5,542 matches
-
că George era primejdios pentru Adam. Așa încât îl mârâise (ceea ce iarăși i se întâmpla foarte rar) și apoi, satisfăcut de asemenea performanță, o luase la fugă cât îl țineau picioarele, îndărăt spre stăpânul lui. Adam, care se găsea încă în garaj, închisese ușa, drept care Zet porni din nou să alerge prin grădină. Atunci se pomeni față-n fată cu vulpea. Era vulpea cea mare, masculul. Zet nu văzuse în viața lui o vulpe, dar îi simți mirosul puternic, înfricoșător și știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
aproape că o invidia, s-ar fi zis că nu voia să se întoarcă în lumea siguranței și a fericirii. După un moment sau două, evitându-i pe Brian și pe Gabriel (căci ei se apropiaseră), alergă din nou spre garaj, a cărui ușă continua să fie închisă. Începu să se joace cu prundișul de pe alee, zvârlindu-l cu lăbuțele, ca și cum juca mingea, și uită cu totul de vulpe. — E drăgălaș, spuse Hattie, luându-l pe Zet în brațe. Întrând în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
prundișul de pe alee, zvârlindu-l cu lăbuțele, ca și cum juca mingea, și uită cu totul de vulpe. — E drăgălaș, spuse Hattie, luându-l pe Zet în brațe. Întrând în grădină pe poarta din spate, Adam și Zet se duseseră direct la garaj, trecând nepăsători pe lângă Papucul spre care se îndreptau, mai agale, „cei mari“. Adam se instalase în Rolls, sucind volanul în dreapta și-n stânga; se ridicase ca să-l urmărească pe George, se așezase din nou să se mai joace, apoi ieșise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
ieși deodată afară în ploaie, fără o haină pe umeri, fără pălărie. Alergă printre copacii din dumbravă, acolo unde sălășluia vulpița, și își lipi fruntea de scoarța netedă și udă a unui fag tânăr. Între timp, John Robert trecuse pe lângă garaj și o luase pe poteca de lângă casă înspre poarta din față de la Belmont. Portalul avea o înfățișare mai curând de capelă, cu vitralii victoriene. Își aduse aminte că sub portal se afla o bancă. Puse pe bancă cele două sticle
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Străbătu holul, descuie ușa din spate și o împinse cu umărul pe Pearl, care bătea cu disperare, de afară. Pearl intră și încuie ușa. Hattie trase din nou storul. George alergă prin grădină în direcția casei Belmont, apoi, trecând pe lângă garaj ieși în stradă, urmărit de huiduielile celor care îi observaseră evadarea. (Acest episod grotesc nu a fost departe de a se termina prin linșarea lui George.) Cântecul a mai continuat un timp, apoi s-a stins în râsete. George porni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
ramuri. Inima începu să-i bată cu putere. Era miercuri seara. Gândi în continuare: „E ceva legat de ele, de fetele alea ticăloase, purtătoare de nenoroc. E o vrăjitorie, un strigoi. Adolescentele atrag strigoii“. Se duse în spatele casei și ocoli garajul, pe lângă lăzile de gunoi. Pe fereastra garajului se vedea Rolls-Royce-ul și Alex simți o nouă împunsătură de spaimă și de amărăciune. În seara „dezmățului“, Alex încuiase toate ușile și se dusese, beată, la culcare, lăsând-o pe Ruby afară, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
putere. Era miercuri seara. Gândi în continuare: „E ceva legat de ele, de fetele alea ticăloase, purtătoare de nenoroc. E o vrăjitorie, un strigoi. Adolescentele atrag strigoii“. Se duse în spatele casei și ocoli garajul, pe lângă lăzile de gunoi. Pe fereastra garajului se vedea Rolls-Royce-ul și Alex simți o nouă împunsătură de spaimă și de amărăciune. În seara „dezmățului“, Alex încuiase toate ușile și se dusese, beată, la culcare, lăsând-o pe Ruby afară, în grădină. Ruby își petrecuse noaptea în Rolls
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
îl aruncă în direcția vulpii; capacul ricoșă pe aleea de beton și începui să se rostogolească întocmai ca un cerc. Vulpea sări în lături, dar nu fugi. Dimpotrivă, veni direct spre Alex, îi dădu ocol, apoi se repezi spre zidul garajului, izbind din fugă una dintre pubele și răsturnând-o. Vulpea se opri și începu să scotocească printre gunoaiele împrăștiate pe jos. Alex, înnebunită, alergă la următoarea pubelă, smuci capacul și începu să bombardeze vulpea cu gunoaiele dinăuntru. În același timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
și lături, o privi fix, apoi scoase un sunet. Nu un lătrat, ci un strigăt adânc, răscolitor. Când Alex se năpusti spre ea, vulpea o zbughi pe lângă picioarele ei (blana îi mătură rochia) și țâșni direct pe ușa deschisă a garajului. Cu o spaimă aproape superstițioasă, Alex privi din prag și desluși vulpea stând în picioare pe scaunul din față al Rolls-ului. Ce s-a întâmplat? strigă Ruby care ieșise din casă. Nimic. Dar ce-i cu toată mizeria asta de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
prag și desluși vulpea stând în picioare pe scaunul din față al Rolls-ului. Ce s-a întâmplat? strigă Ruby care ieșise din casă. Nimic. Dar ce-i cu toată mizeria asta de aici? Nimic. Las-o așa. Deschizând larg ușa garajului, Alex o urmă pe Ruby în casă. Capul straniu din salcâm părea să strălucească în lumina misterioasă a amurgului. George fusese sincer convins când îi atribuise lui John Robert o lipsă de vanitate și o orgolioasă indiferență față de „ce spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
ce-i ieșea în cale. Se opri în fața casei Belmont, zărind o lumină aprinsă sus, în camera lui Ruby. Intenționase să intre pe poarta din spatele grădinii, dar se răzgândise și pătrunsese pe intrarea din față. Înaintă pe lângă casă și pe lângă garaj și, înălțându-și privirile, văzu că salonul era iluminat și draperiile trase. Porni pe poteca năclăită de apă și, când îi apăru în fața ochilor Papucul, se opri iar, nevoia de a o vedea pe Hattie devenise acum colosal de importantă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
unei pete maronii pe parchetul din hol. Așadar, mi-am spus că s-a terminat cu ele și n-am să le mai văd ochii. Aiurea! O oră mai târziu, aud pe cineva alergând pe lângă casă și luând-o spre garaj. Mă uit pe geam și pe cine crezi că văd? Domnișorica. Tom, care ascultase tot mai atent, simți că i se taie răsuflarea. Se întoarse, cu fața învăpăiată. — Alerga prin iarbă, cu părul despletit, ca o nebună. Și m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
din living și balansoarele, totul e neschimbat, cu excepția faptului că tata a pus X-uri mari din bandă izolatoare pe interiorul tuturor geamurilor. Mașina mamei nu e pe aleea din fața casei, unde o parchează de obicei. Mașina e încuiată în garaj. E-un zăvor mare pe ușa din față care mi se pare că nu fusese înainte. Pe poarta principală e-un anunț mare cu „Câine rău“ și altul mai mic care informează despre prezența unui sistem de alarmă. Când ajung
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
mașina drept pe peluză, a distrus totul. Ai mei n-au nici o pancartă P.P.L.G. — Noi am dat-o jos pe a noastră, zice tata. Mama ta are un abțibild P.P.L.G. pe bara de protecție a mașinii, așa că ținem mașina în garaj. Faptul că suntem mândri de fratele tău ne-a adus drept în primele linii. Din întuneric, mama zice: — Nu uita de familia Bradford. Au primit un sac cu fecale de câine în flăcări pe veranda din față. Ar fi putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
pe care o regretă imediat. Da’ chiar Îți pasă? Îi răspunse Antonio. Dac-ar fi avut-o În fața lui, ar fi strâns-o de gât - dar spre norocul ei era la câțiva kilometri depărtare, așezat pe portbagajul mașinii albastre, În garajul unui bloc, În timp ce onorabilul Fioravanti, intrat la sediul Federației Naționale din Nomentano, Încerca disperat să convingă vreo patruzeci de casnice, cu idei de stânga, care Își vânduseră deja voturile concurenței, că programul său electoral era unul viabil. — De ce te temi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
lucru, și că atunci când făcea sex fata aceea lipsită de pudoare se gândea doar la satisfacere În casa părinților bateristului În patul părinților, căci era larg chiar și În patul său - dar era strâmt și stăteau incomod chiar și În garaj o dată În closetul școlii aproape Întotdeauna În picioare, ca să nu rămână Însărcinată nu avusese niciodată orgasm ea Îl iubea oricum apoi el o părăsise ea plânsese atât de mult jurase să nu se mai Îndrăgostească niciodată apoi Îl Întâlnise pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
lângă ea, s-a înclinat și i-a zis salut. Hotărâseră mai demult să nu-și arate afecțiunea în public, dar neputându-se abține, Sheba i-a dat un ghiont în joacă în burtă. — O s-o luăm prin spate, printre garaje, i-a spus, iar Sheba a râs - pe de-o parte de emoție, spune ea și pe de altă parte pentru că pronunțase „garaj“ așa cum ar rima cu „mariaj“. Au plecat. Micul scuar unde locuiește Connolly se află în centrul unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
abține, Sheba i-a dat un ghiont în joacă în burtă. — O s-o luăm prin spate, printre garaje, i-a spus, iar Sheba a râs - pe de-o parte de emoție, spune ea și pe de altă parte pentru că pronunțase „garaj“ așa cum ar rima cu „mariaj“. Au plecat. Micul scuar unde locuiește Connolly se află în centrul unei aglomerări de blocuri de locuințe de stat care acoperă cam un kilometru pătrat de teren, între Hampstead Road și Albany Way. Connolly se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
kilometru pătrat de teren, între Hampstead Road și Albany Way. Connolly se hotărâse să intre prin spate ca să evite orice întâlnire neplăcută cu prieteni sau vecini. Dar cum mergeau pe aleea din spate unde locatarii își țin mașinile, dintr-un garaj a ieșit un tânăr și l-a salutat pe Connolly. Connolly i-a răspuns cu o ridicare abia perceptibilă a sprâncenelor și a mers înainte. Când au ajuns la ușă, Sheba s-a uitat înapoi și a văzut că bărbatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
și Încerc să-i alin cumva durerea, dar nu am cum. Dacă Încerc să-i corectez poziția trupului, i se schimbă și poziția brațelor și zbiară din cauza unei dureri atroce, iar zbieretul se pierde pe drumul plat spre cazarmă, printre garaje, magazii și clădiri administrative. CÎnd revine la poziția inițială și durerea acută Îl slăbește, Îl umflă rîsul. Bănuiesc că mai mult de atît nu am ce să aud de la el, așa că nu-l mai sîcÎi cu Întrebări al căror răspuns
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
bunăoară, cum ar bea apă. Marea Spirală Fusese cîndva un teren de fotbal; pe partea dinspre stradă erau blocuri muncitorești cu patru etaje, iar de cealaltă parte, locul se Învecina cu un fost depozit de cherestea. În spatele blocurilor se aflau garaje, dincolo de care, pe marginea terenului de fotbal, se ridicau mormane de gunoi menajer. La unul dintre capete, acolo unde fusese poarta de fotbal, rămăsese Înfiptă În pămînt aproape jumătate de stîlp. CÎțiva metri mai departe, printre bălării, se zărea o
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
a crescut o unghie În carne... O să găsească slujbă. Doar că lucrurile astea durează. Știu că-ți faci griji mereu. Și eu la fel... Da, știu că Lindsay O’Connor, colega mea de școală, are un grajd cu cai, un garaj cu patru mașini și un chateau la Perigord... Da, știu că s-a descurcat de minune. Și ce mai are?... Un televizor cu plasmă uriaș? Pe bune? Se cheamă STS? Sigur? N-am auzit niciodată de STS. Ia stai nițel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
să presupun, am Început să fug cât se putea din colivia aceea de la bloc ori măcar să stau mai multă vreme În afara ei. Plecam dimineață pe la șapte și mă Întorceam aproape de miezul nopții cu vreun autobuz hărtănit care se retrăgea la garaj. Șoferii de pe acel traseu mă cunoșteau, opreau și mă lăsau să urc la ei În cabină unde, la Început, Îmi plăcea să mă holbez la luminițele colorate ale bordului. După ce plecam de la școală, mă opream Într-o piață vestită a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
spațiul valah e de-o tristețe fără soluție” (2decembrie 1946 Ă 484). De fapt, mutându-se la Paris, sincronizându-se, cum spune într-un loc, cu „decadențele acestui oraș” (15 ianuarie 1940 Ă 483), care devine, ca întregul Occident, „un garaj apocaliptic”, Cioran face posibilă tocmai explorarea negativității până la purificarea ei. De la distanță Ă distanța unui străin Ă, Cioran își identifică și își recunoaște cu tot mai multă exactitate modelul de care s-a despărțit cândva cu dispreț și furie. Îi
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
Câteodată mă gândesc că omul e o ființă prea slabă și prea perversă ca să suporte libertatea. Asta îl omoară, pur și simplu” (1 august 1974 Ă 631). Altundeva: „Sărmanul occident! Un paradis prăbușit” (24 mai 1980 Ă 388) ori „un garaj apocaliptic” (5aprilie 1978 Ă 344). Chiar și germanii sunt în pericol: „Peste un secol, din acest popor pentru care eu am avut întotdeauna o slăbiciune, nu va mai rămâne decât o amestecătură de turci, sârbi, polonezi și greci” (15 ianuarie
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]