2,403 matches
-
proaspătă îmbietoare dulce cum zorile în creștetul munților vântul hăulind înspăimîntă flacăra Florea mioriticul izgonește răgușit lupii monstruoși visele prea grele de atâta imaginație afară luna adâncită în propria-i contemplare sub pruni bătrâni ce-și plătesc în fiece an tributul de trudă coboară talanga mioarelor toamna la iernat în ocoalele momârlanilor ultimii daci liberi aidoma cetăților de strajă rămânerii strămoșii visează a nemurire sub crucea de brad sub cireșul bătrân timpul curge molcom sfios cu aceași statornicie pe pământ dac
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
împărăteasă murise, pierzându-și nădejdea de a vedea un moștenitor din sângele său și s-a stins cu gândul că răutatea ei îndreptată asupra iubirii celor doi îndrăgostiți a atras asupra lor pedeapsa de a nu fi rodnici. A fost tributul pe care l-a plătit pentru ura împotriva iubirii curate. Într-o zi, pe când împărăteasa se plimba prin grădina palatului, printre atâtea flori intens parfumate și viu colorate care-și răspândeau mireasma departe, foarte departe și culorile pastelate până la cei
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
ghinion în același timp, echilibrează Monte Cristo balanța, dacă totul ar fi fost roz, n-ar mai fi fost nici un motiv să te afli acum pe picior de luptă împotriva sistemului. — Fiecare are ambiții personale, se destăinuie domnul Președinte plătind tribut unei clipe de slăbiciune, știm că există o țintă comună asupra căreia am căzut de acord să ne concentrăm împreună și să ne canalizăm toate forțele, însă adevărata motivație a fiecăruia n-o va afla nimeni niciodată, e o chestie
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
loc atunci când dorințele ce nu sunt necesare sunt eliminate prin tao a fost restructurată de ideologii comuniști ca un îndemn pentru dizolvarea distincțiilor feudale de clasă. Lao Zi nu avea nici o poliță de plătit, nici o ambiție personală de realizat, nici un tribut de dat și nici timp de pierdut. Ceea ce a încercat cu atât succes să transmită în versurile fermecătoare ale lucrării Tao teh ching „nu depindea de nimic, nu era schimbător, era atotcuprinzător și nu dădea greș”. Tradiția bogată a curiozității
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2250_a_3575]
-
înapoiază pământului. Au lăsat la o parte Deschiderea, care este îndatorirea sacră a femeilor și i-au lăsat pe bărbați să se fălească cu cearșafurile însângerate ale fiicelor lor, deși nici măcar cel mai meschin idol n-ar cere un asemnea tribut degradant. Mama a văzut că nu prea înțelegeam. - Nu poți să înțelegi încă totul, Dina, a spus ea. Dar curând vei afla tu singură și eu mă voi îngriji să fii primită cum se cuvinte în lumea femeilor, cu toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Egiptului sunt niște neghiobi și niște șarlatani, pentru că promit să prelungească frumusețile vieții dincolo de lumea care ne este dată. Moartea nu e un dușman, ci temelia recunoștinței, a compasiunii și a artei. Dintre toate plăcerile vieții, doar dragostea nu plătește tribut morții. - Mulțumesc, preaiubite, i-am spus eu lui Benia, dar el nu m-a auzit. - Mulțumesc, fiică, i-am spus lui Kiya, care și-a pus urechea pe pieptul meu și, neuzind nimic, a început să bocească. Am murit, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Du Maurier și Gosse erau, desigur, inestimabil de valoroși; dar sprijinul lor era, la urma urmelor, de la sine Înțeles, iar laudele aduse operei lui trebuiau luate cu un dram de rezervă. Nimic nu era mai dulce pentru orgoliul rănit decât tributul adus de un tânăr inteligent și dăruit, deferența arătată de discipol maestrului. Morton Fullerton ducea omagiul la extrem, imitând stilul lui Henry atunci când Îi scria, incluzând fraze Întregi dintr-un articol publicat Într-o epistolă proprie, fapt pentru care Henry
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
evident nu știa, sau uitase, că Henry scrisese o cronică nu tocmai favorabilă la Olivia, o inadecvată adaptare a lui W.G. Wills după Vicarul din Wakefield, a lui Goldsmith, după prima reprezentație, În 1878. Comparația mai atenuă din savoarea tributului, care era Însă vizibil sincer și extrem de măgulitor. Când veni vremea să stabilească termenii, Alexander se arătă a fi un negociator dur, oferindu-i 5 lire de reprezentație și stabilind un plafon de 2000 lire pentru drepturile de autor, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
le-ai publicat În Harper’s Weekly - simt că aș putea avea vanitatea de a-mi dori să nu-mi fi fost prieten, dar să fi scris totuși ceea ce ai scris“. Din fericire, Du Maurier nu detectase nici o rezervă În tributul adus, În Încheiere, stilului narativ al romanului: „un stil atât de vorbit și de fumat, de desenat, de jucat, de fluierat și cântat, Încât nici nu ne mai trece prin cap să ne Întrebăm dacă este cumva și scris“. Căci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
bine ca dumneata, James. Nu știu, zise el, Începând să se simtă atras de idee. Șovăia, pentru că Însemna să sacrifice timp și energie, necesare propriilor proiecte de creație. Pe de altă parte, simțea nevoia și obligația de a aduce un tribut prietenului dispărut, iar aceasta era o ocazie potrivită. — Cât de lung? Întrebă el. — Cât dorești, Îi răspunse McIlvaine. Va fi publicat În varianta lunară a revistei. Era un stimulent. Învățase de-acum că Îi trebuia un efort mai mare să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
el Într-un pasaj menit să fie stânjenitor pentru memorialist și să ofere oarece consolare familiei Du Maurier - și ce m-a surprins cel mai tare a fost modul În care amicul nostru s-a Întrecut În dezvăluiri.“ După ce aducea tribut Într-un mod general, impresionist, farmecului romanelor lui Du Maurier, afirma că succesul lui Trilby constituia un caz interesant prin unicitatea sa: „Farmecul este una, iar succesul alta, iar numărul de conexiuni lipsă Între cele două este mai mare decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
exorcizarea definitivă a demonului invidiei, care amenințase În ultimii doi ani să Întunece plăcerea prieteniei Îndelungate dintre ei. În acest domeniu, cel puțin, ieșise Învingător și nu putea decât să spere că restul lumii va vedea În articol un demn tribut adus lui Du Maurier, găsind În el tandrețea și afecțiunea pe care i-o purtase Întotdeauna. Se simți Încurajat de confirmarea lui Edward Warren. Acesta sosi Într-o zi la Dunwich, venind de la Felixstowe, unde Închiriase o casă pe perioada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
utilizând un limbaj doar de ei cunoscut, la cauza „accidentului”. Ce se Întâmplase? Nisipul de pe fundul micuței bălți cu pe’ti, a mușcat din degețele la fiecare căutare a minunilor mici și agere, iar balta, așa micuță, și-a luat tributul ca orice baltă care se respectă. După scurt timp, copilul s-a liniștit ca și Siretul În porțiunea cu horbote de spumă, străfundurile amâmdorora rămânând Însă răscolite de gânduri și taine. Sufletul lui Va era copleșit de ceva ce nu
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
despre tot ce făcea Ghazal în Organizație. Ebadi, cel puțin, nu mai putea fi atinsă de vorbe: era când în Canada, când la Paris și își publicase memoriile, unde spusese tot ce avusese de zis. În plus, în Iran, plătise tributul propriei libertăți. Făcuse închisoare și, până în clipa exilului, își expusese copiii și rudele, pe toți cei din preajmă. Fouad, tânărul ei cumnat, de asemenea un avocat bătăios, fusese executat la Evin, fără probe, sub pretextul că ar fi făcut parte
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
prin Jihad? De fiecare dată când ne-am bătut cu energie, am putut îngrădi înaintarea castilienilor, dar, după fiecare victorie, s-au găsit printre noi trădători care nu încercau decât să se împace cu dușmanul lui Dumnezeu, care-i plăteau tribut, care-i deschideau porțile orașelor noastre. Nu i-a făgăduit însuși Boabdil lui Ferdinand să-i predea într-o zi Granada? Au trecut trei ani de când i-a semnat o hârtie de felul ăsta la Loja. Sultanul ăsta e un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
ei... Dar tu ce crezi, îl crezi bandit pe Harun? — În orice comunitate există nesupuși. Oamenii îi blesteamă în public, dar se roagă pentru ei când sunt singuri. Chiar și printre evrei. Există unii în țara asta care nu plătesc tribut, se urcă pe cal și poartă arme. Noi le spunem Carayimi. Știi desigur despre ce e vorba. Am confirmat: — Sunt cu sutele, organizați ca o armată, și trăiesc în munții Demensera și Hintata, pe lângă Marrakech. Însă doream îndeosebi să revin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
ce le trebuie de pe spinarea țării. Mai întâi s-au apropiat de Bologna, care a oferit o însemnată răscumpărare pentru a fi cruțată; a venit apoi la rând Florența, unde izbucnise ciuma și care a plătit de asemenea un greu tribut pentru a scăpa de jaf. Guicciardini, care jucase un rol în aceste învoieli, l-a sfătuit cu promptitudine pe papă să negocieze o înțelegere asemănătoare. Din nou s-a manifestat euforia: se dădeau asigurări că pacea era la îndemână. Pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
semnificativă din toate timpurile despre existența Bibliei. Sigur, mai exista Obeliscul Negru al lui Shalmaneser al III-lea, expus alături de mumiile faraonilor la Muzeul Britanic. Una din cele cinci scene de pe basorelieful obeliscului îl înfățișa pe regele Israelului, Jehu, plătind tribut monarhului asirian. Jehu apare în Biblie, iar acest obelisc, realizat de Henry Layard în secolul XIX, prezenta scena respectivă. Dar Jehu era un personaj minor în marea poveste a Bibliei. Despre eroii principali, de la proroci la Moise și Iosua, documentele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
ascuns, inaccesibil. Era un rege În adevăratul Înțeles al cuvîntului, de vreme ce În urmă cu mai puțin de un an, poate doi, se hotărîse să Înfrunte lumea și această lume Începuse să-i plătească fără să crîcnească, și chiar cu generozitate, tributul pe care i-l cerea ca recompensă pentru suferințele anterioare. Zeci de vieți, trei vapoare, nouă sau zece sclavi din care Încă mai avea jumătate, o femeie frumoasă, cărți, arme, bani și mărfuri... Totul i se dăruia acum cu aceeași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
soarele-n cer va fi. 285 {EminescuOpVI 286} SERDARIU Haideți, haideți după mine Să vă-nvăț a trăi bine, Că din fiară am scăpat Și pe voi v-am adunat, Și-n alt stat că am trecut Ca să-mi plătească tribut. România mi-au plătit Pe cât mie - au trebuit, Și cu ea m-am răfuit, I-au rămas dosarele, Temnița și fiarăle, Să le aibă de la mine Că eu le-am purtat prea bine, De rugină că le-am șters Și
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
lucrat împreună pe combină, Bidaru nu ar fi cunoscut-o pe Bela așa cum era în realitate. Poate că ar fi trecut pe lângă ea, fără să o observe. Superficialitatea cu care privim în jurul nostru, ne face de multe ori să plătim tribut greu răului, uneori întreaga viață. Fericit de cel ce știe să aprecieze și nu confundă falsul cu originalul! Când Bidaru a cunoscut-o pe Bela, aceasta nu era chiar o zână. Era o fată ca toate celelalte și ca multe
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
se adresau. „Uite-l pe Josef. Cinci ani deja și n-a fost niciodată găbuit. El l-a ucis pe Kolber la Viena.“ „Budapesta“. Dr. Czinner se opri din scris ceva mai mult de un minut. Pauza aceasta scurtă era tributul pe care-l plătea orașului În care se născuse tatăl lui. Tatăl său părăsise Ungaria când era tânăr și se stabilise În Dalmația. În Ungaria fusese țăran și trudise pe pământul altcuiva. În Split și, mai apoi, În Belgrad fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
a-i impune condiția de oaspete. Trăia în lagună, pentru că așa voiau ei. Puteau să-l izgonească în orice clipă. Puteau chiar să-i ia viața, fără să dea socoteală nimănui. Veneau adesea să-i amintească, iar el accepta. Era tributul pe care trebuia să-l plătească pentru pacea acelor meleaguri. Inspiră profund. Mirosul de pădure, de pământ reavăn, de frunze putrezite, de flori cu parfum prea greu, îl pătrunse adânc. Era mirosul de dimineață al selvei, atât de diferit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
azi bocăne uitarea. Și în străfundul inimii, tristețea Încondeiază-n taină bătrânețea, Când clipele se țes pe nevăzute, Din zile, nopți, ce-s în genunchi căzute. Ascult în noapte, inima cum bate Și mă scufund în amintiri ciudate, Ce vor tributul astăzi să mi-l ceară, Din zori de zi și pân' se face seară. Lumini și umbre-mi macină destinul, Îngenuncheată mai aștept sublimul. În vis, aud cum poarta se deschide Și inima-mi în flacară s-aprinde.
Dor ?ngenunchiat by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83249_a_84574]
-
din autobuz cu prada în gheare. Polonicul pârâie din greu și demarează într-o trâmbă de fum. Totul nu a durat decât zece minute. Observ că a dispărut și femeia jefuită. Asta e - rechinii transportului în comun și-au luat tributul. Noi am scăpat. Ce bine! Lasă, în altă viață, când pentru păcatele noastre ne vom reîncarna în femei și bătrâni, vom păți și noi la fel. C XXXII Doctorul îi mai atașase și un fragment de jurnal care ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]