un pretext pentru încasare de bani, de taxe de la oameni, în timp ce se asistă la distrugerea masei verzi a plantelor: defrișarea pădurilor, lăsarea în paragină (necultivare) a terenurilor agricole, deși există șomeri și oameni ce trăiesc sub limita sărăciei (mănâncă ce găsesc în gunoaie). e. Se impune o gospodărire globală a condițiilor de viață de pe pământ, a resurselor naturale și o protecție a
Apocalipsa este în derulare by Narih Ivone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/317_a_605]
-
două cărți: „Vânătoarea pentru împerechere” și „Războiul cu întunericul”. (22). 108 5. CONCLUZII 5.1. OMUL A DECLANȘAT APOCALIPSA Omul a declanșat apocalipsa și intensifică desfășurarea ei, prin: A. Oprirea generatorului (producătorului) de oxigen, prin: tăierea copacilor (defrișarea pădurilor), prin lăsarea în paragină (necultivat) a terenurilor. B. Mărirea consumului de oxigen, prin: B.1.Arderea: combustibililor fosili (gaz metan, derivați din petrol, cărbuni, turbă), a lemnelor, a deșeurilor vegetale, a combustibililor extrași din vegetale, în autovehicule, în termocentrale, în electrocentrale, în
Apocalipsa este în derulare by Narih Ivone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/317_a_605]
-
în același timp, alte în(depărtări). Ne învecinăm cu ceilalți prin intermediul tehnicii uitând totuși să fim în apropierea lor, ratând modul esențial al apropierii. Pentru noi apropierea înseamnă predominant dez-depărtare (ca înlăturare a distanțelor spațiale) și nu empatie, privire atentă, lăsarea celuilalt să vină în vecinătatea noastră esențială. Datorită tehnicii celălalt e acolo fiind aici, și e aici fiind acolo. Știind că tehnica ni-l poate aduce aproape nu ne preocupăm de el atunci când este lângă noi; nu-l mai trăim
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
arătându-și goliciunea oricărui trecător. Despre supremul adevăr și adevărul ultim ce animă atât omul, cât și subomul. Toate aceste adevăruri, după părerea lui Bikinski, le aducea vântul cel bun, ce ziua umbla cu capul răvășit pe câmp și odată cu lăsarea serii pătrundea pe nesimțite În oraș, tulburând În somn mintea fiecărui muritor. În zori, același vânt, ițit din așternuturi mucede, mătura toate aceste adevăruri, cărându-le, ca pe niște frunze moarte, afară din oraș. Dizertând pe tema omului și a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
directe, mai puțin filologice. E vorba desigur de o Grecie, simplă ipoteză morală, din care derivă o normă de civilizație și creație. Credeam a fi recunoscut în pitorescul și umorul balcanic o ultimă Grecie. O ordine asemănătoare celei de dinaintea miraculoasei lăsări pe aceste locuri a zăpezii roșii, - dreapta, justițiara turcime. Aceste preocupări coincid cu apariția temei fundamentale - solemnă, neașteptată - vizitând întîia dată versurile mele și marcîndu-le: Moartea și Somnul (Nastratin Hogea la Isarlîk, Domnișoara Hus, Cântec de rușine). Sondagiile astea în
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
plecare, acea expresie care lui întotdeauna îi dădu un anumit farmec. „E chipeș, acum o înțeleg pe Angela”, își zise Eva în gând. O ploaie torențială întunecase totul de jur împrejur, deși încă mai erau câteva ore bune până la lăsarea nopții. Foarte des cerul era brăzdat de fulgere, tunetele asurzitoare îl făcu pe Radu Brădescu să tresară pe bicicleta care aluneca prin noroi, se întorcea din câmp, vântul nici el nu se lăsa mai prejos aplecând capacii bătrâni. Deodată, pe
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
câte țin minte, sunt patru ieșiri. Am găsit o hartă a Berlinului în sertar și am întins-o pe birou. Bruno veni și se aplecă peste umărul meu. Și atunci cum facem? mă întrebă el. — Tu te vei ocupa de lăsarea banilor, eu voi juca rolul vizitatorului. — Vrei să aștept după aia la una dintre ieșiri? — Ai o șansă din patru. Tu ce ieșire ai alege? Bruno studie harta un minut și apoi indică spre ieșirea dinspre canal: — Podul Lichtenstein. Aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Înscriu direct În vinclu lovind dopul de la tămâioasă cu șpițul. Dacă ajungem cumva În patru labe acasă, trebuie să fim doar atenți să nu ne calce vreun aiurit pe mâini! Bere rece, atmosferă de vacanță, tămâioasa brumărie, premise favorabile pentru lăsarea grijilor deoparte. La un moment dat, se trezesc cu o florăreasă pe cap. Are trandafiri roșii și albi Într-o găleată de plastic În care a pus apă, ca să nu-i pleoștească dogoarea, e Îmbrăcată multicolor, conform obiceiului și, de cum
De-ale chefliilor (proză umoristică) by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/781_a_1580]
-
ochii negri detot și înspăimântați, privind dincolo de tenebre, și strigând „Eugenia, Eugenia!“ Domingo se repezi la el. Își lăsă capul să-i cadă-n piept și muri. Când sosi medicul, crezu mai întâi că încă trăia, ceru să-i facă lăsare de sânge, să i se pună sinapisme, curând însă putu să se încredințeze de tristul adevăr. — A fost o problemă cardiacă..., un atac de asistolie - zise medicul. — Nu, domnule - răspunse Domingo -. A fost o indigestie. A mâncat la cină peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
lui Mircea) și că cel mai greu va fi să facă manuale pe baza unei literaturi în care pușca apare, încă din abecedar, ca ingredient nelipsit al bărbatului kosovar.. Îi vedeam trecând râuri-râuri pe tinerii localnici pe străzile Priștinei, la lăsarea serii, cu un freamăt de bărbăție războinică reprimată, foindu-se de colo-colo stătuți și fără ocupație. Aerul era de nerespirat din cauza generatoarelor de electricitate pe motorină. Rețeaua publică de electricitate, ca și calea ferată au rămas amintiri din perioada ocupației
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
camionul la garaj, și, frânți de oboseală, mai mult morți decât vii, unul pentru că-și pierduse pe dreptele coridoare ale Centrului salutarul obicei al efortului fizic, altul pentru îndeajuns de cunoscutele dezavantaje ale vârstei, vor ajunge în sfârșit acasă, la lăsarea serii. Câinele Găsit va coborî să-i întâmpine pe drum, țopăind și lătrând așa cum îi cere condiția, și Marta îi va aștepta la ușă. Ea va întreba, Așadar, s-a rezolvat totul, și ei vor răspunde da, totul s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
de cizmar sau vatman, nu mai spun de blugii timpului: de tercot, pânză de întăritură apretată, tanganezi care la prima spălare deveneau, din albastru închis, bleu spălăcit, valize de lemn cu limbă și belciug pentru lacăt, destinate recruților, ca după lăsarea la vatră să devină obiecte zburătoare din trenuri sau înșirate pe sârmă și legate de tampoanele ultimelor vagoane ale acelorași trenuri, mingiuțe de mărimea unor sfere de Magdeburg cu rumeguș și îmbrăcate cu poleială roșie sau verde, legate cu elastic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
noaptea. Dacă e să faci ceva, faci cu mâna ta. Nu s-a întâmplat nimic deosebit. Absolut nimic. Nu a mai încercat nimeni să vorbească cu profesorii și nici ei nu au dat vreun semn că ar vrea ceva. După lăsarea întunericului s-au auzit discuții aprinse în legătură cu dormitul. S-au calmat după vreo jumătate de oră și nu s-a mai auzit nimic, nici șoapte, nici convorbiri. Am presupus că s-au culcat. Apropo, zise cu un zâmbet disprețuitor, știai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
în 1832 (!), "au fost și o secetă mare și au ieșit și o boală, olera [!], necunoscută în țară până atunci. Murea oamenii grabnic numai în doo-trei ceasuri, îi apuca o vărsătură, urdinari și să [hîrtia distrusă] mînile, care prididea cu lăsare de sânge și alte picături. Mulți scăpa, dar au murit mulțime, ca în vremea ciumii cei năprasnice, dar nu să molipsea om de om, ca de ciumă". Pe un vechi manuscris chirilic s-a păstrat și însemnarea destoinicului negustor câmpulungean
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]