2,318 matches
-
o zi fără soare; mohorâtă, searbădă. Este ca o fântână fără un strop de apă lângă care te prăbușești. “Literatura este ca ziua: are o dimineață, o amiază, o seară și o noapte. Aurora este de preferat crepusculului? Dar oare lăsarea serii nu-și are și ea frumusețea ei ca și dimineața? Oare aceste nuanțe de roșu arămiu și de aurverzui, tonurile de albastru turcoaz ce se topesc Într-un albastru ca safirul, toate acele culori ce ard și se descompun
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
ar putea pierde vreunul dintre însemnele care-i dovedeau statutul de gentleman, de om cu avere și poziție socială. Renunță să mai participe la jocul de cărți, deși câștigase o vestă căreia îi lipseau câțiva nasturi. Ceva mai târziu, după lăsarea întunericului, îi înapoiase vesta păgubașului, fapt care îl etichetase definitiv în ochii lor - nu era un jucător adevărat. Ceilalți nu-l condamnau. La ce te poți aștepta din partea unui avocat? Nu exista oraș mai aglomerat decât celula lor și, de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
interveni primarul. Omul ăsta e în stare să semneze orice dacă se alege cu ceva de băut, și-și înghesui propria semnătură deasupra celei a lui Pierre. Când se aplecă, se auzi limpede ticăitul ceasului de buzunar, măsurând timpul până la lăsarea serii. Și acum, testamentul, spuse Janvier. Trece acolo tot, în părți egale, pentru mama și sora mea. —Asta-i o treabă simplă, zise Chavel. Se face în câteva rânduri. Nu, nu, protestă Janvier, trece-le pe toate încă o dată, acțiunile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
62 distanța de la sol la călcâiul gimnastei. Cu cât valoarea este mai mare cu atât mobilitatea gimnastei la nivelul articulației gleznei este mai bună. Mobilitate la nivelul articulației umărului: stând, brațele sus cu un baston apucat de capete, gimnasta execută lăsarea bastonului înapoi jos și ridicarea în P.I. - sus, se măsoară în centimetri distanța dintre mâini. Cu cât distanța este mai mică cu atât mobilitatea la nivelul umerilor este mai mare12. Elasticitatea regiunii lombare și a musculaturii anterioare a membrelor inferioare
CONTRIBUŢII PERSONALE LA ELABORAREA UNUI PROGRAM DE PREGĂTIRE ARTISTICĂ PENTRU GIMNASTELE DE 9-10 ANI by Liușnea Diana Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1675_a_3096]
-
groaznică decât moarte însăși. Acum am văzut și eu, să trăiești este greu, că de murit e ca și cum s-ar stinge lumina. Nimic nu am mai văzut pe „dincolo” decât întunericul acela dens care m-a cuprins așa deodată... Din cauza lăsării de fumat m-am îngrășat tare ceea ce a dus la mai puțină mișcare cu atât mai mult cu cât eu deja aveam probleme vechi cu piciorul drept. Mai încep din când în când câte o dietă de slăbire dar
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
picioare. Acum devenise grăbit, după ce se uitase la ceas își dădea seama că nu mai are timp. Deja trecuse de amiază și în curând urma să se lase seara. Nu mai avea timp să se consulte cu bătrânul, iar odată cu lăsarea întunericului trebuiau să facă ceva. Nu știa ce, dar cu siguranță Calistrat îl va lămuri. O luă de mână pe Ileana și o trase spre mașină. Unde vrei să pleci? îl întrebă ea, refuzând să se ridice. Trebuie să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
griji, domnule! Am știut întotdeauna unde să leg calul! îl liniști Godunov. Îl însoțise peste tot, făcându-și datoria. Era un mercenar, cel puțin așa îi plăcea lui să spună. În realitate, cariera sa militară se încheiase de mult, odată cu lăsarea la vatră. Acum, nu mai avea vârsta potrivită pentru așa ceva. Nu se putea plânge, însă știa că viața de mercenar nu era lungă. El, cel puțin, nu cunoștea pe nimeni care să fi ieșit la pensie din această meserie, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
lămurise asupra felului în care acesta îi dusese de nas, nu era sigur dacă la rândul lor, oamenii lui înțeleseseră și ei cum stătea treaba. Se ridică în picioare și începu să se pregătească pentru ceea ce avea de făcut. Odată cu lăsarea serii părăsi clădirea, îndreptându-se spre Baia de Sus. Știa unde locuiește Calistrat, se ocupase de aceasta încă din prima zi când bătrânul își făcuse apariția la ei pe platou. Se informase discret și aflase că trăiește singur, în casa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
informații de care dispuneau. Îi mâna de la spate, storcând din ei orice fărâmă de efort. Jerbele de scântei de la aparatele de sudură străluciseră toată ziua. Unii tăiau, alții îmbinau, era o activitate ca într-un furnicar. Cu o oră înainte de lăsarea întunericului, șasiul era gata. Boris se asigură că toate aparatele sunt oprite și scoase de sub tensiune. Mai făcu un tur al locului de muncă, dând dispoziție ca toată curtea să fie stropită cu apă. Îi trecuse un gând prin minte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
obișnuit din copilărie. Spun asta fiindcă eu oricum n-aveam o țintă, plecasem de acasă într-o după-amiază cu vaga intenție de a ajunge la Mare. Vineri, când toată lumea fugea din orașul de care o leagă slujbele, mașinile și, după lăsarea serii, fazele lor ne-au urmărit ore în șir. Doar de la un moment dat păream să fi intrat într-un spațiu fără nici o așezare pe zeci de kilometri. Vecina de pe bancheta de vis-à-vis, adormită cu capul pe spate, primește de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
piardă într-un somn nesimțitor, vegetal, vorba Anei B. Stau numai de jumătate de oră în sala de așteptare la medicul meu de familie, cu fața în pâlpâirea unei lumânări care probabil îmi dă o culoare nesănătoasă. Vântul întețit odată cu lăsarea serii face să fileze picătura albă de lumină, semn că geamurile nu se închid etanș. De când am venit, n-a ieșit nimeni din cabinet, totuși femeia dinaintea mea, o bătrână care dormea ghemuită cu capul îmbrobodit în poale, s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
totuși, fusese o vacanță extraordinară. A veni la mare cu un băiat gentil ca Marcel, care știuse să-i umple timpul cu tot felul de atracții, era ca și cum ai găsit paradisul aici, pe pământ. Marcel transformase nopțile în zile, de la lăsarea serii până la revărsarea zorilor. Au colindat împreună toate discotecile, dezlănțuindu-se în dansuri apocaliptice. Au savurat băuturi rare, care lui Marcel nu i se păreau nici noi și nici scumpe: cu ajutorul lui, Olga a reușit să învețe să fumeze, putând
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
chiar și între pereții caselor.“ Însă teama aceea nedefinită îi cuprindea acum pe toți. Drusus scrise: „Și fiindcă toți - cu excepția acuzatului - se grăbeau să termine, într-o singură zi au audiat martori falși sau înspăimântați, și au dat sentința. Înainte de lăsarea nopții, condamnatul a fost ucis“. Scurtele sale opere, Lamentația în memoria lui Germanicus, plină de iubire, și amuzanta Carte despre Tiberius, strânse de aceeași cenzură, au fost arse repede în piață, pe un mic rug. Un exemplu care, la rândul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
că strânge în palme un fier înroșit. Revolta, furia erau atât de mari, încât nu mai vedea nimic. Singurul său gând voluntar era să-și împietrească expresia feței, să-și înfrâneze dorința de a ucide, să se ascundă, să aștepte lăsarea noapții. Când murise Drusus, noaptea îi fusese de folos pentru că plânsese. Acum, fiecare mână strângea cu putere brațul opus, învinețindu-l; mintea plăsmuia imagini ale dușmanilor învinși, care strigau în zadar. Se ascunse în bibliotecă, într-un colț unde nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
că horcăiala aceea dindărătul ușii fusese ultima suflare a lui Tiberius, după douăzeci și trei de ani de domnie. Gajus stătea în picioare în anticameră, de când medicii îi șoptiseră lui Sertorius Macro că împăratul nu avea să mai trăiască până la lăsarea nopții. Refuzase neașteptatele atenții ale unor liberți și nu se dusese în pragul camerei împăratului; contemplase doar lunga așteptare a lui Sertorius Macro, care stătea tot în picioare, în prag. Trăsese puțin draperia și privise afară; ziua nu se mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
se exprimase, una dintre colege, ca o hămesită. Da. Ca o hemesită de muncă. Aproape fără încetare. Aproape fără pauză, nici pentru masă, nici pentru odihnă, și nici pentru valoroasa și deosebit de necesara pauză, a omului, pentru relaxare. Până după lăsarea nopții; până târziu, către miezul nopții; și, nu rareori, până spre zori. Când nu făcea asta, la fermă,își lua de lucru acasă, și, acolo,în sânul familiei, care se odihnea, ea, continua să rezolve dosare și iar dosare, probleme
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
de piatră, ce arde. *** Oglinda rotundă e spartă, destinul n-o mai poate lipi, femeia aleargă prin viață asemeni unui fulg rătăcit. Nefericirea doctorului Nepoatei mele, doctor Daniela Lepădatu Toți oamenii sunt fericiți și sănătoși, doctorii, asemeni cocorilor, pleacă înainte de lăsarea zăpezii, gata cu rețetele, obligați să le prafeze, cu salariul mai mic decât a omului ce face, mândru, în oraș, curățenie, halatul alb se destrmă o dată cu vremea, n-au loc în spital, bugetul se taie de către parlamentarii ce le au
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
de la sfat, dar și șeful postului de miliție, Mitică Belghiru, de curând aterizat în comună de la una din colomiile de muncă ale Canalului, directorul școlii și chiar popa Niță Niculescu, responsabil peste sufletele enoriașilor din parohia vărășteană. Mai târziu, după lăsarea întunericului, mai fură convocați și alți slujitori devotați și de taină ai partidului, în timp ce Fane măturătorul, ajutat de doi paznici comunali, nu mai prididise să care cu tăgârța, cu sarsanaua și cu papornița bucate alese pentru "tovarășii delegați". Despre ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
probabil, toți îngerii invocați în rugăciunile lui de copil. Și iată cum dintr-odată au sosit cu toții și, în ciuda zecilor de ani de întârziere, au ajuns la timp. Operația a decurs neașteptat de bine, a fost un adevărat miracol... Aproape de lăsarea nopții, am întâlnit o apariție foarte stranie: trei bărbați unificați prin mânecile interioare ale unui pulovăr de mohair; un pulovăr croit în trei părți și patru mâneci. Bărbații se numeau cu toții Philip, pentru că erau manifestarea aceleiași conștiințe ultragiate de neputințele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
a mai urmat nimic. Nici un cuvânt, nici un schimb de adrese, nici măcar o fotografie, nici o atingere în plus. Ca și cum dansul lor ar fi fost întâmplător, circumstanțial. A fost ultima dată când l-a văzut pe Santiago. Lumea s-a spulberat odată cu lăsarea întunericului. A rămas singură pe punte, cu ochii pironiți în noapte. Barca a început să se miște lent către ultima ei destinație de a doua zi dimineață. Gândurile ei zburau deja la Santiago, ca și cum el ar fi deja la mii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
viața decât de a face experiența ei înseși și a propriului său Fond, de a se abandona hiperputerii care o aduce pe fiecare dintre puterile sale în punctul său cel mai înalt. Această pasivitate funciară a oricărei acțiuni veritabile, această lăsare în voie a ajungerii în sine a vieții ca sporire a diverselor sale puteri se manifestă în fiecare demers autentic al culturii, în artă de pildă, la creatorul operei precum și la cel căruia îi este dat să încerce splendoarea acesteia
by MICHEL HENRY [Corola-publishinghouse/Imaginative/1006_a_2514]
-
nu scăpa din ochi grupul celui de al Treilea Cer, și că nici acestora, la rândul lor, nu le scăpa nici un gest de al său. Ajunse În locuința de la San Piero după ce străbătuse cu repeziciune străzile de peste Arno, pustii odată cu lăsarea nopții. Pe treptele ce conduceau la chilia lui, puterile Îl părăsiră pe neașteptate. Trupul ceda istovirii acelor două zile Îngrozitoare. Fu nevoit să se oprească la jumătatea drumului pentru a-și recăpăta suflarea. Se aruncă În pat Îmbrăcat, mulțumindu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
de Madeleine Cathcart Sprague, cu Packardul ei alb ca zăpada, dar n-am obținut drept răspuns decât niște fețe mirate, inexpresive. Am hotărât că raportul meu de pe teren va consta în trei vorbe: Rahat pe băț. Am terminat imediat după lăsarea întunericului și am pornit spre casă. Era vremea cinei. Când am parcat mașina, am văzut-o pe Kay cum iese valvârtej pe ușă, coborară treptele și azvârle un vraf de hârtii pe gazon, după care face cale-ntoarsă ca o vijelie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
că reclama asta o s-o mai îmbuneze. Am discutat din nou cu el și n-a îndrugat decât bâlbe de bețivan. Nu cred că putem scoate mai mult de la el. — Iisuse! Că bine zici! Joe s-a ales cu o lăsare rapidă la vatră, iar noi avem un avion spre L.A. peste patruzeci și cinci de minute. Așa că dă-i bătaie și îmbracă-te, partenere! Mi-am pus hainele transpirate, apoi Russ și cu mine ne-am îndreptat spre ieșirea din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
acasă. Lumina din camera lui Emmett s-a aprins la scurt timp după ce Maddy a intrat pe ușă. În ziua a patra am luat o pauză, dar am revenit la locul de supraveghere de pe Muirfield Road la scurt timp după lăsarea întunericului. Tocmai ieșeam din mașină, ca să-mi mai dezmorțesc picioarele, când am auzit: — Bucky? Tu ești? Era Jane Chambers, care își plimba spanielul maro cu alb. M-am simțit ca un copil prins cu mâna în chiseaua cu dulceață. — Bună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]