76,782 matches
-
Nici gândul nu mai are coerență Doar inima, mai bate ca nebuna În noaptea când cu-atâta consecvență Își varsă cerul ploile într-una... de Gabriela Mimi Boroianu ................ Ireal * Se prelingea condensul pe fereastră și de invidie ploaia s-a oprit iar Luna-n rochia-albă de mireasă cu stelele s-a pus pe chicotit. * Își scutura parfumul liliacul în stropi grei udându-i nopții voalul. Tu îmbătat erai cu vis. Insomiacul ce-mi fredona în versuri irealul. * Înmugureau sub buza ta
DE DRAGOSTE ... de GABRIELA MIMI BOROIANU în ediţia nr. 1641 din 29 iunie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_mimi_boroianu_1435593825.html [Corola-blog/BlogPost/348530_a_349859]
-
așteptau cuminți să culegi floarea pură-mbujorată. * Te scufundai în visul meu pierdut. Gemeau pereții, de-atâta dor incins în noaptea când mistere ai desfăcut și sufletul în pumn mi l-ai cuprins. * Doar inima bătea alert tic-tac-ul, chiar dacă timpul se oprise-n loc, încremenind la ceas cucul și acul iar aerului rece dându-i foc. * de Gabriela Mimi Boroianu ................ Bună dimineața! * Un abur de cafea valsează-n aer un vag parfum de liliac rotind. Din așternut se-aude slab un vaer
DE DRAGOSTE ... de GABRIELA MIMI BOROIANU în ediţia nr. 1641 din 29 iunie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_mimi_boroianu_1435593825.html [Corola-blog/BlogPost/348530_a_349859]
-
o dimineață umedă, cețoasă, cum numai Bacovia ar fi fost capabil s-o descrie în poeziile sale pline de umezeală. Se luminase de ziuă. Și ceața se mai risipise. Doar umiditatea din atmosferă o simțeai cum persistă prin gările unde oprea trenul. La un moment dat prin fereastră se distingeau în depărtare parcă ruinele unor construcții megalomane de pe timpurile apuse acum mai bine de douăzeci și patru de ani. Nu știu ce puteau fi. Dacă în dreapta era gara Nicolina, înseamnă că posibil să fi fost
UN SCRIITOR AL TAINICELOR IUBIRI, de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2062 din 23 august 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1471927209.html [Corola-blog/BlogPost/343108_a_344437]
-
răscolea mai tare-, o pasăre chema prelung,dintr-un lăstar, cu ochii căutând atent în zare. Se însera încet și de departe venea un cântec trist și nefiresc, simțeam că întreg pământul ne desparte și nu aveam puterea să te opresc! Și-mi era dor, și atât de greu mi-era! Plângea tăcut sufletul meu rănit, voiam să strig, să alerg în urma ta- nimic în lume nu m-ar fi oprit! În mine adânc se răsuceau dureri și se frângeau speranțele
CÂND AI PLECAT de NINA DRAGU în ediţia nr. 2302 din 20 aprilie 2017 by http://confluente.ro/nina_dragu_1492701733.html [Corola-blog/BlogPost/362192_a_363521]
-
întreg pământul ne desparte și nu aveam puterea să te opresc! Și-mi era dor, și atât de greu mi-era! Plângea tăcut sufletul meu rănit, voiam să strig, să alerg în urma ta- nimic în lume nu m-ar fi oprit! În mine adânc se răsuceau dureri și se frângeau speranțele din gânduri, tăcerile se mistuiau în întrebări fără răspuns și fără înțelesuri. În ochi zăcea sfârșită tristețea adunată și îmi murea un vis, iar anotimpuri s-au dus și nu
CÂND AI PLECAT de NINA DRAGU în ediţia nr. 2302 din 20 aprilie 2017 by http://confluente.ro/nina_dragu_1492701733.html [Corola-blog/BlogPost/362192_a_363521]
-
își ridice pe lac o casă de piatră, promițându-le că nimeni nu avea să le deranjeze acolo. Veneau de fiecare dată când erau chemate la palat, dar pedepseau pe oricine încerca să se apropie de sălașul lor. Flăcăul se opri pe malul lacului încurcat parcă de faptul că locuința vrăjitoarelor se ridica întunecată chiar în mijlocul apei, pe niște picioare lungi de piatră acoperite cu straturi groase de mătasea broaștei. La o vreme, felinarele din dreptul ferestrelor înalte fură stinse și
LACUL VRĂJIT de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2112 din 12 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1476253571.html [Corola-blog/BlogPost/368730_a_370059]
-
două capete. Norocul îi surâse de această dată pentru că de departe îl văzu pe balaur ridicându-se la cer și luându-și zborul. Trecu pe urma lui o mare și, după prima țară, vrăjitoarea care îl purta pe mătură se opri. - De aici eu nu mai merg, Măria-ta, am dorit mereu să plec de lângă surorile mele și să încep o altă viață, în altă împărăție. Indiferent care e motivul pentru care bunica a fost răpită, ea nu mai este în
LACUL VRĂJIT de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2112 din 12 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1476253571.html [Corola-blog/BlogPost/368730_a_370059]
-
a doua mătură, lângă vrăjitoarea rotofeie, căutând să nu îl piardă din vedere pe balaurul cu două capete care zbura vânjos pe sub nori. După ce trecu a doua mare, la limita celei de-a doua țări, vrăjitoarea care îl purta se opri și ea: - M-am gândit bine, Măria-Ta, nici eu nu mai vreau să fiu vrăjitoare! Vreau să încep o viață nouă, într-o împărăție nouă, să cresc păsări și să nu dau socoteală nimănui pentru asta. Nu țin neapărat
LACUL VRĂJIT de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2112 din 12 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1476253571.html [Corola-blog/BlogPost/368730_a_370059]
-
apucă să termine ce avea de spus a doua vrăjitoare, că regele sări pe mătura vrăjitoarei scunde. Zbură alături de ea încă o mare și o țară și, tocmai când vedea cum se pregătea balaurul să coboare în mijlocul unei păduri, se opri și cea de-a treia vrăjitoare. - Știu, știu, strigă regele, vrei și tu să faci întocmai cum au făcut surorile tale. Ești liberă să faci ce dorești, doar du-mă până în pădurea în care a coborât balaurul. Ajunse deci regele
LACUL VRĂJIT de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 2112 din 12 octombrie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1476253571.html [Corola-blog/BlogPost/368730_a_370059]
-
În 1945 devine corector la ziarul „România liberă”. Apoi din 1952devine redactor la revista „Viața românească”. În 1956 primește Premiul de Stat pentru romanul Moromeții. Un an mai târziu, în 1957, scriitorul efectuează o excursie în Vietnam. La întoarcere, se oprește la Beijing. În 1954 se căsătorește cu poeta Aurora Cornu. Scrisorile de dragoste trimise poetei au fost publicate postum. Au divorțat în 1959. S-a recăsătorit apoi cu Eta Vexler, care ulterior a emigrat în Franța la începutul anilor 70
MARIN PREDA ŞI „ERA TICĂLOŞILOR” II de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 554 din 07 iulie 2012 by http://confluente.ro/Marin_preda_si_era_ticalosilor_ion_ionescu_bucovu_1341664635.html [Corola-blog/BlogPost/356208_a_357537]
-
Marița, Unde v-ați ascuns, vecini?... Văd cum bruma a prins vița; Pe grătar vreo cinci cărbuni Stau mocniți, sub ei mai țin Doar un strop de flăcăruie; Parcă-l văd pe moș Marin - Care-n Delureni mai suie. Se oprește și-mi privește Peste țarini și păduri -, Mai oftează, -apoi pornește Pe sub bolțile de muri. A lăsat în urmă hanul; Cine știe ce drum are? Viața-i sortită ca banul: Veșnic este schimbătoare. I I Frunza viței mai așteaptă Câte-un strop
AMINTIRI DIN CÂRCIUMIOARĂ de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 109 din 19 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Amintiri_din_carciumioara.html [Corola-blog/BlogPost/359802_a_361131]
-
călăuză, instinctul și m-ascund emoționat în siajul ivit din “ștrotul” vârtos al sclavilor - vâslași, trăgând la ramele unei vechi trireme... Parcă toate “nadele” măreției sunt aruncate într-o transfigurare peste suflete și peste cele de afară, pentru a se opri în cele din urmă la porțile diafane și prea slăvite ale smereniei și izbăvitoarei Creații Dumnezeiești. Și la care doar ți se spune să bați... Parcă nici nu mai eram muritor, pluteam într-un extaz sui-generis când, în spatele meu câțiva
ÎNTÂLNIRE CU OCEANUL PACIFIC LA SAN FRANCISCO! de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 167 din 16 iunie 2011 by http://confluente.ro/Intalnire_cu_oceanul_pacific_la_san_francisco_.html [Corola-blog/BlogPost/341734_a_343063]
-
înmiit. Pornind de la simbolul cristic, Crucea - devenită cruce de lumină, pe care purtătorii o duc cu smerenie pe porțiunea de viață dăruită de Dumnezeu, așa cum Simon din Cirene a purtat Crucea Mântuitorului pe drumul spre Golgota, autorii refac Drumul Crucii, oprindu-se de fiecare dată la câte un moment semnificativ din care cititorii pot trage învățături pentru lumea de azi, o lume din ce în ce mai cufundată în confuzie și haos în care valorile fundamentale s-au diminuat ori au pierit cu totul, locul
ÎNTRE SUFLET ŞI CUVÂNT –O LEGĂTURĂ NEVĂZUTĂ de RADU BOTIŞ în ediţia nr. 2069 din 30 august 2016 by http://confluente.ro/radu_botis_1472586147.html [Corola-blog/BlogPost/375419_a_376748]
-
până la un loc de unde izvorăște un fir de apă și să-și umple vasul de acolo. Pe tot drumul ele nu trebuie să spună nici un cuvânt, nici între ele, nici cu nimeni din cei întâlniți în cale și le este oprit să privească înapoi, căci se zice că ursitoarele le calcă pe urme și dacă întorc capul să încerce a le zări, le vor lua mințile. Ulciorul cu apă se aduce acasă și se pune în fața intrării, dincoace de prag, după
ULCIORUL ROMÂNESC de MARIANA BENDOU în ediţia nr. 1766 din 01 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/mariana_bendou_1446400289.html [Corola-blog/BlogPost/353239_a_354568]
-
și istoricul literar Iurie Colesnic susține în film că pentru a schița un portret al poetei Renata Verejanu e necesar de o paletă foarte bogată de culori... Apreciată la apariția primei cărți de poeme (Până la dragoste, 1979), nu te-ai oprit la poezie, ci în calitate de publicist ai „știut să formulezi opinii, să formulezi principii... dar să formezi și propriul caracter: un Om dârz, un Om care știe ce vrea și pentru care contează foarte mult Demnitatea”...- susține Iurie Colesnic. R.V. Uite
UN MARE POET ŞI ATÂT DE CUMINTE... de RENATA VEREJANU în ediţia nr. 1426 din 26 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/renata_verejanu_1416957629.html [Corola-blog/BlogPost/347380_a_348709]
-
am întrebat-o cu indignare. - Ha, ha, ha!, a fost răspunsul ei. A demarat în trombă, sfâșiind întunericul străzilor cu lumina farurilor. Am zărit în fugă reclama companiei aviatice „Interflug”. Apoi șoferița coti pe o străduță pietruită, unde ne-am oprit în fața unei porți din fier forjat. Râzând în hohote, femeia își scoase din poșetă un obiect nichelat, cu ajutorul căruia deschise porțile de la distanță, fără a mai coborî din mașină. Demară zgomotos, acceleră, apoi ca o săgeată, cu farul stâng, se
TATUAJUL de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1474648450.html [Corola-blog/BlogPost/362731_a_364060]
-
în fața unei porți din fier forjat. Râzând în hohote, femeia își scoase din poșetă un obiect nichelat, cu ajutorul căruia deschise porțile de la distanță, fără a mai coborî din mașină. Demară zgomotos, acceleră, apoi ca o săgeată, cu farul stâng, se opri în trunchiul unui arbore. Frânele scrâșniră prea târziu. Eram deja cu capul în parbriz. Am coborât amețit. Am rămas s-o văd coborând. Nici n-am sesizat cum o făcuse.Ședea pe scările de la intrare, fluturându-și pletele blonde cu
TATUAJUL de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1474648450.html [Corola-blog/BlogPost/362731_a_364060]
-
civilizat?, mă ironiză ea, în vreme ce grupul hohoti îndelung. Lama bisturiului sticlea sălbatic în penumbra încăperii. Fiori de groază mă străbătură din creștet și până-n tălpi. Părea că o nebunie generală îi cuprinsese pe toți. Iar victima urma să fiu eu. - Opriți!, am strigat mai mult decât mi-aș fi putut închipui c-aș putea s-o fac vreodată. Strigătul meu îi descumpăni. Rămasă cu bisturiul în aer, Ursula își reveni cu iuțeală din stupoare. - Așa, deci s-a dus bărbăția, dar
TATUAJUL de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1474648450.html [Corola-blog/BlogPost/362731_a_364060]
-
rămâi cu podoabele. Ușa de la intrare se trânti cu putere. Cu trenciul ud, John se năpusti ca turbat. - Ajunge, ajunge!, zise el oțărât. Ursula se întoarse, îl privi, apoi surâzând cu șiretenie, spuse: - Prea bine amice, prea bine! Îl vom opri spre folosul nostru. Oricum, tu nu mai faci prea multe parale. Așa-i? - Ai dreptate Ursula! Botezul, botezul!, scandau femeile cuprinse brusc de-o nouă frenezie. Habar n-aveam despre ce fel de botez putea fi vorba. - Îl botezăm, John
TATUAJUL de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1474648450.html [Corola-blog/BlogPost/362731_a_364060]
-
mi-am propus să fiu mai atent. - Atunci... iată-mă!, îmi spuse ea, lăsând să-i cadă vestmântul vaporos c-o singură mișcare, ce putea să însemne și abandon și provocare. M-am ridicat, de parcă-aș fi vrut să-i opresc căderea vestmântului. Brațele mi s-au oprit, din avânt, pe umerii ei. Un parfum ciudat mă învălui. Pielea îi era catifelată și fierbinte. Parcă aveam jeratic în podul palmelor. M-am gândit pentru o clipă la tatuaj. „Dacă o să mă
TATUAJUL de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1474648450.html [Corola-blog/BlogPost/362731_a_364060]
-
Atunci... iată-mă!, îmi spuse ea, lăsând să-i cadă vestmântul vaporos c-o singură mișcare, ce putea să însemne și abandon și provocare. M-am ridicat, de parcă-aș fi vrut să-i opresc căderea vestmântului. Brațele mi s-au oprit, din avânt, pe umerii ei. Un parfum ciudat mă învălui. Pielea îi era catifelată și fierbinte. Parcă aveam jeratic în podul palmelor. M-am gândit pentru o clipă la tatuaj. „Dacă o să mă doară...”. Dar gândul a trecut ca un
TATUAJUL de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1474648450.html [Corola-blog/BlogPost/362731_a_364060]
-
tencuit. Din spatele lui se auzeau hohotele de râs. - Încetați, încetați!, am început să strig, sprijinindu-mi cu putere umărul în zidul nedorit. M-am trezit rostogolindu-mă pe coridor printre cărămizi și moloz, panicat încât nu mai puteam să-mi opresc urletele, blestemele și înjurăturile. Zadarnic! A trebuit să mă potolesc treptat, mai ales că niciun vecin nu apăruse ca de obicei în fața ușilor. Din ce în ce mai uluit, m-am ridicat și am încercat să-mi curăț hainele. Mâinile mi se aruncau buimac
TATUAJUL de GHEORGHE NEAGU în ediţia nr. 2093 din 23 septembrie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_neagu_1474648450.html [Corola-blog/BlogPost/362731_a_364060]
-
nea a veșniciei Pe-un gând alunecând. Iar bucuriei Formă i-a dat, fereastra pomădată. Am șters o ghețișoară și-am privit Prin geamul alb, hotar spre Moș Crăciun. Întâi am vrut o vorbă să îi spun, Dar m-am oprit, văzându-l ațipit, Cu chipul luminat ca de o poznă, Cu barba spumă, peste piept lăsată. În jur cutii, păpuși și ciocolată, Aprinsă, pipa, risipea miroznă. Renii cuminți își rumegau tăcerea, Piticii adormiseră trudiți Pe preșuri, care-unde risipiți, Știind că
ÎN VIZITĂ LA MOŞ CRĂCIUN de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1448 din 18 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1418883527.html [Corola-blog/BlogPost/349709_a_351038]
-
la acel loc în care te-ai lăsat pe spate și-am luat de această data urma pașilor tăi lăsată pe zăpadă, iar această tranversa acea alee și te găsesc dandu-te de-a rostogolul prin zăpadă; uneori te mai opreai și dădeai din mâini și din picioare... Mă uit mai bine și parcă erau mai mulți oameni care se țineau de mână așa cum erau ei desenați pe zăpadă... interesant! M-ai învăluit cu privirea ta parcă țintă mereu sufletului meu
DOMNITA IERNII de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1804 din 09 decembrie 2015 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1449698353.html [Corola-blog/BlogPost/364711_a_366040]
-
semenii săi, profesori, colegi... Vremurile copilăriei, adolescenței, tinereții și chiar ale maturității lui Emanuel sunt străbătute de schimbări sociale, ce alterează comportamentul oamenilor. Imprevizibilul este ca un șarpe pândind din toate bălăriile finței umane. Aventurile amoroase ale lui Iovi se opresc însă brusc, la întâlnirea persoanei care avea să-i devină soție, Daria. Pe cât de mult l-a tulburat acest vierme al amorului așa a dispărut odată cu găsirea a ceea ce căuta de multă vreme. Nu focul aventurilor, ci căldura unui cămin
TRAIAN GHE. CRISTEA de TEO CABEL în ediţia nr. 899 din 17 iunie 2013 by http://confluente.ro/Romanul_desavarsirii_perso_teo_cabel_1371498878.html [Corola-blog/BlogPost/345706_a_347035]