11,771 matches
-
printre noi, fiind după Sanda a doua deținută fără condamnare. Era jucăria noastră vie, trecea din brațe-n brațe, era o dulceață de fetiță. La un moment dat a început să slăbească, să nu aibă poftă de mâncare, ne-am speriat și am hotărât să o botezăm. În taină, soeur Marguerite a botezat-o ascunzându-ne după paturi. Eu am ținut-o în brațe, i-am fost nașă, am spus Crezul pentru ea, m-am lepădat de Satana și m-am
DESPRE NEAM ŞI DEMNITATE ÎN VIZIUNEA LUI DAN PURIC P. A II A de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 306 din 02 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Despre_neam_si_demnitate_in_viziunea_lui_dan_puric_p_a_ii_a.html [Corola-blog/BlogPost/348978_a_350307]
-
fusese posibil să i se întâmple ei așa ceva și de ce? Iar pe de altă parte se gândea cum să scape din locul ăla? Și nu în ultimul rând, spaima și sila de situația în care se afla, seara, care o speria foarte mult, pentru că nu era sigură dacă va rezista până a doua zi, când se va face dimineață. La un moment dat, se auzi scârțâitul ușii cărămizii, care se deschise brusc cu zgomot, ceea ce o sperie îngrozitor pe doamna Mariana
RĂPIREA (3) de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1745 din 11 octombrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1444571947.html [Corola-blog/BlogPost/343257_a_344586]
-
afla, seara, care o speria foarte mult, pentru că nu era sigură dacă va rezista până a doua zi, când se va face dimineață. La un moment dat, se auzi scârțâitul ușii cărămizii, care se deschise brusc cu zgomot, ceea ce o sperie îngrozitor pe doamna Mariana. În pragul ușii apăru umbra neagră a unui bărbat și în mâna dreaptă avea o cheie de fier veche, pe care o băgă într-un buzunar. Aprinse becul cu mâna stângă de la întrerupătorul pe care nu
RĂPIREA (3) de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1745 din 11 octombrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1444571947.html [Corola-blog/BlogPost/343257_a_344586]
-
se vedea pieptul păros. - Doamneee! Ce drac făcură idioții ăștia ai mei? Băi frate, ăștia au innebunit la cap, de tot! În loc să mi-o aducă pe Livia, mi-aduseră pe alta! Hei, femeie! Cine dracu ești? Auzindu-i vocea, se sperie și se miră în același timp, mai ales când îi spusese prima oara Livia. Avea impresia că mai auzise această voce, dar nu știa unde și când. Îi desprinse banda adezivă de pe gură și așa putu să vadă ce-i
RĂPIREA (3) de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1745 din 11 octombrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1444571947.html [Corola-blog/BlogPost/343257_a_344586]
-
cine ești? Cum te cheamă, femeie ? - Mariana, Mariana Alexandrescu mă numesc. Auzindu-i numele, făcu ochii mari cât cepele și gura căscată lăsa să i se vadă un dinte de aur în partea dreapta a danturii. Părea foarte mirat și speriat în același timp la auzul numelui femeii. Se întoarse cu spatele și căzu pe gânduri vreo cinci minute. În scurtul interval de timp, se instală o liniște mormântală, care îi făcu inima cât un purice, doamnei Mariana. Apoi se întoarse
RĂPIREA (3) de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 1745 din 11 octombrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1444571947.html [Corola-blog/BlogPost/343257_a_344586]
-
Poiana Tigăncii i-a venit rău, strigând în ajutor calugărițele de prinprejur. Maicile au găsit-o căzută în iarbă, aproape în neștire. Dusă în chilioara ei de maica Frevonia, obsesiile n-o părăseau. O vizitară o serie întreaga de prieteni, speriați de întorsătura luată de sănătatea ei. După plecarea oaspeților a vizitat-o și doctorul căruia i-a spus că n-o doare nimic, doar că are o insomnie și o stare generală proastă. În nebunia ei care încolțise mai demult
ROMANUL EPISTOLAR EMINESCU-VERONICA MICLE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1180 din 25 martie 2014 by http://confluente.ro/Ion_ionescu_bucovu_1395746447.html [Corola-blog/BlogPost/353870_a_355199]
-
lui Dumnezeu care i-a venit prin duhovnucul său. Părintele duhovnicesc trebuie să ierte, dar trebuie să fie și cu grijă ca să dea celor cu păcate mai grele o anumită penitență de executat. Să nu fie nici prea grea, să sperie, să înfrocoșeze, să nu fie nici prea ușoară, să banalizeze, așa încât să creadă omul, credinciosul respectiv că se iartă prea ușor, și că totul se iartă fără condiții. Totul se iartă, dar cu condiția îndreptării și cu o anumită condiție
DESPRE IUBIRE SI IERTARE... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 201 din 20 iulie 2011 by http://confluente.ro/Despre_iubire_si_iertare_.html [Corola-blog/BlogPost/366818_a_368147]
-
mă luați? Unde este soția mea? Dar fiica mea? Comisarul se afla în fața unui caz de excepție. Realiză că bărbatul din fața sa tocmai își căpătase, parțial, memoria. - Sunt comisarul Simionescu Dan, se prezentă acesta, întinzând mâna. - Ce-am făcut? se sperie Ursache, strângându-și pumnii. Contactul cu poliția nu-i niciodată de bun augur. Însă căpătă îndată un ton optimist, adăugând: Da’ om ieși noi la capăt cumva! Polițistul aprecie noua personalitate a bărbatului din fața sa, până mai ieri haiducind pe
PROMISIUNEA DE JOI (XI) de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 861 din 10 mai 2013 by http://confluente.ro/Promisiunea_de_joi_xi_gina_zaharia_1368212721.html [Corola-blog/BlogPost/344728_a_346057]
-
îngropat! Acolo unde merg nu-mi trebuie nimic; Nici casă, nici mașină, poate nici iubire; De rău de m-ar vorbi, din morți eu mă ridic! Iar ei se vor sfii de mine, de tine... Dar nu voi bântui să sperii lumea toată Să ni se facă slujbe cu preoți, lumânări? De teamă să dezgroape adânca noastră groapă? Și-apoi ca din nimic, porni-vor căutări? Nu; după o viață amară și plină de chin Să n-aibă osul meu nici
ORICUM, NU PIERD NIMIC de BEATRICE LOHMULLER în ediţia nr. 915 din 03 iulie 2013 by http://confluente.ro/Oricum_nu_pierd_nimic_beatrice_lohmuller_1372878613.html [Corola-blog/BlogPost/363894_a_365223]
-
știți? se prefăcu mirat nea Mitică. -Cum se strigă la Câțu-Mâțu! am răspuns, siguri pe noi. -Cum se strigă, mă, cum se strigă? a insistat nea Mitică. Atunci ne-am umflat și am tras un „Câțu-Mâțu/ două ouă-ncondeiete...” de am speriat un miel ce dormea lângă un gard. -Știam eu că habar n-aveți! a dat din mână a lehamite nea Mitică. Iar am luat poziția de vițel, cu ochii-n sus la nea Mitică. Făcând pe supăratul, ni s-a
POVESTIREA CÂŢU-MÂŢU (PARTEA-NTÂI) de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1549 din 29 martie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1427631788.html [Corola-blog/BlogPost/377171_a_378500]
-
Cum nu-mi permiteam să rup forfacul, vrând-nevrând, trebuia să traversez înot canalul și să-mi recuperez cârligele. Nu același lucru i se întâmpla și lui Gică. El arunca la fix, acolo unde dorea. Doar mă certa pe mine că sperii peștii, când intram în apă să trec înot canalul. Încercam să arunc cât mai aproape de malul celălalt, mal necălcat de picior de om, cel puțin în zona noastra de tabără, cu o vegetație sălbatică, plin de liane încolăcite în jurul copacilor
POVESTIRI PESCARESTI SI DE VIATA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1496 din 04 februarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1423060484.html [Corola-blog/BlogPost/376056_a_377385]
-
nici o vină și că toate acestea nu-și aveau originea decât în mintea lui întortochiată. „E doar un banc, măi tembelule!” își strigă el apoi în gând sie însuși, imaginând un ton cât mai autoritar, care nădăjduia că-i va speria gândurile negre, lăsându-l să se liniștească. „Bancurile - continuă Marian să-și explice, schimbând tonul imaginar, cu unul sfătos - sunt niște glume, inventate de oameni cu talent în chestii d-astea și care pe noi trebuie să ne facă să
BANCUL de LIVIU GOGU în ediţia nr. 528 din 11 iunie 2012 by http://confluente.ro/Bancul_liviu_gogu_1339433486.html [Corola-blog/BlogPost/341970_a_343299]
-
Dumnezeu// A crede în suferință, înseamnă a fi de partea lui Dumnezeu. A căuta puritatea, luciditatea, asceza, înseamnă a fi una cu Satan// Numai Satan aduce cu sine frumusețe. Dumnezeu legiferează sterilitatea.” Înțelepciunea ne spune: “Ce știi?”. Copii fiind, ne sperie mâinile noastre, și avem nevoie de mângâierea și ajutorul părinților noștri, pentru a nu ne mai teme de ele. Antinomic, Dostoievski scrie “Nu există și nici nu poate exista ceva mai frumos și mai perfect decât Hristos”; iar in “Frații
Fifth International Anthology on Paradoxism by http://revistaderecenzii.ro/fifth-international-anthology-on-paradoxism/ [Corola-blog/BlogPost/339655_a_340984]
-
nu se strică, vreau să am și eu o soră, vreau să am pe cineva de care să am grijă. Te rog, tata-mare! mă rugam cu vocea tremurând și cu ochii plini de lacrimi. -Spune ce vrei?! m-a întrebat speriat de insistențele mele. Fără să răspund, am scos mâna de sub palton și i-am arătat iepurașul mic și alb, care tremura în palma mea. -Tata-mare, dacă îl pierd să știi că mor! i-am spus repede, tremurând de teamă că
GLORIE COPILĂRIEI VII de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_vii_mihaela_arbid_stoica_1335189997.html [Corola-blog/BlogPost/357091_a_358420]
-
a spus. Și fără să mai aștepte să-mi dau cu părerea, a ridicat poarta mare din fier și am coborât amândoi la lumina slabă a becului. -Tata-mare, o să moară de frică și de frig aici singur! i-am spus speriată la gândul că s-ar putea să-l lăsăm peste noapte în pivniță. -În pivnița este mai cald decât în magazie și aici nu intră nimeni. Am să-i fac o cutie mare din lemn! mi-a spus, tot uitându
GLORIE COPILĂRIEI VII de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_vii_mihaela_arbid_stoica_1335189997.html [Corola-blog/BlogPost/357091_a_358420]
-
îngrijorat. Bunica mea o să-l facă friptura la cuptor cu cartofi și sos. -Și dacă am să-l păstrez din ce o să-ți facă friptură? l-am întrebat mirată, neștiind să cred dacă Matei spunea adevărul sau vroia să mă sperie ca să am grijă de iepure. -Dacă ai grijă de el și ești convinsă că nu există niciun pericol, o să-mi dai în schimb un pui de la voi, că doar am văzut că aveți până și cocoși. Mă uitam la Matei
GLORIE COPILĂRIEI VII de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_vii_mihaela_arbid_stoica_1335189997.html [Corola-blog/BlogPost/357091_a_358420]
-
fi facut vreo greșeală, sărea ca arsă numaidecât. Adevărul era că ne era frică de gura ei, mai ales Nuței. Cu toate că era mai mică, se ținea întotdeauna pe picior de egalitate cu mine, iar pe Nuța o trata de “pui speriat” în fața lui Nini și al celorlalți copii când se supărau. Numai când ne jucam “berese” Nuța excela. Arunca piatră așa de aproape de capacele de bere turtite cu ciocanul și așezate cu fața în jos unele peste altele, că tot timpul
GLORIE COPILĂRIEI VII de MIHAELA ARBID STOICA în ediţia nr. 479 din 23 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Glorie_copilariei_vii_mihaela_arbid_stoica_1335189997.html [Corola-blog/BlogPost/357091_a_358420]
-
Ce ar trebui să știu? Ce s-a întâmplat? Vorbiți odată! S-a întâmplat ceva rău cu fina mea? rosti Emanuela întrebările ridicând tonul pe măsură ce simțea că-și pierde cumpătul. - Eu nu, noi... nu știm nimic, răspunse asistenta privind-o speriată pe Emanuela. În ochii ei plutea teama. Se simțea depășită de situație. - Vorbește, femeie, odată! Ce bâigui acolo? Ce naiba ai?... Unde este fetița mea? Emanuela tremura de nervi. Merse la ușă și strigă: - Nu este nimeni sănătos la cap în
ÎN MÂNA DESTINULUI...(6) de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1513 din 21 februarie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1424552320.html [Corola-blog/BlogPost/377805_a_379134]
-
urcat în șeaua motocicletei sale și cu motorul turat începu să se învârtească în jurul cilindrului metalic, când la un moment dat s-a urcat cu motocicleta pe perete și a început să se învârtească cu viteză în jurul cilindrului. M-am speriat așa de tare, de era să o tai la fugă, nu cumva să iasă din cilindru și să mă accidenteze. Nu s-a întâmplat așa. După câteva ture, aproape de vârful cilindrului la mai puțin uneori de un metru de marginea
CĂLĂTORI CLANDESTINI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1731 din 27 septembrie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1443344957.html [Corola-blog/BlogPost/377561_a_378890]
-
ca pe o vorbă aruncată în vânt, văzându-mi de treabă, de drum sau de povești unde mă aflam cu prietenii, la bufet sau făgădău, pe vreo terasă sau în restaurant. Numai prima dată, când am auzit-o m-am speriat rău, fiindcă, deși copil, știam deja că cei ce sunt împușcați mor cu adevărat, iar bunicul meu, țăran oltean, căruia îi ziceam Alde Bâtu strigă la un om cu șapcă pe cap: Bă, zdrență, tu ai trebui împușcat, pe loc
PUŞCAŞ NUMIT BREBAN de CORNELIU FLOREA în ediţia nr. 1861 din 04 februarie 2016 by http://confluente.ro/corneliu_florea_1454559325.html [Corola-blog/BlogPost/372370_a_373699]
-
sunt împușcați mor cu adevărat, iar bunicul meu, țăran oltean, căruia îi ziceam Alde Bâtu strigă la un om cu șapcă pe cap: Bă, zdrență, tu ai trebui împușcat, pe loc ! Era unu ce umbla după cote. Eu m-am speriat, și tremurând, m-am dus repede la unchiul Staricu, fierarul, care le știa pe toate pentru a mă lămuri, când și unde-l împușcă pe cel cu șapcă. A râs de i s-au văzut toate cele douăzeci și patru de măsele
PUŞCAŞ NUMIT BREBAN de CORNELIU FLOREA în ediţia nr. 1861 din 04 februarie 2016 by http://confluente.ro/corneliu_florea_1454559325.html [Corola-blog/BlogPost/372370_a_373699]
-
mort... -E doar o eroare de limbaj, recunoscu Pilat. Oricum recunosc că învățătura lui a influențat pe mulți. E însă doar o altă sectă iudaică Iocentus! -Sunt douăzeci și ceva de secte în Ierusalim mărite! Caiafa însă nu e prea speriat de ele. Îi ignoră cu superioritatea caracteristică celor care dețin controlul total. ,,Aquila non capit muscas”, procuratorule! Cu această sectă a Galileanului însă, Caiafa e de-a dreptul înverșunat, mirosind parcă un pericol iminent și probabil din teamă a comis
ANCHETA (FRAGMENT DIN ROMAN 7) de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 327 din 23 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Ancheta_fragment_din_roman_7_.html [Corola-blog/BlogPost/358983_a_360312]
-
fi de exemplu prin Dacia? Sau mai rău, prin cele din Germania de la friguroasa graniță de nord? Asta în cel mai fericit caz. Oh, Simbinacus! Zeii fie cu tine dacă se va întâmpla așa ceva! -Magister extraordinarii, pe mine nu mă sperie pedeapsa, oricare ar fi ea, dacă știu că am încercat să-mi fac datoria până la capăt. Eu nu vreau să ofer răspunsuri. Eu vreau să ofer adevărul! -Magistre Simbinacus, adevărul nu oferă nimic. De cele mai multe ori complică lucrurile. Eu nu
ANCHETA (FRAGMENT DIN ROMAN 7) de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 327 din 23 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Ancheta_fragment_din_roman_7_.html [Corola-blog/BlogPost/358983_a_360312]
-
știa, cum nici cine-i bărbatul în alb de lângă ea care își schimbase sensul de mers, acordându-și pasul cu al său. Nici pe Cristina nu o mai vedea lângă ea. Unde dispăruse oare și ea? O abandonase? S-a speriat și a fugit? Personajul în alb ajuns în dreptul său, o cuprinse cu mâna dreaptă de mijloc și începu să-i șoptească la ureche: “Domnișoară, eu sunt marea, unde te așterni obosită după atâta alergat, să te odihnești pe pietrele de la
UMBRA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 220 din 08 august 2011 by http://confluente.ro/Umbra.html [Corola-blog/BlogPost/372644_a_373973]
-
și de nevroze, Am vrea și noi, când primăvara poate, Să împărțim mereu mai multe roze Și zâmbete și gânduri delicate. SĂGEȚI Prin noapte au trecut oștenii gheții Și-au tras săgeți de frig la mine-n geamuri, S-au speriat toți mugurii pe ramuri Și-au tremurat în bruma dimineții. Zăpada a-ncercat să-nalțe flamuri, Cu-nsemnele durerii și tristeții, În zori s-au răzvrătit, cântând, poeții Și frunzele, cu multele lor neamuri. Dar, când s-a ridicat pe cer
PRIMĂVARA LA ECHINOX de LEONTE PETRE în ediţia nr. 1907 din 21 martie 2016 by http://confluente.ro/leonte_petre_1458571600.html [Corola-blog/BlogPost/384672_a_386001]