2,419 matches
-
supraîncălzit, mă înfășura într-o toropeală ciudată. Și atunci m-am revăzut într-o clipită, iar copilul de cinci ani, înlemnit în fața unei case din mahalaua Iașului, de niște țipete înfricoșătoare ce veneau prin ușa larg deschisă. Un spectacol de neuitat se desfășura înaintea ochilor mei căscați de groază: niște femei despletite și halucinate, înnebunite de durere, se luptau cu un cioclu pe o raclă de copil. Cu mâinile înfipte în șipci, trăgeau cu toții micul coșciug, care se legăna încolo și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
a străzilor și a cântecelor. Se mișca prin mulțime visând cu ochii deschiși, ca și cum s-ar fi așteptat s-o vadă la fiecare colț pe Rosalind, venind spre el În fugă, cu pasul ușor... Cum se vor contopi chipurile de neuitat ale amurgului În chipul ei, iar miile de pași, miile de uverturi, se vor contopi cu pașii ei, iar ochii ei catifelați, Întâlnindu-i pe ai lui, Îl vor Îmbăta mai strașnic decât vinul. Până și visurile sale erau acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
tot pini. Oh! strigară japonezii într-un glas. Alergară în crângul de pini, rupseră câteva frunze și le sorbiră mirosul cu nesaț. Unii strângeau în palmele transpirate acele de pin și se bucurau de atingerea lor. Pinii răspândeau mireasma de neuitat a Japoniei. La noi în vale, strigă Ichisuke către Daisuke, cam pe vremea asta se alungă gângăniile. Ochii samuraiului se încețoșară ca și când ar fi privit spre un tărâm îndepărtat. Alungatul gângăniilor era un obicei prin care se îndepărtau bolile din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
care ne place să-i numim viitorul țării. Și nu puțini sunt cei de la care am avut ce Învăța, pentru profesie sau pentru viață, cei care mi-au inspirat admirație și respect sincer sau care mi-au fost prieteni de neuitat. Tuturor le mulțumesc acum!
GHEORGHE I. BRĂTIANU, PATRONUL ŞCOLII MELE by Aglaia C. Buduroi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1188_a_1874]
-
dar nu si uitarea... Am revenit din depărtări, spre locul amintirilor noastre, unde se împleteau atunci speranțele cu învățătura, elanul cu tinerețea, spre a ne revedea, cei ce suntem încă... și a păstra, cu sfințenie împreună, o pioasă reculegere pentru neuitații profesori si apropiații noștri colegi... trecuți in lumea veșniciei. Aici, la vechea școala - Liceul de băieți “Eudoxiu Hurmuzachi” din Rădăuți, azi devenit Colegiu Național prin prestigiul său, este locul acelor începuturi colbuite, presărate cu greutăți si amintiri, dar fără de care
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93265]
-
aproape aceeași evlavie, un fior asemănător al trecutului depozitat în pagina ca și-n ființa lor, care mă emoționau enorm. Cel dintâi scriitor cu care am făcut cunoștință, în ultima clasă de liceu, a fost Ury Benador, cu prilejul de neuitat al unei festivități la Biblioteca din Oradea. I-am căutat apoi cu înfrigurare și i-am găsit pe Adrian Maniu, pe Alexandru Theodor Stamatiad, pe Virgil Gheorghiu, pe Simion Stolnicu, pe Dimitrie Stelaru ca și pe Vladimir Streinu sau Șerban
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
de veci în cimitirul capitalei voievodale Suceava. Distinsul profesor Traian Galan, prin pregătire, munca, exigenta și faptele sale rămâne o autentică personalitate în istoria învățământului liceal din Bucovina, iar pentru noi, care i-am fost elevi, un perpetuu diriginte de neuitat. Prelucrare parțială după Petru Bejenaru și alte surse
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93281]
-
asupra ediției Autorul a înțeles să monteze pentru prima oară în ciclul „Supraviețuirilor” o cronică a anilor 19681969 („Un august pe un bloc de gheață”) urmată de călătoria sa în URSS din toamna aceluiași an, dintr-un motiv apăsător, de neuitat: „Augustul” acela avea printre obsesiile sale invadarea Cehoslovaciei, citarea permanentă a unor medicamente pentru bolile de nervi și a unor indicații - în caz de război atomic - dintr-o carte apărută tot atunci la Editura Militară. Cenzura a cerut reducerea rețetarului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
răufăcătorul ținea degetele mâinii drepte la nasturii vestei, aidoma celebrului gest napoleonian. Imediat poliția a știut că e vorba de cel numit în lumea interlopă „Napoleon” - și l-a înhățat. A rămas deci de pe urma lui Bonaparte un gest uman, inofensiv, neuitat după 200 de ani. Cunosc mulți tirani geniali sau sângeroși, colerici și teribili care ar vrea acum, în ceruri, să dea toate imperiile lor pentru ca lumea să le țină minte un singur gest omenesc, fie el necesar doar în detectarea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
în anul 1775, toponimul capătă un sens precis. Această „Țară de Sus” a Moldovei - Bucovina - era partea cea mai bine cultivată a statului moldovenesc și cu ținuturile cele mai bine dezvoltate din Moldova întreagă. Nicolae Iorga, „regretatul și în veci neuitatul prieten al Bucovinei”, arată că „în întregul pământul locuit de români nu se găsesc alte ținuturi, relativ mici, ca acelea, care să cuprindă atâta frumusețe și atâta îmbelșugare în amintiri din trecut, așa de îndepărtate și sfinte”. Până la întemeierea Principatului
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
Roman. Tot în perioada aceasta de student la teologie și membru, mai apoi președinte al societății „Academia Ortodoxă”, Nicu Cotlarciuc „fructifică, stimulând pe colegii săi la afirmarea patrimoniului nostru național și ortodox și participând în fruntea lor la marile și neuitatele manifestări studențești și ale întregii sutlări românești din Bucovina pentru apărarea sfântului nostru tricolor și a limbii noastre strămoșești din epoca luptelor noastre naționale în jurul steagului Patriei, ridicat și desfășurat de căpetenia trinitară a acelor vremi de la plin sfârșit al
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
Alma Mater: „Grele au fost frământatele încercări și piedicile de trecut în această strădanie a sa, dar, în sfârșit, a izbutit, și odată cu întregirea noastră națională, ajunge titularul catedrei de teologie practică, ilustrată decenii de-arândul cu atât de rară vrednicie de neuitatul Dr. Teodor Tarnavschi”. Și aici, la facultate, ca și în cazul când a fost ales episcop și apoi mitropolit, N. Cotlarciuc reușește o premieră căci este primul decan al Facultății de Teologie din perioada românească, pentru anul de studiu 1920
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
în ocazionale întâlniri, ale basarabenilor împrăștiați după 1944, în mai toate regiunile țării. Amintirile timpului trecut se împleteau resuscitând nostalgii și speranțe; prindeau contur rechemate în imaginar rude și prieteni de altădată, locuri dragi tot atâtea repere scumpe ale unei neuitate geografii afective. Între toate acestea și prezentul contemporan al fiecăruia se ridicase un zid, nevăzut și neescaladabil. Raportul între de aici și de dincolo (de Prut), avea totuși rezonanțe diferite la cernăuțenii și basarabenii refugiați și la localnicii pe lângă care
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Macarie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1705]
-
Radu Stanca e, cu normă întreagă, și om de litere, și om de teatru: "Nedreptățit este, în felul acesta, atât regizorul, printre cei mai de seamă pe care i-am avut și de numele căruia se leagă un moment de neuitat al scenei sibiene (de la începutul anilor '50), cât și dramaturgul, interesant și original, a cărui operă nici măcar n-a fost publicată în întregime. Din cele cincisprezece piese păstrate, cinci au fost strânse în volum în 1968 și alte cinci în
Câteva piese de rezistență (VII) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7359_a_8684]
-
hoție, care îl duce la închisoare, la care aspiră ca la un rai fiindcă numai acolo găsești exemplarele cele mai "splendide", mai "sfinte" de criminali pe care îi poți iubi și admira. Îi plac lui Sartre toate acestea? Judecând după neuitatul său personaj Autodidactul din La nausee, nu ne vine să credem. Dar insistând în lectura prefeței sale, altfel destul de indigestă, aflăm explicația exaltării sale nemăsurate, "revoluționare", față de opera lui Jean Genet: cică, chipurile, această lume a pegrei celei mai abjecte
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
64. Se ridica într-adevăr, nu după multă vreme, Petre Dragoș, și se îndrepta spre prezidiu. Nu înțeleg de ce scriitorii cu forță de evocare, cum era Eusebiu Camilar, sau alții la fel de înzestrați nu ne-au lăsat nimic despre felul de neuitat cum vorbea Petre Dragoș în aceste ședințe, ele însele memorabile. De fapt nu era un orator, dar avea în el ceva de Pitie, care spune lucruri dincolo de sensul atribuit de noi cuvintelor. Știa în cuvinte puține, și chiar sărace, să
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
mării ceea ce ne-a oferit prilejul, pe lângă emoții, să ne bucurăm de aerul proaspăt al mării, de minunata priveliște, de valuri, chiar și de câteva clipe de scăldat în apa caldă, dar și ocazia de a admira cu toții momentele de neuitat ale răsăritului soarelui în cele trei dimineți de pe parcursul perioadei competiției. Sâmbătă, 29 mai 2010, ziua cea mare a competiției ce a avut loc la Casa de Cultură a Sindicatelor din Constanța a fost o zi de neuitat. Concursul a
,,?nving?torii?? by Marieta Negru [Corola-publishinghouse/Journalistic/84369_a_85694]
-
momentele de neuitat ale răsăritului soarelui în cele trei dimineți de pe parcursul perioadei competiției. Sâmbătă, 29 mai 2010, ziua cea mare a competiției ce a avut loc la Casa de Cultură a Sindicatelor din Constanța a fost o zi de neuitat. Concursul a început cu secțiunea dans tradițional unde formațiile celor opt regiuni au prezentat momente artistice foarte frumoase amintindu-ne de tradițiile și portul popular din zona respectivă. Cu mic, cu mare, fiecare formație a demonstrat că a meritat locul
,,?nving?torii?? by Marieta Negru [Corola-publishinghouse/Journalistic/84369_a_85694]
-
ea Îmi Înghețau picioarele toamna... Bietul Vilmoș! GÎrla asta puțin adîncă și Întortocheată fusese, pare-se, cel mai mare coșmar din viața lui. În ceea ce mă privește, iubeam cu toate fibrele din mine Valea aceea a unei Mării, iată, de neuitat prin Însuși numele firului domol de apă galbenă. Petrecusem vreo șapte veri mai mult pe malurile și prin nămolurile ei decît acasă. O singură adiere de gînd mi-a dat fiori după, ce mai!, o viață de om... Pe Ionel
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
roșu, de violet și de brun, culori adînci ce mă Îndemnau să-l cred. În altă parte Însă, totul era clar: doi șerpi de culoarea brumei Încolăceau un arbore cu frunze foarte rare, În care tremurau niște porumbei cenușii. De neuitat era și silueta cărămizie a unei cetăți pe o creastă de munte, Înconjurată de prăpăstii adînci și de luciul unor săbii sau cuțite pe fundul gropii. Îmi mai amintesc de o casă impunătoare din streșinile căreia curgeau flori mari, aurii
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
interesează materia, masa cerebrală. E o inteligență de sus, prin urmare, o ia În amonte pe firul gîn durilor, al imaginilor Împletite una Într-alta pînă la capăt, În spate, sub occipital, pe cîmpul vizual. Bunul meu prieten, regretatul, de neuitatul poet Cristian Popescu, declama că visul zace Înăuntrul craniului ca un cristal, iar pentru a-l citi trebuie să-l scoți de acolo. La fel și Înțelepciunea syriotă: va constata mai Întîi că, pe cîmpurile cerebrale 17, 18 și 19
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
cumpere tabac și cu ce? Se iveau prin satele de la cîmpie și se Înțelegeau cu oamenii să le vîndă cîte o păpușă de foi În schimbul fructelor ori al oalelor de lut. Avea și Gyuri printre codreni prieteni vechi și de neuitat din cătănie și din război, așa că le-a pus deoparte cîteva mănunchiuri de frunze bine ascunse sub grinzile de la șură. S-a trezit Însă Într-o după amiază cu finanțul În curte: — Unde ai ascuns tutunul? — Care? — Las’ că-ți
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
artificiale și, ca acum, tot la calculator, cu sprijinul acestei voci electronice care vede textul și-l preschimbă În cuvinte la fel cum și mama Floare a prefăcut lumea văzută și Închipuită de ea În vorbe și În poveste de neuitat. Iar În clipa morții, nu la altcineva, ci la mine s-a gîndit. Zoli și cu mine i-am apărut Înaintea ochilor. Eu, cel care acum lunec În ispita de a pune semnul egalității Între Șeherezada, Fiica Cetății pe numele
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
abia după întâiul LP, din 1974. Iubitorii devotați genului pur, puternic și aspru nu prea înghit succesele de top, ce s-au adăugat în palmaresul trupei cam de la Tom Sawyer, piesă pe albumul Moving Pictures (1981Ă. Compoziția echilibrată, intro-ul de neuitat, rafalele de tobe ce nu-ți taie respirația, ci o liberează, vocea cu timbru ideal, chitara dezlănțuită, synth-ul și bassul împletite învăluitor - totul de-o simplitate școlărească, aș spune, în cuvinte lipsite de pretenții. Textul, în cadența unui articol de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
descrie în continuare ceea ce el numește „ploaia de pupături“. De la stilul doct, el trece pe neașteptate la unul popular: „Buzele lor se lăfăiau ca două rățuște mici de tot într-un bazinel cu apă curată...“ Imaginea este, să recunoaștem, de neuitat. De acum înainte, ori de câte ori vom vedea, pe stradă, doi tineri sărutându-se, buzele lor ni se vor înfățișa automat ca două rățuște mici de tot care se lăfăie într-un bazinel cu apă curată. Exagerare În afară de Orpheu și Eurydike, Daphnis
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]