4,492 matches
-
cea de-a cincea etapă, Engels subliniază instituționalizarea cooperării și a colaborării. "Pe scurt oamenii în devenire au ajuns la un punct când au avut să-și spună ceva unul altuia. Necesitatea de a-și crea organul: laringele nedezvoltat al maimuței s-a transformat încet, dar sigur, datorită modulației..."89. Poate să apară limbajul în efortul muncii? Sau limbajul apare și pe alte căi, ca urmare și a altor activități? De exemplu, când oamenii primitivi au nevoie să ridice un lemn
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
odată cu dimensiunea asociativă a ființei noastre, cu conștientizarea "celuilalt"124. Tentația de a judeca simplist evoluții de tip istoric este una mare, dar putem ajunge la concluzii cum ar fi aceea că omul a fost așa mereu. Drumul lung de la maimuță la utilizatorul internetului a fost unul lung. Darwin face o referire directă la tema verigii lipsă, explicând-o în stilul propriu și pe baza elementelor logice și de argumentare care au construit "Originea Speciilor" în totalitatea sa, ca operă. "În privința
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
valori care altădată nu puteau fi imaginate. În lumea monedei de hârtie se protestează pentru forma de ambalare în pungi de plastic nedegradabile a cumpărăturilor în supermarket (dau un exemplu) în timp ce în altă parte a planetei, grupuri și grupuri de maimuțe cu chip uman (ne gândim la acești oameni din Coreea de Nord), merg în pași de dans, la propriu, către secțiile de votare, pentru a-și vota într-un procent de 99,98% un lider pus acolo, nu se știe exact cum
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
Anti-Dühring", în K. Marx, F. Engels, Opere, vol. 20, Editura Politică, București, 1964. Engels, Fr., "Principiile comunismului", în Marx, Engels, Lenin, Despre procesul revoluționar al edificării socialismului și comunismului, Editura Politică, București, 1979. Engels, Fr., Rolul muncii în procesul transformării maimuței în om, Editura Politică, București, 1970. Engels,Fr., Dezvoltarea socialismului, de la utopie la știință, Editura PCR, București, 1945. Faugère, J.P., Moneda și politica monetară, Editura Institutul European, Iași, 2000. Favier, J., Aur și mirodenii. Nașterea omului de afaceri în Evul
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
intervin ocolurile și cresc distanțele spațio-temporale dintre subiect și obiect", Jean Piaget, op. cit., p. 61. 80 René Taton-co., Istoria generală a științei. Știința antică și medievală, Editura Științifică, București, 1970, p. 12. 81 Friedrich Engels, Rolul muncii în procesul transformării maimuței în om, Editura Politică, București, 1970, p. 11. 82 www.marxists.org 83 "Diviziunea socială a muncii - proces istoric obiectiv de desprindere a diferitelor categorii de muncă din ansamblul muncii sociale și a statornicirii acestora în activități separate", specializate. Vezi
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
de muncă din ansamblul muncii sociale și a statornicirii acestora în activități separate", specializate. Vezi și www.marxists.org 84 Fernand Braudel, Jocurile schimbului, Editura Meridiane, București, 1985, vol. I, pp. 12-13. 85 Friedrich Engels, Rolul muncii în procesul transformării maimuței în om (în limba română) Editura Politică, București, 1970. 86 Friedrich Engels, Rolul muncii în procesul transformării maimuței în om, Editura Politică, București, 1970, p. 11. 87 Ibidem, p. 14. 88 Ibidem, p. 14. 89 Friedrich Engels, Rolul muncii în
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
org 84 Fernand Braudel, Jocurile schimbului, Editura Meridiane, București, 1985, vol. I, pp. 12-13. 85 Friedrich Engels, Rolul muncii în procesul transformării maimuței în om (în limba română) Editura Politică, București, 1970. 86 Friedrich Engels, Rolul muncii în procesul transformării maimuței în om, Editura Politică, București, 1970, p. 11. 87 Ibidem, p. 14. 88 Ibidem, p. 14. 89 Friedrich Engels, Rolul muncii în procesul transformării maimuței în om, Editura Politică, București, 1970, p. 15. 90 Ibidem, p. 16. 91 Ibidem, p.
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
în limba română) Editura Politică, București, 1970. 86 Friedrich Engels, Rolul muncii în procesul transformării maimuței în om, Editura Politică, București, 1970, p. 11. 87 Ibidem, p. 14. 88 Ibidem, p. 14. 89 Friedrich Engels, Rolul muncii în procesul transformării maimuței în om, Editura Politică, București, 1970, p. 15. 90 Ibidem, p. 16. 91 Ibidem, p. 17. 92 Friedrich Engels, Rolul muncii în procesul transformării maimuței în om, Editura Politică, București, 1970, p. 17. 93 Ibidem, p. 18. 94 Ibidem, p.
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
Ibidem, p. 14. 88 Ibidem, p. 14. 89 Friedrich Engels, Rolul muncii în procesul transformării maimuței în om, Editura Politică, București, 1970, p. 15. 90 Ibidem, p. 16. 91 Ibidem, p. 17. 92 Friedrich Engels, Rolul muncii în procesul transformării maimuței în om, Editura Politică, București, 1970, p. 17. 93 Ibidem, p. 18. 94 Ibidem, p. 18. 95 Ibidem, p. 20. 96 Ibidem, p. 20. 97 Ibidem, p. 20. 98 Ibidem, p. 21. 99 Ibidem, p. 17. 100 Vezi și N. N
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
ca răspunsuri simetrice la componentele proiectului francez al genialității. Herder, cel care a lansat în 1774 Volksgeist, sintagma de recunoaștere a micilor culturi revoluționare, a intrat în contact cu problematica savantă a genialității încă din 1757. Pentru Herder, francezii sunt "maimuțele geniului"29, adică simpli simulatori ai unei tehnici a spontaneității. Iar numeroasele lui scrieri abundă în referințe directe sau aluzive la elementele care definesc geniul francez al limbii. Evocă - desigur, ca reper negativ - atât figurile conversației, cât și toposul salonului
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
nou, liceul mi-a făcut foarte bine. Mai întâi, clasa era foarte unită pentru că - oare cum să mă exprim - eram o clasă din cel mai bun liceu din oraș și, la început, se uitau la noi de parcă am fi fost maimuțe de la grădina zoologică. Voiau să vadă cine erau acești copii noi care veniseră. Mai târziu am aflat că aveam colegi care se simțeau foarte deranjați de chestia asta, dar eu nu am privit-o așa. În primul rând, am continuat
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
A fi special poate deveni un motiv de jenă - nu pentru ea, zice Sara, ci pentru alți elevi din „clasa experimentală” - ca atunci când descrie felul în care unii elevi din clasele normale „se holbau la noi... de parcă am fi fost maimuțe de la grădina zoologică”. Oricum, în cazul Sarei, sentimentul propriei valori este atât de puternic, încât acest episod rămâne izolat într-o poveste de viață care accentuează calitatea ei de a fi unică, specială și aleasă. 2. Apropierea, depărtarea și experiența
[Corola-publishinghouse/Science/1883_a_3208]
-
adică aduce o ceva în plus. Copiii și tinerii complică regulile jocului, pe care le percep prea simple și nu destul de provocatoare. Ei încearcă să stăpânească sarcinile și se lasă învinși doar dacă ele sunt rezonabil de dificile. Experiențele pe maimuțe și copii au dat date care ilustrează cum o experiență nouă atrage pe cei care o îndeplinesc și încurajează participarea mai viguroasă. Sarcinile pot fi complet diferite de experiența trecută sau pot fi o nouă formă de activitate în care
Învăţare motrică și sociomotrică by Radu Ababei () [Corola-publishinghouse/Science/1290_a_1899]
-
concluzia unei disjuncții, a unei rupturi funciare între biologic și valorile umane superioare. Iată care ar fi, în interpretarea noastră, principalele temeiuri ale respectivei afirmații. Probabil că anumite rudimente ale lumii simbolico-abstracte funcționează și în psihicul animalelor superioare. Experiențe cu maimuțe au demonstrat că acestea pot opera cu simboluri, ajungând să folosească un gen de limbaj convențional, „x” fiind numele pentru „y”, unde „y” este un obiect, o activitate, o proprietate sau un pronume, iar „x” o bucată de plastic de
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
cu simboluri, ajungând să folosească un gen de limbaj convențional, „x” fiind numele pentru „y”, unde „y” este un obiect, o activitate, o proprietate sau un pronume, iar „x” o bucată de plastic de o formă și culoare oarecare; astfel, maimuțele sunt în stare să „scrie” - cu ajutorul unei table magnetice pe care plăcuțele puteau fi prinse - mici propoziții (vezi Zamfirescu, 1982, p. 91). Întrebarea majoră - așa cum au remarcat mulți specialiști - este dacă animalele pot crea simboluri/semne. Răspunsurile sunt de cele mai multe
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
-se într-o asceză nereligioasă. Studiul ca încercare de a potoli cumplita sete de adevăr, acesta este tânărul Kazantzakis. În el se ciocnesc violent teoriile. Evoluționismul minează grav creaționismul, desțelenind liniștea copilăriei. Liceanul, răscolit că ar putea fi urmașul unei maimuțe, dă fuga la profesorul de fizică spre izbăvire. Cinic, profesorul îl izgonește să caute adevărul pe cont propriu. Și el se aruncă în studiu, se închide în camera lui sperând să cearnă prin sita cărții, adevărul de contrariul său. Apoi
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
cercetarea și se aruncă în vin. Pentru o vreme, tânărul alege nu numai să creadă dar și să facă propagandă împreună cu doi prieteni, evoluționismului. Unul din prieteni se alege din partea unu preot cu remarca: „Nu știu dacă suntem sau nu maimuțe, dar tu măgar ești sigur”. Orice tânăr care încearcă să-și mobileze intelectul la vremea tinereții gustă din teribilele conflicte cognitive ca dintr-o pâine a vieții. Orice inițiere ar trebui să se facă sub asistența competentă a unui mentor
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
că în special copiii pot utiliza cu ușurință „cutia de o culoare diferită” ca un indiciu și că un răspuns la acest indiciu se va generaliza prin combinații de culori; în mod similar, Harlow et al. (1951) a descoperit că maimuțele pot fi învățate să răspundă la indiciul „ciudățenie” sau, cu alte cuvinte, „singurul obiect care este diferit în orice grup de trei”. Adăugarea altor fapte, precum deprinderea de a răspunde atunci când există o barieră prin a te da înapoi și
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
în acest curent (ale căror direcții de cercetare vor fi utilizate în înțelegerea metodelor ce pun accent pe rezolvarea de probleme). 6.2. Viața și opera lui Wolfgang Köhlertc "6.2. Viața și opera lui Wolfgang Köhler" „Genialul tată al maimuțelor” - cum era numit ironic -, Wolfgang Köhler s-a născut în Reval, Estonia, pe 21 ianuarie 1881. Terminându-și studiile gimnaziale la Wolfenbüttel în 1905, a urmat cursurile Universităților din Tübingen, Bonn și Berlin, având și diploma de doctorand la aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
cu Koffka. Din 1913 până în 1920 a fost director la Anthropoid Station of Tenerife, susținut de Academia Prusacă de Științe. Lucrând pe insulă cu cimpanzei, Köhler a descoperit „învățarea prin iluminare” și a semnalat acest fapt în cartea sa Mentalitatea maimuțelor (1917, revăzută în 1956). S-a întors în Germania în 1920 și a fost numit director al Institutului de Psihologie al Universității din Berlin; dar a părăsit postul timp de un an pentru a lucra ca dozent - profesor de psihologie
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
Psychology (Dinamica în psihologie), lucrare ce îmbină psihologia Gestalt cu teoria câmpului preluată din fizică, introducând aici teoria sa despre efectele figurale, care a condus la teoria despre atenție. S-a făcut mult caz cu privire la experimentele realizate de Köhler pe maimuțe în insulele Tenerife, experimente pe care le-a descris în ediția englezească a lucrării The Mentality of Apes (1927). Ea a fost asociată excesiv cu cartea lui Koffka din 1927 - Dezvoltarea intelectului. Experimentele de insight, menite să demonstreze insightful learning
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
excesiv cu cartea lui Koffka din 1927 - Dezvoltarea intelectului. Experimentele de insight, menite să demonstreze insightful learning („învățarea iluminatoare”), au fost supuse ironiilor ecologiștilor în a doua jumătate a secolului XX. Romancierul francez Pierre Boulle a imaginat în nuvela Planeta maimuțelor o lume în care maimuțele (inteligente) desfășurau experimentele köhleriene pe oameni (idiotizați). Succesul acestei splendide cărți de propagandă ecologistă a estompat gloria pe care genialul psiholog Wolfgang Köhler o câștigase în prima jumătate a nedreptului veac XX. A venit însă
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
soluție ar trebui să se numească oare „soluție prin iluminare” (a solution by insight)? Nu, nu este deloc clar că înțelegerea (insight) a fost aceea care a făcut această relație să apară. Într-o situație dată - consideră Köhler -, noi sau maimuța putem deveni conștienți de mult mai multe relații. Dacă, la un moment dat, suntem atenți la relația potrivită, acest lucru se întâmplă din diverse motive, unele total nerelevante pentru înțelegere. Ar fi greșit să numim întregul proces „soluție prin înțelegere
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
unei probleme este aleasă arbitrar de către experimentator. Experimentele lui Harlow, analizate critic de Köhler, în care primatele trebuie să aleagă un obiect ciudat dintr-un grup de obiecte sunt edificatoare. „Ciudățenia” (oddity) este o relație specială de fapte. O dată ce o maimuță e atentă la acest lucru, îl va percepe cu insight. Dar de ce ar face acest lucru în timpul primelor trei încercări? Acestea vor fi determinate de un factor sau altul, până ce va fi atentă, o dată sau de mai multe ori, la
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
prin iluminare”. „Dacă Harlow nu ar spune că în aceste circumstanțe este vorba despre un tip de învățare, care redă relația potrivită și corespunzând înțelegerii șansei lor de a opera, aș fi de acord de îndată. Ce cred eu că maimuțele nu înțeleg este care obiect dintr-un grup reprezintă obiectul ciudat; dar trebuie să învețe să fie atente la factorul «ciudățenie» în primul rând. Sper ca acest lucru să clarifice viziunea” (Köhler, 1925, p. 190). Când soluția problemei nu este
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]