2,985 matches
-
și talentului expresiv. Disprețuite de instanțele erudiției în sine, nu o dată pe cît de bornate pe atît de geloase, ca și de trapezele acrobațiilor interpretative ce își zic metode, textele eseistice exprimă pulsația imediată a spiritului și exercițiul liber al condeiului de care nu ne-am putea dispensa decît în mod artificial, derutați de tendința scientizantă sau constrînși de snobism. Ele ne oglindesc fața spontană, vie, falacios fragmentată prin lipsa "sistemului"ostentativ. Ne regăsim în atari pagini cu preocupările, cu atitudinile
O specie "demodată"? by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15069_a_16394]
-
orgoliului, aceste categorii interferîndu-se astfel încît s-a putut vorbi despre un orgoliu al umilinței și despre o umilință a orgoliului... Cu toate că ne oferă relativ puține nominalizări negative (să fi intervenit oare un grad de blazare, de inhibiție "marginală"a condeiului d-sale acid de sub care ar fi putut izvorî polemici mai susținute?), Constantin Călin e un spirit ce ne forțează prețuirea printr-o penetrare iscusită, ușor melancolică, a aparențelor, prin desăvîrșită urbanitate, ca și printr-un constant bun simț. Causeria
O specie "demodată"? by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15069_a_16394]
-
pentru ca să vedem copacii? Practic, opera eminesciană este dizolvată în așternerile ei pe hârtie, s-ar putea spune că această eră a calculatorului nu mai are decât să inventeze călimările și cum s-ar putea aduna aceste urme ale penelor ori condeielor și duce înapoi, în măduva creionului ori în recipientul pentru lichidul negru sau violet. Deja acest "ne-a mai rămas decât" se vehiculează ca refren prin presă ori la televizor. Se spune astfel că "ne-a mai rămas decât să
Eminescologia, la ora exactă by Nicolae GEORGESCU () [Corola-journal/Journalistic/7008_a_8333]
-
Elvira Sorohan Numai un critic cu un condei artist și inteligență probată asociativ, cum e Florin Faifer, putea să-și intituleze, salvator pentru el însuși, un volum de eseuri Pluta de naufragiu. După ce parcurgi cu încântare paginile volumului, în întregime scrise cu o mare risipă de talent, te
Un fidel al Mnemosynei by Elvira Sorohan () [Corola-journal/Journalistic/14104_a_15429]
-
vis-a-vis al femeii. Deriziunea atinge un punct maxim când criticul inspirat apreciază "cogitațiile drapate în principii morale ale Lucrezziei Karnabatt, asiduă și indiscretă protectrice a sexului de dincoace de drum". Numai pentru că admir volutele, chiar și cele mai libere ale condeiului critic de mare și risipit talent, cred că încheierea acestui eseu trebuie scoasă din rama portretului. În general, eseurile se încheie abrupt. Florin Faifer se ferește de concluzii și încadrări definitive. Ca și exordiile, foarte variate și care amintesc de
Un fidel al Mnemosynei by Elvira Sorohan () [Corola-journal/Journalistic/14104_a_15429]
-
s-ar plînge de gerul iernii în luna august și de canicula verii în luna ianuarie... Și încă o întrebare ne stăruie în minte, în marginea lecturii, să recunoaștem, cursive, într-un fel formal agreabile, a unei cărți izvorîte din condeiul unei scriitoare capabile a seduce verbul așa cum ne încredințează că a sedus cohorte de bărbați. Oare d-sa și-ar putea susține în prezent o ruptură totală cu mentalitatea comunistă? Sau aceasta, dată afară, protocolar, pe ușă, revine, fantomatică, pe
La scara 1/1 by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/10328_a_11653]
-
contemporan a devenit tot mai intensă", resimte o paradoxală nevoie de-a se detașa de mediul proxim pentru o "dispoziție superioară și calmă necesară unei munci solide și de calitate. Prezentul este prea viu, prea fremătător, irită puțin prea tare; condeiul scriitorului trece pe neobservate în satiră... întotdeauna mi s-a părut că în viața mea mă așteaptă o mare jertfă de sine și tocmai pentru a-mi sluji patria trebuie să mă instruiesc undeva departe de ea". Cuvintele din ultimele
O victimă a stalinismului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7428_a_8753]
-
sicriu al primăverii, trist și uriaș,/ cuib de samsari și de ofițerași/ duhnind a busuioc și a mititei,/ of, Bucureștiule, pelin amar!..." Un fel de Liberté a lui Eluard e această primăvară, "martie, moarte, primăvară, război...", cu regretabile întoarceri din condei, care sînt ale anului 1955, cu cedările ofrandă lui. Sub vremuri... O frondă delicată, aproape duioasă, împotriva florilor convenționale, împotriva gesturilor impuse, pentru nou, pentru sinceritate, e Gheata: "Mă duc să-mi întâlnesc iubita/ și țin în mînă nu un
Soare și hazard by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7696_a_9021]
-
polemic de la Timpul. Iar cel care se lua în bețe cu puterea era chiar poetul național, modelul exemplar. Gonța nu-și propune să problematizeze, să rezolve anume ceva. El fixează o perioadă - atît de actuală prin fondul problemei - unul din "condeiele" lui Eminescu, și încarcă totul de atmosfera purtată de personalitățile politice și, nu numai, de atunci cu care Eminescu avea contacte. Sigur că femininul nu poate lipsi și capătă două ipostaze: Veronica Micle și Mite Kremnitz, obsesii și nevoi, rezolvate
"Editura Timpul" lui Eminescu by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/16395_a_17720]
-
liric era hiperbola, aici un atare instrument e litota. Autorul e dispus a micșora, a minimaliza totul. În locul absurdului ostentativ, gonflat, apare un absurd discret, redus la minimum. La antipodul "vizionarului", autorul se vrea un reporter și încă unul cu condei sec, implacabil. Oarecum "ingineresc". Înverșunării caricaturale, îi ia locul apatia. Dezabuzat, plictisit, poetul înscenează comedia anodinului: "Mă gîndesc la fericire/ că la o bucată de cherestea./ Una uscată și veche,/ lăsată în plată Domnului într-un colț uitat de lume
Hiperbolă si litotă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/18022_a_19347]
-
prin care acest personaj marginalizat a încercat să cucerească pozițiile de odinioară. S-a dovedit că nu are nici anvergura, nici talentul necesare unei cariere pe măsura ambițiilor. Cum să reconstruiești un ziar alături de Ion Spânu și Roxana Iordache, niște condeie pe cât de agresive, pe atât de avide de răfuială cu valorile politice și culturale? Sudalma grosolană, ura viscerală, neputința creatoare metamorfozată în stil jurnalistic au adus ziarului prejudicii pe care doar ani de onestitate fără fisură ar putea să le
O mătură pentru vrăjitoare by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/8804_a_10129]
-
de respectul general, și nu de jignirile nerușinate de care-au avut parte dinspre ziarul "Ziua". Ceea ce-am văzut în ultimele zile în gazeta cu pricina e nu doar surprinzător, ci și încurajator. Există în România acestui moment suficiente condeie oneste la care se poate face apel. E important, însă, ca excizia începută o dată cu plecarea lui Roșca Stănescu să nu se oprească la mijlocul drumului. Vor exista, desigur, destui care vor apela la binecunoscuta formulă "Dictatorul a fugit!" doar pentru a
O mătură pentru vrăjitoare by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/8804_a_10129]
-
Iași, i-a conferit medalia „Virtutea Literară”. Opiniile despre valoarea sa ca scriitor nu sunt însă unanime. Din punctul său de vedere scriitorul însuși se caracterizează drept doar un "„creator în domeniul literaturii”" care nu face parte din tagma maeștrilor condeiului. A scris și publicat lucrări instrumentale, sonatine și sonate pentru vioară și pian cu începere din 1956, la îndemnul muzicienilor Antonin Ciolan, George Pascu, Achim Stoia, precum și un studiu - "Panorama posibilă a structurilor muzicale modale". A definitivat un model anticipativ
Gheorghe A. M. Ciobanu () [Corola-website/Science/333033_a_334362]
-
să se coaguleze în energii ce întrețin vibrația. Componistica românească pare a fi învățat să dea glas unei atari vibrații. Dacă în deceniile 6-7 morbul formalizărilor sățioase (explicabil prin tentația “fructului oprit” consecutivă epocii staliniste) pusese stăpânire cu frenezie pe condeiele cele mai destoinice, treptat spațiul expresiei sonore s-a extins și s-a destins, dexteritatea și performanța intelectuală fiind pândite tot mai des de descalificare în fața vibrației. Însă fără practicarea acestor subtile exerciții intelectuale, fără deținerea a cât mai multor
Curiozitate și erudiție by Liviu Dănceanu () [Corola-journal/Journalistic/14339_a_15664]
-
este, pentru mulți, un fel de boală lumească, despre care e rușine să vorbești în public. De aceea „paseiștii" sunt mereu amenințați de oprobriul prezenteiștilor. Despre pericolul care-i amenință pe cei care-și șterg din amintire trecutul scrie, cu condei de fin prozator și cu umorul lui grav, Radu Paraschivescu: „Trecutul vine peste tine, îți dă ghionturi, te împinge la oglindă și te silește să te întrebi dacă îți place ce vezi. E însoțitorul pe care nu poți să-l
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6507_a_7832]
-
în Germania hitlerista. La Viață aproape că n-a scris deloc, el închiriindu-si doar numele, de gazeta ocupîndu-se, mai ales, mereu infatigabila Fanny. Dar, incontestabil, a girat-o, așa explicîndu-se gestul reprobabil că, la moartea prozatorului (1 septembrie 1944), condeie mature și tinere ale unor nume democrate deloc oarecari (Vladimir Streinu, N. Carandino - chiar în Dreptatea -, Ion Caraion) să scrie articole de condamnare. Și aceasta reprobare s-a menținut cîțiva ani buni, pe vremea comunismului, pînă în 1953, cînd dl
Jurnalul lui Rebreanu by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17893_a_19218]
-
vast cuprinzătoare și cu repercusiuni de o profunzime psihologică nebănuită, ține de aproape de acea gălăgioasă dezbatere a actualității lui Maiorescu, discuție de ultimă oră în jurul "întoarcerii la Maiorescu" și care și-a aflat justa tonalitate în punerile la punct ale condeielor critice contemporane, dintre care cel mai autorizat - prin opera și prin personalitatea ce îl garanta - fiind al Domniei Voastre însuși". Oricîte s-au schimbat în cîmpul criticii din anii '40 pînă acum, oricît se cuvine a ține seama (fără a
Actualitatea unui manifest by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16679_a_18004]
-
ale contemporaneității maioresciene", și anume "valoarea estetică", alcătuia "un bun definitiv cîștigat, o evidență de neclintit". Atît Sămănătorul, care forma "focarul cel mai periculos al confuziei între ideea estetică, cea etică și cea etnică", precît și Gîndirea, "lipsită de un condei critic de autoritate", dădeau impresia a fi fost "înfrînte, sleite de orice vigoare". Dar s-a întîmplat ca, după 1930, "în urma unor împrejurări favorabile, de natură hotărît extraestetică și chiar antiestetică - împrejurări provenite din curente ce bîntuiau peste și dinspre
Actualitatea unui manifest by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16679_a_18004]
-
îmbiindu-te să intri în joc. O unitate tematică se profilează din aceste încercări de odisee în spațiu-timp. Andreea }înț nu-și uită eroii pe drum, însăilîndu-le destine, strecurînd cîte o pagină de pastel la plecarea verii, aducînd bine din condei variațiuni pe temă, contrapunctînd dramatic cîte o conversație liniștită. Curgerea dialogurilor, a frazelor are lentoarea nepăsătoare, fericită, a însăși copilăriei. Nimic forțat, chiar dacă adolescența, cu impetuozitățile ei, bate la ușă, nimic pripit și aruncat pe pagină în grabă, fără a
Cărțile unei adolescente by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6992_a_8317]
-
în durere, însă mai adineauri am citit câteva rânduri din Faust și am turbat. Am văzut toate durerile mele, m-am mândrit, văzând că mă întâlnesc așa de mult cu un astfel de om, m-am aprins, ardeam a lua condeiul, mă întristai că nu poci, simții durere că nu știu nimic și mă deznădăjdui văzând că în adevăr că nu mă înșel că nimic mai ticălos ca omul. Această propensiune de a-și descoperi înrudiri sufletești cu personaje goetheene sau
Goethe și Schiller - ecouri românești în primele decenii ale sec. XIX by Dumitru HîNCU () [Corola-journal/Journalistic/8713_a_10038]
-
1970, când, în linii mari, fusese câștigată lupta împotriva dogmatismului, declanșată cam cu un deceniu în urmă. Dar adevărata ei pasiune și vocație - ne mărturisește -, nu era critica, ci literatura propriu-zisă, de care este atrasă încă din adolescență, exersându-și condeiul în compunerea de nuvele, piese de teatru, romane. Aceasta o va și consacra. Nume din ce în ce mai cunoscut, o întâlnim adesea, deobicei, împreună cu soțul ei, scriitorul Costache Anton, la Casa de creație de la Sinaia, la Neptun și mai ales ca participantă la
Între bucurie și nemulțumire by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/9777_a_11102]
-
de ieri, cât ale intereselor politice de azi. Din fericire pentru adevăr și din nefericire pentru autorul „coincidențelor” de mai sus, totul e tras de păr și, dacă citim cu atenție, nu vedem nici un motiv serios, ci niște potriveli din condei, fără legătură cu realitatea, uneori și inexacte. Un alt argument, deopotrivă de falacios, este că, atunci când e vorba de mari scriitori, ar trebui să închidem pudic ochii la ceea ce citim în dosarele lor. Tocmai de scriitori, și încă de cei
Cui i-e frică de CNSAS? by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/5515_a_6840]
-
taie sînge. Ciocîrlie, de-ai putea deveni gîndul meu cel mai delicat, remușcarea mea cea mai scumpă! A murit pentru celelalte. Mi-am rupt permisul și mi-am atîrnat pușca în cui." (Jules Renard, Jurnal) Cuvîntul-cheie, "remușcare", va reveni sub condeiul multora sau se va lăsa citit printre rînduri ori de cîte ori relatarea aparține unui vînător adevărat, stăpînit în fibrele adînci ale cugetului de acea "consangvinitate mistică" dintre om și animal relevată de Mircea Eliade și pe care o exprimă
Epistolă către Odobescu (VIII) by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7916_a_9241]
-
locală din Bihor ce i s-a imputat este doar "un pamflet". Bot a mai arătat că nu se va da bătut și va încerca să-i prezinte liderului PNL Crin Antonescu adevărul, singura lui vină fiind că are un condei mai bun decât al celor care au cauzat pamfletul. Octavian Bot crede că nu așa ar trebui să se facă politică într-un partid liberal și și-a propus că va încerca să vorbească cu președintele Crin Antonescu înainte ca
Deputatul Bot nu se dă ușor exclus din PNL by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/39887_a_41212]
-
participe totodată la Delegația Permanentă de săptămâna viitoare, unde va fi discutat cazul său. "Nu-mi fac emoții prea mari. Ar trebui să-și facă mustrări de conștiință cei care au decis excluderea mea în necunoștință de cauză. Dacă am condei mai bun decât al lor, ce să fac?", a spus Bot. Deoarece i s-a reproșat că a trecut prin mai multe partide de-a lungul activității sale politice, Bot a explicat: "Dacă așa se pune problema într-un partid
Deputatul Bot nu se dă ușor exclus din PNL by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/39887_a_41212]