25,230 matches
-
puteri slăbite de reacție: oricât de originală povestea, oricât de lucide și expresive paragrafele, în mintea ta se cuibărește acea spaimă a lui „a nu avea scăpare“. Iar imaginația îți e deportată într-o lume în care anomaliile ce par salvare te sufocă prin irealul lor. Moartea nu-și mai face treaba, nu mai omoară Căci cartea lui Saramago - să ne detașăm numai pentru atât: e printre cele mai recente, a ieșit pe piața internațională în 2005 și deja e accesibilă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
Disperarea acestei stări de fapt se adună într-o alegorie cu accente filozofice și satirice: Saramago descrie, în frazele lui atât de personalizate, cum oamenii - de la filozofi la câini - o iau razna în lipsa unui sfârșit. Fiecare are propria variantă de salvare, unii trec granița pentru a aduce moartea bătrânilor și bolnavilor din familie, alții spun istorii cu morală despre tainele bătrâneții ori ale sacrificiului, filozofii lansează polemici despre „formele“ morții... Dar, în tot acest timp, toți oamenii pendulează - la fel cum
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
liniștea morții. Chiar și obiectele purtau parcă doliu. Totul era dezechilibru. El însuși șchiopăta mai mult ca de obicei. Numai telefonul era insensibil, ca și cum ar fi aparținut unui alt ordin existențial. Feifel îl privea mereu ca pe un colac de salvare. Într-adevăr, târziu, către miezul nopții, telefonul începu să țârâie insistent. Feifel ridică receptorul surprins. - Daaa! Era sora lui, Hanna, din Tel Aviv. Știa deja că Rita îl părăsise. - Feifel, ascultă, îți amintești de Olga Davidovici? Sigur că-și amintea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
în pat poeme, exact ca Zaharel, cu o mână sub cuvertură. Am citit Faust-ul lui Goethe și am fost fascinat de prințul Mefistofeles. Goethe dă de înțeles că lumea se va salva cu ajutorul literaturii. Că poezia ar fi drumul de salvare din marasma în care lumea s-a băgat singură. În finalul cărții chiar și Cel Rău e mântuit și inclus în îmbrățișarea cosmică, făcând soarele și celelalte planete să se miște armonios. Satan însuși va fi scos din hăul adânc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
el senzația că nu știa unde se află. Nu aveam nici o șansă să ajung până la ei - mulțimea mă împingea din toate părțile. Îmi pierdusem respirația. Nu știu cum, dar până la urmă am ajuns la piatra lui Schiller ca la un colac de salvare. Atârnam cu brațele de stâncă împreună cu alții, vineți de frig ca niște struguri mov. Am văzut din depărtare cum bucata de gheață pe care se aflau orchestra și pianul s-a înclinat, apoi s-a răsturnat, scufundându-se ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
rugăciuni căzu deschizându-se, amintind de un mic acordeon de circ, calota albastră se rostogolise și se oprise la picioarele unor necunoscuți. Numai mezuza ședea fixată ferm pe fruntea lui, ca și șalul de rugăciuni peste umerii slabi. - Repede, chemați salvarea, a strigat un om în vârstă, care știa cât de ușor e să mori când ești bătrân. - Nu sunt mort, aștept să mă însor a treia oară, i-a șoptit Rudi vesel. Vă rog să mă duceți acasă, aici e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
științelo rși măiestriilor omenești. Cu secolul XX problema patrimonuilui Începe să ocupe un loc cu totul privilegiat În spatiul public și pe agenda de lucru a specialiștilor. În Franța Maurice Barres propune la 1911 o nouă definiție a patrimoniului vizând salvarea tuturor bisericilor fără restricționare la cele frumoase sau reprezentative. În 1959, ca premier ministre des Affaires Culturelles, Andre Malraux subliniază imporanța accesibilizării marilor opere ale umanității pedalând pe logica monumentului istoric și a capodoperei. În 1981, În aceeași calitate, Jack
Caleidoscop by Jana Gavriliu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91742_a_93370]
-
joc. Ar putea să ia salteaua pneumatică și să vâslească până ajunge undeva mai în larg, sugeră Eva. Nu-i nevoie să înoate. — Saltea pneumatică? Ai zis ceva de o saltea pneumatică? Ce saltea? — Cea din dulăpașul cu vestele de salvare. Nu trebuie decât s-o umfle și... — Draga mea, ești cea mai pragmatică dragă din lume, zise Sally și țâșni afară din cabină. Ge, Eva a găsit o metodă prin care poți să te duci să ceri ajutor! în dulăpașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
s-o umfle și... — Draga mea, ești cea mai pragmatică dragă din lume, zise Sally și țâșni afară din cabină. Ge, Eva a găsit o metodă prin care poți să te duci să ceri ajutor! în dulăpașul cu vestele de salvare există o saltea pneumatică. Sally scotoci prin dulapul respectiv și scoase salteaua de acolo. Dacă te gândești că o să plec undeva pe afurisita aia de saltea, ai face mai bine s-aștepți gândul următor, zise Gaskell. — Dar care-i problema
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
într-o ură rece împotriva soților Pringsheim. O să se răzbune pe ei cu vârf și îndesat. O să-i facă să le pară rău și că au cunoscut-o. Se ridică, deschise dulăpașul pe care stătea, scoase din el vestele de salvare și le aruncă peste bord. Apoi umflă salteaua pneumatică, o aruncă în apă și se cocoță și ea pe margine. Se lăsă în apă, după care se întinse pe saltea. Obiectul se bălăngănea îngrijorător de tare, dar Evei nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
Obiectul se bălăngănea îngrijorător de tare, dar Evei nu-i era frică. Acum se răzbuna pe cei doi Pringsheimi și nu-i mai păsa nicidecum ce se întâmpla cu ea. Vâsli prin valurile micuțe, ce împingeau în larg vestele de salvare, îndepărtându-se și ea de ambarcațiune. Vântul sufla din spate, iar salteaua aluneca ușor pe ape. în cinci minute Eva ieșise din stufăriș, luase colțul și pierduse din vedere ambarcațiunea. Undeva în fața ei, în întuneric, erau apele largi unde văzuseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
șalupele, iar dincolo de ele era țărmul. Dintr-o dată Eva se trezi dusă de vânt într-o parte, în stufăriș. Ploaia se oprise, iar Eva se întinse pe saltea, gâfâind. I-ar fi fost mai ușor dacă scăpa de vestele de salvare. Ajunsese destul de departe de ambarcațiune ca să știe că sunt bine ascunse. Le împinse între trestii, după care ezită. Desfăcu una din veste din legătura compactă și izbuti să și-o pună pe ea. Apoi se întinse iar pe saltea, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
Da, asta era. Eva Wilt se urcă pe saltea și începu să vâslească înspre mal. La jumătatea drumului salteaua se dezumflă pentru a unsprezecea oară. Eva renunță la ea și se chinui să avanseze folosindu-se doar de vesta de salvare. Dar și asta o împiedica, așa că într-un final femeia se decise să și-o scoată. Călcă apa și încercă să descheie vesta, reușind, după multă trudă, să o dea jos de pe ea. în timpul procesului ceea ce mai rămăsese pe ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
Dragule Noe, puntea superioară tinde să se usuce. E timpul să deschizi colivia. Gaskell deschise ușa cabinei și păși afară, unde descoperi că Eva își luase deja zborul din colivie și că luase cu ea salteaua pneumatică și vestele de salvare. — Vrei să spui că ai lăsat-o afară toată noaptea? zise el. Acum sunt sigur c-am ajuns pe Marea de Căcat. Fără vâsle, fără saltea, fără veste de salvare, fără nimic. Nu m-am gândit c-o să facă o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
și că luase cu ea salteaua pneumatică și vestele de salvare. — Vrei să spui că ai lăsat-o afară toată noaptea? zise el. Acum sunt sigur c-am ajuns pe Marea de Căcat. Fără vâsle, fără saltea, fără veste de salvare, fără nimic. Nu m-am gândit c-o să facă o nebunie ca asta - să plece cu toate după ea, răspunse Sally. — Ai lăsat-o toată noaptea afară, în ploaia aia cu spume, așa că trebuia să facă și ea ceva. Probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
făcut nimic. — Eu nu zic decât că dacă i se întâmplă ceva, o să pară ciudat. Iar tu spune-mi cum să facem să plecăm de-aici. Dacă te gândești că am de gând să plec înot și fără vestă de salvare, te înșeli. Eu nu-s Spitz. — Of, eroul meu! zise Sally. Gaskell coborî în cabină și se uită în dulapul de bucătărie de deasupra cuptorului. — Mai e ceva, zise el. Avem o problemă cu mâncarea. Și cu apa. Nu ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
împăcat cu sine. Mai dispunea de o memorie nesigură despre ce făcuse: distanțele imense ale galaxiei pe care o traversase cu posibilitățile speciale ale super-creierului său. Evenimentele extraordinare la care luase parte, inclusiv distrugerea Discipolului și, lucru chiar mai important, salvarea planetei non-Aristoteliene Venus de forțele interstelare ale lui Enro cel Roșu. ...Îi cunoscuse pe oameni ca Eldred și Patricia, Crang și Leej, femeia care ghicea Viitorul, și... Pauză! Alungarea acestor amintiri. Sau mai degrabă înțelegerea că ele nu aveau nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
va fi cel mai bine pentru el. Încheie, vorbind acum direct cu Gosseyn: - Nu sunt sigur că e bine să te afli aici când se întoarce împăratul. Era interesant pentru Gosseyn faptul că Draydart putea vorbi de parcă grija pentru băiat, salvarea lui, și de a fi dus unde "era mai bine pentru el" erau de la sine înțelese ca și faptul că era atât de sigur de revenirea acestuia pe tronul său. Probabil că totul avea să fie hotărât în momentul salvării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
salvarea lui, și de a fi dus unde "era mai bine pentru el" erau de la sine înțelese ca și faptul că era atât de sigur de revenirea acestuia pe tronul său. Probabil că totul avea să fie hotărât în momentul salvării. Dar pentru situația lui Gosseyn exista o soluție simplă. - De ce să nu-l întrebi, spuse el, la timpul potrivit, pe Majestatea Sa dacă dorește să fiu prezent? Urmă o clipă de tăcere. El se uită la fața ofițerului fiindu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
Draydart, care erau cele mai bune. Exact cum împăratul nu fusese întrebat dacă dorește să fie salvat, la fel, în primele momente după aceea, avea să fie tratat conform regulilor și regulamentelor. Tăcerea fu întreruptă. - Desigur, fu de acord super-comandantul. Salvarea dură cam douăzeci de minute. În acest răstimp, toată lumea stătea, ciudat de tăcută, și aștepta. Oamenii păreau să privească, dar nu unul la altul, ci undeva în depărtare. Brusc, se făcu din nou auzită vocea aceea de băiat, dintr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
zâmbi din nou și încheie: - Dacă ai să consulți memoria comună Gosseyn, ai să descoperi că noi am avut o discuție mai scurtă despre asta cu Gosseyn Doi. Memoria îi fu pusă imediat la dispoziție. Undeva, în timpul bătăliei disperate pentru salvarea planetei Venus, cei doi Prescott își încrucișaseră drumurile cu incredibil de activul Gosseyn Doi - care sărea dintr-o zonă dodecimală într-alta luptând aproape în fiecare loc în care ajungea. Așa că, atunci când cuplul își făcuse din nou apariția în compania
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
Leej cât și Patricia au avut, și au alt rol," Gândul continuă în aceeași manieră speculativă: "Până ce se rezolvă toate problemele astea, s-ar putea ca toți să avem o imagine mai clară a destinului nostru. În ce te privește, salvarea băiatului înseamnă câștigarea mamei." Continuând să meargă de-a lungul malului înghețat, într-o lume care ar putea fi Pământul, Gosseyn Trei spuse: "Haide să lăsăm deoparte viitorul îndepărtat. Mă aflu într-o situație din care vreau să ies, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
în porțiunea de podea din Institutul de Semantică Generală de pe Pământ, unde îl adusese pe omul de afaceri, Gorrold din Anzii Americii de Sud. Era un loc, unde, cel puțin, putea să se facă înțeleasă - până la un punct. După ce încheie acțiunea de salvare pe care o crezuse cea mai bună pentru tânăra femeie... ceva scormoni în creierul său. Brusc, după atâtea minute de absență, prezența lui Gosseyn Doi, de departe, se făcu simțită. Trebuie să fi fost o constatare simultană pentru că alter-ego-ul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
ziua de naștere a cuiva (de anul viitor) și un oarecare sentiment de respect de sine atunci când înmânezi banii (creează iluzia că ai mai mulți). Mai nou, toate astea au trecut pe locul doi și încă sub stindardul nobil al salvării planetei. La cumpărături contează acum în primul rând punga. Cu totul altfel am început să mă uit la pungile de fâș albastre ale mamei, de când știu că este din nou la modă să îți aduci punga de-acasă. În capitalismul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]
-
Național Liberal în ideologie. De-acum, nici nu mai contează dacă P.D.-ul va semna un protocol ferm de colaborare cu P.S.D.-ul lui Mircea Geoană. Ba chiar un asemenea act ar fi de dorit, pentru că ar crea nu Frontul Salvării Naționale, dar măcar Frontul de Largă Respirație Națională, conform sintagmei dragi lui Mircea Geoană. Un Front care, cel puțin, ar dovedi sinceritatea de a-și asuma ideologia de stânga. Acest lucru ar fi, în mod evident, de preferat unor acțiuni
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]