2,519 matches
-
sănătoasă (semnul Trendelenburg). În luxația congenitală bilaterală mersul este ca „de rață”, cu bascularea bilaterală a bazinului la fiecare pas și cu o lordozare accentuată. În paralizia mușchilor șoldului, deplasarea se efectuează prin proiectarea înainte a bazinului, datorită acțiunii mușchilor oblici abdominali. Cel mai adesea necesită sprijin bilateral în cârje. Mersul în afecțiunile genunchiului Bolnavul evită să lase greutatea pe genunchi, motiv pentru care durata sprijinului plantar este scurtă, iar piciorul sănătos execută o basculare rapidă și un contact zgomotos cu
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
umerilor; treptat se apropie picioarele, până vor fi lipite unul de celălalt; înclinarea trunchiului înainte se execută la nivelul gleznelor. υ Același exercițiu se execută cu spatele la perete. Φ INDICAȚII METODICE: împingerea se execută cu palmele având brațele duse în abducție oblic în jos; se poate executa și prin balansarea bazinului, condiție în care brațele se mențin încrucișate în față. ω KT se plasează în fața pacientului, urmărind modul în care acesta ține cont de indicațiile date. Grupa exercițiilor de echilibru bipodal alternant
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
în sus pe lângă cap, piciorul drept fandat lateral, brațul drept prin față dus spre stânga, iar piciorul stâng întins lateral. υ Stând: trunchiul ușor aplecat, piciorul drept fandat înainte, piciorul stâng întins înapoi, brațul drept în lateral, brațul stâng dus oblic în sus și înainte. υ Stând: piciorul drept în lateral, piciorul stâng întins, brațul drept în sus, brațul stâng întins înainte. Se mută greutatea de pe un picior pe altul, o dată cu schimbarea poziției brațelor. ω KT este plasat în spate, P
[Corola-publishinghouse/Science/2035_a_3360]
-
nu asupra constanței mărimii. Constanța formei O figură cu o suprafață plană, de exemplu un cerc se proiectează pe retină în mod adecvat, ca cerc, numai când suprafața figurii respective este perpendiculară pe linia de privire; dacă cercul îl privim oblic forma lui pe retină devine o elipsă. Cu toate acestea noi continuăm să vedem în anumite limite figura ca cerc, ceea ce arată că forma văzută a obiectului nu se schimbă odată cu schimbarea poziției stimulului față de linia de privire. Pentru demonstarea
by MIHAELA ŞERBAN [Corola-publishinghouse/Science/1002_a_2510]
-
dar observ cu plăcere că, deși se adresează cu precădere graficienilor, comentariile aparțin totodată unui pictor, grafician, creator de desen animat, scenograf, regizor de film și turist prin secole lungi de cultură. Nu-i puțin lucru. Aduci omagii Orizontalei, Crucii, Oblicei, Scrisului și Imaginii, Golului din pictură și Mâinii binecuvântate Înțelegând-o pe dinăuntru, datorită cine știe cărei chimii psihice personale, te închini artei Orientului. Câți o pot face? „Compoziția“, scrii tu, „devine un loc al sugerării prin forme a unei semnificații, care
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
o structură plastică, pentru a crea tensiune sau liniște în lucrare. Compoziția caută să pună în valoare semnificația formelor care o alcătuiesc, fiind știut că fiecare element care contribuie la organizarea suprafeței semnifică ceva. Verticalele exprimă un sens, orizontalele altul, oblicele își modifică semnificația după direcția, orientarea și unghiul pe care-l fac cu liniile orizontale și verticale. Cu totul alt sens au curbele și contracurbele, care adună compoziția centripet sau o împrăștie centrifug. Prin dialog sau suprapunere de curbe se
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
fac cu liniile orizontale și verticale. Cu totul alt sens au curbele și contracurbele, care adună compoziția centripet sau o împrăștie centrifug. Prin dialog sau suprapunere de curbe se realizează dinamica imaginii, o dinamică mai calmă, mai blândă față de dinamica oblicelor. Unitatea de structură compozițională constă în știința, în capacitatea de a grupa și asocia formele în familii de forme, care duc la compoziții unitare stilistic. 1. Compoziția cu linii orizontale reprezintă punctul de pornire în studiu, iar ritmarea lor simetrică
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
imaginii. 3. Compozițiile echilibrate rezultă din relațiile care se nasc între orizontale și verticale. Temele curente de organizare simetrică sunt: poarta, fereastra, crucea, care se alătură altor teme libere de compoziție asimetrică. 4. Schimbarea tensiunii în imagine, odată cu modificarea înclinării oblicelor, face ca fiecare imagine să aibă altă tensiune, după înclinarea oblicelor față de orizontală și verticală. 5. Demn de toată atenția este efectul unghiurilor care intervine între elementele compoziționale. El dă naștere tensiunii, echilibrului sau destinderii formelor. 6. Relația liniilor curbe
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
orizontale și verticale. Temele curente de organizare simetrică sunt: poarta, fereastra, crucea, care se alătură altor teme libere de compoziție asimetrică. 4. Schimbarea tensiunii în imagine, odată cu modificarea înclinării oblicelor, face ca fiecare imagine să aibă altă tensiune, după înclinarea oblicelor față de orizontală și verticală. 5. Demn de toată atenția este efectul unghiurilor care intervine între elementele compoziționale. El dă naștere tensiunii, echilibrului sau destinderii formelor. 6. Relația liniilor curbe și contracurbe și semnificația lor constituie altă problemă. Prezenta lucrare, aducând
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
în spațiu. G. Factura plastică a imaginii Elementele constitutive pot să fie: mate, lucioase, transparente, tratate pointilist sau riglate etc. H. Presiunea exercitată de forma dominantă Aceasta poate să vină de sus, de jos, de la stânga sau de la dreapta, sau oblic din colțurile imaginii. I. Statica și dinamica formelor Caracterul elementelor care structurează imaginea și felul în care sunt orientate, organizate, sugerează dinamismul sau stabilitatea imaginii. J. Organizarea complexă a imaginii Compoziția în două sau trei registre este soluția fericită pentru
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
înscriu și chiparoșii, care, prin silueta lor verticală, aspiră spre înălțimi. Trestiile constituie cel mai convingător exemplu de verticalitate, atât prin puritatea formei, cât și prin fragilitatea ei, fiind știut că la cea mai mică adiere de vânt ele devin oblice. Poate datorită ținutei sale și omul este considerat „o trestie gânditoare“, prin verticalitatea posturii sale, cât și prin faptul că este singura făptură creatoare de frumos care știe să pună în relație formele din natură. O senzație acută de verticalitate
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
inspirație pentru desenatori cu condiția ca ei să înțeleagă că trăiesc în mileniul trei și că rostul gravurilor nu este să ilustreze un text, ci să descopere în el ecouri contemporane. VI. Atunci când verticala se înclină spre stânga iau naștere oblicele descentralizate, elemente cu semnificație majoră în imagine. Ele sunt orientate și pornesc din partea stângă de sus a imaginii și se îndreaptă spre colțul de jos din partea dreaptă. Semnificația lor e negativă, este expresia ratării, a eșecului, a insuccesului și a
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
în imagine este mai violentă, iar pe măsură ce se apropie de orizontală, tensiunile descresc și se liniștesc. Această orientare plastică ne sugerează universul poeziei lui Bacovia și Emil Botta sau al prozei lui Kafka și Gogol. La polul opus se situează oblicele ascendente, liniile succesului, ale avântului și vieții. Ele sugerează o orientare optimistă care ne conduce către un sfârșit fericit. Orientare a urcușului, ea începe cu oblicele ascendente care fac un unghi mic cu verticala și se adresează alpiniștilor temerari, care
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
Emil Botta sau al prozei lui Kafka și Gogol. La polul opus se situează oblicele ascendente, liniile succesului, ale avântului și vieții. Ele sugerează o orientare optimistă care ne conduce către un sfârșit fericit. Orientare a urcușului, ea începe cu oblicele ascendente care fac un unghi mic cu verticala și se adresează alpiniștilor temerari, care atacă vârfurile din Himalaya. Pe măsură ce înclinarea orientării ascendente scade, oblica trece din zona urcușului greu în zona ascensiunii normale, pentru a ajunge în final la drumul
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
se adresează alpiniștilor temerari, care atacă vârfurile din Himalaya. Pe măsură ce înclinarea orientării ascendente scade, oblica trece din zona urcușului greu în zona ascensiunii normale, pentru a ajunge în final la drumul cu pantă lină. Urcușul este calea temerarilor, a învingătorilor. Oblicele ascendente sunt drumul atacului, care duce doar la victorie, la succes. Trăim aceeași senzație ascensională și atunci când urcăm o rampă, un plan oblic spre o clădire chiar dacă urcușul necesită un efort în plus. Oblicele sunt întâlnite în lucrările teoretice și
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
normale, pentru a ajunge în final la drumul cu pantă lină. Urcușul este calea temerarilor, a învingătorilor. Oblicele ascendente sunt drumul atacului, care duce doar la victorie, la succes. Trăim aceeași senzație ascensională și atunci când urcăm o rampă, un plan oblic spre o clădire chiar dacă urcușul necesită un efort în plus. Oblicele sunt întâlnite în lucrările teoretice și sub denumirea de diagonale, care le sugerează doar parțial importanța și le restrânge sfera de acțiune în zona mediană. Dar lucrul cel mai
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
Urcușul este calea temerarilor, a învingătorilor. Oblicele ascendente sunt drumul atacului, care duce doar la victorie, la succes. Trăim aceeași senzație ascensională și atunci când urcăm o rampă, un plan oblic spre o clădire chiar dacă urcușul necesită un efort în plus. Oblicele sunt întâlnite în lucrările teoretice și sub denumirea de diagonale, care le sugerează doar parțial importanța și le restrânge sfera de acțiune în zona mediană. Dar lucrul cel mai important se leagă de dinamismul liniilor și formelor cu orientare oblică
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
Oblicele sunt întâlnite în lucrările teoretice și sub denumirea de diagonale, care le sugerează doar parțial importanța și le restrânge sfera de acțiune în zona mediană. Dar lucrul cel mai important se leagă de dinamismul liniilor și formelor cu orientare oblică în imagine. Marii creatori știu să folosească cu iscusință orientările oblice atunci când caută să dea viață și dinamism imaginii. Sugerarea mișcării de către oblice face ca formele să fie simțite într-o singură mișcare potențială, o încordare din care așteptăm să
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
care le sugerează doar parțial importanța și le restrânge sfera de acțiune în zona mediană. Dar lucrul cel mai important se leagă de dinamismul liniilor și formelor cu orientare oblică în imagine. Marii creatori știu să folosească cu iscusință orientările oblice atunci când caută să dea viață și dinamism imaginii. Sugerarea mișcării de către oblice face ca formele să fie simțite într-o singură mișcare potențială, o încordare din care așteptăm să pornească acțiunea. Compozițiile cu linii, suprafețe sau volume orientate oblic dau
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
în zona mediană. Dar lucrul cel mai important se leagă de dinamismul liniilor și formelor cu orientare oblică în imagine. Marii creatori știu să folosească cu iscusință orientările oblice atunci când caută să dea viață și dinamism imaginii. Sugerarea mișcării de către oblice face ca formele să fie simțite într-o singură mișcare potențială, o încordare din care așteptăm să pornească acțiunea. Compozițiile cu linii, suprafețe sau volume orientate oblic dau naștere la multiple combinații, iar starea de tensiune depinde de unghiul pe
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
orientările oblice atunci când caută să dea viață și dinamism imaginii. Sugerarea mișcării de către oblice face ca formele să fie simțite într-o singură mișcare potențială, o încordare din care așteptăm să pornească acțiunea. Compozițiile cu linii, suprafețe sau volume orientate oblic dau naștere la multiple combinații, iar starea de tensiune depinde de unghiul pe care-l fac între ele oblica descendentă și cea ascendentă. VII. Efectul unghiurilor Auguste Rodin Partea cea mai profundă a relațiilor verticalei cu orizontala și oblicele, o
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
orientate oblic dau naștere la multiple combinații, iar starea de tensiune depinde de unghiul pe care-l fac între ele oblica descendentă și cea ascendentă. VII. Efectul unghiurilor Auguste Rodin Partea cea mai profundă a relațiilor verticalei cu orizontala și oblicele, o constituie așa-numitul efect al unghiurilor. Atunci când o verticală se întâlnește cu o oblică ascendentă sau descendentă, în unghi ascuțit, se naște o stare de tensiune, de încordare, de forță, gata să explodeze și să declanșeze o energie. Această
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
care-l fac între ele oblica descendentă și cea ascendentă. VII. Efectul unghiurilor Auguste Rodin Partea cea mai profundă a relațiilor verticalei cu orizontala și oblicele, o constituie așa-numitul efect al unghiurilor. Atunci când o verticală se întâlnește cu o oblică ascendentă sau descendentă, în unghi ascuțit, se naște o stare de tensiune, de încordare, de forță, gata să explodeze și să declanșeze o energie. Această stare dovedește existența unei forțe capabile să se declanșeze în orice moment. Încordarea pe care
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
portretele de faraoni, scribul etc., dar și la sculptura statuară a lui Gheorghe Anghel: Volumele organizate după aceste relații ne dau senzația de stabilitate absolută, de echilibru perfect al formelor. Ajungem la ultimul fel de relații între verticale și o oblică descendentă. Observăm că are loc o destindere, o liniștire totală a formelor. Bătălia s-a terminat, urmează pacea, înțelegerea, cooperarea. Totul se duce pe „apa sâmbetei“, deci pe apa sfârșitului, pe o cale fără oprire. Să ne gândim la „Parabola
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
sau de trasee cu segmente parabolice sau elipsoidale, liniile cu o mișcare vălurită ne propun o dinamică mai blândă, mai liniștită, mai cursivă în imagine. Ele nu au caracterul tăios al întâlnirilor în unghiuri ascuțite dintre liniile orizontale cu liniile oblice. Liniilor curbe le lipsește cruzimea acestor întâlniri tensionate, de orientări și întâlniri de linii și forme oblice. Studiind relațiile care se nasc între curbe, constatăm că ele sunt de atracție sau de respingere. De asemenea, ele pot să nască în
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]