2,464 matches
-
-l privea c-un fel de sălbătăcie. Vină desară la bordei, am să-l mân pe tătuca de-acasă... ș-om sta de vorbă... Deodată tresări. S-auzeau afară pași. Străbătu înlăuntru și glasul subțire al călugăriței. Apoi glasul mai slăbit: — Moș Isailă, nu sta, du-te înainte, că te ajung... Fata se desfăcu de lângă Lepădatu, își trase iar broboada pe ochi și peste gură; obrazul i se întunecă de ură. Șopti pripit: „Să vii, bădică...“ Și se strecură afară. Lepădatu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
când mâhniri posomorâte. Unii din curteni credeau că duhul lui Mustafa șahzadè tulbura somnul părintelui său. Robii de la iatac l-ar fi auzit pe sultan, noaptea, grăind cu cineva și tânguindu-se: —Împăratul slăbește... ziceau unii. De aceea împăratul, mai slăbit fiind, se îndemna mai ales să scurteze de căpățână pe unii dintre sfetnicii săi care se aflau încă în putere. „Se apropie plinirea hotărârilor mele...“ gândea doamna Roxelana. Va fi fost Baiazid prea crud la minte, vor fi fost iscoadele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
încolo! Se privește în oglindă. Are o mulțime de oglinzi în casă, dar nu-i place să se privească în ele! Doar când își piaptănă părul încă de culoarea oțelului, de care a fost mereu mândră. Își mângâie obrazul obosit. Slăbit. A slăbit mult în ultima vreme, e numai riduri toată, nu se mai vede nimic din frumusețea de pe vremuri. Zănaticul Andrei Vlădescu zice că-i o tâmpenie, că el a văzut puține bunici atât de frumoase. Ar trebui să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
spună mai întâi? Al patrulea cerc Starea de teamă și de neliniște n-o părăsi nici după două săptămâni de stat acasă. Se ridica din pat cu greu și se urmărea zilnic în oglindă, mijindu-și ochii îndelung asupra chipului slăbit, reflectat ușor tulbure. S-a schimbat atât de mult? Mințea oglinda? Încerca să se poarte firesc, ca și cum nimic nu se întâmplase. Nimic deosebit. Dar în fiecare noapte o pătrundea un fior rece, din senin, îi strângea zdravăn inima, înspăimântând-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
am reușit să-mi târăsc încet picioarele până la oglinda venețiană Îpentru că în cea din dormitor nu mai văd bine) și m-am observat mai puțin palidă Își nu era lumina mai slabă de vină) și nu chiar înfiorător de slăbită Își nu era rochia asta de casă foarte largă de vină), și parcă nu aveam atâtea cearcăne Își nu faptul că stăteam la distanță de imaginea reflectată mă făcea să nu le văd) și parcă îmi tremurau mai puțin mâinile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
întotdeauna, de când îl știa, „săru’ mâna“, voia să se uite după el și nu reușea să se întoarcă, îi șoptea, cu glas moale: „Guguștiucule! Vino-ncoa!“. Surprinsă că a auzit-o, nu mai știa de ce-l chemase, a ridicat brațul slăbit, i-a plecat capul, l-a sărutat pe frunte. „Du-te, te așteaptă de prea multă vreme. Nu mai sta cu o bătrână ca mine“, i-a zis. Mi-l închipui amintindu-și, abia acum, la întoarcere, ca și cum făcuse orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
spetezei și ghemuindu-se mai bine sub pledul tras până peste umeri, în dreptul gâtului. Încă dârdâia, dar nu se atinsese de ceaiul fierbinte pus pe o măsuță alăturată. Era trasă la față, cu cearcăne și ochii negri scufundați în orbite, slăbită. L-a privit pe Andrei Vlădescu un timp, apoi s-a zvârcolit sub pledul în carouri, întorcându-se pe o parte și acoperindu-se până la bărbie. Agitată și tristă, l-a privit cum se ridică de pe scaunul biroului, din spatele teancului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
nu înseamnă nimic pe lângă altfel de chinuri“, îi spunea Rodica Dumitrescu dintre pături. „Cel puțin știi că trăiește undeva, indiferent ce ar face, dar trăiește.“ În convalescență după o boală scurtă, Rodica Dumitrescu stătea între perne, rezemată de tăblia patului, slăbită, cu părul negru înfoiat, cu brațele pufoase ieșind din cămașa albăstriu vaporoasă întinse în fața sa pe pături. Lumina crepusculară inunda încăperea prin ferestrele înalte larg deschise și pictura abstractă atârnată deasupra patului strălucea. Andrei Vlădescu ședea pe un taburet, rezemat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
Blocului G, cu bagajul În mînă, de parcă ar fi simțit cumva mișcarea următoare. Uitîndu-se la ei, Jim se liniști singur la gîndul că lagărul era doar mutat, nu Închis. — Haide, domnule Maxted, ne Întoarcem la Shanghai! Îl ajută pe bărbatul slăbit să se ridice În picioare și Îl conduse printre sutele de prizonieri care alergau. CÎnd ajunse În camera lui, Jim constată că doamna Vincent Împachetase deja. Cum fiul ei dormea În patul lui Jim, ea stătea la fereastră, urmărindu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
de pace ajungeau repede să motiveze acțiuni de război, într-o Europă din care Napoleon hăcuia cu nepăsarea ultimului măcelar, în vecinătatea unei Rusii șirete care știa să tragă foloase din orice, călcând peste orice, și a unui Imperiu Otoman slăbit, consumat de lupte și intrigi interioare, vulnerabil, supus influențelor, temător și prost informat; o lume care îndura neputincioasă duplicitatea lui Napoleon, lipsa de scrupule cu care își schimba, pe rând, declarațiile, ba aprobând ocuparea principatelor, ba amenințând Rusia cu pierderea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
poftă bună! --Sărut dreapta, sfințite... Abia am sfârșit de mâncat, și pe poteca din fața chiliei mele bocănea deja toiagul “Sfântului” coborât din frescă... --Ei? Putem porni? Uite aici niște alune pentru frumoasele din poiană. Mergeam cu pas potolit, respectând puterile slăbite ale bătrânului. “Ce gânduri o avea călugărul în ceea ce o privește pe fata din umbră?” - mi-a trecut prin minte. “Părintele a pus ochii pe tine de multă vreme” - îmi sunau în urechi cuvintele ei... Doar în vis! --La ce
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/550_a_727]
-
care nu ar fi dispuși să sacrifice bunăstarea celorlalți pentru propria bunăstare...“ (Conspirația, p. 216) Sau: „Dreptul nostru constă În forță. Unde Începe dreptul? Și unde se termină? Într-un stat unde organizarea puterii este slabă, puterea suveranului este slabă, slăbită fiind și puterea legislativă, denaturată prin inflația de drept de sorginte liberală, tocmai de aceea eu aș veni cu un drept nou - m-aș năpusti, În virtutea dreptului celui puternic, și aș sfărîma În bucățele Întreaga orînduire ca și instituțiile existente
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
text din 1666, apărut în periodicul britanic Philosophical Transactions - nu iau numai ei opium pentru tărie și cutezanță, ci îl dau, cu același rost, și cailor, cămilelor și dromaderilor lor atunci când aceste animale le par, în călătoriile lor, obosite și slăbite” (60, p. 145). Interesant este faptul că, la sfârșitul secolului al XVIII-lea, în India se dădea să mănânce opium calului unui mesager care mergea fără odihnă vreo sută de mile. Și călărețul lua opium, dar o doză mai mică
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
înțeles limpede acest lucru.” Se auzi un hohot. Acel hohot ca de femeie se auzi departe, tot mai departe. — Vor muri. Cuvintele se prelinseră brusc de pe buzele lui Velasco precum se scurge o băutură de leac din gura unui bolnav slăbit. — Când vor auzi această veste, repetă Velasco înspre cardinalul care îl privea cu îndoială, nu le va rămâne nimic altceva de făcut. — Cum așa? zise cardinalul cu un glas plin mai degrabă de mânie decât de uimire. Cum să facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
prostită. Ei, cam atât pentru azi. La revedere! Nu te întreb cum o duce Aneta și Eugenia, că tot una, nu o să poți scri. Ilie” Măicuța Natalia termină de citit scrisoarea cu ochii plini de lacrimi și cu o voce slăbită, abia șoptită, zice: “Cum poți să te mai ții pe picioare? Cum poți să te mai ții pe picioare?” A urmat o tăcere apăsătoare. Tot măicuța Natalia are puterea să-și pună singură întrebarea: “De ce nu au venit Nina, și
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
Lemarchand, dimineața, când deschidem ziarele lumii și începem jocul în acel infernal cazinou unde, cum spunea odinioară poetul, „la masa verde, față în față...”. ...pe o filă găsită în dormitorul unei doamne, după o operație inutilă (neoplasm de pancreas): „mâncărime slăbit temperatură colită Festal Ripason Calciu lactic pentru întărire sau îngrășare Delta Cortizon. Am voie să urc scări?”. IULIE ’69 REZ. CAP. PREC. ...Dar toate aceste scoruri nemaipomenite în meciurile de tenis nu vă spun nimic? Scoruri-fluvii, scoruri-epopei, scoruri neverosimile (22-24
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
nimic care să ne scoată din cizmele de Nanuci, vânători și devoratori de telexuri. Și chiar nu s-a întâmplat nimic. Ne lustruim zilnic cizmele și ne oglindim în luciul lor. Astronomii nu mai vestesc nimic, ziarele tac. Cerbii sunt slăbiți - constată un congres de biologi la Moscova. În pădurile Ucrainei cerbii sunt slăbiți. Oamenii sunt obosiți, ce e oboseala? - se întreabă un congres psiho la Paris (psihologi, psihosomaticieni, psihiatri și, firește, cardiologi). De ce slăbesc cerbii? Din ce vine oboseala (la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
fost la tratament la București, reîntorcându-se la Cernăuți pe 18 aprilie. În cele câteva săptămâni cât a stat în capitală a participat la dezbaterile Senatului și a avut discuții cu membrii Sinodului. Din păcate, boala s-a agravat. Deși slăbit, a participat la serbările naționale din 8 iunie și la grandioasele manifestări aranjate în cinstea regelui Carol al II-lea, făcând parte din suita acestuia. „Fiind suferind și de inimă, efortul l-a epuizat, și în ziua de 4 iulie
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
DATE DECÂT POSEDA ACUM DACĂ VOIA SĂ SE PREZINTE BINE LA ÎNTRUNIREA CONSILIULUI. ORICE INFORMAȚIE CÂT DE MICĂ PE CARE O PUTEA OBȚINE ERA BINEVENITĂ. \ VREI SĂ VII CU MINE? O ÎNTREBĂ PE FATĂ. CU PRIVIREA CHINUITĂ ȘI CORPUL MULT SLĂBIT, NU MAI ERA DECÂT O UMBRĂ A RIVEI ALLEN PE CARE O CUNOSCUSE. DAR EA ÎNCUVIINȚĂ. \ ȘTIȚI CE PRESUPUNE ASTA? ȘTIȚI CE SUNT? Da, da. BĂNUI CĂ SE REFEREA LA SEX. DAR LUI ÎI CONVENEA. VOIA SĂ AFLE DE LA EA
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
capului meu. Poate acesta era secretul inocenței sale. Nu se uita prea atent la semenii lui. Uitați ce o să facem, domnule van Pels, o să extirpăm numărul, așa cum am face cu o tumoare sau cu o aluniță. Apoi apropiem marginile pielii slăbite. Dacă suprafața e prea întinsă, grefăm piele, dar sunt sigur că nu va fi nevoie în cazul dumneavoastră. Al dumneavoastră este doar un tatuaj de duzină. Doar un tatuaj de duzină, sunt milioane ca al meu. Cel puțin fuseseră milioane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
despre asta. Asta înseamnă că iar a vorbit tata cu tine. Nu e nimic de discutat. Este fiul nostru, și noi doi hotărâm. Fără ceremonie religioasă. Nu hotărâserăm nimic, dar nu voiam să mă cert cu ea acum. Era prea slăbită. Era prea iritabilă. Voiam să spun că o să discutăm dacă o să facem ceva. Ce vrei să spui? Trebuie să fie circumcis. —De ce? Pentru că asta le fac băiețeilor în zilele noastre. Este o practică medicală uzuală. —Și dintr-odată noi trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
de-al lui Naji, mărimea patruzeci și doi, de culoare albastru-pudră. Nu se coafase și nici nu se machiase - ceea ce, în cazul ei, erau niște scăpări nemaiîntâlnite - și așa, lipsită de orice decorațiune, arăta ca de optsprezece ani. Irene era slăbită și se simțea groaznic. Nu pot să dorm, a declarat ea. Vorbesc serios. De când m-a părăsit Naji, nu mă îndur să-nchid ochii. Mary, în schimb, abia-și mai ținea ochii deschiși când a luat sticla cu gin ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
de-a gata. Nu calculase nimic, dar avusese intuiția unor piedici. Gum însă era bine făcut pentru slujba vieții și avea mișcările spontane bine adaptate, gestul lui îl slujise. Ada nu era femeia să se lase bătută. Văzuse că trebuiesc slăbite frânele cu Lică. Astfel chilipirul dorit i se pregătea Trubadurului. Deocamdată Lică fugise numai pentru că era capricios și pentru că-i era grabă să se vadă în aer liber. Nu-i plăceau încă palatele. Ce avea să mai fie, avea să
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
Glor, înainte ca o explozie cosmică să fi nimicit puternică seminție a ixtlilor și să-i fi azvârlit propriul trup în hăurile intergalactice. Tragedia lui era că supraviețuise acelui cataclism. Energia care impregna spațiul îi menținea în viața trupul, din ce în ce mai slăbit. Un singur gând îi stăpânea mintea - gândul că s-ar putea să nimerească din nou într-un sistem galactic, pe o planetă pe care să găsească un atât de râvnit guul. Gândul acesta, repetat de nenumărate ori, făcea acum parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
Așa se face că, astăzi, imnurile de stat a două țări de pe Mediterana sînt de origine moldovenească. Dar nu ca să ne aducă nouă noutățile muzicale din Țara Sfântă venea Maria Weisz la Satu Mare. Tatăl ei murise, iar pe maică-sa, slăbită, temătoare, decrepită, trebuia s-o interneze Într-un azil de bătrîni În care să-l ducă și pe fratele Jóska cel și o dată fata din Bagdad sărac cu duhul. Altă instituție de protecție pentru astfel de oameni În România Socialistă
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]