2,664 matches
-
și n-a mai plecat În America... faza cu autobuzul... cum ți-a adus cocteilul ăla roz... — Tocmai asta-i poanta. Simt că mi se pune iar un nod În gât și clipesc cât pot de tare, pentru a-mi Înăbuși lacrimile. Tocmai de-asta e atât de umilitor. Știa exact ce-mi doresc. I-am spus În avion că mă plictisesc alături de Connor. Știa că-mi doresc aventură, lucruri palpitante și o dragoste ca-n povești. Și mi-a dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
mâna Jemimei, cu inima bătând să-mi sară din piept. Bună, zic, cât de tăios sunt În stare. — Emma, eu sunt, aud glasul familiar al lui Jack și, fără veste, mă străbate un val de emoție care aproape că mă Înăbușă. Îmi vine să plâng. Îmi vine să-l lovesc, să-l rănesc... Dar, cumva, reușeșc să mă controlez. — Nu vreau să mai vorbesc cu tine niciodată, spun. Închid telefonul, respirând greu. — Bravo ! spune Lissy. O clipă mai târziu, telefonul sună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Iar acum, i se alătură În cor alți câțiva. — Close to yoooou... — Ești bine, Emma ? spune Nick, În clipa În care ridic capul. O batistuță, ceva ? — Close to yoooou... vocile se unesc iar În cor și cineva Încearcă să-și Înăbușe râsul. N-am să reacționez. N-am să le dau satisfacția asta. Clichez cât pot de calmă pe mail, și tresar șocată. În mod normal, am cam zece emailuri În fiecare dimineață. Azi am nouăzeci și cinci. Tata : Aș vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
și-am să pufnesc În râs ? Dacă chiar e adevărat că are o relație cu altă femeie și a venit să-mi spună că se Însoară sau ceva de genul ăsta ? Mă săgetează o durere cumplită, pe care mi-o Înăbuș cu greu. Foarte bine, dacă despre asta e vorba... am să-mi păstrez calmul, ca și cum aș fi știut lucrul ăsta tot timpul. Cel mai bine ar fi să pretind că am și eu un iubit. Da. Am să-i zâmbesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Încălțările, se agită și frământă noroiul, și gunoaiele ținându-se cu mâna de nas, pentru a lua pulsul mizeriei la fața locului, nu prin ,,interpuși limbuți,, sau prin articole de ziar ,,sentențioase,,. Un timp mizeria se lipește de ei, le Înăbușă respirația, le dă fiori reci pe șira spinării, apoi o voce, de cele mai multe ori răgușită de tutun și de alcool Îi Înjură cu sete. Vocii i se alătură alte zeci de voci, sunt smulse pietre din glodul clisos și aruncate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
veștedă, un imn uitat, o licoare tulbure. Îmi vine să asmut haite de lupi pe metaforele tale pricăjite. Știi cum se vede viața alături de tine? Ca un păduche strivit. Ca o luncă plină cu broaște. Mă sufoc lângă tine. Mă Înăbuș de silă. Eu muza ta? Ia-ți drept muză un scaiete, o umbră, un bolovan, un coșmar, o viespe, un câine râios, o balenă lehuză, o frunză moartă, o grindină, un perete de mucava, un denunț, un sex de limax
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
care se aflau sub un dublu condominium politic, suzeranitatea Porții otomane și protectoratul Curții țariste. Cabinetul de la St. Petersburg a cerut Porții să examineze împreună situația și astfel au fost trimiși la Iași, în iunie 1848 - unde acțiunea revoluționară fusese înăbușită în fașă -, ca emisari ai celor două mari puteri garante, generalul rus A. O. Duhamel și comisarul otoman Talaat Efendi. Ei au ajuns în capitala Moldovei bântuită de holeră, iar activitatea lor a fost stânjenită datorită acestei triste împrejurări. Nicolae
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
În același timp trebuie subliniat faptul că, datorită răspândirii holerei în rândul trupelor ruse de intervenție ce au ocupat Moldova, precum și declanșării epidemiei și în Principatul muntean, ele au întîrziat cu mai bine de două luni, acțiunea lor menită a înăbuși revoluția. Aceasta s-a realizat numai în a doua jumătate a lunii septembrie, când, datorită conjuncturii internaționale propice și a stingerii flagelului în ambele principate, trupele ruse au silit la intervenția armată și Poarta otomană - puterea suzerană - să pună capăt
Biciul holerei pe pământ românesc by Gheorghe Brătescu și Paul Cernovodeanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295567_a_296896]
-
care - întâmplător - se află în dreptul inimii... Deja faci eseistică chiar din titlu compozițiilor. Lumea cunoaște mulți autori în domeniu, autori celebri rămași prin marile biblioteci. Nu-i înșir. Dar asta nu înseamnă că noi trebuie să ne cenzurăm, să ne înăbușim în fașă „înțelepciunile” ce ne inundă hârtia din față, mai ales că ele sunt un relevație care aproape că nu ne aparține... Produsele materiei cenușii au încă o cotă ridicată la bursa valorilor și mai e loc pentru oricine. Acum
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93051]
-
i-a lăsat tronul fiului mai mare, Valdemar. în 1274 cu sprijinul danezilor, Magnus a organizat o revoltă împotriva acestuia, l-a învins în 1275 la Hova și s-a înscăunat ca rege. După ce, la începutul domniei a trebuit să înăbușe mai multe revolte, Magnus a instaurat în țară o lungă perioadă de pace, bazată pe bune relații diplomatice cu țările vecine, între care a jucat adesea rol de arbitru. în interior, a dat un șir de reforme de cea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
urzită din principalele curente filozofice asupra vieții și morții, vechi de când lumea și noi pentru fiecare generație, care află sau nu află niciodată rostul periplului lor pe această scoarță din cernoziom și piatră a planetei Pământ. De după paravanul unei existențe înăbușită de poliția defunctei ere de aur ne apare adevăratul poet: „Voi fi și eu țărână într-o bună zi/ Când cețuri groase-ți vor lovi-n perdele/ șiatuncea care cine-și va mai aminti/ de aceste clipe blânde sau rebele
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93025]
-
își revine, amintindu-și în același timp că arată oribil, că are prin păr niște chestii ascuțite și poroase, nu e machiată, și poartă un halat vechi și grotesc. Eu sunt nevoită să îmi țin mâna la gură ca să-mi înăbuș râsul care crește înăuntru. Sophie nu mai spune nimic, nu mai poate spune nimic. E absolut, sută la sută uluită și se dă la o parte, arătând în sus, cu o privire șocată. Ben îi zâmbește în semn de mulțumire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
ca el să nu fi spus asta, își dorește ca asta să nu fi sunat atât de superficial, ca de la o persoană pe care aș fi urât-o dacă ne-am fi întâlnit acum șase luni. Reușesc totuși să îmi înăbuș aceste sentimente, zâmbesc doar și spun: ― Știu. Și eu m-am gândit la același lucru. Era un tip la aeroport, care a început să vorbească cu mine, și am crezut că tu erai. Îi spun lui Brad toată povestea, el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
nu m-am gândit la asta. E aproape prea bine să-mi închipui că-l ating, ce să mai zic să mă și culc cu el. ― Sună prea bine ca să fie adevărat. ― Cred că probabil chiar așa este. Geraldine își înăbușă un căscat. ― Îmi pare rău, Jemima, dar mi-e somn. ― Nici o grijă, te las să te întorci în pat. Mersi că te-ai trezit. ― Pentru puțin, dragă. Sunt încântată să aud că totul îți merge bine. Să-mi dai un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
i s-a oprit răsuflarea. Cum să facă să n-o sperie? A făcut un pas spre locul unde bătea lumina felinarului din curte. Atunci hangița l-a văzut. A tresărit. Și-a dus mâna la gură, pentru a-și înăbuși un strigăt, dar a continuat să înainteze. Când a ajuns la un pas de el, lotrul a întins brațele și a prins-o de mijloc. În clipa următoare, cele două trupuri au devenit unul singur, iar focul din suflet l-
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
pe un ton plângăreț. —Eu nu iau, s-a plâns Helen. Ce bine ar fi să am ocazia! — Nu cunosc pe nimeni care să ia cocaină, a zis mama. Nici una din fetele prietenelor mele n-a făcut așa ceva. Mi-am înăbușit furia care-mi umplea sufletul. După cum vorbea, ai fi jurat că eu eram singurul om de pe pământ și din toate timpurile care sărise calul sau care făcuse vreo greșeală. Ei, tu ești mama mea, m-am gândit eu într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
am dat seama că-mi țineam răsuflarea. Din mai multe motive. Mi-a mângâiat din nou burta, abia atingându-mă, apoi a început să deseneze cercuri cu palma peste pelvis, pe coapsă, mi-a atins ușor părul pubian îmi-am înăbușit un oftat, dar mi-a scăpat un sunet asemănător cu cel pe care-l scoate un câine care și-a prins coada în ușă), a revenit la pântece, a trecut din nou peste pelvis, mi-a mângâiat partea interioară a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
canabis... Te rog! Chiar am tras în piept!) Cu toate că mă simțeam înfiorător, am descoperit că cernutul și cântăritul făinii, al zahărului sau al nenorocitei de nucă de cocos îcum îi spunea mama), spartul ouălor îfăcând o scurtă pauză ca să-mi înăbuș greața), frecatul ingredientelor într-un castron și pusul amestecului aceluia lipicios în forme de hârtie care aveau rămurele de ilice pe ele aveau un efect liniștitor. M-au făcut să mă gândesc la copilărie, la vremea când o ajutam pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
chiar până la Moscova. Toate aceste lupte au secătuit Rusia. Mobilizarea unui număr atât de mare de soldați și jafurile tătarilor au dus la un regres economic fără precedent. Boierii începuseră să cârtească iar țăranii au declanșat o serie de răscoale înăbușite cu greu. Temându-se de uneltirile boierilor, Țarul Ivan al VI-lea a înființat "Opricina", adică "cei ce slujesc", o poliție secretă ai cărei membri purtau robe negre și aveau mână liberă să îi anihileze pe toți dușmanii țarului, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
după stinsul luminii albăstrii a televizorului, la care papa urmărea târziu în noapte competițiile Olimpiadei de la Montreal, începea pe întuneric un fel de discuție de oameni mari între el și mama, cu cuvintele reduse la minimum, din care auzul copilului înăbușit de pilotă nu prindea decât chicotitul delicios al mamei, atât de diferit de icniturile pe care sexul le provoca femeilor pe care le-am cunoscut mai târziu, încât a trebuit să treacă niște ani ca să încep să mă gândesc că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
prea vorbit, aveam jocul preferat pentru primele două-trei seri după ce ajungeam cu trenul din București: noaptea căzând devreme în casa noastră, pe stradela îngustă străjuită de clădiri masive umede, mă lăsam într-o levitație pe patul tare și, cu fața înăbușită în puiul de pernă, pe când bunica mai privea încă la televizor, începeam să reproduc zgomotul înăbușit al trenului, care numai acasă în simulator mă adormea. Da’ ce faci, Tudoruț, mă trezea din legănare glasul ciudat al bunicii; chiar începusem, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
să stea doar semideschiși, pentru ca suprafața opacă spre care privești să cadă pe o suprafață cât mai mică, abia atunci densitatea aduce oboseala, somnul, câte o jumătate de oră fără vise, neproductiv, în miezul zilei, în timp ce afară zgomotele naturii se înăbușă; dacă simți nevoia să dormi, îți zici că zgomotul trebuie să fie al unei ploi insistente, care nu slăbește nici după venirea iernii. Dispoziția maladivă putea invada și la birou, de exemplu într-o dimineață de iarnă în aerul închis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
un ton atât de familiar, am avut curajul să îi privesc ochii la prima geană de lumină ce a clipit pe fața ei. Erau mari, rotunzi, blânzi, radiind o lumină caldă născută din multă înțelegere dar și dintr-o dorință înăbușită de a trăi. Genele ei dese se zbăteau ca aripile unei vrăbii încercând să scuture o lacrimă rebelă, iar timpul se mărunțea în firmituri de umbre. I-am luat mâna dreaptă în palmele mele apoi ducând-o la gură, i-
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
fost mai bun. Și probabil că nici nu aveam să aflu. Oricum, de ce vorbim despre mine? Adi e un subiect mult mai interesant. ― Adi e un subiect Încheiat, mă asigură Maria. ― Dar de abia ai Început! Protestul meu fu rapid Înăbușit de telefonul meu care suna de zor. Nu am făcut Însă nicio mișcare. ― Nu răspunzi? Maria mă privi perplexă. ― Probabil e Victor. Am să-l sun eu mai târziu, când nu va mai reprezenta o ocazie pentru tine să abandonezi
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
ăsta - și dirigu’, nefiind chiar prost de felul lui, l-a dat afară. Bobby n-a întins coarda, mai ales că nici nu l-a pus absent - de, poate se temea dirigu’ să nu zică după aia cineva că ne înăbușă profii entuziasmu’, mai ales că-i clasa plină de copii de ștabi. În pauză am mers „să bem apă“, adică să ne fâțâim pe coridor în față la a XII-a B, dar n-am văzut pe nimeni. Or fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]