2,313 matches
-
al timpurilor» ce trebuie aprofundat și nu refuzat, așa cum, uneori, se poate vedea la mișcările sacerdotale și laicale. De-monahizarea - care din păcate a afectat și unele mănăstiri - a fost de bun augur pentru laicismul sănătos, atât de mult amintit de conciliul Vatican al II-lea. Contactul cu tradiția și viața monastică nu ar trebui să fie un soi de re-monahizare a vieții preoțești și laicale, care, cu siguranță, prin natura lor, sunt mai potrivite pentru a întrupa și a mărturisi necesitățile
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
primul caz riscul este acela al înstrăinării de istorie, în cel de-al doilea caz ne paște pericolul identificării prea îndrăznețe și fără rezerve cu acel spirit al vremurilor, atât de recomandat, grație profeției papei Ioan al XXIII-lea, de conciliul Vatican al II-lea. DE LA O RADICALITATE DE OCHII LUMII LA O PROFEȚIE TRĂITĂ Până aici, folosindu-ne de indicațiile magisteriului papei Francisc, am insistat pe sorgintea profetică a vieții consacrate în toate formele sale, în «felurimea darurilor sale», cum
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
II-lea. DE LA O RADICALITATE DE OCHII LUMII LA O PROFEȚIE TRĂITĂ Până aici, folosindu-ne de indicațiile magisteriului papei Francisc, am insistat pe sorgintea profetică a vieții consacrate în toate formele sale, în «felurimea darurilor sale», cum se exprimă Conciliul. Pe lângă toate acestea trebuie să ținem seama de inevitabilele, poate chiar doritele schimbări, transformări și maturizări pe care dorința inițială o traversează de-a lungul unei întregi vieți dăruite. Profetul este cel care nu se identifică cu ceea ce simte imediat
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
nevoie, mai degrabă, de o reformatare decât de o reformă. Între acești doi termeni - unul antic, iar unul post-modern - se află termenul, prietenos și modest, plăsmuit cu dibăcie de Ioan al XXIII-lea: aggiornamento (actualizare). Actualizarea voită și promovată de Conciliul Vatican al II-lea nu se identifică cu stilul tradițional al «reformei». Ideea de reformă presupune, de obicei, ideea recuperării și a restaurării unui elan al trecutului ce s-a pierdut în prezent. Această reformă, în conformitate cu un ritm de evenimente
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
materializează prin înăsprirea disciplinei și a stilului de viață, indicat ca fiind de strictă, mai strictă ori fidelă observanță. În mod normal, reforma își are rădăcinile în trecut; actualizarea, în mod profetic plăsmuită de Ioan al XXIII-lea la începutul conciliului Vatican al II-lea, își caută rostul în viitor. Până nu demult, criteriul care a marcat și a însoțit diferitele faze ale reînnoirii vieții consacrate a fost cel al «reformei». Iată ce afirmă părintele Jean Gribomont, un mare cunoscător al
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
lungă tradiție în terțiari, în oblații seculari, în confraternitățile din preajma Ordinelor etc. Însă relația dintre consacrați și laici, ca și aceea cu clericii, este mult mai delicată în zilele noastre, întrucât conștiința demnității și a plinătății vieții laicale, recunoscută de Conciliu și întărită de Gaudium et spes, trebuie să fie păzită și cultivată cu rigurozitate. Deoarece în trecut viața consacrată era considerată o «stare de perfecțiune», era limpede că destoinicia vieții creștine a unui laic depindea de apropierea de stilul de
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
neînțelegeri în care se exercită, în mod necesar, o violență care produce suferință, creând un vârtej ce, uneori, devine un cerc vicios, în detrimentul unei vieți virtuoase. Comuniunea, ca semn al vieții Bisericii la toate nivelurile, a fost una dintre redescoperirile Conciliului Vatican al II-lea. Acest principiu este valid înlăuntrul colegiului episcopal, care este dator să trăiască în comuniune și nu în supunere față de episcopul Romei. Este valid pentru calea ce duce spre unitate, printr-o pasiune față de diversitate și nu
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
de propriul trecut, fără a uita, însă, de impactul propriei alegeri de viață și de datoriile care țin de aceasta. Simplu spus, grija față de persoană nu înseamnă că fiecare poate face tot ceea ce îi trece prin cap și îi place. Conciliul a recunoscut demnitatea conștiinței personale drept loc inviolabil și «sanctuarul» propriului drum de convertire la Dumnezeu, printr-o exercitare umilă și lucidă a propriei libertăți de fiu. Însă, și în acest caz, nu putem uita că vocea conștiinței - orice conștiință
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
sărăcia dăruită». UN SECOL DE RODIRE: SĂMÂNȚA LUI CHARLES DE FOUCAULD Peregrinarea pe care o experimentăm în acest timp la Bisericii, sub călăuzirea și, îndeosebi, prin exemplul papei Francisc, este rodul matur al acelei primăveri a Bisericii care a fost Conciliul al II-lea din Vatican. O primăvară pregătită demult de atâtea peregrinări personale profetice, printre care se evidențiază și aceea a fratelui Charles - cu numele monahal de fratele Marie-Albétic - care a fost un adevărat explorator, mai întâi ca militar, iar
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
se considerau de neînlocuit, pentru a asigura o viață consacrară de perfecțiune, care să fie demnă de acest nume. Vechea sa înclinație de explorator înnăscut a deschis noi căi și făgașe chiar mai înainte ca cel de-al II-lea Conciliu Vatican să ia în considerație acest aspect. De ce Fratele Charles de Foucauld este așa de important? Unul dintre motive este acela că, aproape fără să vrea, a revoluționat în mod radical deprinderile ecleziastice, plecând de la o convertire a vieții de
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
se concretizeze în euharistie celebrată, iar această situație nu micșorează fidelitatea față de evanghelie. Într-o epocă a Bisericii precum aceea pe care, slavă Domnului, o trăim, apropiatul centenar al morții fratelui Charles, care cade la cincizeci de ani de la încheierea conciliului Vatican al II-lea, este o ocazie ce nu trebuie pierdută. Pentru ca aceasta să se poate realiza cât mai deplin cu putință, este necesar ca cei ce se consideră ucenici ai fratelui Charles, în toate formele de viață ce se
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
prin papa Francisc, cu toții putem să fim mai fericiți, deoarece în Biserică ne simțim ca acasă, așa cum voia Ioan al XXIII-lea, a cărei profeție de viață și de magisteriu nu numai că nu s-a stins, ci, după zorile Conciliului, pare să devină o nouă zi a felului de a fi bărbați și femei, de a fi ucenici ai Domnului Cristos.
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
istoric al lui Francisc și al lui Dominic precum și importanța providențială a celor două ordine mendicante. Fragment în Annales S. Iustinae Patavini, în MGH, Scriptores, XIX, 151. În același timp (anul 1215), în luna noiembrie, la Roma, s-a ținut conciliul general sub conducerea papei Inocențiu [III], un om magnific și prudent. Mărinimia și consecvența sa ieșeau în evidență înaintea tuturor. Providența divină a făcut în aceste timpuri să răsară din tezaurul milostivirii sale doi mari luminători, cel al Ordinului Predicatorilor
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
Sfântului Matei, el și-a dat duhul în Domnul. Atunci frații, care aveau într-adevăr un loc de înmormântare, dar nu și dreptul de a înmormânta, după ce s-au sfătuit asupra modului în care trebuie să procedeze, mai ales datorită conciliului ce trebuia să se întrunească pentru a fi celebrat în ziua Sfântului Maurițiu, și în vederea căruia sosiseră deja mulți episcopi, s-au decis să meargă la domnul episcop de Hildesheim, fiindcă acesta îl venera pe fratele Iacob ca pe un
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
Dar, întrucât Curia romană a rămas mai mult timp la Lyon, a trebuit să-i trimită pe acei frați în provinciile lor. În acest timp, însă, frații au fost supuși la multe asupriri din partea lui Frederic, care fusese demis de Conciliul din Lyon și nu mai era recunoscut ca împărat; în multe provincii, unii au fost expulzați cu mare agitație, mulți au fost întemnițați, iar unii chiar uciși. Motivul a fost că au rezistat cu bărbăție și, ca niște fii, au
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
ușă și râzând, spunea: «Dumnezeu nu este aici». Dar când a ajuns la Bec-Hellouin și niciun călugăr nu a acordat atenție celui care bătea la ușă, a intrat în mănăstire ca frate simplu. Apoi, când papa Nicolae a ținut un conciliu împotriva lui Berengarius, a obținut permisiunea de a merge la conciliu cu abatele său, iar acolo, în timp ce toți rămăseseră în tăcere consternați de cuvintele ereticului, a cerut să fie ascultat și a expus cu atâta claritate argumentele sale, încât Berengarius
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
ajuns la Bec-Hellouin și niciun călugăr nu a acordat atenție celui care bătea la ușă, a intrat în mănăstire ca frate simplu. Apoi, când papa Nicolae a ținut un conciliu împotriva lui Berengarius, a obținut permisiunea de a merge la conciliu cu abatele său, iar acolo, în timp ce toți rămăseseră în tăcere consternați de cuvintele ereticului, a cerut să fie ascultat și a expus cu atâta claritate argumentele sale, încât Berengarius a spus: «Ori tu ești Lanfranco, ori ești diavolul». Și, astfel
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
în timp ce toți rămăseseră în tăcere consternați de cuvintele ereticului, a cerut să fie ascultat și a expus cu atâta claritate argumentele sale, încât Berengarius a spus: «Ori tu ești Lanfranco, ori ești diavolul». Și, astfel, a fost recunoscut de întreg conciliul. Conversația a XIII-a SUCCESIUNEA MINIȘTRILOR GENERALI 77. Primul ministru general după Sfântul Francisc a fost fratele Elia, ce fusese notar la Bologna. Lui i-a urmat fratele Giovanni Parenti din Florența, ministru provincial de Spania, om înțelept, evlavios și
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
oferiseră splendoare într-un mod special Ordinului: «a umbla desculț, sărăcia hainelor și disprețul banilor». 101. Fratele Walter de Reygate a spus că unui frate din provincia Sfântul Francisc i-a fost revelat că demonii țin în fiecare an un conciliu de-al lor împotriva Ordinului și au găsit trei căi pentru a-i face rău: familiaritatea cu femeile, primirea în Ordin a persoanelor inutile și folosirea banilor. 102. Ministrul provincial, fratele Albert, obișnuia să-i spună însoțitorului său, fratele Omnebonum
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
Isus Cristos îi apăruse în timp ce celebra liturghia înaintea episcopului de Paris și a clerului. Fratele Petru îi primise pe frații Pocăinței lui Isus Cristos încă de la început și i-a recomandat în capitulul de la Londra. Aceștia apăruseră în Provența, în timpul conciliului din Lyon, și fuseseră întemeiați de un novice demis din Ordinul nostru. În al treilea an de provincialat al fratelui Pietro, au venit în Anglia frații Ordinului Martirilor, întemeiați de un anume Martin care, la Paris, fusese bufonul nobililor germani
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
Dar mai sunt încă atâtea lucruri ce nu au fost scrise. Domnul, într-adevăr, continuă să săvârșească mari minuni prin intermediul slujitorului său Francisc în diferite părți ale lumii. Fratele Crescențiu a fost convocat de papa Inocențiu al IV-lea la conciliu pentru depunerea lui Frederic, prin scrisori speciale, pe care eu le-am văzut; dar el s-a scuzat că este în vârstă și l-a trimis în locul său pe fratele Ioan din Parma, un om sfânt și cult, care mai
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
scăpat de această sarcină, voi continua pe îndelete restul relatării... (p. 239). C) Atitudinile Curiei Romane și ale clerului Interzicerea noilor ordine 33. În anul 1215, cel de-al optsprezecelea al pontificatului său, Inocențiu al III-lea a celebrat un conciliu solemn, la care au venit prelați din toată lumea. Eu am văzut textul discursului pe care l-a ținut papa cu acea ocazie despre această temă: Desiderio desideravi hoc Pascha, etc. (Lc 22,15). (Am dorit foarte mult să mănânc acest
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
Însă, în acest oficiu, s-a dovedit a fi aproape inutil. De aceea, a rămas în acea slujire doar trei ani, adică până la capitulul general, la care nu a voit să participe, așa cum nu a îndrăznit să meargă nici la conciliul la care fusese invitat de către papă. În ambele situații, l-a delegat pe vicarul său, fratele Bonaventura de Iseo, o persoană prudentă. La capitul, evident, a fost eliberat din funcție, din cauza lacunelor sale, atât în ceea ce privește elocvența, cât și alte aspecte
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
este un personaj important în Ordin. El a fost lăudat de Salimbene, care îl prezintă ca fiind «magnus clericus», «praedicator gratiosus atque sollemnis» și lector de teologie la Parma, Bologna și Ferrara, probabil între anii 1249-1256, și a fost la conciliul din Lyon și în Orient. El a lăsat multe scrieri, dar nu au fost păstrate toate, printre ele numărându-se cronici, predici și tratate de teologie. Conform opiniei lui F. Delorme, el ar fi și autorul operei Dialogus de gestis
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
zilele de duminică și de sărbătoare; nici să nu-i acceptați vreodată la sacramentul pocăinței fără permisiunea propriului preot, fiindcă, dacă cineva ar dori, pentru un motiv întemeiat, să-și mărturisească păcatele unui alt preot, trebuie, în conformitate cu ceea ce a stabilit conciliul general, să ceară și să obțină în prealabil permisiunea propriului preot, sau cel puțin să se spovedească mai întâi și să primească de la acesta beneficiul iertării; în caz contrar, într-adevăr, celălalt nu-i va putea oferi sau refuza dezlegare
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]