2,753 matches
-
atât cât e necesar ca profesiunea sa să-și păstreze prestigiul, și încrederea lui în cuvânt să nu se zdruncine. Ori, scriitorul epocii noastre, împreună cu cititorul său, au asistat uluiți cum cu ajutorul cuvântului au fost create mituri colosale, primitive și barbare, care au produs tragedii nemaivăzute în lume, cu atâtea victime și atâția călăi încît numai o umanitate vindecată și gata de noi aventuri, cum în mod bizar arată umanitatea noastră în prezent, ne mai poate liniști. Torente de minciuni s-
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
umane, continuă el, aveau suficiente "progenituri", care completau rapid "locurile eliberate de morți". Motiv pentru care nu avea importanță cât de mulți erau exterminați, atâta vreme cât rămânea un nucleu uman care să perpetueze specia. Filosofia reflectată de această afirmație era prea barbară pentru Marin. ― De aceea te vom distruge. Genul tău de raționament nu ne place! ― Tu vorbi complet stupid. Gândire emotivă tipic umană. Când fi binevoitori, oamenii vorbi cu compasiune și cu o logică aparentă. Dar realitatea alta. Când apărea ura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
raționament nu ne place! ― Tu vorbi complet stupid. Gândire emotivă tipic umană. Când fi binevoitori, oamenii vorbi cu compasiune și cu o logică aparentă. Dar realitatea alta. Când apărea ura, logica se deforma. Atunci, distrugere. Lipsit de sens, mult mai barbar decât eu. Eu face ce a fi logic, nici mai mult, nici mai puțin. Marin recunoscu că era puțin adevăr în analiza Creierului. Dar argumentele nu îl impresionară. ― Un creier mecanic care controlează ființele umane nu ne interesează deloc. Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
în minte. Nu trebuie să ne mirăm că din aceeași materie fiecare adună ceva ce se potrivește cu preocupările sale; pe aceeași pajiște un bou caută iarbă, un câine iepuri, o barză șopârle.” Seneca 747. „E presa ce învinge ideile barbare Cu cartea, a ei armă, a minții ochi deschide...” Petre Ispirescu 748. „Scriitorii durează între pământ și cer puntea de aur pe care strălucește sufletul unui popor.” Octavian Goga 749. „Cărțile de sedimentare. Marile cărți, până la Montaigne, cele în care
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
de palm cu fibre dureroase, ce-și mutau locul pe măsură ce-și mișca mâinile agitate. După ce-și termina o toaletă complicată cu grima unui actor, începea să joace comedia tragică a vieții de toate zilele, cu un program barbar de osteneli mărunte și zadarnice. Era dejunul cu oaspeți sau ca oaspe, la ore târzii și cu meniuri ucigătoare. Dar nemulțumirea lui n-avea voie să se manifeste în afară, ci se resorbea mereu în aceeași cupă mizeră a ființei
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
Muscina, Amon-porcatrix, Kundalini, Meef Haristi, Tosamakria, Laïd, Glauber, Kunrath, Batamarbar Idomé, Idomeneo Kan, Nicolas Glock, Adolohius, Réné Zuber, Schlemmer, Schriften, Osymandias“. Ce rezultă din aceste ingrediente lexicale? Rezultă o poezie rebarbativ-sentențioasă, incapabilă să intereseze cu adevărat pe cineva: „Kundalini. // anotimp barbar. // perspectivă. Tiamat (om, animal, vegetal, mineral) // stop! / (receptiv, suprasensibil) / mână pe gură. Cortex. / matrice și somn, matrice și somn // muladharachakra // gnostic pasiv, în Rig Veda.“ (Kundalini) Autoarea, un om inteligent și cultivat, are ceva de spus, nu este o impostoare
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
sau Salonicul. Era ca un oraș din Asia, Africa din punctul ăsta de vedere. Părțile opulente ale orașului nu erau imune. Drumul spre existența degradată trecea prin uși incrustate cu nestemate, de la un lux bizantin hipercivilizat la starea brută, lumea barbară a culorii răbufnind de dedesubt. E foarte posibil ca barbarie să găsești de ambele părți ale ușii incrustate. Din punct de vedere sexual, de exemplu. După cum Începea să-și dea seama domnul Sammler, ideea era evident să obții privilegiile și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
voința de a jigni. Ce pasiune de a fi real. Dar real era de asemenea brutal. Și acceptarea excrementului ca standard? Extraordinar! Tinerețe? Laolaltă cu ideea de potență sexuală? Toată această militare-sex-excrement, explozivitate, abuzivitate, rânjire de colți, urlet de maimuță barbară. Sau ca maimuțele-păianjen În copaci, cum citise odată Sammler, defecând În mâini și țipând, bombardând exploratorii de dedesubt. Nu-i părea rău că se lovise de aceste fapte, oricât de triste, de regretabile aceste fapte. Dar efectul fu că domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
rău? Nu, Emil. Dar cred că o să Închid ochii. Lui Sammler Îi era rău de furie Împotriva lui Eisen. Negrul? Negrul era un grandoman. Dar avea o oarecare - o oarecare alură de prinț. Îmbrăcămintea, ochelarii de soare, culorile somptuoase, gesturile barbare, dar maiestuoase. Probabil că era un spirit cuprins de nebunie. Dar o nebunie cu o idee de noblețe. Și cât de bine Îl Înțelegea Sammler - câte ar fi făcut să Împiedice acele crunte lovituri! Cât de roșu era sângele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
V. tînăr privește îngrozit în gol la vulturul pe care acum nu-l mai pot deosebi de propria mea pasăre violet. Pare că se apropie și nu zboară ci aproape înoată într-o plasmă mustind de săruri. “Și răzbunarea asta barbară te satisface?”-reia Doctorul. “-Nu te știam așa dar iată că subconștientul tău te trădează ca primitiv: un dușman al liniștii și-un îndrăgostit de orgii. Cum poate sălbatecul din tine să lase gîndul limpede să-l subjuge? E chiar
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
Totul devine din ce în ce mai ușor și aș vrea să zbor convins că n-ar fi greu, dacă aș întinde mîinile deasupra aerului. Beau. Lîngă mine, de mii de ani, urmîndu-mi gestul, beau miliarde. Iată, sclavul se prinde în vîrtejul unei hore barbare și lanțurile sale sfărîmă totul în jur: devine liber și stăpîn într-un hohot ca de sfîrșit de lume. Drogul adoarme cenzura și abolește grija căci toate sînt vesele și la îndemînă de nu-ți mai e rușine că ești
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
când i se dă voie să-și culeagă sânziene, pe care a trebuit să le arunce în apropierea Bucureștilor. Gesturi foarte rare, adevărate excepții care întăresc regula că regimul de teroare instaurat în România a fost unul din cele mai barbare, mai draconice regimuri totalitare. Vă recomand cu căldură să citiți conținutul acestui volum ca să se știe prin ce a trecut o întreagă generație ce a rezistat eroic, unii plătind chiar cu prețul vieții. Al. Mânăstireanu, „Academia Bârlădeană”, Nr.2(31
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
a întinde mâna - cerșind... Pentru astăzi, 27 martie, gândul mă poartă către dramaticul an 1918, când ne-am bucurat de primul semn al viitorului Țării. Basarabia revenea la patria mamă după raptul samavolnic din 1812, urmat de o intensă și barbară rusificare. Nu pot uita nici faptul că am fost rănit pe pământul acestei provincii martire. Îmi fac timp și pentru primărie, unde achit impozitul pe anul în curs, ca orice cetățean care respectă legile țării și-și aduce aminte că
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
cu capul de toți pereții! Intru-n ocnă pentru tine! Moscu n-a avut ce face și a trecut la mijloc, între Matei Păunescu și Traian Paraschivescu, care, ca să se răzbune, și-au bătut joc de el într-un mod barbar! Au plimbat mingea de peste treizeci de ori, făcîndu-l pe bietul Moscu să se-nvîrtească când spre unul, când spre celălalt, până l-au amețit. Matei, prinzând o dată mingea vârtos, l-a pocnit scurt în pulpă; Moscu a gemut și a trecut
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
ridică cel mai impresionant și luminos edificiu al călătoriilor interplanetare. Odată cu Flash Gordon, imaginat de Alex Raymond cu decenii înainte ca filmul să îi acorde un statut de personaj-cult, puntea dintre Pământ și cerurile populate de lumi ciudate, senzuale și barbare este întinsă. Memorabilă și atât de simplă în articulațiile ei cosmogonice, rama aventurilor lui Flash Gordon creează precedentul pe care îl vor recupera desenatorii și scenariștii europeni. Scenariul implică ciocnirea, dramatică, dintre forme de civilizație diferite, ca și descrierea, cu
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
Liiceanu numește "descentrare": ieșirea din credința că te-ai născut în buricul lumii, într-un neam ales, că vorbești cea mai poetică lume s.a. O descentrare bazată pe cunoașterea culturii și civilizației europene. Trebuie mai întâi să simți că ești barbar atunci când treci prin niște țări civilizate, că aparții unui neam de barbari, că regulile de conviețuire pe care ei le respectă cu strictețe, pe care le-au interiorizat devenind valori, pe tine te stingheresc. Să recunoști că ți-e dor
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
masacraseră, sub pavăza nopții, gladiole, retezându‑le de la rădăcină cu briciurile lor tăioase de mateloți, strivind cu bocancii lor scâlciați tot ce era vegetală mai pripășită, nedemnă de custurile lor. În noaptea aceea parcurile și scuarurile fuseseră bătucite “ În mod barbar“, nefiind cruțată nici Primăria, „la doi pași de Poliție“. „Acel act barbar“, vor scrie ziarele, „fusese pricinuit de niște spirite dedate la anarhism, dacă nu de niște precupeți de flori“. La mormântul Marietei vor fi depuse jerbe de flori albe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
tăioase de mateloți, strivind cu bocancii lor scâlciați tot ce era vegetală mai pripășită, nedemnă de custurile lor. În noaptea aceea parcurile și scuarurile fuseseră bătucite “ În mod barbar“, nefiind cruțată nici Primăria, „la doi pași de Poliție“. „Acel act barbar“, vor scrie ziarele, „fusese pricinuit de niște spirite dedate la anarhism, dacă nu de niște precupeți de flori“. La mormântul Marietei vor fi depuse jerbe de flori albe și roșii, ramuri de cetină proaspăt retezate, lalele și crizanteme, tuberoze, hortensii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
Când agenții poliției vor deschide cutia cu cărți, contrabandistul de tutun, sincer mirat, va jura că acela care Îl trăsese pe sfoară va plăti scump. După părerea inspectorului de poliție nu lipsea nici o carte. Cum arderea era socotită o uzanță barbară din pricina unor asociații de gânduri cu Evul Mediu, așadar nepopulară, cărțile vor fi duse pe malul Senei, undeva, la marginea orașului, și stropite cu acid. Maurice Joly va fi adus În fața justiției În ziua de 15 aprilie 1865. Din pricina unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
însă nepregetul ca singura viață; singura sănătate, liniștea dincolo-luminătoare a sufletului. Singura noutate, un gând preexistent și regăsit: nu ca termen al unui mers necesar, ci ca dor al memoriei înfiorate. Poezia leneșă se întovărășește cu o tehnică rudimentară ori barbar însușită. Nu există versificație spontană. Cele două celule se întredevorează în monstruozitatea versului facil. "Faire difficilement des vers faciles" n-a însemnat niciodată a ticlui versuri ușor digerabile, ci rara aventură a unui vers într-adevăr esențial. Pentru acest fapt
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
cobe pe la geamuri se opri, Și pe lume plumb de iarnă s-a lăsat; "I-auzi corbii!" - mi-am zis singur... și-am oftat; Ninge gri. Ca și zarea, gândul meu se înnegri... Și de lume tot mai singur, mai barbar, - Trist, cu-o pană mătur vatra, solitar... Iar în zarea grea de plumb Ninge gri Sonet E-o noapte udă, grea, te-neci afară. Prin ceață - obosite, roșii, fără zare - Ard, afumate, triste felinare Ca într-o crâșmă umedă, murdară
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
triști, Pe drumuri fac gesturi ciudate - Iar frunze, de veșnicul somn, Cad grele, udate. Eu stau, și mă duc, și mă-ntorc, Și-amanții profund mă-ntristează - Îmi vine să râd fără sens, Și-i frig, și burează. Seară tristă Barbar, cânta femeia-aceea, Târziu, în cafeneaua goală, Barbar cânta, dar plin de jale, - Și-n jur era așa răscoală... Și-n zgomot monstru de țimbale Barbar, cânta femeia-aceea. Barbar, cânta femeia-aceea... Și noi eram o ceată tristă - Prin fumul de țigări
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
frunze, de veșnicul somn, Cad grele, udate. Eu stau, și mă duc, și mă-ntorc, Și-amanții profund mă-ntristează - Îmi vine să râd fără sens, Și-i frig, și burează. Seară tristă Barbar, cânta femeia-aceea, Târziu, în cafeneaua goală, Barbar cânta, dar plin de jale, - Și-n jur era așa răscoală... Și-n zgomot monstru de țimbale Barbar, cânta femeia-aceea. Barbar, cânta femeia-aceea... Și noi eram o ceată tristă - Prin fumul de țigări ca-n nouri, Gândeam la lumi ce
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
mă-ntristează - Îmi vine să râd fără sens, Și-i frig, și burează. Seară tristă Barbar, cânta femeia-aceea, Târziu, în cafeneaua goală, Barbar cânta, dar plin de jale, - Și-n jur era așa răscoală... Și-n zgomot monstru de țimbale Barbar, cânta femeia-aceea. Barbar, cânta femeia-aceea... Și noi eram o ceată tristă - Prin fumul de țigări ca-n nouri, Gândeam la lumi ce nu există... Și-n lungi, satanice ecouri, Barbar, cânta femeia-aceea. Barbar, cânta femeia-aceea, Și-n jur era așa
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
vine să râd fără sens, Și-i frig, și burează. Seară tristă Barbar, cânta femeia-aceea, Târziu, în cafeneaua goală, Barbar cânta, dar plin de jale, - Și-n jur era așa răscoală... Și-n zgomot monstru de țimbale Barbar, cânta femeia-aceea. Barbar, cânta femeia-aceea... Și noi eram o ceată tristă - Prin fumul de țigări ca-n nouri, Gândeam la lumi ce nu există... Și-n lungi, satanice ecouri, Barbar, cânta femeia-aceea. Barbar, cânta femeia-aceea, Și-n jur era așa răscoală... Și nici
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]