2,784 matches
-
la distrucția eritrocitelor îmbătrânite și la sinteza de eritropoetină. Ficatul inactivează substanțele toxice, medicamentele și unii hormoni din sângele circulant, fenomen cunoscut sub numele de funcția antitoxică a ficatului. Intr-o primă fază, majoritatea substanțelor amintite suferă un proces de oxidare, reducere sau hidroliză și, în a doua fază, sunt conjugați cu acidul glicuronic sau sulfatul. Enzimele oxidative care participă la proces pot fi activate prin administrarea de lungă durată a unor medicamente (barbiturice) sau a etanolului. Schimbarea structurii unor medicamente
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
digerate în intestin. Sub acțiunea unei lipaze hepatice, grăsimile neutre din sânge sau ficat sunt descompuse în glicerol și acizi grași. Glicerolul intră în calea metabolică a glucidelor. Lanțurile lungi ale acizilor grași suferă în ficat un proces de beta oxidare, fiind scindate în fragmente ce conțin câte doi atomi de carbon (radicali acetici), fragmente care se combină cu CoA dând naștere la acetil CoA. Acetilul intră în ciclul acidului citric și este oxidat până la CO și H2 2O. Ficatul nu
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
formată, în schimb prin condensarea a două molecule de acetil CoA se ajunge la acidul acetilacetic, fenomen numit cetogeneză. Acidul acetilacetic, extrem de solubil în apă, trece în lichidul extracelular și în țesuturi. Tesuturile extrahepatice transformă acidul acetilacetic în acetil-CoA, prin oxidarea căreia rezultă CO , H O și energie. 2 2 Majoritatea lipoproteinelor se formează în ficat (VLDL). Hepatocitele sintetizează mari cantități de colesterol și fosfolipide. Tot în ficat are loc conversia glucidelor în grăsimi și proteine. Rolul ficatului în metabolismul mineralelor
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
sinteza apei metabolice. Există trei modalități de reglare a echilibrului apei în organism: hormonul antidiuretic (ADH), eliminările de apă renale și setea reală sau habituală (comportamente învățate sau obișnuințe) (fig. 108). Aporturile hidrice sunt reprezentate de: apa metabolică, rezultată din oxidările metabolice (oxidarea unui mol de glucoză produce 6 moli de apă) - 400 ml apa conținută în alimente indiferent de dietă, o parte importantă a produselor alimentare conțin mai multă sau mai puțină apă - 500 ml apa ingerată poate să varieze
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
metabolice. Există trei modalități de reglare a echilibrului apei în organism: hormonul antidiuretic (ADH), eliminările de apă renale și setea reală sau habituală (comportamente învățate sau obișnuințe) (fig. 108). Aporturile hidrice sunt reprezentate de: apa metabolică, rezultată din oxidările metabolice (oxidarea unui mol de glucoză produce 6 moli de apă) - 400 ml apa conținută în alimente indiferent de dietă, o parte importantă a produselor alimentare conțin mai multă sau mai puțină apă - 500 ml apa ingerată poate să varieze extrem de mult
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
proces „autotrof“, folosind energie din exterior. După cum se știe, fenomenele redox sunt implicate într’un proces catalitic, unde prezența sistemelor redox, cum ar fi Fe2+/Fe3+ are o influență deosebită asupra reacției catodice, de reducere a oxigenului, prin reducerea și oxidarea repetată a acestui sistem redox [2]. Unele amine, utilizate ca inhibitori de adsorbție, sunt active la rece, dar inactive la cald [3], ceea ce, în contextul demonstrării existenței unui mecanism redox la baza acțiunii lor, deci a caracterului de modulator redox
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
a caracterului de modulator redox [5], se constituie într’un argument pentru afirmația de mai sus. Tot un mecanism redox al coroziunii electrochimice este sugerat de faptul că [3] atingerea potențialului Flade poate fi realizată și cu ajutorul unor agenți de oxidare, nu numai prin polarizarea anodică cu sursă exterioară de curent, ce ar crea un mediu oxidant în jurul metalului protejat. În acest context, pigmenții grundurilor anticorosive realizează pasivizarea metalului datorită caracterului lor oxidant, ca în cazul cromatului de zinc sau al
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
la acest gen de experiment [10, 11]. Atât stabilitatea metalului cât și natura produșilor de coroziune sunt dependente de potențialul de electrod și de pH-ul mediului agresiv [2], cu alte cuvinte de rH-ul acestuia. Echilibrul metal/specii de oxidare, reprezentat grafic în diagramele potențial- pH (diagrame Pourbaix) poate fi interpretat în termeni de rH. Figura 5 reprezintă diagrama Pourbaix simplificată a sistemului Fe-apă la 25 °C [2, 3]. Calculând rH-ul, conform relației lui Clark, pentru punctele figurate în
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
în contact cu soluții agresive caracterizate de potențiale redox negative - reducătoare - (tab. 1) ([15] citat de [3]). Aceste medii conțin de regulă cloruri, bromuri sau hipocloriți, coroziunea în pitting fiind favorizată de prezența cationilor metalelor cu mai multe stări de oxidare (Fe, Cu, Hg) [14], care joacă desigur un rol catalitic. Formarea piturilor (adânciturilor) este accelerată de prelucrarea mecanică la rece a metalelor ca și de prezența unor incluziuni, microsegregații sau precipitații pe suprafața metalului [14], la nivelul cărora apare o
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
rH (fig. 4), anume figura 14, pentru a vedea că este vorba de fapt de o succesiune (în funcție de rH-ul mediului agresiv) de trei dependențe gaussiene, fiecare descriind stabilitatea unui produs de coroziune sau/ și derularea unei trepte concrete de oxidare. 2. FOULINGUL ȘI COROZIUNEA BIOLOGICE 2.1. Factori de influență biotici Coroziunea biologică înseamnă de fapt o favorizare pe cale biotică a desfășurării unor mecanisme de coroziune obișnuite. Dar cum, de pildă, coroziunea sub tensiune este o coroziune după un mecanism
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
Châtelier, enzimele care catalizează reacții de reducere (precum proteoliza) sunt stimulate de medii de reacție caracterizate de valori rH oxidante, în cadrul unui virtual succesor proces de neutralizare redox între produsul de reacție și mediu, respectiv acelea care promovează reacții de oxidare (precum condensarea aminoacizilor), de medii reducătoare. Faptul este susținut, în afară de logică, tot prin date indirecte din literatură. Anume: pectinaza desface legăturile dintre resturile de acid galacturonic, punând în libertate substanțe reducătoare, dar la un pH optim de 3-3,5 [23
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
șir de reacții redox prin care se pleacă de la compușii care constituie hrana, pentru a se ajunge la aceia care constituie excrețiile. Acest șir de reacții ar putea fi schematizat ca în figura 23. Se pleacă de la o stare de oxidare inițială i și, printr’o cale directă sau indirectă, se ajunge la starea de oxidare finală f (evident, sensul ascendent al exemplului este propriu așa-numitului catabolism, prin care organismele heterotrofe obțin energie, respectiv acelea autotrofe folosesc în scopul asigurării
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
se ajunge la aceia care constituie excrețiile. Acest șir de reacții ar putea fi schematizat ca în figura 23. Se pleacă de la o stare de oxidare inițială i și, printr’o cale directă sau indirectă, se ajunge la starea de oxidare finală f (evident, sensul ascendent al exemplului este propriu așa-numitului catabolism, prin care organismele heterotrofe obțin energie, respectiv acelea autotrofe folosesc în scopul asigurării energetice produșii reducători sintetizați de ele însele; pentru cazul anabolismului, propriu exclusiv organismelor autotrofe, proces
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
P8-...Pn) poate fi definitivă, dacă rH-ul mediului se menține în tot acest timp la valoarea care a generat abaterea, acesta fiind − după părerea noastră - cazul general, și conduce la atingerea mai rapidă sau mai lentă a stării de oxidare finală. Ceea ce se observă îndeobște la încetarea acțiunii factorului care a indus schimbarea, anume o tendință de revenire la calea principală, este rezultatul intervenției organismelor/celulelor tinere, care nu mai primesc acțiunea perturbatoare, experimentul/observația în cauză fiind de fapt
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
doar acelea care se manifestă ca dezvoltare a microorganismelor, sunt condiționate pe lângă aportul net de energie sub formă de acid adenozin-5-trifosforic (ATP), substanța macroergică celulară, de o „nevoie variabilă de putere reducătoare“, corelată în fapt cu diferența dintre starea de oxidare a nutrienților și cea a produșilor finali de biosinteză [32]. Este vorba deci de existența unui rH optim, fiind evident că depășirea acestuia atât în direcția reducătoare cât și în cea oxidantă diminuează nivelul biosintetic. Noțiunea de rH optim se
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
de nitrat, nitrit și amoniac (sub formă de carbonat de amoniu) sunt tolerate bine de către alge [56], ureea, mai reducătoare prin grupele −NH2 pe care le posedă, le este nefavorabilă [56]. Plantele superioare însă, tolerează azotul numai în forme de oxidare superioare ca nitratul [57] sau compușii organici oxidați de azot precum urații [57]. în schimb, sursele de azot aminic cum ar fi proteinele, precum peptona, sunt favorabile algelor în raport cu cele reprezentate de aminoacizi, precum asparagina [56], fapt explicabil știind că
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
supraviețuirea sub forma celulelor nediferențiate din calusul crescut pe mediu nutritiv (culturi de explante vegetale in vitro), care rareori realizează și fotosinteza. Dacă la bacterii (heterotrofe) metabolismul zaharurilor conduce la acidifierea mediului [56], semn că are loc un proces de oxidare [7], la Chlorella situația este inversată [56], fie la întuneric, fie la lumină, autorul citat fiind de părere că ori nu se formează acid, ori că acesta este mascat de o alcalinitate mai puternică. În ceea ce ne privește, considerăm că
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
Partea aferentă instalației tehnologice pune în contact apa cu pereții metalici, în special din oțel carbon, ai instalației. Toate metalele se găsesc în fond în stare redusă, iar la contactul cu apa are loc ionizarea (evident, dacă ΔG < 0), adică oxidarea, până la echilibrarea caracterului redox al apei, respectiv al produșilor de ionizare/oxidare ai metalului. Este evident că, atâta timp cât metalul se oxidează, comandamentul conservării caracterului redox al sistemului determină ca apa (de fapt soluția) să se reducă. O dovadă experimentală se
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
special din oțel carbon, ai instalației. Toate metalele se găsesc în fond în stare redusă, iar la contactul cu apa are loc ionizarea (evident, dacă ΔG < 0), adică oxidarea, până la echilibrarea caracterului redox al apei, respectiv al produșilor de ionizare/oxidare ai metalului. Este evident că, atâta timp cât metalul se oxidează, comandamentul conservării caracterului redox al sistemului determină ca apa (de fapt soluția) să se reducă. O dovadă experimentală se va prezenta în §3.2.1 în legătură cu figura 87. Tot în cursul
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
puternic, față de cele aflate în curentul principal de fluid. b. Turnurile de răcire, prin aerajul lor puternic la nivelul unei suprafețe de contact gaz-lichid mari, realizată prin formarea apei ca pelicule și picături, induc în apă un fenomen invers, de oxidare. Nu apa în sine, cât produșii de ionizare/oxidare menționați mai sus, ori alte impurități ale apei suferă acest proces (de exemplu, Fe2+, stabil în segmentul a devine acum Fe3+). Mai mult, o parte a oxigenului din aer se dizolvă
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
b. Turnurile de răcire, prin aerajul lor puternic la nivelul unei suprafețe de contact gaz-lichid mari, realizată prin formarea apei ca pelicule și picături, induc în apă un fenomen invers, de oxidare. Nu apa în sine, cât produșii de ionizare/oxidare menționați mai sus, ori alte impurități ale apei suferă acest proces (de exemplu, Fe2+, stabil în segmentul a devine acum Fe3+). Mai mult, o parte a oxigenului din aer se dizolvă în apă, practic până la saturație. Spre deosebire de ionizarea metalului, implicit
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
suferă acest proces (de exemplu, Fe2+, stabil în segmentul a devine acum Fe3+). Mai mult, o parte a oxigenului din aer se dizolvă în apă, practic până la saturație. Spre deosebire de ionizarea metalului, implicit reducerea apei, din segmentul a, proces relativ lent, oxidarea din segmentul b este mult mai rapidă, astfel încât caracterul relativ oxidant dobândit de apă se manifestă în întreaga massă a acesteia. Evident, influența suferită de organisme va fi de aceeași factură, mai plastic vorbind, ele nu au nici o scăpare. Se
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
se impregnează cu carbonat de calciu. În tabelul 3 sunt recapitulate câteva caracteristici ale celor mai active, inclusiv din punct de vedere foulingogen, ciuperci. Experiența acumulată ne face să constatăm că, în cursul istoriei Pământului, mediul a suferit o continuă oxidare, plecând de la mediul primitiv, reducător [88]. Adaptarea organismelor, mai bine zis, a biosului, la această oxidare, s’a realizat prin acoperirea succesivă cu membrane a „esenței“: − prima este membrana protonucleară, ce a protejat față de oxidare ansamblul, esențial din punct de
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
active, inclusiv din punct de vedere foulingogen, ciuperci. Experiența acumulată ne face să constatăm că, în cursul istoriei Pământului, mediul a suferit o continuă oxidare, plecând de la mediul primitiv, reducător [88]. Adaptarea organismelor, mai bine zis, a biosului, la această oxidare, s’a realizat prin acoperirea succesivă cu membrane a „esenței“: − prima este membrana protonucleară, ce a protejat față de oxidare ansamblul, esențial din punct de vedere (potențial) biologic și în care au loc toate fenomenele care definesc viața, adică al ADN
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]
-
mediul a suferit o continuă oxidare, plecând de la mediul primitiv, reducător [88]. Adaptarea organismelor, mai bine zis, a biosului, la această oxidare, s’a realizat prin acoperirea succesivă cu membrane a „esenței“: − prima este membrana protonucleară, ce a protejat față de oxidare ansamblul, esențial din punct de vedere (potențial) biologic și în care au loc toate fenomenele care definesc viața, adică al ADN-ului și enzimelor auxiliare, ansamblu apărut în condiții încă mai reducătoare; o ramură evolutivă, perfecționând în special membrana, a
Coroziunea biologică : o abordare ecologică by Cristinel Zănoagă, Ştefan Ivăşcan () [Corola-publishinghouse/Science/745_a_1374]