2,425 matches
-
martie-10 aprilie) și, nu în ultimul rînd, pregătirea expoziției din 1909 a impresioniștilor francezi Derain, Forain și Galanis (aduși la București de către Iser, apropiatul lor, pentru a pune într-o lumină mai potrivită mesajul artistic al precedentelor sale expoziții de caricaturi din 1906 și 1907) marchează acest prim punct critic. Editorialul program al revistei, „Aprindeți torțele!“ - în care unii au văzut „primul manifest avangardist din literatura română” -, îl reia, nemărturisit, pe Rémy de Gourmont din Le Livre des Masques. Ideile criticului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
Ceciliei Cuțescu-Storck; „expresia specifică, substanțială, lipsită de literatură” a lui Gh. Petrașcu, iubitor de „expresiuni noi”. Sînt numai cîteva argumente pe care Cornel le opune obtuzității criticii oficiale, acuzată de „lipsă de înțelegere și teamă de noutate”. Caracterizarea pregnantă a caricaturilor preexpresionistului Iser, pentru care „linia, în seria anguloasă, ca și în seria îndulcită”, reprezintă „sinteza planurilor văzute în raccourci și nu delimitarea seacă și fără personalitate a unei forme”, considerațiile privind caracterul lor sintetic, esențializat, antirealist, rîndurile despre „exotismul” lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
ale publicațiilor naționaliste, intrigate de rezonanța numelui său. Pe o linie estetică și mai radicală se înscriu prozopoemele lui Adrian Maniu, incluse ulterior în volumul Figurile de ceară: „Cîntec pentru cînd e întuneric“, dedicat „lui Maeterlinck” - în nr. 1, concentrata caricatură iconoclastă a macedonskienei „Noapte de mai“ (în care privighetoarea e substituită de pitpalac, cîntecul e un „sgomot cît o muzicuță de tinichea”, iar „liliacul are un miros dulce de parfum prost... se repetă, devine plicticos, plicticos...”) și „Mirela“ - episod erotic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
umanitate parodiată în marginea Vechiului Testament sau în marginea istoriei contemporane, cu toate ticurile ei mecanice, cu sufletul ei trepidant, cu nebunia ei portativă”. Nuvela omonimă va fi salutată, în consecință, ca o foarte promițătoare narațiune în „ritm de mare caricatură trepidantă”, „o modernă caznă a dracilor, pictată în vestibulul unei vaste întreprinderi din zilele de azi” (Mențiuni critice III, ed. cit., p. 319). Elogiul „fantaziei” moderne devine manifest în comentariul despre „Strofe pentru toată lumea” de Ion Minulescu, semnificativ cuplat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
că trebuie descifrate. (...) Manifestare etern umană (...) umorul negru nu este trist, nici tragic, ci excesiv și flegmatic, iar prin ambiția de a se substitui sfidător vieții, prometeic”. Însă „Plăsmuirile lui Urmuz nu se reduc, fără îndoială, la factura unor simple caricaturi și tocmai de aceea interesează fantasticul”, întrucît, „pornite de pe platforma parodiei și a grotescului”, straniile sale creaturi ajung suficiente lor înseși, primind „strania însuflețire a unor roboți dirijați de niște creieri electronici extratereștri”. Pînă la urmă, Sergiu Pavel Dan recunoaște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
străini de aiurea, ci de către proprii lor concetățeni. Adrian Sobaru, electricianul de la TVR, a ales calea sa proprie, pentru a protesta împotriva relelor din zilele noastre, rele, care erau de neconceput chiar și pe timpul lui Ceaușescu. Când Boc, această măruntă caricatură de prim ministru, trasă de sfori la orice mișcare de către marele criminal al poporului român, care mai stă un timp cu chirie la Cotroceni, doar pentru a completa anihilarea definitivă a conștiinței naționale, deci spuneam când Boc tocmai se apucase
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
În celulă În noaptea cînd a fost ucis Gildas. - Nu e exclus să fi avut un complice. - Nu e exclus nici să te Înșeli. - I-ai citit cartea? Nu face parte din marea literatură polițistă, iar personajele sînt la limita caricaturii, dar intriga e destul de bine legată. - Un scriitor devenit asasin? Făcu o strîmbătură dubitativă. - De obicei, e mai curînd invers. Mie mi se pare un tip simpatic. Un motiv În plus ca să-i ceară lui Morineau să scotocească un pic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
toată furia, să trăiască senzația de trădare, de nedreptate pe care o controla de mult prea multă vreme. Marie avea În fața ei tot ce o aducea mai mult la disperare: zeul copilăriei ei, idealul ei, visul ei, metamorfozat Într-o caricatură roșie la față și vulgară. Merse drept spre ea și o Înșfăcă, răsturnînd-o direct pe podea. - Ești nevasta mea! Nevasta mea, Înțelegi? N-am să accept niciodată să te pierd! Ești a mea! - Dă-mi drumul! Christian, oprește-te! Stai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
mâini, patru picioare, bisexuală asemenea androginului platonian care a supraviețuit potopului, fără a fi urcat în corabia lui Noe. Ambii străbătători ai grădinii mitice, bărbatul și femeia, intuiesc mutațiile suferite de specimenele zoologice, cândva năzdrăvane. Acestea au devenit propriile lor caricaturi, prin necredința în ele a oamenilor. Reîntâlnirea lor, chiar și în ipostaza degradantă, are darul, pentru povestitor, de a-i procura, prin restituirea poveștilor copilăriei, cele mai frumoase seri din toată viața lui. Poate, fiindcă sunt seri petrecute pe câte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
capul după steaua rătăcită în zorii ochilor tăi și mă împiedic de calea norocului tău albastru plin de deochi fără noroc e sînul zilei de mîine JULIAN RADU Sprâncenata Olt, 17 mai 1951) a abordat mai multe direcții: desen animat, caricatură, pictură. în anul 1977 a realizat primul film de desen animat, din țară, cu pată de culoare direct pe peliculă(16mm) Excelsior. Debutează cu caricatură în revista ''Urzica''(1979). în anul 1984 recidivează cu un al doilea film de desen
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
mîine JULIAN RADU Sprâncenata Olt, 17 mai 1951) a abordat mai multe direcții: desen animat, caricatură, pictură. în anul 1977 a realizat primul film de desen animat, din țară, cu pată de culoare direct pe peliculă(16mm) Excelsior. Debutează cu caricatură în revista ''Urzica''(1979). în anul 1984 recidivează cu un al doilea film de desen animat, cu desen direct pe peliculă ''Cocorii''. în 1981, la Salon International Simavi Cartoon -Ankara, a primit Mențiune de Onoare. A ilustrat romanul "Cloaca" de
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
de desen animat, cu desen direct pe peliculă ''Cocorii''. în 1981, la Salon International Simavi Cartoon -Ankara, a primit Mențiune de Onoare. A ilustrat romanul "Cloaca" de Dan Bogdan primul roman despre Revoluție(Timișoara,1992); în 1999 scoate cartea de caricaturi "Nu credeam să-nvăț a cerși vrodată", carte în care publică și "Balada celor două sute de zile", dar și catrene. IN VINO VERITAS ! (Istorie și legendă (ne)cronologic) foileton publicat în saptămânalul "Rodul Pământului"(2008); FIZIOGNOBRAZ (arta de a desluși
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
fi cel mai mare prost dacă n-aș profita de ocazie, zise Poștașul, și cu un drum să scap pe toată lumea de o pacoste ca asta. Adevărul e că tuturor li s-a cam făcut lehamite de el, că în afară de caricaturile alea de Gulie, Tîrnăcop și Dendé, care-l urmează încă peste tot, nimeni nu mai vrea să audă de el. — Totuși sfatul meu e că puțină precauție nu strică, omul nostru e uns cu tot felul de alifii, și asta
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
semn să iau loc lângă ea. M-am executat, iar Martha ne anunță pe toți: — Vreau să stau vizavi de domnul Bleichert, ca să-l desenez. Emmett îmi prinse privirea și-mi făcu cu ochiul. — Bucky, o să ai parte de o caricatură dură. Creionul Marthei nu dă niciodată greș. N-are decât nouăsprezece ani, dar e deja un artist publicitar bine plătit. Maddy e frumușica mea, dar Martha e un geniu în toată regula. Martha se strâmbă. Își puse farfuria vizavi de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
cheia de la camera 11. Descuie ușa. Eu am aprins lumina. Hogeacul era vopsit sinistru, în nuanțe maronii, și păstra duhoarea foștilor locatari. De la numărul 12 se auzea o discuție legată de o tranzacție cu droguri. Madeleine începea să semene cu caricatura făcută de soră-sa. Am întins mâna după întrerupător, ca să estompez totul, dar ea mă opri: Nu, te rog. Vreau să te văd. Tranzacția cu droguri degeneră într-o ceartă. Am văzut pe noptieră un aparat de radio și l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
să-l văd la lucru pe Hingherul care-mi devenise, dintr-odată, foarte drag. Dar nu era nimeni acolo, iar manechinul devenea din zi în zi mai jalnic. Paiele putrezeau, se înnegreau. Fularul roșu al Moașei, pus în jurul gâtului acelei caricaturi postume care semăna cu un cadavru în descompunere, putrezea și el. În curând n-avea să se mai recunoască nimic. Am început să-mi pierd speranța și să mă întreb ce se întâmplase. Renunțase oare Hingherul la planul său? Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
Du Maurier Însuși se pricepea să Întrețină o convresație ușoară la cină sau să organizeze o seară muzicală acasă, dar nu era un intelectual; era mai degrabă un filistin În domeniul cultural, hărțuindu-i În mod constant pe Esteți În caricaturile sale, de pe meterezele revistei Punch. Henry știa toate acestea, dar nu-i păsa. Îi plăcea Du Maurier, Îi plăcea familia lui și Îi plăcea să Își petreacă duminicile Împreună cu ei. Cu ocazia acelei prime vizite la Hampstead, În timpul plimbării relaxante
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
vorbești serios? — Mi-ai spus că, odată, te-ai apucat de un roman. — Da, pe care nu l-am terminat. — Romanul e un lucru greu... o sarcină descurajantă... nimeni nu știe asta mai bine ca mine. Dar o povestire... Legendele caricaturilor tale demonstrează că ai ureche pentru dialog. — Ești foarte drăguț, Henry. Recunosc că m-am mai gândit, când și când, să pun iar mâna pe creion - pe creionul de scris, vreau să spun. Dar mă tem de eșec. Nu știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Aceste distracții și excursii Îi erau cunoscute lui Henry, ca și unei mari părți a populației britanice, din pitoreștile aventuri ale Familiei Brown, versiune numai vag disimulată a familiei Du Maurier, care apărea regulat În paginile revistei Punch. Dar din caricaturi nu reieșea nici cât erau de Înghețate vânturile, nici cât de abrupte pantele. Poate primul dezavantaj era mai puțin evident mai spre Începutul sezonului, În august, dar Du Maurier, cu zgârcenia sa obișnuită, Își făcea vacanțele În septembrie, când prețurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
de acord. Și oricum, pentru ce fac eu, nu am nevoie. Chiar dacă Sambourne nu-mi Împărtășeșete opinia... Îl știi pe Sammy, nu? — L-am Întâlnit de câteva ori. Edward Linley Sambourne era unul dintre desenatorii angajați de la Punch, specializat În caricaturi politice, dar care producea și desene inspirate din viața socială, adesea ale unor femei tinere și frumoase. Știi că nu a urmat cursuri speciale de artă plastică, de aceea, atunci când desenează personaje, se folosește de fotografii pe care le copiază
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
a cărui prezență era suficientă pentru a face ca viața să merite trăită pentru toți cei apropiați și dragi lui, dispăruse dintre noi.“ Din buchetul de clișee se Înălța parcă un iz de nesinceritate. Cartea era scurtă, bogat ilustrată cu caricaturi umoristice În creion și cerneală și poezii olografe ale lui Du Maurier, evocând episoade din anii petrecuți Împreună În Flandra. Moscheles păstrase, evident, hârtiile, Împreună cu scrisorile primite de la Du Maurier și nu puteai să nu-l bănuiești că scotea un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
care conține pozele ca de infractori ale băieților care administrează portofoliile la Londra. O galerie de figuri tipice centrului financiar al Londrei, mai mult sau mai puțin neschimbat În ultimii 300 de ani: boieri de țară bine hrăniți ca-n caricaturile lui Hogarth, pămpălăi parveniți. Bărbați cu ultimele șuvițe de păr uscate cu föhnul arătând ca o plasă de vată de zahăr așezată pe o farfurioară roz de scalp. Candidați la atacuri de cord, cu fețele lor nerăbdătoare de băieți de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
de la sorbitul unei cupe cu vin, până la aruncatul zarurilor de joc). Efeminatul stil devine În curând nu doar sursă a prețuirii, ci și motiv de zeflemea. Very macaroni putea Însemna, după caz, și ceva foarte la modă, dar și o caricatură bună de ridiculizat. Dacă am porni, precum câțiva curioși, exact pe urmele unei asemenea caricaturi - o lucrare dintr-un mare muzeu londonez -, am da răspuns și uimirii din prima pagină a cărții noastre. Nu Înțelegeam atunci ce legătură putea fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
curând nu doar sursă a prețuirii, ci și motiv de zeflemea. Very macaroni putea Însemna, după caz, și ceva foarte la modă, dar și o caricatură bună de ridiculizat. Dacă am porni, precum câțiva curioși, exact pe urmele unei asemenea caricaturi - o lucrare dintr-un mare muzeu londonez -, am da răspuns și uimirii din prima pagină a cărții noastre. Nu Înțelegeam atunci ce legătură putea fi Între yankeul Doodle care intră În oraș În chip de dandy, călare pe un ponei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
atunci ce legătură putea fi Între yankeul Doodle care intră În oraș În chip de dandy, călare pe un ponei, cu pana Înfiptă În pălărie, și Macaroni. Oricât ar părea de ciudat, Între stupidul cântecel Yankee Doodle, cuvântul macaroni și caricatura din 1772 (văzută de noi doar pe Internet) e mai mult decât o legătură: e de-a dreptul o poveste. Un adevărat roman, ce-l are În centru pe căpitanul Charles Horneck (1751-1804), portretizat În desenul cu pricina. Membru fidel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]