2,680 matches
-
peste care erau apoi trase mai multe linii În cruciș; lângă el era trecut propriul meu nume. Era Încă un număr de telefon, scris lângă numele meu, și acesta fusese mâzgălit de jur Împrejur cu niște desene, astfel Încât arăta ca ornamentele unei pagini dintr-o Biblie medievală. Numărul reprezenta un mister pentru mine, deși mi-am dat seama că era din partea de vest a Berlinului. Am ridicat receptorul și am așteptat să-mi răspundă centralista: — Numărul, vă rog, mi-a cerut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
ploaie din anotimp. În timpul reprezentației din noaptea de Anul Nou, reușește să-și joace primul rol, alcătuit dintr-o singură replică. Replica e: Ceaiul, doamnă. Pentru acest rol, se costumează cu grijă. Părul e strâns sus, prins cu perle și ornamente strălucitoare. În oglindă, în chipul vopsit, în buzele roșii, fata se vede în lumea pe care și-o tot imaginează. Cu toate acestea, locul își arată fața hâdă. Noaptea, după spectacole, fata aude hohote de plâns. După ce stăpâna ei își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
guvernamentale și un număr de palate splendide. Palatul nostru a fost proiectat în dinastia Ming, construit în 1368 și finalizat în 1644. Are acoperiș cu plăci aurite, coloane groase din lemn și ziduri înalte din piatră de un roșu închis. Ornamentele masive sunt pe tema armoniei și longevității. Sunt făcute cu desăvârșit meșteșug, cu detalii meticuloase. În vreme ce cabinetul său se pregătește de înființarea republicii, soțul meu încearcă să se relaxeze în noul lui cămin, situat pe o insulă de pe lacul Zhong-nan-hai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
mama, mătușa și bunica, împreună cu toți copiii, la biserică. De când au murit bărbații, eu trebuie să le fac pe toate. Mihai nu mai auzea ce spune femeia, făcu trei pași și se apropie de icoană. Pe peretele dinspre răsărit, singurul ornament din cameră, icoana cu cele zece fecioare era luminată de razele aurii ale apusului și ale candelei ce ardea pe un gheridon în fața ei. Nu era mare, puțin mai lungă de jumătate de metru, aproape pătrată. Lemnul era scobit în
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
lui spunea „a fost evreu ca și mine” și-i era teamă săși mărturisească asta. Mecanic, Del Chiaro mai întoarse o pagină și încă una. Scriitura era sobră, exactă, în îmbinări unghiulare, nerotunjite, amintind cumva de robia babilonică. Absența oricărui ornament, oricărei ilustrații plastice îți poruncea prin sugerare, autoritar, de pe fiecare pagină: „Să nu-ți faci chip cioplit”... Surprins, apropie cartea mai mult de lumină. În josul paginii era o semnătură cu litere latine, cu majusculele mult înflorite, culoarea tușului indicând o dată
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
înconjurate subțire cu o linie neîntreruptă, aproape neagră. În total cinci firmanuri cu patru semnături diferite ale sultanilor, executate toate în aceeași manieră de scribi ce căutau să fie cât mai impersonali, respectând preceptul „să nu-ți faci chip cioplit”, ornamentul înscrisului fiind litera în sine. Totuși scribii, tinzând spre perfecțiunea detașării de sine, nu puteau rămâne anonimi, numele lor făcând cinste suveranilor lor. Da, iată cinci firmanuri de domnie cu semnătura lui Süleiman al II-lea, apoi cel de la Ahmed
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
omenești” (Stefan Zweig). 3. Îmbrăcămintea 3.1. Situația actuală În întreg regnul animal, masculul este mai decorat, mai înfrumusețat cu ceva, decât femela: păunul are pene viu colorate, în creastă și coadă; cerbul are niște coarne mari, ramificate, etc. Aceste ornamente îi folosesc la atragerea atenției femelei și pentru a o convinge să se lase însămânțată, pentru perpetuarea speciei. Ce se întâmplă cu specia umană? Bărbații se încalță cu încălțăminte comodă, se îmbracă cu haine lejere, comode, călduroase sau răcoroase, după
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
Îi părăsiră pe copiii care dansau și văzură coloana de fum drept În fața lui, blocând strada. Au fost câteva secunde când s-ar fi putut Întoarce. Dar nu s-a Întors. A apăsat accelerația până În podea. Mai Întâi a dispărut ornamentul de pe capota Oldsmobile-ului, apoi aripile din față și acoperișul. Stopurile au licărit roșii preț de o clipă, apoi au dispărut și ele. În fiecare scenă de urmărire pe care o văzusem vreodată, eroul se cocoța invariabil pe acoperiș. Realiști Înrăiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
spuse ea. Presvytera se Îmbată În ziua de duminică. În vinerea următoare m-am dus cu mașina, cu tatăl Obiectului, la casa lor de vacanță de lângă Petoskey. Era o casă victoriană mare, ca de turtă dulce, cu tot felul de ornamente și vopsită În culoarea fisticului. Când am ajuns la ea, m-a uluit priveliștea. Casa cocoțată pe un delușor deasupra golfului Little Traverse, Înconjurată de pini Înalți și cu toate geamurile strălucind. Mă pricepeam la părinți. Părinții erau specialitatea mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
este ca un artefact al unei civilizații atât de străine, încît nu știu nici măcar dacă obiectul pe care-l țin în mâini a fost o podoabă, o unealtă sau un instrument muzical. Ce este această lamă tăioasă, ce sânt aceste ornamente? Dar lentilele acestea din capăt? Dar acele ca de seringă din excrescența aceasta? Ca să pot înțelege, ar trebui să știu cu ce semăna umanitatea care l-a produs, ce fel de zei avea, ce structuri sociale, ce obiceiuri nupțiale, ce
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
să-și facă familiare niște cuvinte noi care uneori i se păreau minunate și alteori ridicole. Remarcase că erau două feluri de cuvinte: unele veritabile, care nu aveau nevoie de înveliș și altele de împrumut, care-și ascundeau sărăcia sub ornamente de reclamă. Ziua lucra în mai multe restaurante și noaptea se rotea în pat ca într-un mormânt, încercând să scrie articole în somn. Dar nu putea și se trezea lac de sudoare. Într-un cuvânt, devenise ca prințesa din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
Patul e gol. Dispare brusc mirosul cald al corpului adormit. Dar mă așez totuși; îmi întorc capul spre dulap și, în sfârșit, o văd pe mama. Capul ei e undeva sus, chiar deasupra dulapului, acolo unde se sfârșește ultimul lui ornament. Dar de ce s-a urcat acolo și pe ce stă? Și, în timp ce mă întreb toate acestea, simt cum spaima îmi taie picioarele și mă apucă nevoia să fac pipi. Mama nu stă. Mama atârnă și privește drept spre mine cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
footnote> Holban mărturisește că Ioana este o carte, ezită să o numească roman pentru că acest termen denotă arhitectură. Scriitorul afirmă că între Ioana și O moarte care nu dovedește nimic există legături de atmosferă și consideră că renunțarea la orice ornamente agreabile e și mai mare. În intrigă nu trebuie căutată corespondența unei aventuri, ci numai un climat autentic. Ioana e și mai sumbră decât alte cărți, pentru că e lipsită de orice dinamism care ar putea ține curiozitatea lectorului mediocru
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
consemnate în scris, păstrând prospețimea, unicitatea: „Personal, nu sunt în stare să lungesc scenele. Observațiile cele mai pline de sens le transcriu numai într-o singură pagină. Am frică de imagini, căci cred că o imagine escamotează adevărul, aplică false ornamente (...) În tot ce am scris, se observă o colecție de fragmente care la un moment dat trebuie să facă atmosferă, dar care se pot cunoaște și separat. Căci fiecare brodează pe o altă nuanță sufletească.” Interesul pentru detalii și pentru
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
formă de discurs dialogic și conține un element polemic intern, un dialogism ce modifică printr-o comunicare stilistică relația dintre microtext și întregul acestuia. Opusă artificialității excesive, autenticitatea se manifestă la nivelul scriiturii, ca reacție anticalofică, naratorul renunțând la orice ornamente agreabile. Autorul mărturisește că a scris dintr-o mulțime de sentimente, dintre care nu lipsea decât sentimentul estetic, căci peste tot există un motiv personal pe care s-a chinuit să-l mistifice. Stilul său este concis, sintetic, nediluat și
Adev?r ?i mistificare ?n proza lui Anton Holban by Irina Iosub () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84074_a_85399]
-
și medalii comemorative; - echipament de călătorie, provizii și alte articole, inclusiv echipament sportiv, pentru uz sau consum personal, care însoțesc, preced sau urmează călătorul; - trusouri și articole de nuntă, articole legate de schimbarea locuinței, amintiri de familie; - cosciuge, urne funerare, ornamente funerare și articole pentru întreținerea mormintelor și monumentelor funerare; - material publicitar tipărit, instrucțiuni de folosire, liste de prețuri și alte articole publicitare; - produse farmaceutice folosite la evenimente sportive internaționale, cu excepția substanțelor care sunt considerate dopante, steroizilor, combinațiilor de substanțe ce
EUR-Lex () [Corola-website/Law/148962_a_150291]
-
mediu curat; stimulează curiozitatea științifică prin testarea unor modele origami din punct de vedere al aerodinamicii, vitezei, mițcării și volumului; promovează observarea, măsurarea și înregistrarea grafică a modelelor; -artă hrănește creativitatea și provoacă imaginația; explorează idei originale utilizând origami ca ornamente și decorațiuni; experimentează cu texturi diferite și hârtii cu modele diverse; reciclează reviste, ziare,cărți poștale, postere; creează variațiuni ale unei figurine/grup de figurine origami; favorizează corelarea corectă a figurinelor cu anotimpurile; -abilități speciale întărește abilitățile de ascultare și
ABILITATI PRACTICE PRIN TEHNICA ORIGAMI by LOREDANA TARA () [Corola-publishinghouse/Journalistic/770_a_1487]
-
Adolfo Cerceda, cu începuturi în Buenos Aires, Argentina. În ceea ce occidentalul consideră a fi un meșteșug, extrem-orientalul recunoaște o artă. Din hârtie pătrată, dreptunghiulară, hexagonală, circulară, semicirculară sau eliptică, meșteșugarul poate crea umbrele, paravane glisante, mături, lămpi, cutii, evantaie, coperți, broșe, ornamente pentru prinderea părului, cești, farfurii, sfori, curele, poșeteși alte lucruri diverse. Maestrul, însă, îmbină culorile, le armonizează, conferă o aură de hârtie vie fiecărui obiect în parte. Unele sunt perisabile și, deci, neștiute, pe când altele rezistă timpului și insectelor, grație
ABILITATI PRACTICE PRIN TEHNICA ORIGAMI by LOREDANA TARA () [Corola-publishinghouse/Journalistic/770_a_1487]
-
poveștile populare cu zmei și zâne, cu Ilene Cosânzene și Feți-Frumoși. Ele rimează cu perfecta și armonioasa așezare a comunității libere care a știut să străbată toate intemperiile istoriei prin neîntrecutul său sistem de autoghidare și adaptare ( Mircea Malița ). 9 Ornamentele sugerează armonia și seninătatea, precum și buna dispoziție proprie moldovenilor, dorința de puritate, culoarea 10 predominantă fiind albul. Ele sunt purtătoarele unui mesaj absolut în timp și spațiu, acela că : Folclorul nu este o artă individuală, ci este arta unui popor
ANSAMBLUL ARTISTIC TRANDAFIR DE LA MOLDOVA by LUMINIŢA SĂNDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/254_a_495]
-
ale României se regăsește în repertoriul ansamblului ca într-o veritabilă oglindă de cristal. Transilvania este reprezentată prin dansuri și piese din principalele subzone: Maramureș, Bihor, Someș. De data aceasta, costumul este mult mai fastuos, bogat în culori, încărcat de ornamente. Pălăriile sunt împodobite cu pene de păun, iar gagii (pantaloni specifici nordului Transilvaniei) dau o notă distinctă. Dansurile alternează între mișcări armonioase, ușoare, feminine și dansuri bărbătești, foarte rapide și pline de forță. Instrumentele muzicale folosite sunt, în general, aceleași
ANSAMBLUL ARTISTIC TRANDAFIR DE LA MOLDOVA by LUMINIŢA SĂNDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/254_a_495]
-
spectacol de operă. Cu timpul mulți compozitori au scris uverturi care nu sunt legate de un spectacol de operă, ci sunt piese simfonice independente. VARIAȚIUNI. - Formă muzicală bazată pe transformarea uneia și aceleiași teme, prin procedeul înveșmântării melodiei cu diferite ornamente, prin schimbarea ritmului, a armoniei, prin amplificarea sau comprimarea ideii muzicale.
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
Sohațchi, Titi intră într-o odaie scundă și lungă, unde, așezați în șir pe o canapea înaltă ca un pat, câțiva bărbați ședeau la o masă apropiată de aceasta. Era o odaie de burghezie, mică mai degrabă, curată, cu obișnuitele ornamente. Pe pereți atârnau, afară de tipicul passe-partout de sârmă cu fotografii, câteva tablouri de sticlă reprezentând scene din Othello și Le mariage de Figaro. Picturile fusese corecte, însă reproducerea de fabrică pe sticlă le dădea un aer vulgar. Pe sobă se
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
un soi de păuni zburători, amestecîndu-se cu fluturii în foile unor trandafiri. Marca de serie a acestor farfurii era "Asiatic Pheasan". Unele farfurii întinse, de servit, frumoase ca niște dantele, reprezentau înăuntru un lac pe care trecea o barcă cu ornamente rococo, dusă, cu șase vâsle lungi de galeră și, în același timp, cu o prăjină venețiană, de câțiva marinari în costume englezești, stil 1820. În barcă se afla un pavilion chinezesc. În loc de nuferi, pe lac creșteau trandafiri. Barca se îndrepta
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
laudă așa de tare, exprimă mai puțin latura metaforică a spiritului, cât jocul de inexactitate și de decor abundent în care realul riscă mereu să-și piardă consistența fizică. Nu spui: „Lucrurile arată rău, atenție!“, ci spui, îmbunătățind situația cu ornamente care o atenuează: „nu e chiar așa rău“, „nu e grav“, „nu vă neliniștiți“, și cu asta maschezi orice problemă serioasă - adică întorci spatele realității și capeți tendința de a nu ține cont de ea, ci de felul în care
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
fără o deschidere adevărată spre o liberă mișcare a spiritului. Sfinții Părinți nu sunt nici mari scriitori, nici nu privesc spre un cer înalt, ci spre unul scund, de adepți și de discipoli, un cer devenit plafon și zugrăvit cu ornamente. Origen, cel mai îndrăzneț în această tradiție, a fost expus „acuzatorilor publici“ ai teologiei oficiale, care, ca și partidul comunist, fac curățenie și igienă în încăperile doctrinei, în așa fel încât orice afirmație „legală“ să poarte ștampila conformității cu adevărul
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]