2,572 matches
-
războinic, care să reprezinte și mândria sălii asteia... să-ți ziceeeeem... Jane San Moldovan (muzica: tan-taaaaaan!Ă. J: Yes. S: O să faci flotări în pumni cu un singur deget și o să ridici piciorul fulgerător, din direcție jos-sus. Apoi șpagata pe cioburi. Să te ferească mama dracului să te regulezi cu nepoată-mea, că are opt ani. J: Yes. S: Acuma leagă-ți o felie de salam de cur și fă trei ture de stadion, legat la ochi. J: Yes. ...după trei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
tânjea după Elya și se culca cu Liat, dar aproape că nu o observa pe a treia, care prefera de obicei să rămână tăcută. Cu toate că ea a fost cea care i-a bandajat piciorul când s-a tăiat Într-un ciob, fiindcă umbla desculț. Cele trei fete și femeile care le precedaseră În viața lui, inclusiv mama sa, care murise când el avea zece ani, aproape că se contopeau În mintea lui Într-o singură femeie. Și nu pentru că În ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
cuvintele cu voce tare, simțindu-se copleșit de răsunetul lor interior și de un val de plăcere. Continuă, pronunțând cuvintele „tăios și neted“, și Încercă din nou sentimentul acela de bucurie Îmbinată cu ironie. La picioarele lui, În curte, un ciob de sticlă Începu să strălucească, de parcă Își găsise drumul și Îl chema și pe el să vină. Fima repetă În minte vorbele tatălui său: „o mână de praf“, „zăpada de anul trecut“. Dar greși și În loc de „zăpada“ spuse „scheletul“1
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
trei a fost neajutorarea ta. Pe de-o parte erai o ființă enigmatică, pe de altă parte un mic bufon. Un copil de genul celor despre care poți fi sigur că dacă În toată valea s-ar găsi un singur ciob de sticlă, ar călca desculț În el. Dacă În toată Grecia ar exista o singură piatră liberă, În capul tău ar cădea. Dacă În tot ținutul Balcanilor ar fi o singură viespe, pe tine te-ar Înțepa. Când cântai la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
adevărat. Până la unu noaptea n-ai lăsat piatră pe piatră din teza lui Țvika, deși el ți-a mulțumit În prefață și te-a menționat În note. Iar la unu noaptea i-ai uimit pe toți, reușind să creezi din cioburi, ca un scamator cu cărți de joc, o teză nouă. Opusă. Cu cât Încerca Țvika să-și apere teza, cu atât deveneai mai ironic și mai nemilos. Nu-i dădeai voie să termine o frază. Până când Uri s-a ridicat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
pe terasă, jocul luminii prin văi și munți, paloarea lunii și aura ce o Înconjoară, pânzele de păianjen pline de stropi de rouă spre dimineață, miracolele respirației și vorbirii, licăririle asfințitului, apa care fierbe sau Îngheață, strălucirea amiezii Într-un ciob de sticlă, atâtea emoții primare, pe care le-am avut și pe care le-am pierdut. Nu se vor mai Întoarce. Sau mai rău, vor reveni rareori și vor licări În depărtare, dar emoția primară din ele va fi uitată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
se străduia, nu reușea să-și aducă aminte de la cine auzise cu câteva zile În urmă citatul acesta Înfricoșător. I se păru o exprimare exactă și pătrunzătoare. Minaretele moscheilor de pe dealurile ce Înconjurau Ierusalimul, ruinele și zidurile de piatră cu cioburi de sticlă colorată pe deasupra, ce adăposteau mânăstiri neștiute, porțile grele de fier, grilajele de fier forjat, pivnițele Întunecoase, stelele, Ierusalimul fanatic și complotist, scufundat până la gât În coșmarurile profeților lapidați, ale mântuitorilor răstigniți și ale izbăvitorilor tăiați În bucăți, Înconjurat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
și felul în care respiri, gândești sau îți miști brațul. Cum te simți când pătrunzi într-o încăpere și, dintr-o dată, toată lumea tace. Alice a scris despre impresia că nu era compusă din carne și oase, ci din obiecte tăioase - cioburi de sticlă, lame, bucăți ascuțite de metal. Fiecare pas însemna o durere sfâșietoare. După liceu, Alice a devenit și mai prolifică. În facultate, după ce John Aberdeen i-a dat papucii, a umplut un jurnal întreg cu descrierea idilică a vieții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
și porni într-acolo. Curând după aceea, îl auzi pe Morton spunând cu gravitate: - Aduceți-i rămășițele la bord! Prietenii lui Jarvey se și aflau la locul crimei, încordați și solemni în costumele lor spațiale. La vederea acelui morman de cioburi metalice și de carne însângerată, Grosvenor simți că i se pune un nod în gât. Deodată auzi vocea tremurătoare a lui Kent: - Ținea morțiș să se ducă singur, nebunul! Kent era, se pare, prieten bun cu Jarvey, principalul său asistent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
toate hublourile luminate, însăși nava pe care, mai adineaori, o văzuse dispărând în urma lui. În clipa aceea Corl simți că se rupe ceva în el. Gândurile începură să i se învârtejească, tot mai repede, spărgându-se parcă în milioane de cioburi. Cu ochii ieșiți din orbite, se foia ca un animal turbat într-o cușcă. Tentaculele lui apucară prețioasele instrumente aduse la bord și le trântiră cu furie în pereții aparatului de zbor. În cele din urmă, într-un ultim moment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
dar și pădurile de la marginile sale, iar În depărtare, vreo două crîmpeie de București, Între care Floreasca, dimpreună cu lacurile ei. De Carmen Sylva nu aduc vorba, fiindcă acea ultimă rază din amintirea mea s-a potrivit să țîșnească din cioburile de oglindă ale mării, nu din clipirile orașului. Dar o pată pe fața pămîntului, una măruntă acolo, am zărit-o și de sus. 35 de lei pentru copii și 75 pentru părinți costa avionul de la Satu Mare la Cluj, cîțiva lei
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
putință cu sticla. Ea m-a liniștit:— Nu putea să reziste o veșnicie. Nu-i nimic, n-ai să-ți scoți ochelarii de soare decît noaptea, iar după ce ne Întoarcem la București, ai să-ți faci una nouă. — Și cu cioburile astea ce facem? Sper că nu vrei să le păstrezi ca amintire, le aruncăm. Pune-le În șervețelul ăsta! Am Înțeles Încă o dată, dacă mai era nevoie, că minunea asta de femeie, orice mi s-ar Întîmpla, nu se va
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
nu la oameni. Aici avea dreptate. Lectura cărților ei e o sarcină care depășește puterile omenești. Cultul personalitatii Cultul personalității, ai cărui beneficiari erau înainte de 989 exclusiv Nicolae Ceaușescu și soția lui, s-a spart după revoluție în mii de cioburi. Ceea ce nu înseamnă că a dispărut, ci doar că s-a multiplicat, răspândindu-se pe suprafața întregii țări. Una dintre dovezi o constituie apariția frecventă a unor cărți omagiale consacrate unor scriitori (dar și ziariști, politicieni ș.a.m.d.) în
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Pretenția sa nu poate decât să ne amuze, întrucât literatura lui Pavel Coruț este ea însăși o parodie involuntară, și anume o parodie de literatură. Parodiind o parodie, Pavel Căruț scrie, din nefericire, la fel de prost ca autorul parodiat. (Râde-un ciob de-o oală spartă...) Imaginația sa este șchioapă și caraghioasă, iar umorul - de bâlci. În volumul pe care îl avem în vedere (Eclipsa și octogonul sau Cum și-au ucis personajele autorul, Paralela 45, Pitești, 2000), el recurge la cele
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
sunt surogate de poeme. Cel mai regretabil este faptul că Vasile Man se erijează adeseori în sfătuitor al cititorilor, plictisindu-i cu îndemnuri bătrânești: „Nu izgoniți poezia / Când vă bate / La ușa sufletului.“ (Ziua de Crăciun 2000) „Să recompunem din cioburi / Prima iubire“ (Trăim în extreme) etc. Constatând că povețele sale nu sunt luate în seamă, autorul ridică uneori tonul și se lansează în discursuri interogative și mustrătoare. Dar chiar și în aceste expresii ale indignării triumfă banalitatea. Scurtul poem Umilință
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
o instaureze abuzând de un limbaj tenebros nu mai impresionează azi pe nimeni. O profesoarA In colosala dinamicA a Cosmosului Floarea Necșoiu, profesoară de limba și literatura română la Colegiul Național „Matei Basarab“ din București, a publicat a doua carte (Cioburi și așchii, Arefeană, București, 2006) dintr-un ciclu de memorii și reflecții referitoare la cariera sa și la lumea prin care a trecut. Într-o prefață scrisă de un coleg al autoarei, profesorul Dan Munteanu, se afirmă: „Cartea doamnei Floarea
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
2008), pare cuprinsă de o veșnică agitație. După cum rezultă din versurile sale, simte mereu nevoia să facă ceva: să coboare în ea însăși, să ia de mână lumea cuvintelor, să îngenuncheze lângă umbra iubitului, să spargă cerul și să arunce cioburile pe fundul mării, să adune șoapte de maci, să strângă în jurul ei idei, să își așeze sufletul pe un vulcan etc. Drept urmare, în loc să îl emoționeze pe cititor, îl zăpăcește. Acțiunile ei fanteziste sunt filmate, ai zice, cu acceleratorul și nu
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
nu vine niciodată când îl chemi. Dacă te uiți suficient de mult și suficient de fix la corniză, va părea un tren alunecând egal peste perdele, înspre dreapta sau stânga, încotro e visul. 1,2,3 pași într-un șotron. Ciobul de cretă a nimerit pe-alături. O luăm de la început. În locul Boababului care în loc de boa-boabe face căpșuni e acum Țara golemiafagilor, iar peste ea plutește Umbra care călca peste două dealuri deodată. Farfurideii LA și LO trăiesc pe planeta FAR
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
multe lucrate În sidef incizat. Era un spectacol aiuritor, care transfera lumina dintr-o oglindă În alta și care prelua fragmente din mișcarea bazarului, reflectându-le În mișcări mai mici, ca și cum Întregul univers s-ar fi spart În mii de cioburi, fără a mai reuși să-și găsească, apoi, unitatea. Și, tocmai când se aștepta mai puțin, tânărul văzu oglinda pe care o căuta. Era o oglindă mică, ce putea fi trecută ușor cu vederea În mijlocul atâtor minuni. O oglindă modestă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
zgomotele tarabelor desfăcute În grabă. Negustorii de oglinzi Începură și ei să strângă, dar mărfurile lor erau delicate, unele aveau mari dimensiuni, iar transportul lor Într-un răgaz scurt nu era cu putință. Firește, toate acele oglinzi vor fi făcute cioburi. Chiar și mica oglindă kagami, despre care Îi vorbise Midori. - Nu e nevoie... spuse tânărul Într-un târziu. Negustorul de oglinzi care se afla În apropierea lui se opri, nedumerit, și Întrebă ceva În limba chineză. - Negustorul vrea să știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
intrau pie tricele și nisip În pantofi. De undeva, de prin maghernițele Îngră mădite unele-ntr-altele de-o parte și de alta a drumului, un radio transmitea o melodie simplă și plăcută de keroncong. Vocea cristalină a sopranei sclipea ca niște cioburi fine de sticlă. Lui i s-a părut că o mai auzise odinioară În Perdo. Din s-a apucat să fluiere melodia, parcă mergea pe arcuri, arăta voios, era În formă și renun țase la vitriolul vorbelor de zilele trecute
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
și a zvârlit-o puternic pe lângă Adam, Înspre o stivă de scânduri din fundul magaziei. Sticla s-a izbit de lemn cu zgomot surd, Însă nu s-a făcut țăndări, mai degrabă s-a spart nespectaculos În trei sau patru cioburi care au căzut pe pământul bătătorit. Haide, a spus el. Trebuie s-o luăm din loc! Drumurile erau barate de poliție În apropierea Monumentului Național, iar becak-ul În care erau a fost nevoit să se oprească din pricina aglomerației. Au coborât
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
zilnic astfel de foi volante, Însă Margaret se Întreba dacă aveau să fie vreodată citite. Zăceau pe jos, călcate În picioare, scorojite și gălbejite de soare. Unele dintre aleile care se Întindeau pe lângă zidurile sălilor de curs erau pline de cioburi de sticlă și multe ferestre nu mai aveau geamuri. Nu de multă vreme, din biroul ei care dădea spre partea cealaltă a terenului, Margaret văzuse cum un tânăr a scos un geam din cercevea și i-a dat cu el
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
echivoce. De pildă, mâna întinsă după obiecte care, rotunde sau colțuroase, așteaptă în sertarul de deasupra pupitrului să fie folosite. Obiecte găsite care, dacă sunt invocate cu destulă intensitate, încep să murmure. Nu, nu e vorba de monede ori de cioburi de lut. Sunt piese galbene ca mierea, care-i permit privirii să treacă dincolo. Piese cărora le dau culoare roșul sau galbenul tomnatic. Piese de mărimea unei cireșe ori aceasta, mare cât un ou de rață. Aurul băltoacei mele baltice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
nu avea să mai fie depășită vreodată, și ale cărei greșeli de ortografie mă simțisem obligat să le corectez. Ce stătea scris în acea scrisoare s-a evaporat. Înainte încă să se împlinească, fericirea s-a spart în mii de cioburi. Ani buni după sfârșitul războiului am căutat pe listele Crucii Roșii o persoană dispărută și, în mica publicație a celor izgoniți din Danzig și care mai relata din când în când despre întâlnirile cutărei promoții de absolvente ale Școlii Gudrun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]