3,080 matches
-
c și apoi în a gropi în zăpadă struguri negri iarnă galbenă suspiciul a ajuns în pragul casei sântem responsabili că nu lăsăm urme că nu negociem despre extreme struguri negri iarnă galbenă. CAUZA SUPRAVIEȚUIRII În noaptea rapidă și brutală răscolită de făcătorii de minuni cine mai întreabă de foștii eroi copilași nevinovați sub steaua polară stângul-dreptul dreptul-stângul noli tangere circulos meos în noaptea rapidă și brutală sosesc liderii prematuri ai morții înțelepți eroi cu voie sau nu întâmpinându-i pe
Poezie by Petru Cârdu () [Corola-journal/Imaginative/3669_a_4994]
-
în momentul morții nu era o misiune ușoară trebuia să iau cadavru cu cadavru să-i caut în gură să le descleștez uneori gura cu un cuțit sau chiar inima la cei care muriseră cu inima strînsă sau chiar să răscolesc prin burțile celor care în momentul morții își înghițiseră brusc cuvintele greu, greu de făcut o antologie coerentă cu cuvintele spuse înainte de moarte de cei împușcați în ceafă ultimele lor cuvinte sunt atît de scurte încît seamănă mai degrabă cu
Ultimele lor cuvinte by Matei Vișniec () [Corola-journal/Imaginative/6255_a_7580]
-
fost posibil ca pașnicele gospodine de la mahalale Capitalei să se transforme subit în adevărate furii ce instigau minerii împotriva intelectualilor? “Oameni de bine”, în realitate securiști sadea, îi însoțeau pe mineri la sediile partidelor democrate pe care le-au devastat, răscolind orașul în căutarea liderilor opoziției pentru a-i lichidă fizic. În legătură cu venirea minerilor în Capitală, iată ce declară într-o scrisoare de protest publicată în anul 1977 Ilie Torsan, președintele executiv al Confederației Miniere: “...Două garnituri de tren au dus
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
nu a fost însoțit de resentimente ci de înțelegere reciprocă, lucru rar astăzi. Așa se face că recent i-am scris Elenei o scrisoare întrebând-o dacă, basarabeanca fiind, cunoștea cazul masacrului de la Fântână Albă. Răspunsul ei, care m-a răscolit profund, si este prea dramatic și informativ ca să nu-l redau: «Recunosc și mi-e rușine că nu am aflat deabea după 1989 despre acest masacru. Am aflat de altfel și despre alte multe orori și am trăit și eu
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
fără să-i povestesc nimic. Ar râde de mine, de visul meu zbuciumat într-un oraș totdeauna liniștit. CANDELA MAMEI ...Cât de frumoasă ai fost mama Și primăvară ține minte, Șoptește plopilor în taină S-adie-aducerile-aminte. Șuvița orelor uitate Mi-o răscolește peste frunte Iar gustul merelor furate Musca din vorbele-mi cărunte. Mama,-mi faci semne de departe Din prispa udă-a inserării Mă dojenești, mă-ntrebi de carte Iar eu sorb cupă depărtării. O cută-n bluză îți îngâna O
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
evreica, cei doi tineri Smetana sunt evrei. Ei și toate generațiile viitoare... Domnule, îl întreb pe agricultorul Itzhac Smetana, ai fost la Goteborg ? Da, zice el modest. Am fost la Goteborg și la Stockholm, la Praga și la Brno. Am răscolit arhive și am citit toate biografiile care s-au scris despre Bedricht Smetana. Exceptând un singur studiu, nicăieri nu se pomenește despre povestea de mai sus. Oricum, ceva tot am descoperit: pretextul muzical din “Vltava” din care s-a inspirat
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/89_a_363]
-
au fost scrise de un critic literar care a știut să analizeze și să aprecieze opera marelui gânditor la justă ei valoare. De aceea ni se pare curios faptul că la șapte ani de la moartea lui, cercetătoarea franceză Alexandra Laignel-Levastine, răscolind trecutul câtorva mari scriitori de origine română, a dat publicității la Paris o carte în care reamintește simpatiile față de mișcarea naționalistă din timpul tinereții lui Emil Cioran și Mircea Eliade, pe care îi acuză că și-au ascuns trecutul fascist
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
naștere în schimb unor pseudovalori, sau, în cel mai fericit caz unor pigmei care nu se pot ridica la înălțimea marilor gânditori, scriitori sau poeți naționaliști care au dus faima României până în cele mai îndepărtate colțuri ale planetei. Dacă a răscolit că un hârciog prin biografia scriitorilor români, a omis în schimb cu bună știință să amintească numele unor scriitori din țară să, care au fost adevărați tovarăși de drum ai comunismului pe care l-au servit cu credința până în ultima
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
pagină nevăzuta... mirosea a iertare, colțul de sens se oprise într-un triunghi de frunze moarte, si strigam doar cu hohot de plâns, buzele aveau accent de râs regăsit! toamnă semăna cu o febră de dor, ne intrase în minte, răscolind erotic... finețea sărutului liber, joia din os, tremurând până la tâmpla, îmbrățișarea rămasă pe alb, descoperind paralele în sânge, cu argint de tristețe, un fel de sulf, pe care il duci în cerul gurii, lipăind a seară pe spinare de ochi
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/86_a_359]
-
stihie. Pescarul de suflete „Fă un pas înainte. Adu-ți aminte că ești femeie!” - ca din gură de șarpe striga bărbatul acela... Ca dintr-o altă viață striga. Viață lăsată în urmă cum renunți la o haină veche... Ce țipăt răscolește cenușa. În craterul ei uruie ceva nesfârșit, apoi arde mocnit. Glorie focului. Pierzaniei glorie. Și durerii care mă sfâșie - în vecii vecilor - glorie. Glorie subteranei în care stau ca o Evă pierdută, târzie, așa cum pe o stâncă încinsă zace un
Poezie by Aura Christi () [Corola-journal/Imaginative/4602_a_5927]
-
doi. Cântec de treisprezece ianuarie în casă toate ceasurile s-au oprit, doar bătaia inimii tale într-un clopot de foc respirându-ți absența. S-au înmulțit actele de sabotaj, greieri mi-au inundat țesutul, tot mai multe gânduri mă răscolesc, simt sfârtecarea pulsului, oglinzile otrăvindu-mi bănuiala că exist. Aseară am făcut două căni cu ceai, m-am așezat în fața ta și am început să mă rog. Simțeam din perete cum mă fixează absurdul. într-un colț mă urmăreau cu
Poezie by Florentin Palaghia () [Corola-journal/Imaginative/12512_a_13837]
-
și rupți în bucăți.../ Eu mi-am înfășurat trupul/ în bucăți de carne culese din tomberon,/ și m-am dus la vărsătoarea orașului,/ dar nici câinii, nici corbii/ nu s-au atins de ea, nu fiindcă era putredă, ci pentru că, răscolind prin gunoaie, își potoleau foamea.../ Câinii nuntesc când vin în mijlocul lor»” (p. 23). Se limpezesc apele. Gunoaiele redevin organice. Dar rămân inofensive. Carnea cărora corbii și câinii nu-i dau atenție pare, la rândul ei, un efect special. E, pentru
Sistematica poeziei by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5180_a_6505]
-
o bătaie cu bulgări de zăpadă, asta așa pentru variațiune Între două Întreceri cu săniuțe. Viscolul din ajun ce ținuse trei zile Îi blagoslovise pe neașteptate cu trei zile de vacanță, școlile fiind oprite din cauza condițiilor meteo nefavorabile. Ceva Îmi răscolise amintirile, spectacolul de afara mă dusese precis la „Iarna pe uliță” a lui George Coșbuc și la cartea unui scriitor care cândva făcea parte din lectura școlară obligatorie, lucrarea numindu-se «Comandantul cetății de zăpadă...» Gerul aspru de afara ignorat
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/79_a_214]
-
Sorin Lavric Periodic, fiecare om simte nevoia să-și răscolească amintirile. E ca și cum o irepresibilă dorință de a-ți verifica istoria te împinge la retrăirea întîmplărilor trecute. Numai că dorința aceasta nu ține de vanitatea unei conștiințe care, folosindu-se de trecut ca de o pîrghie subiectivă, își arată ostentativ
Gustul vieții în exil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7172_a_8497]
-
Îmi trec degetele amorțite prin albeața zorilor, mângâind suflul ascuns al naturii îngenuncheate. Când sărut frunza, simt fiorul efemerului străbătându-mi simțurile. Nu-mi întreb sufletul de ce radiază durere, ci mă cufund în intensitatea ei, ca într-un psalm care răscolește misterul timpului trecut. Gândul mă poartă, prin absolutul universului regăsit în fiecare bătaie a inimii. Mă doare timpul nemilos, zilele ce se perindă tăcute, sleite de puteri, ca niște păsări rănite de glonț... Mă adun cu greu printre rânduri, dornică
Ce m? doare mai mult by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83299_a_84624]
-
rănit, în noaptea de luni spre marți, a anunțat marți dimineața KGB, precizând că, în total 149 de persoane au avut nevoie de îngrijiri, iar 22 dintre ele sunt în stare gravă. "Vinovații trebuie găsiți în cel mai scurt timp. Răscoliți toată țara", a mai declarat Lukașenko, potrivit RIA Novosti. Deflagrația s-a produs într-o stație din apropierea președinției belaruse, a declarat un martor. La puțin timp după explozie, din stația de metrou Oktiabrskaia ieșea un fum negru, iar pasagerii ieșeau
12 morţi şi 149 de răniţi, ultimul bilanţ al atentatului de la metroul din Minsk () [Corola-journal/Journalistic/60829_a_62154]
-
de pumni și picioare, după care a fost violată în mod repetat. În pauzele dintre raporturile sexuale, M.T.C. îi mai aplica un pumn și îi cerea banii și bunurile de valoare. Pentru că victima l-a refuzat, inculpatul a început să răscolească prin dulapuri și sertare, dar în final nu a găsit nimic. Coșmarul lui M.I. a durat mai mult de șase ore. Deși tot îi spunea lui M.T.C. să o lase să plece, acesta nici nu voia să audă. În jurul orei
Agenda2005-11-05-poilitie () [Corola-journal/Journalistic/283483_a_284812]
-
se-nalță fumul tăceri de mormânt - din când în când mai cade câte o frunză dieta toamnei - umbrele castanilor se subțiază ceață adâncă - de negăsit drumul spre inima ei fumul de toamnă - de undeva, departe un greiere stins nici-un greiere - răscolind printre frunze vântul de toamnă urme adânci - în grădina văduvei bostani neculeși de azi mai singur - și-a pierdut ultima frunză cireșul din geam ploaie de toamnă - lumina felinarelor curge pe ramuri acorduri minore - în ochii din fereastră alți stropi
Viorile toamnei by Cristina Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83681_a_85006]
-
Elena Marin Alexe Printre nămeți de dulci amintiri, răscolesc cu privirea după o rază de senin, dar tabloul alb se lipește obsedant de retină, înghețând-o. Azi mă doare neputința de a săruta zarea de dincolo, însă până voi accepta providența, mă las dusă prin gânduri pudrate cu arome
Prin amintiri by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83255_a_84580]
-
vie și perenă, pe care noi o numim, generic, operă de artă. În această iposta¬ză, totul căpătând valențe publice. Metamorfoza se produce în tainele laboratorului de creație, aco¬lo unde miracolul divin este atotstăpânitor. Un fel de alchimie care răscolește, selectează, prelu¬crează și împlinește în imagine artistică faptul de viață, adică materia primă din care numai metalul prețios rămâne în lumină și în dăinuire. Dacă e să ne referim la Mihai Hăisan, putem constata că el este un exemplu
Rătăcind pe vechile cărări by Mihai Hăisan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91699_a_92979]
-
drum paralel din nou spre pădure. Lumea spunea că s-a oprit la mai multe fântâni, chiar și la cele fără de ciutură; s-a închinat de două ori în fața bisericii, dar n-a fost văzut la nici o poartă oprind, deși răscolea cu privirea ambele părți ale uliței. Doar o dată s-a odihnit la margine de șanț pe-o piatră roasă rămasă dintr-un podpoate căuta poarta pe care-o știa, iar aceasta, acum nu mai era. Ultima dată se îndrepta din
Rătăcind pe vechile cărări by Mihai Hăisan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91699_a_92979]
-
oftat. Plecat din umeri, careva mă ocoli repede prin câmp. I-am dat bună seara dar el răspunse cu un glas gâtuit de spaimă. Ceva mai încolo a rupt-o de fugă. Totul începea a fi neclar. În mine primăvara răscolise ceva grav căci mă încerca un simțământ ciudat : mi se părea că în tot universul nu exist decât eu. Sub cer se plimbau fantasme. Poate că erau nori călătorind printre stele. Cum nu-mi păsa de explicații, eram încredințat că
Podu vechi by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91578_a_92863]
-
a urcat într-un camion de ocazie, împreună cu alte femei din sat, care erau asemenea ei, văduve de război, și au coborât la locul numit Gura Văii. De aici, urmau să parcurgă pe jos circa 3 km până în sat. Vântul răscolea zăpada și ninsoarea se întețise. Când a coborât din camion, a observat că nojițele de la o opincă i s-au dezlegat. S-a aplecat să și le lege, șoferul a dat puțin mașina înapoi, a lovit-o la cap, și
NE POVESTEȘTE ... BUNICA -Povestiri de Crăciun by SOFIA TIMOFTE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91581_a_93215]
-
și privesc preț de câteva secunde, șocată, la grupul de tineri care se hlizesc cu gurile pâna la urechi.. - Ce o mai fi cu ăștia?, bombănesc printre dinți. Însă mă grăbesc să intru , îmi văd mai departe de treaba mea, răscolind cu privirea rafturile.Vânzătoarea vădit mirată de apariția mea, cu un zâmbet malițios abia schițat în colțul gurii, mă întreabă dacă am găsit ce doream. - Da, răspund scurt și înhaț de pe raft un Danone, o banană mai coaptă, și un
Proz? by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83384_a_84709]
-
lăsat biciul și s-a apucat să scormonească cu mâinile... I s-a părut chiar că aude un geamăt... Ioaneee! Aleculeee! Veniți! Veniți! L-am găsit! Îi aici sub troianul ista! - a început să strige Mitruță în neștire, continuând să răscolească din ce în ce mai repede în morman.... Sub lumina slabă a felinarului, a apărut trupul chircit al lui Hliboceanu... Căciula era căzută alături. Mitruță i-a băgat mâna sub cap, cu gând să-l întoarcă cu fața în sus, dar a simțit că
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]