2,337 matches
-
al activității de dramatizare a unui text epic (cel mai frecvent, mai ales în cazul spectacolelor destinate copiilor, basm, poveste, povestire, schiță, snoavă, parabolă, fabulă etc.), destinat reprezentării scenice în fața unui anumit tip de public-țintă și caracterizat printr-o "triplă enunțare" (Ciobotaru, 2006a, p. 79) realizată de către autorul textului dramatizat, de autorul dramatizării și de către actori. I.3.2. Strategii teatrale Strategia teatrală se constituie într-o coroborare a tehnicilor, mijloacelor și formelor de organizare a demersului teatral, subsumată, în principiu
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
ritmuri înregistrate cu mesaje posibile; ulterior, le sunt prezentate mesajele originale, se stabilește corespondența ritm mesaj și se compară cu răspunsurile oferite inițial de participanți; * Cu accent/fără accent participanții trebuie să diferențieze sensurile aceluiași mesaj accentuat diferit de la o enunțare la alta; de exemplu: Tare mi-e teamă că el nu va ajunge la timp! sensuri nuanțate corelate cu accentuarea unui anumit cuvânt: tare vs. teamă vs. el vs. nu vs. ajunge vs. timp; Intonația salvatoare o persoană comunică neinteligibil
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
apostolatului. C. Nic. Br. * Iar despre „Păstorul Tutovei”, anul IV, nr.1-2, ianuarie februarie revista Societății preoților din județul Tutova în „Cetatea Moldovei nr.9 se spune: „Revista Păstorul Tutovei deși se intitulează organ al „Asociației Preoților”, a depășit cadrul enunțării sale pentru a trata probleme nu numai religioase, înțelegând rosturile publicațiilor de îndrumare și luminare a maselor, ea a devenit o revistă de cultură generală, cuprinzând articole variate de interes obștesc. Interesant și actual este articolul S. S. Preot C. Grumăzescu
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
închisoare, că pregătea o reuniune a Organizației Mondiale a Comerțului, că era înconjurat de colegi ecologiști, că are o personalitate care îl apropie prin vocație (sau prin configurație psihologică) de protestatari, că s-a adresat ziariștilor... Analiza se termină cu enunțarea structurării discursului, adică a sistemului format de valorile descoperite, modul în care acestea se îmbină, modul lor de organizare (vorbind, actorul se opune valorilor sau le subliniază complementaritatea? Este el mai degrabă afirmativ sau negativ?). Să punem în practică ceea ce
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
ideologică. Privind schema noastră, cititorul se poate întreba de ce anume o valoare sau alta este prezentă în schemă, în timp ce alta este absentă. Răspunsul este simplu: le-am menționat pe cele pe care le-am regăsit în sursele noastre în timpul cercetărilor. Enunțarea lor și importanța pe care le-o atribuim sunt rezultatul unei judecăți care se inspiră din frecvența lor, din consecințele pe care le determină, din legăturile logice pe care le întrețin cu alte valori ale sistemului. Punerea în perspectivă istorică
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
XVII victoria științei devine irevocabilă. Am fost martorii evoluției sale rapide în Grecia, am văzut cuceririle rațiunii din Evul Mediu. O veritabilă revoluție se produce acum prin acumularea observațiilor, experimentării ipotezelor novatoare, formulării de legi și demonstrării lor, progreselor matematicii, enunțării noilor demersuri metodologice. Copernic, Galilei și alții, ca Newton, sunt farurile călăuzitoare ale umanității. În ceea ce privește științele umaniste, începând cu Renașterea, textele biblice, juridice, literare sunt studiate cu aceeași rigoare analitică. Subliniem trei consecințe ale acestei evoluții, în planul care ne
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
că trebuie să se treacă la altceva, își poate impune voința de a se trece la votare (dacă majoritatea sa este disciplinată). Cele mai pertinente obiecții îl vor lăsa rece. Tehnica lui "se înțelege de la sine" este folosită la începutul enunțării unei judecăți de valoare, pentru a contracara dinainte orice replică posibilă. Este vorba despre o afirmație pe care autorul o prezintă drept atât de evidentă, încât orice de-monstrație este inutilă. În țările centralizate, "națiunea este unică și indivizibilă". E destul
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
științifică. Aceste etape metodologice ale cercetării sunt următoarele: a) Pregătirea pentru studiu sau cercetarea științifică ce vizează următoarele aspecte: - identificarea problemelor de interes; - informarea despre datele relevante din literatura științifică de specialitate; - alegerea metodelor folosite pentru cercetare; - studiul cercetărilor și enunțarea ipotezelor. b) Desfășurarea activității de studiu sau de cercetare științifică are următoarele aspecte: - delimitarea metodelor de cercetare; - colectarea datelor. c) Analiza datelor culese din cercetarea științifică rezidă din următoarele: - utilizarea metodelor statistice; - discutarea și analizarea implicației domeniului de cercetare descoperit
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
vorbește de „fenomene xenopatice” iar G. de Clérambault la numit „automatism mintal”. Din punct de vedere psihopatologic, sindromul Kandinski-Clérambault se manifestă prin câteva aspecte principale, așa cum se poate vedea în continuare: a) Automatismul ideo-verbal sau asociativ caracterizat prin următoarele aspecte: - enunțarea, comentarea actelor sau a gesturilor însoțind pseudohalucinator toate gesturile și actele bolnavului, - ecoul gândirii și al lecturii, - furtul și ghicirea gândirii, - uitări provocate sau depanarea de amintiri neplăcute, - senzația de stranietate a gândirii, de ideație impusă sau provocată, mentismul xenopatic
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
două nivele, conduce la ideea că pot exista și o serie de elemente comune celor două nivele, care vin să susțină legătura „genealogică” dintre ele. Această corespondență de tip congruent, decurge în primul rând, din însăși enumerarea unor caracteristici sau enunțarea scopurilor și obiectivelor pe care cercetarea pedagogică le are de atins, fie că este vorba de un nivel sau altul. Cercetarea științifică a activităților motrice performanțiale în contextul activităților motrice umane În lucrarea „Metodologia cercetării activităților corporale” ediția a II
ANUAR ŞTIINłIFIC COMPETIłIONAL în domeniul de ştiință - Educație fizică şi Sport by Nicolae Neagu () [Corola-publishinghouse/Science/248_a_789]
-
limbi iar uneori −în cazul viețuirii într-un mediu aloglot− în timpul însușirii ei, se poate deprinde și folosirea altei limbi, dar, de obicei, limba maternă este cea care dă individului matricile definitive pentru interpretarea realității prin limbaj. De aceea, simpla enunțare a cuvîntului limbă aduce în conștiință ceea ce înseamnă de fapt "limbă maternă" și numai în cazul specialiștilor poate actualiza înțelesul de "limbă în general". Numeroase determinări pe lîngă cuvîntul limbă realizează sintagme ce reflectă statutul unei limbi sau moduri de
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
iar ceea ce se reflectă prin structura subiect predicat este tocmai această intenție 67. Comunicarea propriu-zisă (ca activitate) este un act de a enunța, de a spune ceva, care se concretizează în tr-un enunț, într-o entitate independentă atît de actul enunțării, cît și de cuvintele antrenate în realizarea lui, enunțul fiind o succesiune de cuvinte, organizată gramatical sub forma unor unități sintactice superioare (propoziții și fraze), care cuprind informații, constatări, sfaturi, îndemnuri, întrebări etc. Unitățile sintactice ale enunțului (propozițiile) au semnificații
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
că un enunț reprezintă un act ilocutoriu (realizat prin rostirea cuvintelor), atunci cînd funcția lui primă constă în tentativa de a modifica situația interlocutorilor. Cînd face o promisiune, cineva își asumă el însuși o obligație, care reprezintă o consecință a enunțării și constituie chiar esența ei, mobilul enunțării respective. Prin urmare, în vreme ce, într-o aserțiune (într-un enunț constatativ) cuvintele trebuie să se potrivească cu lumea pentru a avea valoare de adevăr, într-o promisiune (într-un enunț performativ), lumea, prin
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
realizat prin rostirea cuvintelor), atunci cînd funcția lui primă constă în tentativa de a modifica situația interlocutorilor. Cînd face o promisiune, cineva își asumă el însuși o obligație, care reprezintă o consecință a enunțării și constituie chiar esența ei, mobilul enunțării respective. Prin urmare, în vreme ce, într-o aserțiune (într-un enunț constatativ) cuvintele trebuie să se potrivească cu lumea pentru a avea valoare de adevăr, într-o promisiune (într-un enunț performativ), lumea, prin faptele locutorului, trebuie să se conformeze cuvintelor
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
cineva, de a vorbi cu cineva, considerat a avea aceleași mijloace de a numi și de a interpreta realitatea. Statutul de locutor se determină mai întîi prin folosirea limbii în vorbire, prin producerea enunțurilor și prin poziția de sursă a enunțării. Acest statut este opus celui de alocutor, destinatar sau auditor, dar este în același timp convertibil cu acesta. În raport cu limba sa maternă, vorbitorul este nativ și are interiorizate regulile acestei limbi, fiind în măsură să formuleze judecăți asupra gramaticalității enunțurilor
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
cum a fost determinat de limbă un filozof sau altul să-și dezvolte demonstrațiile. Și în acest caz însă textele prezintă aceeași tratare solidară a direcțiilor posibile. În plus, cei mai mulți filozofi, înainte de a-și expune propriile opinii sau alături cu enunțarea acestora, formulează aprecieri asupra modului cum au fost tratate chestiunile de limbă de către alți gînditori. Din aceste motive, nu este posibilă o cercetare de amănunt a modului în care cugetarea filozofică se raportează la limbă, prin urmărirea fiecărui tip de
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
1. Tiparul logico-semantic constă în tipul, numărul și complexitatea operațiilor de relaționare (între segmentele oricărui enunț/discurs conectate) pe care conectorul respectiv le impune în calculul semantic global al secvenței. Relaționarea logico-semantică poate avea loc într-un singur plan al enunțării (cel al universului asertiv) sau poate antrena și un plan de fundal (universul opiniilor, cel în care operează presupozițiile); ca atare, vom avea conectori cu semantism monoplan//biplan. Astfel, un conector ca sau este monoplan, întrucât pune segmentele conectate într-
[Corola-publishinghouse/Science/85001_a_85787]
-
aceasta, un spor de înțelegere. 1. Ce este „înțelegerea“ și cum poate fi ea obținută? Convingerea statornică a lui Wittgenstein a fost că, dacă este vorba de schimbarea orientării gândirii oamenilor, atunci calea regală, urmată îndeobște de filozofi, cea a enunțării unor principii noi, nu este calea potrivită. Unui cititor asiduu al Bibliei, cum a fost el, i-a atras probabil atenția faptul că Iisus încerca să modeleze sensibilitatea morală a celor care îl urmau mai mult prin istorisiri și parabole
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
ea cu adevărat? * Ce spunea a doua soră că vrea? * De ce avea nevoie ea cu adevărat? * Cum ar fi putut surorile să rezolve conflictul fără intervenția tatălui? Momente teoretice. Explicați elevilor că deseori în conflicte părțile se limitează doar la enunțarea pozițiilor lor, adică la ceea ce vor. De obicei este greu de rezolvat asemenea conflicte, deoarece nici una din părți, din mai multe motive (mândrie, necesitate), nu este dispusă să renunțe la poziția sa. În afară de aceasta, ca si în cazul de mai
Medierea în educație by Ileana Bădulescu Anastase, Cornel Grigoruț, Mircea Mastacan () [Corola-publishinghouse/Science/1700_a_3136]
-
sa. În afară de aceasta, ca si în cazul de mai sus, nu întotdeauna este posibil de satisfăcut în același timp pozițiile ambelor părți. Multe din conflicte ar putea fi soluționate ușor, fără ca vreo parte să sufere sau să cedeze, dacă, în locul enunțării pozițiilor, s-ar merge la explorarea motivelor pentru care o parte vrea un lucru sau altul, cu alte cuvinte dacă s-ar stabili care este interesul fiecăruia. Rugați elevii ca fiecare să se gândească la un conflict în care au
Medierea în educație by Ileana Bădulescu Anastase, Cornel Grigoruț, Mircea Mastacan () [Corola-publishinghouse/Science/1700_a_3136]
-
într-o permutare a sintaxei (o permutare care, bineînțeles, nu contravine la păstrarea acelei permanențe, care este un anumit gen al limbei). Această înscriere a unei părți a evenimentului în chiar specialitatea sintaxei este suficient din punctul de vedere al enunțării lirice. Orice comentare, în textul însuși al poeziei, ar fi o procedare școlară, oratorică, în orice caz antipoetică. În matematice de exemplu, fizionomia unei pagini ar fi sălbatecă și respingătoare, dacă s-ar restabili, în vederea unei clarități totale, încheieturile cele
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
act al confesiunii, nu rămâne niciodată fără efect 29. Chiar dacă efectul riscă să ne scape: actul confesiv face trimiteri directe la ființă. Spre deosebire de alte discursuri, neconcentrate asupra ființei și asupra eului, discursul confesiv devine opera de creație prin Însuși actul enunțării, răsfrânt asupra locutorului. În fine, cunoașterea de sine se Împotmolește În echivocul Întreprinderii 30. Mobilul analizei eului nu e niciodată clar. El ezită (fără să-și dea seama) Între justificare și acuzație, Între eliberare și Înlănțuirea În compromis, Între recuperarea
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
enunțul jurnalului nu este izolat decât În aparență. El se leagă de toate celelalte enunțuri, trecute și viitoare, pentru că legea de funcționare a jurnalului intim este paradigmatică 85. Discurs parcelat, Închis Între parantezele unei date, el abolește distanța dintre subiectul enunțării și subiectul enunțului, restabilind-o, totodată, prin fatalitatea repetiției: zilele, Întocmai senzațiilor, Întâmplărilor sau gândurilor, se succed, redeschizând ceea ce părea definitiv Închis. Adevărata calitate a jurnalului intim - aceea de numitor comun al contrariilor unei vieți - se relevă În spațiul dintre
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
logic sau neadecvate situației concrete avute în vedere, minciuni care maschează adevărul în contextul eșafodajului explicativ, minciuni generate de ruptura dintre semnificant (modul în care se spune) și semnificat (ceea ce se spune), minciuni rezultate din conotarea negativă a mesajului sau enunțarea adevărului ca și cum ar fi minciună ori invers, minciuni stimulate de cultivarea programatică la nivelul receptorului a amestecului dintre adevăr și fals etc. Pătrunderea acestor rafinate moduri de a fi ale minciunii în actul comunicării, în general, al celei educative, în
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
fost elaborată în 2002, prin colaborarea mai multor ministere relevante, reprezentanțe în România ale organizațiilor internaționale, instituții de învățământ superior și institute de cercetare. Diagnoza sistemului de resurse implicat în educația și îngrijirea copilului de la naștere la 7 ani și enunțarea obiectivelor se fac pe componente: psihopedagogică, socială, sanitară și comunitară. Obiectivele sunt proiectate în diferite orizonturi de timp, unele fiind considerate de interes permanent, altele fiind concepute pentru zece ani, cele mai multe ținând de orizontul de timp al actualei guvernări. Segmentul
[Corola-publishinghouse/Science/2161_a_3486]