2,740 matches
-
Doamne. Mi‑e frică de‑a binelea. Luke trebuie să plece devreme pentru o întâlnire la micul dejun, așa că rămân singură în pat, bând cafea și ronțăind un croissant, și spunându‑mi să fiu calmă. Așa cum Luke mi‑a repetat întruna, nu e vorba de un interviu ca atare, ci doar de o primă vedere. Un prânz de „hai să ne cunoaștem“, cum i‑a zis el. Ceea ce e OK; doar că, nu știu, chiar vreau ca ei să mă cunoască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
jos. Bex, te simți bine? Nu trebuia să te las singură. — Mă simt bine! spun, ridicând privirea și sforțându‑mi un surâs pe chipul împietrit. Cum a fost conferința de vânzări? — Destul de mișto, zice Suze, ușor îmbujorată. Toată lumea mă felicita întruna pentru cât de bine mi se vând ramele. Toți auziseră de mine! Și au făcut și o prezentare a noilor mele modele, și au plăcut tuturor... — Mă bucur mult, Suze, zic și îi strâng mâna. O meriți din plin. — Ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
își ventilă plămânii la maxim. Regulatorul rezervorului gemu, protestând.) Este treaba dracu'! zise. Nu mai pot să vorbesc! Mai lăsă lest și coborî câțiva metri suplimentari. Se obișnuia treptat cu întunericul înconjurător și-i crescu brusc moralul. Puțul își urma întruna cursa amețitoare fără să devieze și fără să se îngusteze. Nici să se lărgească. Kane își luă inima în dinți, și-și dădu drumul în căderi lungi întrerupte cu popasuri scurte. Fascicolul lanternei nu-i dezvăluia decât aceeași noapte monotonă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
Dallas nu știa dacă ea nu va paraliza de groază în fața creaturii. Nu credea, dar putea fi sigur? Doar n-o să-i riște viața pe o astfel de eventualitate. Parker... Parker se lăuda mereu că avea pielea tare. Se văita întruna, dar când era de lucru, apoi, punea osul la treabă. Dovadă, tuburile electrice și aruncătoarele de flăcări. Pe de altă parte, monstrul îi răpise prietenul apropiat. Și cunoștea posibilitățile armei cel mai bine. ― Parker ți-ai dorit întotdeauna o primă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
implozie, urmată de o suprasarcină imposibil de stăpânit și de explozia subsecventă. Suprasarcină critică în două minute și cincizeci și cinci de secunde. Lui Ripley, Mama i se păruse întotdeauna reconfortantă. Ieși din habitaclu cu gâtul încins, sirenele sunându-i întruna în urechi. Mama anunță un nou decont fatidic: ― Atenție! Suprasarcină critică în două minute. Jones o aștepta cuminte în cursivă. Reluă drumul spre navetă, ținând într-o mână aruncătorul de flăcări și în cealaltă cutia lui Jones. O umbră se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
și pentru viața ta, cînd ai intrat În labirint. Dar Încă de atunci eram convinsă că nu la mine te va aduce firul pe care ți l-am dat. Tu nu poți iubi nimic. Cel care iubește nu poate goni Întruna. La un moment dat trebuie să se oprească. Tu Însă... Mă uit, Tezeu, cum spumegă valurile În urma corăbiei tale și-mi spun că e un destin ce te soarbe mereu. Dar mă mîhnește felul cum ai fugit, hoțește. I-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
lui Saturn? Sisif care știe că În spatele lui pe munte e doar amintirea drumurilor străbătute... (...Mi-aduc aminte de multe ori viața pe care am dus-o În Corint. Și pe urmă Îmi spun: n-are rost să mă gîndesc Întruna la același lucru pe care amintirea mea l-a Înfrumusețat Într-atît, Încît nu mai știu ce mai e adevărat și ce nu. Îmi pare rău după tinerețea mea, dar și zeii au consimțit că lucrurile au nevoie de legi. Trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
Tirului, și-i va mistui palatele." 11. Așa vorbește Domnul: "Pentru trei nelegiuiri ale Edomului, ba pentru patru, nu-Mi schimb hotărîrea, pentru că a urmărit pe frații săi cu sabia, înădușindu-și mila, a dat drumul mîniei, și își ținea întruna urgia. 12. De aceea, voi trimite foc peste Teman, și va mistui palatele Boțrei." 13. Așa vorbește Domnul: "Pentru trei nelegiuiri ale copiilor lui Amon, ba pentru patru, nu-Mi schimb hotărîrea, pentru că au spintecat pîntecele femeilor însărcinate ale Galaadului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85063_a_85850]
-
de fapt eu Așa că am mai mult parte de pierderi... Uneori mai cred că nu au rost și sunt în van Toate căutările ce te vor pentru totdeauna Dar venind spre mine strigătu-ți uman Încerc să-ți redescopăr prăfuita urmă, întruna. Solitar Să te gândești mereu la același orizont nedefinit Și să mergi pe un drum pustiit fără vreun rost, Să știi că risipa de clipe printre alții este un act prăfuit Mă determină să întreb retoric dacă nu cumva sunt
by MIHAI TODERICĂ [Corola-publishinghouse/Imaginative/1008_a_2516]
-
a mai îmbărbătat. Șefii l-au promovat în munci mai de răspundere și deprinsese alte gusturi. Intrase în altă lume, mai cu ștaif, cu alte lozinci, cu prelucrări mai deștepte, dar care, s-a convins repede, respecta aceleași legi: halitul întruna de savarine la activiști și îndoparea cu lebăr la activiste, oriunde, oricând, cu oricine și oricum. Devenise specialist în vânarea de bâzdâc, cu atât mai mult cu cât se convinsese că democrația de partid funcționa perfect în astfel de situații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
negre, de parcă îl unsese din belșug cu untură de rechin. Pe piept îi spânzura un fel de colier, dintr-un lănțug gros, împletit, din aur roșiatic, de care atârna un craniu minuscul, cu fălcile larg deschise, de credeai că hohotește întruna, parcă s-ar fi topit de râs. Acela ținea în mâna dreaptă un smoc de ciulini, ca o sorcovă sau ca un fel de mătăuz, cu care popa stropește cu apă sfințită. Agita smocul și privea fioros, oprit în ușă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
a scos din ea un macat argintiu, părea țesut din razele lunii care nu mai răsărise, și i-a învelit pe cei doi care se drăgosteau pe apa neagră. Andromanda i-a vegheat și le-a șoptit descântece. A chemat întruna norișorii care învăluiau gromovnicul ce-l ținea încuiat popa Băncilă în lada din turnul clopotniței și i-a pus să răsfoiască filele bătrânei cărți, în care se pecetluiseră semnele tunetului ceresc ce va să vină. Și pe răscolire de unde, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
de slavă și bucurie a biruinței. Acela mai horcăi o vreme, apoi dădu ochii peste cap și se liniști. Chiar în clipa aceea controlorul deschise ușa compartimentului, cu un entuziasm pițigăiat: „Biletele la control!“ Popa Băncilă, urcat pe banchetă, făcea întruna cruci și mătăni, aproape țopăind într-un înfocat joc după psalmodiata bucurie a crucii biruitoare. Acela, cu ochii larg deschiși, cu gura căscată, părea că-l ascultă bucuros nevoie mare. Mâine, cu concluzile Iachimovici nu venise. A doua zi a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Nu ți-am cerut prea mult! Nu te țin închisă! Nu-ți interzic să te duci la biserică. Poți să te duci când vrei și la tanti Valentina. Unde vrei poți să te duci. Dar să știu, să nu stau întruna cu frica de matale. Că ce-ai pățit. Că poate... Mergeau în josul bulevardului. Se ținea de brațul lui, dusă în voia pașilor, pierdută doar în jocul imaginilor care se prăbușeau în ea. De câte ori cobora pe bulevard, mergând spre fosta Județeană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
asta profesorul ăla își spune scârbită, apoi alte poze, Tomnea cu doamna Veturia la o masă plină cu farfurii și sticle, asta-i când a făcut cinzeci de ani doamna Veturia, se cutremură simțind cum alte și alte vițe cresc întruna din ea, se întind, cuprind și apartamentul de la parter al fetei doctorului Wintris, ies în stradă, inundă asfaltul, se duc spre spre cofetăria „Tryby Tromphy“, înaintează spre farmacie, apoi spre grădinița numărul 32 cu program prelungit, încolăcesc biserica Sfinților Constantin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
pe 26 mai 1986, ziua în care Ceaușescu deschisese oficial canalul Dunăre-Marea Neagră, al treilea ca mărime din lume, după Suez și Panama. Cu un gest avântat, Burtăncureanu desfăcu tricolorul. În locul stemei, o gaură zdrențuită, așa cum văzuse că se dădea întruna la televizor când apăreau revoluționarii în fața poporului. Ca la un semn, episcopul ridică și el crucea și prinse a binecuvânta în toate părțile. Coriștii începură să răcnească entuziaști: „Cu noi este Dumnezeu!“ Nu mai apucau să-și modeleze și armonizeze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Literar și putea să ia împrumuturi cu care să se descurce onorabil. Avea o căsuță la Cherhana și vara făcea din ea tabără de creație. Uniunea îl plătea sub forma împrumuturilor pentru creație și din iunie până în octombrie avea oaspeți întruna. I-a priit, pentru că după trei ani, când i-au apărut cele două romane și volumul de nuvele, toți s-au întrecut să declare că revenirea sa reprezenta unul dintre evenimentele literare majore ale anului. N-a luat premiul Uniunii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
București și le primea în cadrul schimburilor interbibliotecare. Mai încercase de câteva ori să discute și cu Horcița, candelăreasa de la cimitir. Știa multe femeia aceea, văzuse și mai multe la ea în cimitir, doar că nu vroia să vorbească. Îl plângea întruna pe Macatist, fostul șofer al lui Goncea. Când încerca s-o descoase despre moroi, femeia începea să-l pomeneasă pe Păstrămaț. Spunea că el studiase îndelung problema, discutase cu strigoii în Baltă, an de an, până murise în Ghiol la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Ce pățise atunci! Goncea și cei doi colonei dispăruseră. L-au lăsat cu Andromanda la o casă de oaspeți a securiștilor de pe Batiștei, fost palat al unui prinț, Callimachi sau Sturdaza, de pe la mijlocul veacului al nouăsprezecelea. Trebuia să o supravegheze întruna. L-au pus să doarmă chiar cu ea în apartament, Andromanda într-o cameră, el în alta. Trebuia, mai ales, să fie atent ca vrăjitoarea să nu facă la miezul nopții cine știe ce șmecherii, să nu-și prepare licori îngrozitoare, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
depozitul de tutun și acela nu uitase. Masa de prânz, la restaurantul‚ „Mexicana Kăntri“, ținut de Ohaia Micigana, se prelungise mult în după-amaiază. Se transformase aproape în beție. Primarul câștigase pentru a doua oară alegerile și de trei zile petrecea întruna. Plictisit, în cele din urmă, îi lăsă să-și vadă de chef și o luă pe Magda să-l însoțească în vechea lor plimbare spre gara fluvială. Din dreptul stânei prinseră a-i urma doi cățelandri dolofani, crăcănați, abia ținându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
-i spun? Un fum ruginiu se ridica dintre ape. Plutea odată cu Dunărea, întins ca un giulgiu peste ea. - Și ăia, din Sudica, urmă Tomnea, tot așa o țin. Au niște ierburi pe care le trag pe nas și se veselesc întruna, oricât de nenorociți ar fi. Văd fel de fel de năzăreli și cred în ele și le povestesc de la unul la altul. Mai târziu cred că astea fac parte chiar din istoria lor. Așa cum e și cu stejarul de care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
la ea, Trenul încetinește vizibil, se vèd primele case de la intrarea în oraș, podul de fier, ștrandul pustiu, parcul cu castani, ținând în mâini geamantanul vechi al doamnei în vârstè pe care m-am oferit s-o ajut, ea, vorbind întruna, despre cumnatul ei, despre sora ei, măi tânèrè decât ea, despre pisicè, o cheamè Ludovic, e motan! Gară de est! uitându-mè peste umèr, pe culoar, cèutând capul cu pèrul inelat, n-o vèd, unde o fi dispèrut?! încerc sè-mi amintesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
geometricè corespunzètoare, cubul la cub, triunghiul la triunghi și sfera la, e un joc care probabil le dezvoltè capacitatea de a fixa în forme date obiectele, Dar unde sunt figurile? îl întreb, îmi spune ceva pe limbă lui, Copilul vorbind întruna, fèrè sè-mi dea totuși vreo atenție, fiind preocupat acum de înèlțarea ciudatului edificiu, numind, dupè cunoștințele lui, obiectele pe care le transportè din colțul lor de reculegere provizorie și nemișcètoare înspre noul loc de joacè din mijlocul camerei, Tresèrind, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
Finn de a căpăta un nou chip; spune că poți scoate omul din provincie, dar nu și provincia din om. Barney locuiește în Chelsea, poartă cămăși în dungi, cu butoni, își dă întâlnire cu tot felul de blonde care chicotesc întruna și se numesc Tuppy sau Wiggles și vorbește ca un adevărat absolvent de la Sandhurst. Când se poartă prea autoritar, îl strigăm Maiorul Barney. Într-un fel, mă surprinde că se mai înțeleg cât de cât. Când m-am angajat la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
au voie să participe la discuții într-o stare avansată de ebrietate. Prima noastră întâlnire nu ține cont de nici una dintre aceste reguli, iar rezultatul este dezastruos. Daisy a băut deja o cantitate impresionantă de vin alb și acum plânge întruna. Șampania se evaporă cât ai clipi, urmează apoi o altă porție de vin pentru mine și Daisy și niște whisky pentru Finn. Stăm așa ore întregi, urmărim stupidități la televizor, în timp ce Daisy nu se mai oprește odată. Finn stă trântit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]