9,526 matches
-
Sub masca unui bufon, el caută astfel să expună publicului adevăruri amare, îmbrăcându-le în forma unor paradoxuri pline de haz. Shaw și-a intitulat primul ciclu de opere dramatice "Piese neplăcute" ("Unpleasant Plays"). Publicului i se înfățișează "nu numai comedia și tragedia caracterelor sau destinelor individuale, ci și acele grozăvii sociale care sunt o urmare a faptului că englezul mijlociu, simplu, oricât de amabil ar fi în viața personală, ca cetățean închide ochii asupra celor mai josnice abuzuri..." Shaw arată
George Bernard Shaw () [Corola-website/Science/297897_a_299226]
-
de scurtmetraj. Pine a apărut în filmul făcut pentru televiziune "Predă-te, Dorothy", care a fost lansat la începutul anului 2006. El l-a jucat de asemenea pe Jake Hardin în filmul american "Just my luck" (Doar norocul meu), o comedie romantică unde a jucat alături de Lindsay Lohan. Filmul a fost lansat pe 12 mai 2006. Tot în același an Pine a apărut în comedia "Blind dating"(Întâlniri pe nevăzute) și în filmul de acțiune "Smokin' Aces". Deși aflat la început
Chris Pine () [Corola-website/Science/315879_a_317208]
-
jucat de asemenea pe Jake Hardin în filmul american "Just my luck" (Doar norocul meu), o comedie romantică unde a jucat alături de Lindsay Lohan. Filmul a fost lansat pe 12 mai 2006. Tot în același an Pine a apărut în comedia "Blind dating"(Întâlniri pe nevăzute) și în filmul de acțiune "Smokin' Aces". Deși aflat la început de carieră, a primit șansă de a juca rolul căpitanului James Ț. Kirk în blockbusterul lui J. J. Abrams "Star Trek: The Future Begins
Chris Pine () [Corola-website/Science/315879_a_317208]
-
e de dezvoltat. Știuletele n-a crescut cum trebuie, posibilitățile sale erau mai mari, dar au fost știrbite de președintele cooperativei. Lupta dintre bine și mai bine poate demara, cu consecințe ușor de prevăzut: eternul conflict al agronomului cu rutina. Comedie recomandată, de autorii ei, ca „lirică”, fiindcă prezența carismatică a fermului agronom tulbură liniștea Paraschivei, cea cu talente de maseuză, și a rivalei, o frumoasă tehniciană. „Moara macină din nou în gol” - conchide, pe drept, Călin Căliman (în „Istoria filmului
Vară sentimentală () [Corola-website/Science/328465_a_329794]
-
său adevărat Barbara Lynn Herzstein, cunoscută și ca Barbara Seagull, este o actriță americană. Are o carieră de aproape 50 de ani, în care a jucat atât în producții de televiziune cât și lungmetraje. A jucat în producții diverse, de la comedii la western-uri. Și-a început cariera la vârsta de 17 ani. Abia târziu însă, în a doua jumătate a anului 1980, a fost remarcată de către presa de specialitate și public. Într-un articol din Chicago Tribune, a fost descrisă
Barbara Hershey () [Corola-website/Science/321880_a_323209]
-
a mai primit două nominalizări pentru rolul Mariei Magdalena în filmul The Last Temptation of Christ, în anul 1989. Pentru prestația sa din filmele Shy People și A World Apart a câștigat două premii la Cannes. A jucat și în comediile semnate Woody Allen, Hannah and Her Sisters (1986) și cea a lui Garry Marshall, Beaches (1988). La începutul carierei sale era binecunoscută pentru spiritul hippie. Cariera sa a cunoscut însă un declin în timpul relației sale cu actorul David Carradine cu
Barbara Hershey () [Corola-website/Science/321880_a_323209]
-
este un asteroid din centura de asteroizi. A fost descoperit de John Russell Hind la 15 decembrie 1852 în observatorul privat al lui W. Bishop, situat în Hyde Park, Londra, Anglia. Bishop l-a numit după Thalia (Θάλεια), muza comediei, a poeziei și a festivităților din mitologia greacă. Acesta este clasificat ca fiind un asteroid de tip S format în principal din silicați de fier și magneziu. Acesta este al doilea tip de asteroid cel mai comun din centura principală
23 Thalia () [Corola-website/Science/326866_a_328195]
-
regia Mircea Mureșan), care este fimat parțial și în Istanbul. În toamna aceluiași an, pornește într-un turneu epuizant de două luni în Canada și S.U.A., unde a străbătut aproape toate statele americane. Filmul „A doua cădere a Constantinopolului” (prima comedie post-decembristă, care îi are în distribuție pe Stela Popescu, Alexandru Arșinel, Jean Constantin, Aurelian Temișan, Dem Rădulescu ș. a.) are premiera la începutul anului 1994 și este urmărit de nu mai puțin de 1,5 milioane spectatori, reprezentând un record de
Loredana Groza () [Corola-website/Science/298245_a_299574]
-
de Walter Reade Organization. Aceștia au lăsat filmul necenzurat, dar iau schimbat titlul din "Noaptea devoratorilor de carne" în "Noaptea morților vii", deoarece un film cu o poveste asemănătoare fusese deja produs, sub numele "Devoratorii de carne". Co-scrisă ca o comedie horror de John Russo și George A. Romero sub titlul „Lovitura monștrilor”, un scenariu de început se concentra asupra unor extratereștri adolescenți care ajung pe Pământ și se împrietenesc cu adolescenți umani. A doua versiune conține aventura unui tânăr care
Noaptea morților vii () [Corola-website/Science/312969_a_314298]
-
(original în engleză: Legally Blonde) este un film de comedie produs de Metro-Goldwyn-Mayer în anul 2001, regizat de Robert Luketic cu un buget de 18.000.000 dolari, bazat pe "romanului omonim" de Amanda Brown. Filmul, a cărui durată este de 96 de minute, a fost distribuit în România de
Blonda de la drept () [Corola-website/Science/314752_a_316081]
-
este semnată de Anthony B. Richmond, iar montajul de Anita Brandt Burgoyne și Garth Craven. Scenografia este realizată de Melissa Stewart, iar costumele de Sophie de Rakoff Carbonell. Coloana sonoră este compusă de Rolfe Kent. "Blonda de la drept" este o comedie a cărui personaj principal este Elle Woods, o blondă care are tot ce-și poate dori o fată de vârsta ei: este Miss iunie în calendarul campusului, este admirată de toate fetele, îl are ca iubit pe cel mai drăguț
Blonda de la drept () [Corola-website/Science/314752_a_316081]
-
Biscuit, "All I Want For Christmas Is A Dukla Prague Away Kit", și al unei piese de teatru a cehului Pavel Pasek, "4-0 pro A.T.K. - Veselohra o lidu footballovem a sazejicim o 3 dejstvich" ("4-0 pentru C.A.E.F. - comedie despre fotbal și națiunea pariorilor în trei acte"). Clubul a câștigat de 11 ori titlul de campion al Cehoslovaciei în 1953, 1956, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964, 1966, 1977, 1979, 1982. A câștigat de 8 ori Cupa Cehoslovaciei în 1961
Dukla Praga () [Corola-website/Science/309094_a_310423]
-
personajului Dorothy Gale în filmul pentru televiziune "Vrăjitorul din Oz". Pentru acest rol au concurat și actrițele și interpretele vocale Jessica Simpson și Hillary Duff. Pelicula a fost vizionată de peste opt milioane de telespectatori. În 2006, Douglas a apărut în comedia "John Tucker Trebuie să Moară", care a avut un succes relativ, debutând pe locul trei la box office, aflându-se în concurență cu "" și "Miami Vice". Filmul a avut încasări de 68.824.526 dolari la nivel mondial. În 2007
Ashanti (cântăreață) () [Corola-website/Science/313063_a_314392]
-
repertoriul scenei românești marea literatură dramatică universală, reprezentată de Shakespeare, Dumas, Vigny, etc. O dată cu aceasta el a deschis și drumul melodramei. Susținând dramaturgia originală, a introdus în repertoriul său mai ales piesele istorice. Deși Pascaly a dovedit talent și pentru comedie ("„Revizorul”", după Gogol), stilul său de joc s-a adaptat în special dramei romantice. Pascaly însoțea forța de expresie în rostirea textului cu gestul generos; înflăcărarea sa scenică supradimensiona personajele interpretate. Sinceritatea pasionată, patetismul jocului său transmiteau spectatorului o adâncă
Mihail Pascaly () [Corola-website/Science/307569_a_308898]
-
Pascaly însoțea forța de expresie în rostirea textului cu gestul generos; înflăcărarea sa scenică supradimensiona personajele interpretate. Sinceritatea pasionată, patetismul jocului său transmiteau spectatorului o adâncă emoție. A jucat în piese precum: "„Idiotul”", "„Hamlet”", "„Ștrengarul de Paris”", "„Sărmanul Jack”" sau comediile lui Victorien Sardou, o parte din care care el însuși le-a tradus. 1873 - Soția sa, actrița Matilda Pascaly, moare din cauza manevrării greșite a cablurilor ce o țineau în zbor. Juca rolul îngerului din "Don Juan de Marana". În 1882
Mihail Pascaly () [Corola-website/Science/307569_a_308898]
-
este situată de autor în primăvara anului 1300, în săptămâna dinainte de Paste, cănd Dante înteprinde călătoria în „lumea de dincolo”. Este anul sfânt („"Îl Grande Giubileo”") instituit de Papă Bonifaciu al VIII-lea, socotit jumătatea duratei previzibile a lumii. "Divină Comedie" povestește călătoria lui Dante în cele trei lumi ale "vieții de apoi", în care se proiectează râul și binele lumii terestre, fiind condus la început de poetul Virgiliu, simbol al rațiunii, apoi de Beatrice, simbol al credinței. Poemul este compus
Divina Comedie () [Corola-website/Science/296768_a_298097]
-
de infinită gamă muzicală, corespunzător iradierii oceanului de lumină a Paradisului. Opera lui Dante a devenit în scurt timp celebra. Florența lui Lorenzo De Medici din secolul al XV-lea dezvoltase un adevărat cult pentru Dante. Unele ediții ale "Divinei Comedii" au fost ilustrate de Sandro Botticelli ( a lucrat timp de zece ani pentru a ilustra fiecare din cele o sută de canturi), Michelangelo, Rafael, iar în timpurile moderne de John Flaxman, William Blake, Gustave Doré, Jennifer Strânge. Compozitorii Gioacchino Rossini
Divina Comedie () [Corola-website/Science/296768_a_298097]
-
din cele o sută de canturi), Michelangelo, Rafael, iar în timpurile moderne de John Flaxman, William Blake, Gustave Doré, Jennifer Strânge. Compozitorii Gioacchino Rossini și Robert Schumann au creat fantezii muzicale, iar Franz Liszt a compus poemul simfonic "Dante". "Divină Comedie" a fost tradusă în peste 25 de limbi. Operele multor scriitori moderni au fost influențate de creația lui Dante: Ezra Pound, T.S.Elliot, Gabriele D'Annunzio, Paul Claudel și Anna Akhmatova. "Divină Comedie" impune și prin perfecțiunea arhitecturii sale, supusă
Divina Comedie () [Corola-website/Science/296768_a_298097]
-
Liszt a compus poemul simfonic "Dante". "Divină Comedie" a fost tradusă în peste 25 de limbi. Operele multor scriitori moderni au fost influențate de creația lui Dante: Ezra Pound, T.S.Elliot, Gabriele D'Annunzio, Paul Claudel și Anna Akhmatova. "Divină Comedie" impune și prin perfecțiunea arhitecturii sale, supusă unor rigori geometrice și muzicale greu de egalat și de echivalat. Este un motiv în plus că opera dantesca să constituie o veritabilă piatră de încercare pentru traducători. Prima traducere în limba română
Divina Comedie () [Corola-website/Science/296768_a_298097]
-
Viața de actor începe în februarie 1992 unde în urma concursului este angajat ca actor cu studii medii la Teatrul de Revista Deva fiind cel mai tânăr angajat la doar 20 de ani. Este distribuit automat în „Pretendentul”, rolul principal al comediei musicale „Caut urgent nevastă” Regia Eugen Aron. Tainele actoriei le descoperă acolo, pe scena Teatrului de Revista Deva sub îndrumarea mai multor regizori ca George Mihalache, Alexandru Darian, Eugen Aron, Emil Sasu, Alina Hristea, Boris Melinți, Dan Vulcu, Marcela Țimiraș
Puiu-Mircea Lăscuș () [Corola-website/Science/333501_a_334830]
-
este o comedie de moravuri sociale și politice, scrisă de dramaturgul român Ion Luca Caragiale, în anul 1884, publicată în „Convorbiri literare”, XVIII (1885), nr. 11. Comedia este împărțită în patru acte. Textul este conceput ca o succesiune dinamică de replici, iar principalul
O scrisoare pierdută () [Corola-website/Science/298995_a_300324]
-
este o comedie de moravuri sociale și politice, scrisă de dramaturgul român Ion Luca Caragiale, în anul 1884, publicată în „Convorbiri literare”, XVIII (1885), nr. 11. Comedia este împărțită în patru acte. Textul este conceput ca o succesiune dinamică de replici, iar principalul mod de expunere este dialogul. Intervențiile autorului, adică indicațiile scenice sau didascaliile, sunt prezente de obicei la începutul comediei, al unui act, sau sunt
O scrisoare pierdută () [Corola-website/Science/298995_a_300324]
-
literare”, XVIII (1885), nr. 11. Comedia este împărțită în patru acte. Textul este conceput ca o succesiune dinamică de replici, iar principalul mod de expunere este dialogul. Intervențiile autorului, adică indicațiile scenice sau didascaliile, sunt prezente de obicei la începutul comediei, al unui act, sau sunt intercalate replicilor. Ele se referă la cadrul acțiunii, statutul personajelor, mimica și gestica acestora etc, și utilizează ca moduri de expunere descrierea și narațiunea. Gloria literară a lui Caragiale a fost consfințită în seara zilei
O scrisoare pierdută () [Corola-website/Science/298995_a_300324]
-
actorii Teatrului Național, la Iași, apoi la Craiova, echivalând cu răspândirea ei în toată țară și cu receptarea unanimă a publicului amator de teatru. Pentru autor, spectacolele de la teatrul ieșean au însemnat consacrarea, după ce în 1879 primele două reprezentări ale comediei "O noapte furtunoasă" au provocat scandal și l-au îndepărtat pentru un timp pe dramaturg de Teatrul Național și după ce, în 1880, "Conu Leonida față cu reacțiunea" trecuse aproape neobservată, jucându-se pe o scenă de mâna a doua, cum
O scrisoare pierdută () [Corola-website/Science/298995_a_300324]
-
pentru un timp pe dramaturg de Teatrul Național și după ce, în 1880, "Conu Leonida față cu reacțiunea" trecuse aproape neobservată, jucându-se pe o scenă de mâna a doua, cum avea să consemneze Titu Maiorescu în studiul său din 1885, Comediile d-lui I.L. Caragiale. Criticii teatrali ai timpului au socotit însă piesa lipsită de calități literare (Ionescu-Gion, Dassè, Claymoor), excepție făcând Ollănescu-Ascanio care a scris favorabil despre piesă. O apreciere favorabilă despre „O scrisoare pierdută”, scrie, fără a semna, și
O scrisoare pierdută () [Corola-website/Science/298995_a_300324]